Taberi'nin camiu'l-beyan adlı eserinde bazı fıkhi konular

Taberî, (ö.310/922) bir müfessir ve tarihçi olduğu gibi, aynı zamanda bir fakihtir. Taberî?nin tefsiri ağırlıklı olarak bir rivayet tefsiri olmasına rağmen, fıkhî konuları da içerir. Onun tefsiri fıkhî tefsir ekolüne girmese de, ayetlerden yola çıkarak fıkhî hükümler ortaya koyan bir tefsirdir. O, tefsirinde zaman zaman ele aldığı fıkhî konular hakkındaki görüşleri nakleder, daha sonra kendi tercihini ortaya koyar. Bazen de ele aldığı fıkhî görüşleri eleştirip kendi düşüncelerini ifade eder. Bu makalede Taberî'nin fıkhî konuları ele alma metodu incelemiştir.

As Tabarî is a historian and glossator, he is a canonist at the same time. Despite Tabarî‟s tafseer is a riwaya tafseer, it conteins fıqhi (juridical) topics. His tafseer is not fıqhî tafseer, but in this tafseer sets out provisions based on verses. He simetime conveys opinions about topics that was handled, then he sets out his choise about this topics. Also he sametimes criticizes fıkqi opinions, then refers to his opinion. The subject of study in the article is Tabarî's method about topic of the fıqh