Yazar "Çolak, Mehmet" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 20 / 21
  • Küçük Resim
    Öğe
    Antimicrobial activity of phytic acid, citric acid, and EDTA with and without propolis against Enterococcus Faecalis and Candida Albicans
    (Mashhad University of Medical Sciences, 2022) Özata, Merve Yeniçeri; Acer, Ömer; Demirci, Özlem; Çolak, Mehmet; Tartuk, Gizem Akın
    Introduction: This study aimed to investigate the antimicrobial efficacy of chelation agents on Enterococcus faecalis (E. faecalis) and Candida albicans (C. albicans) when used alone or in combination with propolis. Methods: One hundred fifty mandibular premolar teeth were selected. Each canal was prepared with Reciproc R25. The roots were then divided into two parts along their long axis (n=300). For E. faecalis and C. albicans, the samples were divided into 16 groups (14 experimental and 2 control) as follows: Group 1A-1B [17% Ethylenediaminetetraacetic acid (EDTA)], Group 2A-2B [10% Citric Acid (CA)], Group 3A-3B [1% phytic acid/inositol hexaphosphate (IP6)], Group 4A-4B (17% EDTA+8 mg/mL propolis), Group 5A-5B (10% CA+8 mg/mL propolis), Group 6A-6B (1% IP6+8mg/mL propolis), Group 7A-7B (8 mg/mL propolis), Control A-B (Dimethyl Sulfoxide). Each tooth was randomly irrigated with 2 mL of one of the group solutions or dispersions for 5 min, and the solutions were examined for the bactericidal effect. Results: For C. albicans, all groups showed less optical density (OD) than the control group (P<0.05). The propolis group and the IP6 group had higher OD values than the CA group (P<0.05). For E. faecalis, on the other hand, significantly lower OD values were observed in the propolis+ CA group, compared to the CA and propolis groups (P<0.05). There was no significant difference between microbial growth among IP6, EDTA, propolis+ CA, propolis+IP6, and propolis+ EDTA groups (P>0.05). Conclusion: CA and IP6 showed promising results in eliminating E. faecalis, one of the collective organisms responsible for failed root canals.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Clinical and radiological findings, SEM analysis and evaluation of caries risk in ectodermal dysplasia cases
    (Taylor & Francis, 2022) Yavuz, Yasemin; Akleyin, Ebru; Akdağ, Mehmet Zülküf; Çolak, Mehmet; Doğan, Mehmet Sinan; Kotanlı, Sedef
    Ectodermal dysplasia (ED) consists of many different combinations of irregularities that include developmental defects that occur in two or more of the following tissues: teeth, nails, skin, hair and sweat glands. The aim of this study was to evaluate the possible carries risk, perform scanning electron microscopy (SEM) mineral analysis in ectodermal dysplasia cases and describe the oral aspects. Ectodermal dysplasia cases, 41 patients (22 males and 19 females, aged 1.5 to 45 years), had a clinical examination. SEM analyses were performed from teeth that had to be extracted from ED cases for various reasons. Forty-one patients had tooth agenesis (from hypodontia to anodontia), multiple caries, hair and nail dystrophy. Also, extra orally they had sparse or absent hair, a short face, an unusual facial concavity, maxillary retrusion and relative mandibular protrusion. Differences between tooth samples were determined by SEM analyses. SEM analyses showed that the mineral content of ED teeth was lower than that of normal teeth and the surface properties of dentin and enamel were different. It is necessarily to support this observation with more comprehensive research. When dentists examine ED patients, they should consider the oral mucosa for excessive dryness and increased dental caries and should conduct a comprehensive, multidisciplinary approach to these patients in order to improve their dental, masticatory and caries conditions.
