Yorumsamacı yaklaşımda anlama kavramının önemi ve pozitivizm eleştirisi

Bu çalışmada, Sosyal Bilimlerin ‘yöntem’ olarak ortaya çıkışından sonra Sosyal Bilimlerin, Doğa Bilimleri ile neden ayrıldığı ve Yorumsamacı Yaklaşımın bu noktada nerede durduğu açıklanmaktadır. 18. ve 19. yüzyıllarda baskın yöntem bilim olan Pozitivist Yönteme yönelik eleştirilere de değinilmiştir. Bunu yaparken, Yorumsamacı Yaklaşımın ortaya çıkışından ve ilkelerinden; dolayısıyla Max Weber’den bahsedilmiştir. Bu yöntemi geliştirerek ortaya koyan Dilthey’in tarihselcilik anlayışı, Edmund Husserl ve Martin Heidegger’in fenomenoloji ve özne üzerine ortaya koyduğu fikirleri ve Gadamer’in Hermeneutik Bilimdeki dairesel döngü kavramları üzerinde durulmuştur. “Anlam” kavramı üzerinde durulmasının sebebi de: Yorumsama Biliminin, her insanın farklı tarihsel ve kültürel birikimlere sahip olmasından dolayı, olaylara veya araştırma konularına yaklaşırken farklı yorum ya da çıkarımlara ulaşıldığını iddia etmesidir.

In this study, after the emergence of Social Sciences as a 'method', it is explained why Social Sciences distinguishes with the Natural Sciences and where the Hermeneutic Approach stands at this point. The criticism of the Positivist Method, which is dominant in the eighteenth and nineteenth centuries was also mentioned. While doing this, the emergence of the Hermeneutic Approach and its principles; therefore, Max Weber is also mentioned. Dilthey,’s understanding of historiography, that developed this method, Edmund Husserl’s and Martin Heidegger's ideas on phenomenology and subject and Gadamer's ‘Hermeneutik Circular’ notions are mentioned. The reason why referred on ‘Meaning Concept’ is: Hermeneutic Science claims that, as each person has different historical and cultural backgrounds, so different interpretations or inferences are reached when they approach events and research topics.