Bahçe Bitkileri Bölümü Koleksiyonu

Bu koleksiyon için kalıcı URI

https://hdl.handle.net/11468/10489

Listeleniyor 1 - 20 / 41

Influence of BAP concentrations and nutrient medium composition on in vitro regeneration of ‘Öküzgözü’ and ‘Boğazkere’ (Vitis vinifera L.) cultivars
(Springer Verlag, 2018) Yıldırım, Hakan; Özdemir, Gültekin
This study has been conducted with the aim to determine the type of nutrient medium that can be used in micropropagation studies for ‘Öküzgözü’ and ‘Boğazkere’ and to specify BAP concentrations. In the study where ejectors with a length of 0.7–0.8 cm that are obtained with single-node culture are used, it was focused on four different nutrient media such as MS, DKW, QL and WPM and on six different concentrations such as 0.2–0.4–0.6–0.8–1.0–1.5 mg l−1 BAP. Single-node suspension explants which will be used in initiating the culture, are taken into culture in MS nutrient medium and the nutrient medium is supported with 30 g l−1 sucrose, 6 g l−1 agar and 1 mg l−1 BAP. In the trial environment, parameters such as number of shoots, shoot length (cm), number of nodes and callus ratio have been investigated. For both grape varieties, the best outcome was obtained with MS nutrient medium with respect to number of shoots, shoot length, and number of nodes. These values were found as 4.66, 1.24 and 6.39 for ‘Öküzgözü’ variety respectively, whereas they are determined as 6.28, 1.15 and 6.81 for ‘Boğazkere’ variety respectively. In both grape varieties in DKW nutrient medium, starting from the 2nd week of culture, obscuration began to appear on the shoots and after this stage no other development has taken place.
Determination of the factors effective in reaching the objectives of agricultural support: Example of the wire trellis systems in viticulture farming in Diyarbakır
(Springer Science and Business Media Deutschland GmbH, 2023) Akın, Songül; Kara, Abdurrahman
Agricultural support is used to increase product diversity, sustainability, productivity, and quality in agricultural production. In 2011, agricultural support from the International Fund for Agricultural Development (IFAD) was given to 79 farmers in Dicle, Hani, Kulp, and Silvan districts to disseminate the wire trellis vineyard system in Diyarbakır province, Türkiye. In this study, based on the willingness of the viticulture farmers to continue the wire trellis system, factors affecting the success of agricultural support were investigated. Study data were obtained from the viticulture farmers, who received the support to establish wire trellis systems, through structured and semi-structured questionnaires during face-to-face interviews in 2020. In the data analysis, descriptive statistics and logistic regression methods were used. Data analysis revealed that 62% of the respondents were willing to continue with wire trellis system in viticulture farming. According to logistic regression results, along with the significant (p < 0.05) and positive effect of education at secondary or higher schooling, the knowledge level and satisfaction status of the respondent farmers had positive and statistically highly significant effects on their willingness to use wire trellis systems, while the existence of off-farm income sources had a marginally significant but negative effect. In order to harvest the expected outcomes from the support policies, we conclude that it is beneficial to direct the support to young and educated farmers for whom agriculture is the primary source of income, and to accompany this with the relevant extension work so as to enhance the knowledge level of the target farmers.
Comparative analysis of rootstock-variety combinations for table grape saplings
(Corvinus University of Budapest, 2023) Karataş, D. Değirmenci; Kaya, M.; Karataş, Hüseyin
This study aimed to determine the vegetative features and total yields of tubed saplings obtained in viticulture application and greenhouse areas that belong to the Faculty of Agriculture, Dicle University, Turkey. Omega grafting technique was used to graft scion obtained table grape varieties (Razaki, Yalova Incisi, Hamburg Misketi, Italia, and Alphonse Lavellee, all belong to Vitis vinifera L.) onto six distinct American rootstocks (41B, 5BB, SO4, 420A, 5C, and 1613C). Two months after the grafted cuttings were planted in tubes for rooting in the greenhouse, shoot length (SL), leaf number (LN), and total sapling yield (TSY) parameters were investigated on the saplings. The statistical analysis revealed a significant difference at a 5% significance level for SL and LN between cultivar, rootstock, and cultivar × rootstock combinations. However, a significant difference was observed only at the rootstock level in terms of TSY. Depending on the rootstock and variety, the TSY ranged from 84% to 94%. On the other hand, the average LN per rootstock and cultivar was between 5.5 and 7.5, while the average SL ranged from 12.20 cm to 20.00 cm.