  • Küçük Resim
    Öğe
    A cone-beam computed tomography study of the root canal morphology of anterior teeth in a Turkish population
    (Dental Investigations Society, 2014) Altunsoy, Mustafa; Ok, Evren; Nur, Bilge Gülsüm; Ağlarcı, Osman Sami; Güngör, Enes; Çolak, Mehmet
    Objective: The aim of this study was to determine the root and canal morphology of the maxillary and mandibular anterior teeth in a Turkish population by analyzing cone-beam computed tomography (CBCT) images. Materials and Methods: CBCT images of 417 females and 410 males with a mean age of ranging from 14 to 70 years were examined in this study. A total of 1453 maxillary central incisors, 1504 maxillary lateral incisors, 1523 maxillary canines, 1582 mandibular central incisors, 1603 mandibular lateral incisors, and 1604 mandibular canines were analyzed. The number of root canals and the canal configurations were investigated and then were classified according to Vertucci's classification. The data were analyzed with the Pearson Chi-square test. Results: The Type 1 canal configuration was most prevalent in the maxillary anterior teeth (96.8-99.7%). The Types 2, 3, 4, and 5 canal configurations were observed within the range of 0-1.3%, 0-0.8%, 0-0.7%, and 0-1.8%, respectively. In the mandibular anterior teeth, the Type 1 canal configuration was most prevalent (77-95%). The Types 2, 3, 4, and 5 canal configurations were observed within a range of 0.2-2.7%, 0.2-1.6%, 0.9-5.9%, and 1.8-14.4%, respectively. The prevalence of two canals was higher in males than in females both in the maxillary and mandibular anterior teeth (P < 0.05). Conclusions: Type 1 was the most prevalent canal configuration of maxillary and mandibular anterior teeth in the Turkish population. Type 5 was the most frequently observed canal configuration of the two canalled teeth. The incidence of root canal numbers and configurations differed with sex.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Design of l -lysine-based organogelators and their applications in drug release processes
    (American Chemical Society, 2019) Kaplan, Şeref; Çolak, Mehmet; Hoşgören, Halil; Pirinççioğlu, Necmettin
    This work reports on the synthesis of three new l-lysine-based organogelators bis(N2-alkanoyl-N6-l-lysyl ethylester)oxalylamides, where alkanoyls are lauroyl, myristoyl, and palmitoyl. The gels of these gelators were prepared with high yields in eco-friendly solvents commonly used in cosmetics such as ethyl and isopropyl esters of lauric and myristic acids, liquid paraffin, 1-decanol, and 1,2-propanediol. Fourier transform infrared measurements revealed the involvement of intermolecular hydrogen bonds in the gelation. Scanning electron microscopy images of xerogels indicated different morphologic patterns with regard to the alkanoyl chain length and the solvent employed in their preparation. The gel formation was supported by rheological measurements. Three gels prepared in liquid paraffin were loaded with naproxen (Npx) with a quite high loading capacity (up to 166.6% as percentage of gelator) without gel disruption. The release of Npx from the gel matrix into the buffered solution at physiologic pH was evaluated using UV-vis spectroscopy. The results revealed that the release rate of Npx from the organogels significantly retarded with increasing organogelator concentration, whereas it enhanced with increasing Npx concentration. The rate was also found to be pH-dependent; the lower the pH, the lower the rate. Furthermore, molecular dynamic calculations performed on the octamer of myristoyl-bearing gelator (N2M/N6Lys) in 1,2-propanediol provided useful information regarding the structural properties of the gels, which may be of interest to interpret the structure of the gel matrix. Altogether, this work provided valuable outcomes, which may be relevant to the pharmaceutical industry. It may be suggested that l-lysine-based gels have potentials in the delivery of nonsteroidal anti-inflammatory drug molecules. Besides, the release of the drug can be fine-tuned by the correct choice of gelator-solvent combination.
  • [ X ]
    Öğe
    Devital beyazlatma uygulanmış dişlerde kullanılan dört farklı restoratif materyalin mikrosızıntı açısından değerlendirilmesi
