Diyarbakır’da çocuk ve adolesan cinayetleri
Yükleniyor...
Tarih
2007
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi
Erişim Hakkı
Attribution-NonCommercial 3.0 United States
info:eu-repo/semantics/openAccess
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Ülkemizde çocuk cinayetleri ile ilgili çalışma çok azdır. Diyarbakır Adli
Tıp Grup Başkanlığı’nda 2000-2003 yılları arasında yapılan ölü muayene ve
otopsi raporları incelenerek, çocuk ve adolesan çağındaki cinayet olgularının
demografik dağılımı ve sıklığını araştırmak amaçlandı. Tüm olguların yaş,
cinsiyet, öldürülme şekli, cinayetin olduğu yer ve yaralanma bölgesi incelendi.
Çalışma grubundaki çocukların yaşları 6 ay-18 yıl arasında değişmekte idi.
Tüm çocuk cinayetlerinin yarıdan fazlasını (%64,1) 16 ile 18 yaş arasındaki
çocuklar oluşturmaktaydı. Çocuk cinayetlerinde erkekler çoğunlukta idi
(%82). En sık cinayete neden olan ateşli silahlardı (%51,2). Cinayetin
çoğunluğu bahçe/arazide meydana geldiği belirlendi (%46,1). En sık
yaralanan bölge toraks idi (%41). Sonuç olarak, çocukluk çağı cinayetlerini
önlemede anne-babayı kapsayan eğitici programların ortaya konması etkili
olacaktır.
Studies regarding childhood homicides are lacking in our country. We aimed to investigate the frequency and demographic data of child and adolescent homicides by examining postmortem investigation and autopsy reports from Branch of the Council of Forensic Medicine in Diyarbakir Province, between 2000 and 2003. All of the cases were analyzed regarding the age, sex, method and location of homicide and injury location. There were 39 children aged 6 month through 18 years. Adolescents between 16 and 18 years constitued the overhelming number (64.1%) of all the chilhood homicides. Male children and adolescents predominated among the homicide victims (82%). The most frequent means of homicide were firearms-(51.2%). The majority of homicides occured at garden/field (46.1%). With regard to injury location, the most common site was the thorax (41%). In conclusion, setting up providing training programmes including parents will be effective for the prevention of childhood homicide.
Studies regarding childhood homicides are lacking in our country. We aimed to investigate the frequency and demographic data of child and adolescent homicides by examining postmortem investigation and autopsy reports from Branch of the Council of Forensic Medicine in Diyarbakir Province, between 2000 and 2003. All of the cases were analyzed regarding the age, sex, method and location of homicide and injury location. There were 39 children aged 6 month through 18 years. Adolescents between 16 and 18 years constitued the overhelming number (64.1%) of all the chilhood homicides. Male children and adolescents predominated among the homicide victims (82%). The most frequent means of homicide were firearms-(51.2%). The majority of homicides occured at garden/field (46.1%). With regard to injury location, the most common site was the thorax (41%). In conclusion, setting up providing training programmes including parents will be effective for the prevention of childhood homicide.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Çocuk, Adolesan, Cinayet, Adli tıp, Child, Adolescent, Homicide, Forensic
Kaynak
Dicle Tıp Dergisi
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
34
Sayı
2
Künye
Tıraşçı, Y. ve Gören, S. (2007). Diyarbakır’da çocuk ve adolesan cinayetleri. Dicle Tıp Dergisi, 34(2), 120-122.