Expression of the genes (CBF2, CBF4, NCED1, MYB14, PLD) during acclimation and deacclimation in dormant buds of chambourcin and 3309 C grapevine accessions
(Turkiye Klinikleri, 2023) Karataş, Dilek; Karataş, Hüseyin
Deacclimatization results in a loss of bud cold-hardiness whereas cold acclimation results in an increase in it. The regulation of the buds’ cold acclimation and deacclimation in woody plants are poorly understood. This study indicated that differential gene expression during acclimation and transition of the buds from acclimation to deacclimation in the light of dormancy and bud water content. One-year-old vine latent bus of cv. Chambourcin vines and 3309 C (Vitis riparia x Vitis rupestris) were used for the analyses. Five genes (CBF2, CBF4, NCED1, MYB14, and PLD) were selected for quantitative real-time PCR. Quantitative real-time PCR was applied to measure gene expression of the dormancy related genes and GAPDH gene was used as a reference gene. CBF2, NCED1, MYB14, and PLD were strongly upregulated by both with the two-temperature treatment (acclimation (5 °C) and deacclimation (15 °C)) and two different time applications (one and two week) while the expression of CBF4 was low after the applications. Among these four upregulated genes, NCED1 and PLD exhibited the highest level of expression (121.02 and 86.40, respectively) at cold hardy 3309 C during deacclimation (T2, 15 °C). However, for the 5 °C treatment, Chambourcin showed the highest level (32.61) of MYB14 gene expression during T2 application, while 3309 C buds had the highest NCED1 gene (94.83) expression level again during T2 application. According to the results, it is clearly highlighted that PLD and NCED1 gene expression level was highest at cold hardy 3309 C during dormancy and release of dormancy.
First report of Paecilomyces maximus causing dieback and canker on apricot in Turkey
(Springer Science and Business Media, 2023) Ören, Emel; Karakuş, Yusuf; Şimşek, Mikdat; Ozan, Gülten Nisan; Bayraktar, Harun
In the 2022 summer, characteristic symptoms were noticed on about 3% of apricot (Prunus armeniaca cv. Hacıhaliloğlu) trees in a 2 ha commercial orchard (38°30’55.3"N, 38°27’32.7"E) in Elazığ province, Turkey.
Türkiye lokal badem (Prunus amygdalus L.) seleksiyon çalışmaları
(Yüzüncü Yıl Üniversitesi Ziraat Fakültesi, 2016) Gülsoy, Ersin; Ertürk, Yakup Erdal; Şimşek, Mikdat
Özet: Badem (Prunus amygdalus L.) Türkiye’de, üzerinde en çok seleksiyon çalışması yapılan meyve türlerinden biridir. Badem genetik varyasyonu konusunda ülkemizin zenginliği, kısa bir süre içinde ıslah çalışmalarında başarı için olanak sağlamıştır. Türkiye’nin birçok bölgesinde badem yetiştirildiği için yörelere uygun çeşitlerin geliştirilmesi son derece önemlidir. Bu yüzden, ülkemizin farklı bölgelerinde, bugüne kadar yapılan seleksiyon çalışmaları esnasında elde edilen Dokuzoğuz-II (120-1) ve Gülcan I (101-23) gibi üstün nitelikli badem genotiplerin birkaçı çeşit olarak tescil edilmiştir. Bu derlemenin amacı, ülkemizin farklı bölgelerinde seçilmiş bazı badem genotiplerin önemli özelliklerini karşılaştırmak ve gelecekte bunlardan yararlanmaktır.