    (2007) Kaya, Sadullah; Çolak, Mehmet
    Amaç: İn vitro olarak yapılan bu çalışma; devital beyazlatma yapılmış dişlere uygulanan 4 farklı restorasyon materyalinin mikrosızıntı açısından karşılaştırılarak, değerlendirilmesi amacıyla planlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Periodontal veya ortodontik nedenlerle çürük-süz ve restorasyonsuz 60 adet anterior diş çekilmiştir. Yapay ola¬rak boyanmak üzere her bir diş %50'si taze insan kanı ile dolu test tüplerine yerleştirilerek santrifüje edilmiştir. Her grupta aynı beyazlatma materyali kullanılmak üzere, rastgele 15'erli dört gruba ayrılarak "walking bleach" tekniği ile beyazlatılmıştır. Birinci gruptaki dişlerin giriş kavitelerine Valux Plus, ikinci grup-takilere Tetric Ceram, üçüncü gruptakilere Herculite XRV ve dör¬düncü gruptakilere ise Admira kompozit rezin restoratif materyal¬leri, üretici firmaların önerileri doğrultusunda uygulanmıştır. Mikrosızıntının ölçümü için kesitler alınarak, lam yüzeylerine yapıştırılmış ve elde edilen kesitler, mikroskop altında ideal bir görüntü sağlamak amacıyla inceltilmiştir. Kesitlerdeki boya penetrasyon miktarları; x25 büyütmede stereo mikroskop kul¬lanılarak doğrusal olarak ölçülmüştür. Ölçümler sonucu elde edilen veriler, istatistiksel olarak Kruskal-Wallis non-paramet-rik testi ile değerlendirildi. Bulgular: Kruskal-Wallis non-parametrik testi sonucunda farklılıklar olduğu bulundu (p<0.001). Gruplar arasındaki iki¬li karşılaştırmalar için, Bonferroni düzeltilmeli post-hoc testi uygulandı (p<0.05). Beyazlatma ajanının; Valux Plus, Tetric Ceram, Herculite XRV ve Admira kompozit rezin restoratif materyalleri ile diş arasın¬da farklı miktarlarda mikrosızıntıya yol açtığı görüldü. Admiranın, Valux Plus ve Tetric Ceram ile ikili karşılaştırılma¬sı, mikrosızıntı yönünden anlamlı bulunmuştur. Sonuç: Devital beyazlatma uygulanmış dişlerde, restoratif ma¬teryaller ile diş arasında oluşabilecek mikrosızıntı miktarları¬nın, materyallerin doldurucu miktarları ve adeziv özelliklerine göre değişiklik gösterebileceğini düşündürdü.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Diyarbakır yöresinde 15-24, 25-34, 35-44 yaş gruplarında çürük prevalansı ve radyolojik değerlendirilmesi
    (2018) Çolak, Mehmet; Atakul, Fatma
    Bu araştırmada 150 hastanın klinik ve radyolojik olarak aproksimal çürük değerlendirilmesi yapılmış ve ayrıca 1000 hastanın da yaş grupları cinsiyet, sosyo-ekonomik durum ve eğitim düzeylerine göre çürük prevalansı incelenerek kadın ve erkeklerde ortalama DMF ve PI tespit edilmiştir. Diş gruplarıda çürük affinitesi yönünden incelenmiştir. Aproksimal çürüklerin tespitinde klinik muayeneye ilaveten alınan periapikal ve bite-wing teknikleri arasın da bir fark bulunmamıştır.Yaşın ilerlemesi ile ortalama DMF değerinin de arttığı örnekteki tüm kadınlarda ortalama DMF ve PI değerinin erkeklerden daha yüksek olduğu saptanmıştır. Sosyo-ekonomik seviyenin çürük üzerinde etkili bir faktör olmadığı eğitim düzeyinin yükselmesiyle orantılı olarak ağız ve diş sağlığının da olumlu yönde etkilendiği tespit edilmiştir. Çürük affinitesi en fazla alt ve üst çene birinci büyük azılarda, en az ise alt ve üst ön grup dişlerde saptanmıştır.
  • Küçük Resim
    Öğe
    DNA binding and cleavage activity of three new copper (II) complexes of chiral N-salicyl-?-amino alcohol schiff bases
    (Sociedad Quimica de Mexico A.C., 2018) Tunç, Turgay; Demirel, Nadir; Emir, Mahmut; Günel, Aslıhan; Çolak, Mehmet; Karacan, Nurcan
    Three new copper(II) complexes (1-3) with general formula [Cu(HL)CH 3 COO] of N-salicyl-β-amino alcohol Schiff bases containing, (S)-(+)-phenyl glycinol, (1S, 2R)-2-amino-1, 2-diphenylethanol and 1, 1, 3-triphenyl-(R)-(+)-2-amino propanol, were synthesized. Their structures were characterized by FTIR, LCMS, magnetic moment, molar conductance and elemental analysis data. DFT calculations proposed distorted square planar geometries for the complexes. The calculated IR spectra are in good agreement with the experimental IR spectra, confirming the proposed structures. Their interactions with calf thymus DNA were investigated and their binding constants K b were found. Gel electrophoresis reveals that all complexes display significant nuclease activity against supercoiled pentry/d-topo plasmid DNA.
