GAP Bölgesinde organik üzüm yetiştiriciliği
Yükleniyor...
Tarih
2018
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Atatürk Bahçe Kültürleri Merkez Araştırma Enstitüsü
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
GAP Bölgesi Türkiye yüzölçümünün %9.5’ini, nüfusun ise %9.2’sini oluşturmaktadır. GAP, Adıyaman,Batman, Diyarbakır, Gaziantep, Kilis, Mardin, Siirt, Şanlıurfa ve Şırnak illerini kapsamaktadır. Bölgegerek sahip olduğu ekolojik yapı ve uygulanan kültürel uygulamalarda kullanılan sentetik kimyasalgirdilerin azlığı ve gerekse sahip olduğu yerel üzüm çeşit zenginliği ve yöresel üzüm ürünleri üretimininyaygınlığı nedeniyle önemli bir organik tarım havzasıdır. Güneydoğu Anadolu Bölgesi ülkemiz bağalanlarının yaklaşık %25’i ve üzüm üretiminin yaklaşık %15’ini karşılaması dolayısıyla önemli birbölgesidir. Bu bildiri ile GAP bölgesi illerinde organik üzüm yetiştiriciliğinin mevcut durumu,uygulamada yaşanan sorunlar ve geliştirilmesine yönelik önerilerin sunulması amaçlanmıştır. GAPBölgesinde organik üzüm yetiştiriciliğinin en fazla Adıyaman, Diyarbakır, Mardin ve Kilis illerindeolduğu belirlenmiştir. Bu illeri Şanlıurfa izlemektedir. Batman, Gaziantep, Siirt ve Şırnak illerindeorganik üzüm üretim miktarının yok denecek kadar düşük miktarlarda olduğu dikkat çekmektedir. GAPbölgesi bağlarının gerek yetiştirilen üzüm çeşitleri ve uygulanan yetiştirme teknikleri gerekse üzümdenelde edilen pekmez, pestil gibi yöresel üzüm ürünlerinin üretimi ve pazarlanması bakımından önemli birorganik tarım potansiyeline sahip olduğu saptanmıştır. Bağlarda gerçekleştirilen toprak ve bitki beslemeile bitki koruma uygulamalarının genellikle organik tarım kapsamında izin verilen uygulamalar düzeyindeolduğu belirlenmiştir.
The GAP region constitutes 9.5% of Turkey’s surface area and 9.2% of its population. Adıyaman, Batman, Diyarbakir, Gaziantep, Kilis, Mardin, Siirt, Şanlıurfa and Şırnak are in GAP region. The region has still a great potential for organic viticulture due to traditional growing practices, soil tillage, fertilization, very low usage of pesticides. Southeastern Anatolian Project (GAP) region provided about 25% of total vineyard area, and about 15% of total grape production of Turkey. The present study aimed to emphasize both organic viticulture potential of GAP region and soil, plant nutrition and plant protection applications compatible with organic viticulture in the region. The region has an important potential of organic grape growing due to the currently growing grape varieties, utilized growing techniques and traditional grape products, and values. In vineyard of the region, soil and plant nutrition, pest management applications were generally found to be in accordance with permitted applications of organic agriculture.
The GAP region constitutes 9.5% of Turkey’s surface area and 9.2% of its population. Adıyaman, Batman, Diyarbakir, Gaziantep, Kilis, Mardin, Siirt, Şanlıurfa and Şırnak are in GAP region. The region has still a great potential for organic viticulture due to traditional growing practices, soil tillage, fertilization, very low usage of pesticides. Southeastern Anatolian Project (GAP) region provided about 25% of total vineyard area, and about 15% of total grape production of Turkey. The present study aimed to emphasize both organic viticulture potential of GAP region and soil, plant nutrition and plant protection applications compatible with organic viticulture in the region. The region has an important potential of organic grape growing due to the currently growing grape varieties, utilized growing techniques and traditional grape products, and values. In vineyard of the region, soil and plant nutrition, pest management applications were generally found to be in accordance with permitted applications of organic agriculture.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
GAP, Organik üzüm, Organik bağ, Organik yetiştiricilik, Organic grape, Organic viticulture
Kaynak
Bahçe Dergisi
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
47
Sayı
Özel Sayı 1
Künye
Özdemir, G. ve Çakır, A. (2018). GAP Bölgesinde organik üzüm yetiştiriciliği. Bahçe Dergisi, 47(Özel Sayı 1), 249-255.