Quantitative determination and removal of pesticide residues in fresh vegetables and fruit products by LC–MS/ MS and GC–MS/MS
(Springer Science and Business Media, 2023) Elmastaş, Ayhan; Umaz, Adil; Pirinç, Vedat; Aydın, Fırat
Pesticides are the potent agrochemicals used to successfully manage, repel, or stop pests and weeds in agricultural production. This study analyzed 222 pesticide active substances in 90 samples of seven different vegetables and fruits acquired from producers through liquid chromatography-mass spectrometry/mass spectrometry (LC–MS/MS) and gas chromatography-mass spectrometry/mass spectrometry (GC–MS/MS) technology. The validation parameters of each pesticide’s active substances were determined. The LOD, LOQ values, and recovery studies of the 222 active substances were 3.00, 10.00 ng/g, and between 76.07 and 108.08%, respectively. The correlation coefficients and measurement uncertainty were determined to be between 0.990–0.999 and 8.91– 31.46%, respectively. There were active substances of chlorpyrifos, acetamiprid, azoxystrobin, difenoconazole, malathion, dieldrin, boscalid, triticonazole, tebuconazole, triadimenol, trifloxystrobin, pirimicarb, and dodine among the vegetable and fruit samples used in the study. There were no active substances in 55 (61%) samples. Among the 35 samples (39%), 31 samples (34%) contained only one active substance, whereas four (5%) contained two active substances. However, the amount of active substances in six (7%) samples was above the maximum residue levels (MRL) limits. Various processes used in the study revealed that peeling was the most effective pesticide residue removal strategy. The washing procedure also proved that it reduced some pesticide residues but failed to eliminate all pesticides. The peeling process successfully reduced a significant amount of the active substances from the products, however, residues remained. Washing the fruits with hot water was also effective in removing residues. As a result, analyses of the peeled sections yielded higher pesticide residue concentrations than those of the entire product.
Knowledge level of vegetable growng farmers on organic production in Diyarbakır province
(Gültekin Özdemir, 2018) Pirinç, Vedat; Kara, Abdurrahman; Aktürk, Zafer; Akın, Songül
As was the case n the World, ntensve nput use was seen the only remedy to ncrease agrcultural productvty so that to meet the needs for food and raw materal n the second half of the last century n Turkey. Accordngly, chemcal fertlzer and pestcde use were supported and encouraged. Unconscous chemcal use ncreased the plant producton but resulted n poor qualty products and human health dsorders. As a result of foodborn and envronmental health problems, a new type of agrcultural producton was urged and encouraged by the conscous customers all over the World. Ths s called organc or ecologc farmng whch ams to restore the unwanted outcomes of ntensve or conventonal agrculture and produce healthy food to satsfy customer demands. In achevng the goals of organc producton and ncreasng organc food producton t s of great mportance to unvel the knowledge level, problems and requests of the producers snce culture, customs, socal envronment and the knowledge accumulated over years shape the agrcultural producton. In ths study, t s amed to reveal the knowledge level and producton customs of the organic vegetable producers in Diyarbakır province. Study data was collected from the vegetable growng farmers wth structured questonnares through face to face ntervews. Sample sze was determned usng smple randomzed samplng method. In analyss of the data descrptve statstcs method and Ch-Square test was employed. Study results revealed that about 61% of the respondents dd not have ther sols tested. It was also determned that of all respondents 81% act accordng to ther own knowledge when coverng the plant nutrent requrements of the sols as 7,5% consult ther frends or neghbours and only about 2% followed the recommendatons of agrcultural experts. The most strkng result, on the other hand, was that only about 27% of the respondents accepted that they had adequate knowledge on organc farmng whle the rest not.
Iğdır ilinden seçilen ceviz (Juglans regia L.) genotiplerinin bazı pomolojik ve kimyasal özellikleri
(Ondokuz Mayıs Üniversitesi Ziraat Fakültesi, 2016) Gülsoy, Ersin; Kaya, Tuncay; Pehluvan, Mücahit; Şimşek, Mikdat
Bu çalışma 2013 ve 2014 yıllarında Iğdır ilinde tohumdan yetişmiş 16 adet ceviz genotipin pomolojik özellikleri, kimyasal ve mineral içeriklerini belirlemek amacıyla yürütülmüştür. Selekte edilen ceviz genotiplerinin pomolojik özelliklerinden kabuklu meyve ağırlığı, iç ağırlığı ve iç oranı sırasıyla 10.80- 15.77 g, 5.15-7.46 g ile %42.87-58.35 arasında değişmiştir. Seçilen genotiplerin yağ, protein, kül ve nem içerikleri ise sırasıyla %50.03-64.98, %10.23-22.14, %0.97-3.96 ve %3.05-4.48 arasında değişmiştir. Ayrıca, bu genotiplerin mineral madde içerikleri ortalama olarak %2.11 N, 314.69 mg 100g-1 P, 432.58 mg 100g-1 K, 288.25 mg 100g-1 Ca, 225.51 mg 100g-1 Mg, 2.91 mg 100g-1 Cu, 2.97 mg 100g-1 Zn, 16.10 mg 100g-1 Fe, 4.18 mg 100g-1 Mn ve 11.45 mg 100g-1 Na olarak belirlenmiştir. Ümitvar genotiplerde azot (N) içeriği diğer minerallere kıyasla daha yüksek bulunmuştur. Bunu sırasıyla Potasyum (K), Fosfor (P), Kalsiyum (Ca), Magnezyum (Mg), Demir (Fe), Sodyum (Na), Mangan (Mn), Çinko (Zn) ve Bakır (Cu) takip etmiştir.