  • [ X ]
    Öğe
    Dondurulmuş Embriyo Transfer Edilmiş İneklerde Diöstrüste GnRH Enjeksiyonu ya da Progesterone İmplantının Etkisi
    (Bahri Dağdaş Uluslararası Tarımsal Araştırma Enstitüsü, 2014) Kırbaş, Mesut; Bülbül, Bülent; Köse, Mehmet; Dursun, Şükrü; Çolak, Mehmet
    Bu çalışmada, dondurulmuş-çözdürülmüş embriyo transferi yapılmış ineklerde 13. gün (östrüs=0) tek doz GnRH ya da 13-20. günler arasında progesteron uygulamasının kan plazması progesteron seviyesi ve gebelik oranları üzerine etkisi araştırıldı. Bu amaçla, 48 baş İsviçre Esmeri ırkı inek senkronize edilerek taşıyıcı olarak kullanıldı. Östrüs senkronizasyon protokolünü takiben tespit edilen östrüsten 7 gün sonra bütün ineklere ethilen glikolle dondurulmuş-çözdürülmüş embriyolar transfer edildi ve inekler rastgele üç gruba ayrıldı. GnRH grubunda (n=16), ineklere 13. gün 10 ?g buserelin asetat i.m. yolla enjekte edildi. İmplant grubundaki (n=16) ineklere 3 mg norgestomet içeren implantlar kulak derisi altına yerleştirildi. Kontrol grubundaki (n=16) ineklere ise 13. gün i.m. olarak 2 ml fizyolojik tuzlu su solusyonu enjekte edildi. İmplant grubunda 16 ve 20. günlerde saptanan progesteron seviyeleri GnRH ve Kontrol gruplarından yüksek oldu (p<0.05). Yirmisekizinci gün gebelik oranları GnRH, İmplant ve Kontrol gruplarında sırasıyla %43.75 (7/16), %50 (8/16) ve %18.75 (3/16) olarak tespit edildi ve İmplant grubunda Kontrol grubundan yüksek olarak bulundu (p=0.06). Sonuç olarak, ineklerde östrüsten sonraki 13-20. günler arasında kulak implantı şeklinde progesteron uygulaması 16 ve 20. günlerde progesteron seviyesini yükseltti ve kontrol grubuna göre gebelik oranını artırdı
  • Küçük Resim
    Öğe
    Düvelerde dondurulmuş embriyoların transferinde embriyonun uterusta bırakıldığı kornu uteri ve derinliğinin gebelik oranı üzerine etkisi
    (Fırat Üniversitesi, 2014) Dursun, Şükrü; Köse, Mehmet; Kırbaş, Mesut; Bülbül, Bülent; Çolak, Mehmet
    Bu çalışma, düvelerde dondurulmuş embriyoların transferinde embriyonun korpus luteumun bulunduğu ovaryuma göre bırakıldığı kornu uteri (ipsilateral/kolleteral) ve derinliğinin (derin/yüzeysel) gebelik oranı üzerine etkisini belirlemek amacıyla yapıldı. Derin transfer, embriyonun kornu uterinin, bifurkasyo bölgesinden sonraki üçüncü 1/3’lük kısmına bırakılması olarak tanımlanırken, yüzeysel transfer ise embriyonun kornu uterinin bifurkasyo bölgesinden sonraki ilk 1/3’lük kısmına bırakılması olarak tanımlandı. Bu tanımlamalara ve korpus luteumun lokalizasyonuna göre taşıyıcılar rasgele dört gruba ayrıldı. Etilen glikolle direk transfer metoduna göre dondurulmuş birinci kalite embriyolar taşıyıcılara östrüs (0. gün) sonrası 7. günde; Grup I’de derin-ipsilateral (n=12), Grup II’de yüzeysel-ipsilateral (n=13), Grup III’de derin-kolleteral (n=13), Grup IV’te ise yüzeysel-kolleteral (n=12) olarak transfer edildi. Taşıyıcıların gebelik muayeneleri 28. günde trans-rektal ultrasonografi ile yapıldı. Gebelik oranları gruplarda (Grup I, Grup II, Grup III ve Grup IV) sırasıyla %41.7 (5/12), %61.5 (8/13), %30.8 (4/13) ve %25 (3/12) tespit edildi. Grupların gebelik oranları arasındaki farklılık istatistiki olarak önemli bulunmadı (P>0.05). Yapılan transferler sadece derin ve yüzeysel olarak gruplandırıldığında gebelik oranları sırasıyla; %36 (9/25) ve %40 (11/25) oldu, fakat gebelik oranları arasındaki farklılık önemli olarak tespit edilmedi (P>0.05). Transferler sadece ipsilateral ve kolleteral olarak gruplandırıldığında ise gebelik oranları sırasıyla %52 (13/25) ve %28 (7/25) oldu. İstatistiksel olarak ipsilateral transfer grubunda elde edilen gebelik oranı, kolleteral transferlerden yüksek olma eğiliminde olduğu görüldü (P=0.07). Sonuç olarak, etilen glikolle dondurulmuş birinci kalite embriyoların korpus luteumla aynı taraftaki kornu uteriye bırakılması gerektiği kanısına varıldı.
