Güneydoğu Anadolu Bölgesi’nde rutin Hepatit B aşı programının etkisi

Yükleniyor...
Küçük Resim

Tarih

2017

Dergi Başlığı

Dergi ISSN

Cilt Başlığı

Yayıncı

Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi

Erişim Hakkı

Attribution-NonCommercial 3.0 United States
info:eu-repo/semantics/closedAccess

Özet

Diyarbakır Türkiye’nin Güneydoğu Anadolu Bölgesi’ndeki en büyük ve önemli yerleşim alanlarından biridir. 1998 yılında Sağlık Bakanlığı tarafından düzenli olarak HBV aşısı uygulanmaya başlanmıştır. Bu çalışmanın amacı, 2017 yılında HBV’li hastalarda HBV DNA düzeylerini saptamak, 2002 ve 2012 yılı sonuçları ile yaş gruplarına göre karşılaştırmaktır. Hastaların HBV DNA sonuçları yedi yaş grubuna ayrılmış (0-14, 15-20, 21-30, 31-40, 41-50, 51-60, >61), 2002 ve 2012 düzeyleri ile karşılaştırılmıştır. 0-14 yaş grubunda 2017 yılında 2002 ve 2012’ye göre istatiksel olarak anlamlı bir azalma olduğu gösterilmiştir. Çalışmamız, rutin HBV aşı programının bölgede HBV enfeksiyonu riskinde özellikle 0-14 yaş grubunda yıllar içinde istatiksel olarak anlamlı bir azalma sağladığını göstermektedir.
Diyarbakır is the largest residential area in the Southeastern Anatolia of Turkey. Routine HBV vaccination has begun to be implemented by the Ministry of Health in Turkey in 1998. The purposes of this study were to detect the levels of HBV DNA in patients with HBVin 2017, and compare the results of the years 2002 and 2012 according to age groups. HBV DNA results of patients were divided in to seven age groups (0-14, 15-20, 21-30, 31-40, 41-50, 51-60, >61) and for comparison of HBV DNA levels of 2002, 2012. A statistically significant decrease was seen in the number of indiviuals in 0-14 age group in 2017 compared with 2002 and 2012.

Açıklama

Anahtar Kelimeler

Hepatit B, Aşılama, Güneydoğu, Hepatitis B, Vaccination, Southeast

Kaynak

Dicle Tıp Dergisi

WoS Q Değeri

Scopus Q Değeri

Cilt

44

Sayı

3

Künye

Özekinci, T., Atmaca, S., Akpolat, N., Gül, K. (2017). Güneydoğu Anadolu Bölgesi’nde rutin Hepatit B aşı programının etkisi. Dicle Tıp Dergisi. 44(3), 283-285