Türkiye ve Diyarbakır örtüaltı potansiyelinin karşılaştırılması
(Atatürk Bahçe Kültürleri Merkez Araştırma Enstitüsü, 2022) Pirinç, Vedat; Akalp, Erhan
Dünya nüfusunu hızla artması ve etkisini iyice hissettiren iklim değişikliği nedeniyle gıda ihtiyacına duyulan talep artmıştır. Bu ihtiyacın karşılanabilmesinin yollarından bir tanesi de örtüaltı tarımının uygulanması olarak görülmektedir. Geçmişte mevsimi dışında taze sebze -meyveye erişimin güç olması veya sebzeleri dondurarak ya da kurutarak tüketim alışkanlığı, örtüaltı tarımının gelişmesi ile beraber bu tüketim modeli de azalmıştır. Örtüaltı yetiştiriciliği, mevsimi dışında kontrollü şartlarda üretimin gerçekleştiği bir sistem olarak değerlendirilmektedir. Bu yetiştiricilik ülkemizde ve Dünya’da iklimin uygun olduğu bölgelerde giderek yaygınlaşmaktadır. Diyarbakır ili örtüaltı tarımı açısından geçmişe göre yaygınlık kazanmıştır. Örtüaltı tarımının Diyarbakır şartlarında da uygulanabilmesi için ilde seracılık başta olmak üzere örtüaltı sebze yetiştiriciliğine teşvik ve destekler artış göstermiştir. Bu çalışmada, Türkiye ve Diyarbakır’daki mevcut örtüaltı üretiminin istatistiki verileri ışığında karşılaştırılarak avantaj ve dezavantajlarının belirlenmesi amaçlanmıştır. Türkiye toplam örtüaltı alanları; 805.159 dekar olup Diyarbakır sahip olduğu 190 da örtüaltı alanı ile Ülkemizdeki tüm alanların %0.02’lik kısmını oluşturmaktadır. Bu değerin oldukça düşük olmasının başlıca nedeni iklimsel faktörlerin uygun olmaması düşünülmekte ve bu durum bölgede örtüaltı yetiştiriciliğini kısıtlamaktadır. Ancak konu ile ilgili resmi kurumlar tarafından yapılan yatırım ve verilen teşvikler; bölgede örtüaltı yetiştiriciliğini artırmıştır. Domates örtüaltı yetiştiriciliğinde ülkede ilk sırayı alırken, ilde ise vejetasyon süresi daha kısa olan hıyarın ilk sırayı aldığı görülmektedir. Bölgede örtüaltı hıyar ve domates yetiştiriciliğindeki verim değerleri, Türkiye geneline göre biraz daha yüksek çıkmıştır. Çalışma sonunda elde edilen veriler ışığında, örtüaltına uygun tür ve çeşitlerin belirlenmesi ve ekonomik ısıtma sistemlerinin kullanılması durumunda; sürdürülebilir bir örtüaltı yetiştiriciliğinin bölgede gelişmesi mümkün görünmektedir.