  • Küçük Resim
    Öğe
    An evaluation of bone mineral density using cone beam computed tomography in patients with ectodermal dysplasia: A retrospective study at a single center in Turkey
    (International Scientific Information, Inc., 2019) Çolak, Mehmet;
    The aim of this retrospective study was to compare the measurements of bone mineral density (BMD) combined with volumetric dental tomography measurements taken from three main regions selected on the lower mandible, the right mandibular, medial mandibular, and left mandibular regions, in patients with ectodermal dysplasia and age-matched and gender-matched controls. Measurement of BMD in Hounsfield units (HUs) were evaluated using three-dimensional (3D) cone beam computed tomography (CBCT) imaging. Mandibular bone tomography images were evaluated from 9 women and 5 men diagnosed with ectodermal dysplasia and a control group of 9 women and 5 men. The HU values obtained according to age and gender of the total 28 study participants were measured. Statistical analysis of the data used Student’s t-test. BMD in the ectodermal dysplasia group was significantly lower compared with the BMD in the control group. Comparison of the left and right mandibular angulus regions showed that the BMD of patients with ectodermal dysplasia was significantly lower when compared with the control group in both regions, but no significant difference was found between the two groups in the BMD of the central mandibular region. CBCT was found to be an effective method for the measurement of BMD. In patients with ectodermal dysplasia, reduced BMD should be taken into consideration when planning surgical interventions involving bone tissue and when planning implant surgery. The results of this study may be of value in dentistry and other fields of medicine.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Evaluation of the root and canal morphology of mandibular permanent molars in a south-eastern Turkish population using cone-beam computed tomography
    (Dental Investigations Society, 2014) Nur, Bilge Gülsüm; Ok, Evren; Altunsoy, Mustafa; Ağlarcı, Osman Sami; Çolak, Mehmet; Güngör, Enes
    Objective: The aim of this retrospective study was to determine the root and canal morphology of the mandibular first and second permanent molars in a Turkish population using cone-beam computed tomography (CBCT). Materials and Methods: CBCT images of mandibular first (n = 966) and second molar (n = 1165) teeth from 850 Turkish patients were evaluated. The root canal configurations were classified according to the method of Vertucci. The data were analyzed by Pearson's Chi-square test. Results: The majority of mandibular molars were two rooted with three canals; however, three roots were identified in 0.05% of the first molars and 0.01% of the second molars, and 100% of the additional root canals were of type I configuration. Mesial roots had more complex canal systems with more than one canal, whereas most distal roots had a type I configuration. Conclusions: Within the limitations of this study, it can be concluded that CBCT scanning provides supplemental information about the root canal configurations of mandibular molars in a Turkish population. This study may help clinicians in the root canal treatment of mandibular molars.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Glutamic acid-based novel effective phase-selective organogelators for fuel pollution control
    (Springer, 2022) Çolak, Mehmet
    In this study, an efficient glutamic acid-based cyclic (Glu-Glu) phase-selective organogelator diketopiperazine has been synthesized by a one-step reaction between L-glutamic acid and long-chain amines in a regioselective manner with high yields of up to 90%. Within 15 min, DKP organogelators gelled in a wide range of oils with a minimum gelation concentration ranging from 0.5 to 1.8% w/v. Among these amphiphilic gelators, dioctyl diketopiperazine dione (O-DKP) especially demonstrated the formation capability of a self-assembled fibrillar network with diesel, dodecane and sunflower oil, at MGCs of 0.5, 1.0 and 1.2% w/v or less, in the presence of water/fuel mixtures. The O-DKP-diesel gel which was formed by the water-diesel mixture was easily separated from the water, and then the O-DKP gelator was recovered by its easy extraction with petroleum benzine. The extracted O-DKP gelator was shown to be reusable for fuel remediation. The large scale of phase-selective oil spill recovery was also accomplished with a large volume of solvents.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Kiral schiff bazlarının bakır komplekslerinin asimetrik nitro aldol reaksiyonlarında kullanımı
