Dört farklı laminate veneer restorasyon materyalinin bağlanma direncinin değerlendirilmesi
Yükleniyor...
Tarih
2018
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Yeditepe Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Amaç: Bu çalışmada; dört farklı laminate veneer restorasyon
materyalinin bağlanma dirençleri karşılaştırmalı olarak değerlendirildi.
Gereç ve Yöntem: Bu invitro çalışma; ortodontik veya periodontal nedenlerle yeni çekilmiş, çürüksüz, restorasyonsuz 60
adet üst santral keser diş üzerinde gerçekleştirildi. Tüm dişlerin labial yüzünde 0,5 mm, mesial ve distal kontakt noktalarında 0,2 mm ve gingival basamakta 0,3 mm olacak şekilde
chamfer tarzında standart kavite preparasyonları hazırlandı.
Kavite preparasyonları tamamlanan dişler rastgele 15’erli dört
gruba ayrıldı. Birinci gruba Grandio, ikinci gruba Gradia, üçüncü gruba Amaris ve dördüncü gruba Tetric ceram restoratif
materyalleri üretici firmaların önerileri doğrultusunda yerleştirilerek görünür ışık ile polimerize edildi. Daha sonra Instron
test cihazına yerleştirilen dişlerdeki restorasyonlar üzerine
farklı yükler uygulanarak materyallerin doğal dişten ayrılma
değerleri Newton cinsinden kaydedildi.
Bulgular: Ölçümler sonucu elde edilen veriler istatistiksel olarak tek yönlü varyans analizi (one way ANOVA) ve TUKEY HSD
testleri kullanılarak değerlendirildi. Kırılma direnci açısından
materyaller arasında anlamlı bir fark bulunamadı (p>0,05).
Sonuçlar: Sonuç olarak araştırmada kullanılan nanohibrid
yapılı kompozit rezin materyali olan Grandio gruplar arası değerlendirmede kırılma direnci en yüksek, mikrohibrit yapılı
kompozit rezin materyallerinden Amaris ise, kırılma direnci en
düşük kompozit rezin olarak belirlendi.
Aim: In this study, the bond strenght of four different laminate veneer restoration materials were evaluated comparatively. Materials and methods: In this in vitro study was performed using freshly extracted for orthodontic or periodontal reasons, non-carious, the restoration free 60 upper central incisors. Cavity preparations were prepared as 0.5 mm in labial face, 0.2 mm in mesial and distal contact points and 0.3 mm in gingival step for all teeth. Cavity preparation completed teeth were randomly divided into four groups. The first group Grandio, the second group Gradia, the third group Amaris and the fourth group Tetric ceram restorative materials which placed in line with the manufacturer's recommendations, were polymerized with visible light. Applying different loads on dental restorations placed in the Instron test device, separation values from natural tooth of materials were recorded in Newton type. Results: The materials evaluated statistically using One-way ANOVA and TUKEY HSD tests, significant difference was not observed among the materials in terms of fracture resistance (p>0.05). Conclusions: Nanohybrid composite Grandio is determinedas the material which has the highest bond strength value. Microhybrid composite Amaris is determined as the material which has the lowest bond strength value.
Aim: In this study, the bond strenght of four different laminate veneer restoration materials were evaluated comparatively. Materials and methods: In this in vitro study was performed using freshly extracted for orthodontic or periodontal reasons, non-carious, the restoration free 60 upper central incisors. Cavity preparations were prepared as 0.5 mm in labial face, 0.2 mm in mesial and distal contact points and 0.3 mm in gingival step for all teeth. Cavity preparation completed teeth were randomly divided into four groups. The first group Grandio, the second group Gradia, the third group Amaris and the fourth group Tetric ceram restorative materials which placed in line with the manufacturer's recommendations, were polymerized with visible light. Applying different loads on dental restorations placed in the Instron test device, separation values from natural tooth of materials were recorded in Newton type. Results: The materials evaluated statistically using One-way ANOVA and TUKEY HSD tests, significant difference was not observed among the materials in terms of fracture resistance (p>0.05). Conclusions: Nanohybrid composite Grandio is determinedas the material which has the highest bond strength value. Microhybrid composite Amaris is determined as the material which has the lowest bond strength value.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Laminate veneer, Kompozit rezin, Bağlanma direnci, Laminate veneers, Composite resin, Bond strength
Kaynak
7tepe Klinik
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
14
Sayı
2
Künye
Cangül, S. ve Bakır, E. P. (2018). Dört farklı laminate veneer restorasyon materyalinin bağlanma direncinin değerlendirilmesi. 7tepe Klinik, 14(2), 19-24.