Güneydoğu Anadolu Bölgesinin Nar (Punica granatum L.) potansiyeli konusunda bir araştırma
(Iğdır Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, 2017) Şimşek, Mikdat; Gülsoy, Ersin
Gen merkezi Ön Asya olan nar ağacı, kültüre alınan en eski zirai ürünlerdendir. 2015 yılı istatistiklerine göre Türkiye 445.750 ton nar üretimine sahiptir. Ülkemizin toplam nar üretimi dikkate alındığında 234.609 ve 146.080 ton ile Akdeniz ve Ege Bölgeleri ilk iki sırayı almakta olup Kuzeydoğu Anadolu Bölgesi ise 13 ton üretim ile son sırada gelmektedir. Güneydoğu Anadolu Bölgesi, yazları sıcak ve kurak, kışları ise yağışlı, sert ve soğuk geçen bir iklime sahiptir. Turunçgiller ve muz gibi soğuğa dayanıksız olan meyveler hariç birçok meyve türünün ticari olarak yetiştiriciliğinin mümkün olduğu Güneydoğu Anadolu Bölgesinde (Türkiye'nin nar üretimi bakımından üçüncü büyük bölge) 2015 yılı toplam nar üretimi 51.790 ton olarak gerçekleşmiştir. Bu bölgedeki iller dikkate alındığında toplam 8.133 ve 4.096 ton nar üretimleri ile Kilis ve Gaziantep ilk iki sırayı almakta olup Batman ili 439 ton üretim ile son sırada yer almıştır. Bu çalışmada Güneydoğu Anadolu Bölgesinin mevcut nar üretim potansiyeli ortaya konarak bu konudaki farkındalığı artırmak ve mevcut potansiyelin değerlendirilmesi ve yönlendirilmesi ile ilgili olarak ileriye dönük üretim planlamalarında karar vericilere ışık tutmak hedeflenmiştir.
Evaluation of the support given to economic investments in Diyarbakir
(Iğdır Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, 2015) Akın, Songül; Tutkun, Muhittin; Başbağ, Sema; Ekinci, Remzi
With its agricultural potential and geographical position, Diyarbakir is a city appropriate to the development of agriculture and agricultural industry. Such a potential is certainly important, but putting this potential into effect is much more important. It is an undeniable fact that support and incentives provided by various corporates are influential on good use of this potential. The present study investigated the industrial distribution of the supports provided by various corporates in Diyarbakir between 2005 and 2012, the level of use of the subsidies, the problems experienced during the use of the subsidies, and the areas of activity intended to be primarily supported in future. This study was conducted with the help of Agricultural Investments Research and Development Project with the reference number of TRC-11-DFD applied by Diyarbakir Chamber of Commerce within the framework of the Direct Activity Support Program executed by Karacadağ Development Agency in 2011.
Iğdır yöresi cevizlerinin (Juglans regia L.) seleksiyonu
(Iğdır Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, 2016) Gülsoy, Ersin; Kaya, Tuncay; Şimşek, Mikdat; Pehluvan, Mücahit
Bu çalışma 2013 ve 2015 yıllarında Iğdır merkez ilçesi ve bağlı köylerinde üstün ceviz genotiplerini belirlemek için yürütülmüştür. Çalışmada 102 ceviz ağacından meyve örneği alınmış ve tartılı derecelendirme yöntemine göre bunların 21'i ümitvar ceviz genotipi olarak seçilmiştir. Ümitvar genotiplerin ortalama meyve ağırlıkları 10.04-15.77 g, iç ağırlıkları 5.57-7.46 g, iç oranları % 42.87-%59.62 ve kabuk kalınlıkları 1.25-3.10 mm arasında değişmiştir. Ayrıca, seçilen genotiplerden 1'i homogamy, 9'u protogeny ve 11'i protandry çiçeklenme özelliği göstermiştir.
Ceviz ve içerdiği yağ asitlerinin insan sağlığı açısından önemi üzerine yapılan bazı çalışmalar
(Iğdır Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, 2016) Şimşek, Mikdat; Gülsoy, Ersin
Sert kabuklu meyveler içinde yer alan ceviz (Juglans regia L.), içerdiği besin değeri ve insan sağlığı üzerindeki olumlu etkilerinden dolayı günümüzde önemi giderek artan önemli bir meyve türüdür. Uzun yıllar süren bilimsel çalışmalar, cevizin insan vücudunu pozitif olarak etkileyen besin içerikleri ile yüklenmiş olduğunu ortaya çıkarmıştır. Ceviz içeriğinde bulunan zengin omega-3 esasinyel yağ asitlerinin sağlık açısından birçok faydaları tespit edilmiş ve bu yüzden, ceviz meyvesinin içerdiği yağ ve yağ asitleri konusunda pek çok araştırma yapılmıştır. Bu makale ceviz tüketiminin ve içerdiği yağ asitlerinin insan sağlığına faydaları konusunda yapılan bilimsel çalışma sonuçlarının derlenmesini amaçlamaktadır.