    (2017) Çolak, Mehmet; Demirel, Nadir
    Nitro aldol yada Henry reaksiyonları β-nitro alkanol elde etmek ve karbonkarbon bağ oluşumu reaksiyonları için en önemli reaksiyonlardan biridir. Elde edilen nitro alkanol bileşiklerinin aminlere indirgenmesi, Nef reaksiyonu ile karbonil bileşiklerine dönüşümü ve dehidrosyon ile nitro alkenlere transformasyonu, bu reaksiyon için farklı uygulama alanları sunmaktadır. Bu potansiyel kullanımı da dikkate alınarak asimetrik katalizör kullanılarak enantiyomerce zengin β-nitro alkanol bileşiklerinin eldesi kiral amino alkoller gibi önemli biyolojik aktif bileşiklerin sentezinde anahtar rol oynamaktadır. Nitro aldol tepkimeleri için bilinen kiral katalizörler, Shibasaki tarafından kullanılan BINOL, Evans ve Jorgensen tarafından kullanılan Bis(oxazolin), Corey tarafından kullanılan cinchona alkaloidler, Trost tarafından kullanılan dinüklear çinko kompleksleri, Yamada tarafından kullanılan Salen-Co komplekleri, Palomo tarafından kullanılmış amino alkoller ve Filip Bures tarafından kullanılan imidazol halkasına bağlı üç dişli ligandlar mevcuttur. Kiral Schiff bazları sıklıkla asimetrik siklopropanasyon reaksiyonlarında kullanılmıştır. Kiral schiff bazları, bu güne kadar nitro aldol tepkimelerinde kiral katalizör olarak kullanılmamış, ilk uygulama Ming-Ming Zhou tarafından yapılmıştır. Bu çalışmada enantiyomerce zengin β-nitro alkanol bileşiği elde etmek için yapısal olarak farklı olan iki adet aldehit sentezlendi ve bu aldehitler iki farklı amino alkolle reaksiyona sokularak dört farklı kiral schiff bazı sentezlendi. Sentezlenen bu ligantlar Zhou tarafından önerilen reaksiyon şartlarında nitro aldol reaksiyonunu asimetrik olarak yürütmede kiral ligand olarak kullanıldı
  • [ X ]
    Öğe
  • Küçük Resim
    Öğe
    Lizin bazlı yeni biyouyumlu malzeme sentezi ve uygulamaları
    (2014) Çolak, Mehmet
    Geçen on yılda düşük mol kütleli jelatörlerin kendi kendiyle bir araya gelmesiyle oluşan supramoleküler jeller, dikkat çeken bir konu olmuştur. Jelatörlerin bir araya gelmesindeki (self assembly) başlıca yürütücü kuvvetler; hidrojen bağı, π-π yığışması, van der Waals etkileşimleri, koordinasyon çekimleri, yük transfer etkileşimleri vs. gibi moleküller arası kovalent olmayan etkileşimlerdir. Bu kovalent olmayan etkileşimler, nano boşlukları olan supramoleküler yapıların oluşumuna neden olur. Sonradan, bu yapı içerisindeki nano boşluklara sıvı hapsedilmesiyle de jeller oluşur. Hidrojen bağı, donör-akseptör etkileşimi, metal iyon koordinasyonu ve asit-baz etkileşimleri ile oluşan iki bileşenli jelatörler, mikroskopik ve makroskopik özellikleri hassas olarak ayarlanabilen, yeni yumuşak malzemelerin geliştirilmesine, neden olmuştur. Bununla birlikte iki bileşenli jelatördeki her iki bileşen kendileri jel oluşturma özelliğine kendileri sahip olmamakla birlikte; iki bileşenli bileşik oluşturulmasıyla organojelatör olarak işlev gösterebilirler. N€-Lauroil-L-lizinin etil esterini baz bileşeni; yağ asitlerinin ise asit bileşeni olarak kullanılmasıyla, Hanabusa ve gurubu tarafından organojelatörlerin tuz formundaki ilk örnekleri gösterilmiştir. Bu çalışmada N€-Lauroil-L-lizin etil esterine ek olarak, N€-alkanoil-L-lizin etil esterlerini baz bileşeni (N€-miristoil-L-lizin etil ester, N€-palmitoil-L-lizin etil esterler); Naproksen ve İbuprofeni de asit bileşeni seçerek toplam 6 adet, yeni iki bileşenli, anyonu NSAID ilaç aktif maddesi olan topikal, biyouyumlu potansiyel organojejatörler sentezlendi. Anahtar Kelimeler: L-Lizin Bazlı Organojelatörler, Biyouyumluluk, Düşük Mol Kütleli Organojelatör, Organik Sentez, NSAID. ABSTARCT The driving forces for selfassembly of gelators are mainly intermolecular interactions, such as hydrogen bonding, π–π stacking, van der Waals interactions, coordination forces, charge transfer interactions, etc. These non-covalent interactions give rise to the formation of supramolecular structures of gelators and subsequently results in the immobilization of the fluid. Interestingly, research efforts have been focused on two-component gelators formed through