Tuberculous parotitis: A review of seven cases

Objectives: Tuberculous parotitis is rare even in countries where tuberculosis is widespread. We evaluated seven patients with tuberculous parotitis together with clinical and histopathologic findings, and management. Patients and Methods: In a period of 13 years, seven patients (5 males, 2 females; mean age 32 years; range 23 to 47 years) were diagnosed and treated for tuberculous parotitis. All the patients had a clinical suspicion of a parotid gland tumor. Results: The lesions were localized on the left in four patients, and on the right in three patients. The duration of disease varied from seven months to three years. The masses were localized, mobile, and measured 3 to 6 cm in diameter; one was fistulized. There was no evidence for active pulmonary tuberculosis. Chest radiograms showed old tuberculous lesions in two patients. The PPD skin test results were positive (>12 mm induration) in five patients (71%). Computed tomography or magnetic resonance imaging obtained in five patients showed mass formation suggesting a benign parotid gland tumor. Fineneedle aspiration cytology performed in three patients and cultivation performed in the fistulized case were all non-diagnostic. Superficial parotidectomy was performed in six patients and enucleation was performed in one patient. Histopathologic examination showed tubercles composed of macrophages, epithelioid cells and Langhans giant cells, and central caseous necrosis. Following diagnosis, all patients were treated with a fourdrug chemotherapy regimen. There was no evidence for recurrence within a mean of 15-month follow-up. Conclusion: Tuberculosis of the parotid gland should be considered in the differential diagnosis of patients presenting with a solitary tumor in the parotid gland.

Amaç: Tüberküloz parotit, tüberkülozun yaygın olarak görüldüğü ülkelerde bile nadirdir. Bu çalışmada, tüberküloz parotitli yedi hasta klinik ve histopatolojik özellikler ve tedavi açısından değerlendirildi. Hastalar ve Yöntemler: On üç yıllık bir dönem içinde yedi hastaya (5 kadın, 2 erkek; ort. yaş 32; dağılım 23- 47) tüberküloz parotit tanısı kondu ve tedavileri yapıldı. Tüm hastalarda parotis bezi tümörü şüphesine yol açan kitle lezyonları vardı. Bulgular: Lezyonlar dört hastada sol, üç hastada sağ taraftaydı. Hastalık süresi yedi ay ile üç yıl arasında değişmekteydi. Kitleler lokalize, mobil ve 3-6 cm çapındaydı; bir hastada fistül oluşumu görüldü. Hastalarda aktif pulmoner tüberküloz bulgusuna rastlanmadı; iki hastanın göğüs filmlerinde eski tüberküloz lezyonları gözlendi. Deri testi beş hastada (%71) pozitif sonuç (>12 mm endürasyon) verdi. Beş .hastada yapılan bilgisayarlı tomografi veya manyetik rezonans görüntüleme benign parotis kitlesini düşündüren bulgular ortaya koydu. Üç hastada yapılan ince iğne aspirasyon sitolojisi ve fistüllü olguda yapılan kültür çalışmalarından tanıya dönük bulgu elde edilemedi. Altı hastada yüzeyel parotidektomi, bir hastada enükleasyon uygulandı. Histopatolojik incelemede, makrofaj, epitelioid hücre ve Langhans dev hücrelerinden oluşan tüberküller ve santral kazeifikasyon nekrozu görüldü. Tanıdan sonra tüm hastalara dörtlü ilaç tedavisi uygulandı. Tedaviden sonraki ortalama 15 aylık takip süresi içinde hiçbir hastada nüks bulgusuna rastlanmadı. Sonuç: Parotis bezinde tek bir tümörün olduğu hastaların ayırıcı tanısında tüberküloz parotitin de göz önünde bulundurulması gerekmektedir.