Potential of industrial tomato production of Southeast Anatolian Region in Turkey
(Iğdır Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, 2017) Tatar, Mevlüde; Pirinç, Vedat
Due to the availability of different climatic characteristics and soil types most of the vegetables can be produced in Turkey. Country is divided to 9 regions in terms of vegetable production and each region is known to have the potential of different vegetable production. Tomato is not only the mostly grown vegetable but also it has the widest range of processed product in Turkey. Turkey has 28.6 million tons of vegetable production and also it is the fourth country in the World. The vegetable production of 86% is open field vegetable and 14% of greenhouse production. Turkey has 12.61 million t. tomato production. This production includes table (8.170 t) and industrial (4.445 t) tomato. And tomato is the most growing vegetable with 42% of total production in Turkey. Tomato production of Southeast Region is 677 600 t in 66 474 ha. The region has 359 734 t table tomato production in 39.571 ha and the industrial tomato production is 317 886 t in 26 903 ha. The region has great potential in terms of tomato production. South Eastern Anatolia Region has strong and big potential for marketing and growing of tomato besides Marmara region. So development of the tomato based industry will ultimately increase the new investment and employment opportunities in the region. Existing status of the tomato agriculture and the tomato processing industry and their future in Southeastern Anatolia Region were focused of this study.
Production potential and development opportunities of Pistachio (Pistacia vera L.) grown in Southeastern Turkey
(Iğdır Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, 2018) Şimşek, Mikdat
Turkey is the homeland of many nuts, such pistachio and walnut, as hazelnut, chestnut, and almond. Because Anatolia is the gene center of pistachio, the richness of our country on genetic variation of this species provides facility for achievement in breeding studies in a short period of time. Because this fruit is cultivated on some regions of Anatolia, it is extremely important to develop cultivars proper for some regions. The world has 1,023.000 tons of total pistachio production. According to 2015 statistics, Turkey has 144.000 tons of total pistachio production. Considering the total pistachio production by the regions in Turkey, Southeast Anatolia and Aegean regions rank first and second with 134.481 and 4.197 tons respectively as West Blacksea Region is the last with a production of 73 tons. In this context, Southeast Anatolia region has 93.39% of Turkey’s pistachio production. Considering the provinces in Southeastern region, Gaziantep and Şanlıurfa rank first and second with 53.109 and 47.848 tons of pistachio productions respectively as Şırnak province comes last with a production of only 43 tons. In this study, through presenting the existing status of the pistachio production of Southeastern Turkey, it was aimed to increase the awareness and set light to decision makers for making use of and directing the existing potential in future plans in Turkey.
A research on fruit species’ production grown on Hakkari province
(Iğdır Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, 2018) Şimşek, Mikdat
Hakkari is one of provinces in Turkey’s East Anatolia Region. In this province, a number of fruitspecies can be grown, and pear, walnut, apple, plum and apricot’s production is more prominent. According to2016 statistics, total fruit production was 19.555 tons in Hakkari. Considering the same year total fruit productionof Hakkari districts, Center, Yüksekova and Şemdinli rank first, second and third with 7.883, 6504.2 and 4.953 tonsof fruit productions respectively as Çukurca is the last with a production of 1.242 tons. Again, regarding the fruitproduction by species, 7.093 tons of apple, 6.979 tons of walnut, 1.949 tons of plum and 1.482 tons of pear wereproduced in Hakkari in the same year. In this study, through presenting the existing status of the fruit productionpotential of the Hakkari province, we aimed to increase the awareness and set light to decision makers in futureplans for making use of the existing fruit potential of our country.
Çitlembik bitkisinin kimyasal bileşimi ve insan sağlığı üzerine etkileri
(Iğdır Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, 2018) İkinci, Ali; Şimşek, Mikdat; Gülsoy, Ersin
Dünyada ılıman, subtropik ve tropik iklim bölgelerinde yetişen ve Celtis cinsi içerisinde yer alan çitlembiğinbazı türlerinin adaptasyon kabiliyetleri oldukça yüksektir. Ülkemiz, Celtis cinsi içerisinde yer alan türler açısındanoldukça zengin bir potansiyele sahiptir. Ülkemizde yetişen Celtis (Çitlembik) cinsi türlerinin birçoğuna özellikleyağışın az olduğu, kurak ve kıraç alanlarda rastlanılmaktadır. Farklı yörelerde birçok değişik isimle anılançitlembiklerin meyve, çekirdek ve yaprakları, o yöre insanları tarafından halk hekimliği alanında birçok farklıhastalıkların tedavisi için kullanılmaktadır. Bu çalışmada, ülkemizin birçok bölgesinde yetişen, ancak çok fazlatanınmayan çitlembik (dağdağan) bitkisinin tanınırlığının artırılması amaçlanmıştır. . Çalışma, çitlembik bitkisininyetiştiriciliğinin yaygınlaştırılması çitlembik meyvelerinin kimyasal, biokimyasal (antioxidant) içeriklerinin vehalk hekimliğinde kullanımının belirlendiği bilimsel çalışmalardan yararlanılarak derlenmiştir.