hydrogen bonding, donor–acceptor interaction, metal ion coordination and acid–base interactions, which offer the potential of developing soft materials with highly tunable microscopic and macroscopic properties. Although the two compounds forming two-component gelators do not have organogelation properties by themselves, they can function as an organogelator by the formation of a two component compound. The gelation behavior of organic salt type organogelators, consisting of N€ -lauroyl-Llysine ester and aliphatic acids have been illustrated by Hanabusa groups. In this study, novel Nє-alcanoyl-L-lysine esters derivatives (Nє- myristoyl, Nє- palmitoyl) in addition to N€-Lauroyl-L-lysine ester were synthesized and used as a base component; Naproxen and Ibuprophen were used as a acid component, thus, 6 new twocomponent, topical, biocompatible potential organojelators were prepared.of which anion is NSAID drug active materials. Key Words: L-Lysine Based Organogelators, Biocompatibility, Low Molecular Weight Organogel, Gel, Organic Synthesis, NSAID.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Lysine-based two-component organogelator: Naproxen carrier soft material
    (John Wiley and Sons Inc, 2023) Çolak, Mehmet; Kaya, Gülşen; Hayaloğlu, Ali Adnan; Demirel, Nadir; Hoşgören, Halil
    We demonstrated that Nϵ -alkanoyl-L-lysine ethyl ester/N-alkanoyl-L-phenylalaninate gelling agents were constructed as a two-component gelling strategy and applied as drug carriers in friendly solvents commonly used. Our designs are expected to have an edge in contrast to the other lipid-based systems due to cheap raw materials, reducing the required amount of carrier, low molecular weight, ease of loading, simple dose adjustability, skin spreadability, and improved drug retention times. It could be loaded with Naproxen (Npx) with a high loading efficiency (up to 100 % as a percentage of gelator) without gel disruption. A complementary in vitro drug release study under specific pH was conducted and performed at different drug and gelator concentrations. These results reveal that the release of Npx from the supramolecular organogels was significantly retarded with increasing organogelator engagement from 0.46 % to 0.92 %, the initial release rate considerably reduced, from 18.75 % to 7.21 %, respectively; that is release rate shows a 2.6-fold decrease; this result showed that the gelator concentration could control drug release. whereas the increasing Npx concentration enhanced it. Altogether, this work produces valuable outcomes, which may be relevant to the pharmaceutical industry, suggesting that new platforms may deliver NSAID (non-steroidal anti-inflammotory drug) molecules.
  • Küçük Resim
    Öğe
    A radiographic evaluation of impacted third molar teeth of patients in the South-east of Turkey: a retrospective study
    (Uluslararası Diş Araştırmaları Birliği, 2019) Çolak, Mehmet
    Aim: The aim of this study was to retrospectively evaluate theradiographs of the region of the third molar teeth in adults who presentedwith various complaints. The impaction status of these teeth wasexamined according to the positions shown, gender and the jaw.Methodology: A retrospective evaluation was made of the panoramicradiographs of a total of 664 patients, comprising 341 males and 323females with a mean age of 23.96 years (range, 17-35 years). Theimpaction status and position were examined in a total of 1331 thirdmolar teeth; 456 maxillary and 875 mandibular.Results: Of the 875 mandibular third molar teeth, 545 were seen to bein a vertical position, 234 were mesioangular, 54 distoangular, 32horizontal and 10 buccoangular. Of the 456 maxillary third molar teeth,322 were seen to be in a vertical position, 71 were mesioangular, 47distoangular, 5 horizontal and 11 buccoangular.In the examination of the impaction status of the third molar teeth, therewas seen to be more impaction of teeth in the mandible than in themaxilla. The most frequent impaction position of maxillary third molarteeth was vertical (70.61%) followed by mesioangular (15.57%), and inmandibular teeth, the most frequent impaction postion was vertical(62.28%) followed by mesioangular (26.74%).Conclusions: In conclusion, it can be said that when third molar teethare impacted which may cause pathologies, the negative effects of thesemust be taken into consideration.
  • Küçük Resim
    Öğe
    The Relationship between Maxillary Sinus Lateral Wall Thickness, Alveolar Bone Loss, and Demographic Variables: A Cross-Sectional Cone-Beam Computerized Tomography Study
    (S. Karger AG, 2019) Yıldırım, Tuba Talo; Güncü, Güliz Nigar; Çolak, Mehmet; Tözüm, T. F.
    Objectives: Sinus floor elevation and augmentation surgery is widely used as a reliable procedure to increase insufficient bone height in the posterior maxillary area. The purpose of the present clinical study was to determine the associations between periodontal bone loss (PBL), maxillary sinus lateral bone wall thickness, age, and gender using cone-beam computerized tomography (CBCT). Materials and Methods: The current retrospective study consists of 716 maxillary sinus CBCT images of 358 patients. The CBCT scans were assessed to detect the relationship between lateral wall thickness and PBL. ANOVA and Student t test analysis were used to determine the influence of PBL on sinus lateral wall thickness. Results: Sinus lateral wall thickness was significantly associated with PBL (p < 0.05) at 3, 13, and 15 mm height. There was no significant association between lateral wall thickness and gender (p > 0.05). However, there was a significant association between lateral wall thickness at 3 and 13 mm and age (p < 0.05). There were significant associations between PBL and age (p < 0.001), and PBL and gender (p < 0.05). Conclusions: PBL might have an association with maxillary sinus lateral bone wall thickness. Further studies are needed to confirm this possible relationship.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Solvent-free synthesis of chiral Schiff-base ligands based on ferrocene under microwave irradiation and application to enantioselective nitroaldol (Henry) reaction
    (Wiley, 2011) Öztürk, Gülşen; Çolak, Mehmet; Demirel, Nadir; 0000-0002-3774-2652; 0000-0002-8571-5552
    Chiral Schiff-bases 3a-f based on ferrocene were designed and synthesized using solvent-free methods by mixing ferrocene carbaldehyde 1 with amino alcohols and amines 2a-f under microwave irradiation and classical method for the enantioselective nitroaldol (Henry) reaction. The Schiff-bases were obtained in shorter reaction times and improved yield under microwave irradiation method over classical method. The highest enantioselectivity was observed in ligand 3e (95% ee) when CH2Cl2 was used as solvent. Chirality 23: 374-378, 2011. (c) 2011 Wiley-Liss, Inc.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Yetiştirici koşullarında halep keçisi oğlaklarında doğrusal ve doğrusal olmayan yöntemlerle büyümenin tahmin edilmesi
    (Dicle Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, 2019) Çolak, Mehmet; Şireli, Halit Deniz
    Bu çalışmada, oğlaklara ait doğum ağırlığı ve 7 aylık canlı ağırlıklar ölçülmüş ve bu ağırlıklara ait büyüme eğrisi modellerinden Linear, Gompertz ve Richards büyüme eğrisi modelleri denenmiştir. Çalışma, Diyarbakır ili Bismil ilçesinde entansif yetiştiricilik yapan bir süt keçisi işletmesinde mevcut 30 baş erkek ve 30 baş dişi toplam 60 baş Halep keçisi oğlakları kullanılmıştır. Kullanılan modeller içerisinden en iyi modelin tespit edilebilmesi için belirtme katsayısı (R2) ve hata kareler ortalaması (HKO) istatistiki değerleri kullanılmış olup, büyümeyi en iyi açıklayan modelin; tekiz doğan (0.98±2.66), ikiz doğan (0.97±1.33) ve dişi Halep keçisi oğlaklarında (0.98±1.31), Richards büyüme eğrisi modeli tanımlamıştır. Erkek Halep keçisi oğlaklarında ise büyümeyi en iyi tanımlayan model olarak Gompertz ve Richards olduğu saptanmıştır. Denenen modellerin tümü sırasıyla 0.975±1.76; 0.976±2.01; 0.976±2.49 bulunmuş olup, Gompertz ve Richards modelleri aynı ölçüde tanımlamasına rağmen, HKO en küçük olan Gompertz modelin büyümeyi tanımlayan en iyi model olarak tespit edilmiştir. Bu çalışmanın sonucunda kullanılan büyüme modellerinin araştırmanın materyali olan Halep Keçisi oğlakları ile iyi bir uyum sağladığını, yapılması düşünülen erken seleksiyon ile oldukça isabetli sonuçların elde edilebileceği kanısına varılmıştır. Çünkü tespit edilen belirtme katsayıları (R2) son derece yüksek olmasına karşın, bunlara ait hata kareler ortalamaları (HKO) da o ölçüde küçük tespit edilmiştir.