Kiraz tomurcuklarında kültür başlatılmasına bazı sitokininlerin etkisi
(Iğdır Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, 2019) Aktürk, Zafer; Onay, Ahmet; Yıldırım, Hakan
Bu çalışmada, kirazın lateral tomurcukları kullanılarak kültür başlatılmasına, sitokininlerden benzilaminopurin (BAP), thidiazuron (TDZ) ve kinetinin bazı konsantrasyonlarının etkisi üzerinde çalışılmıştır. Tomurcuklar, 0900-Ziraat çeşidine ait 5 yaşındaki ağaçların bir yaşlı dallarından dormant dönemde alınmıştır. Araştırmada BAP ve kinetinin 0.1, 0.5, 1.0, 2.0 ve 4.0 mgl-1 konsantrasyonları incelenmiş, TDZ’de bunlarla beraber 0.05 mgl-1 konsantrasyonuna yer verilmiştir. Kiraz tomurcuklarından kültür başlatmak için kinetinin 4 mgl-1 konsantrasyona kadar besi ortamına ilavesinin olumlu bir etkisinin olmadığı anlaşılmıştır. Kullanılan sitokinin tip ve konsantrasyonları içinde en başarılı sonuçlar 2 mgl-1 BAP ve 2 mgl-1 TDZ ilaveli besi ortamlarından alınmıştır. Ancak, TDZ bulunan besi ortamlarında gelişen rozet bitkilerin canlılığı, kültür süresinin sonuna doğru azalmıştır. BAP içeren besi ortamlarındaki kültürlerin daha sağlıklı ve canlı olduğu tespit edilmiştir. Besi ortamında 2 mgl-1 BAP içeren kültürlerde, %80.0 ± 9.2 oranında eksplantın alt kültüre alınabildiği, %43.8 ± 12.8 oranında rozet sürgün elde edildiği tespit edilmiş ve ortalama yaprak sayısı 1.71 ± 0.36 adet olarak belirlenmiştir.
Iğdır ilinin meyvecilik potansiyeli ve il ekonomisine katkısı
(Iğdır Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, 2018) Şimşek, Mikdat; Gülsoy, Ersin; Karadaş, Köksal
Mikroklima özelliği ve toprak yapısı sayesinde birçok tarım ürününün yetiştirilmesine olanak sağlayan vebu nedenle de “Doğu’nun Çukurovası” olarak anılan Iğdır’da tropik ve subtropik türler hariç birçok meyve türününticari olarak yetiştiriciliği mümkündür. Iğdır ilinin özellikle elma, kayısı ve şeftali üretimi diğer meyve türlerinegöre daha fazla öne çıkmaktadır. Iğdır’da 2017 yılı toplam meyve üretimi 82.163 ton olarak gerçekleşmiş, buüretim miktarının toplam değeri 37.964.493 $’dır. İlçelere göre 2017 yılı toplam meyve üretimi dikkate alındığında24.189 ton üretim ile Tuzluca ilçesi ilk sırada gelmektedir. Yine 2017 yılı toplam meyve üretiminin meyve türlerinegöre dağılımı dikkate alındığında Iğdır ilinde 44.246 ton elma, 31.416 ton kayısı ve 3.828 ton şeftali üretimiyapılmıştır. Bu çalışmada Iğdır ilinin mevcut meyvecilik potansiyelinin ortaya konulmasi amaçlanmaktadır. Ayrıcabu potansiyelin değerlendirilmesi ve yönlendirilmesi ile ilgili olarak ileriye dönük üretim planlamalarında kararvericilere ışık tutmak hedeflenmiştir.

Güncel Gönderiler