Arrabal'ın ''Cephede Piknik'' oyununda kara mizah

Fernando Arrabal'ın yazdığı ve çevirisini Sadun Altuna'nın yaptığı grotesk tarzdaki Cephede Piknik (1954)savaşın anlamsızlığı üzerine yazılmış bir oyundur. Nerede, ne zaman olduğu belirtilmeyen herhangi bir savaşcephesinde savaşan oğullarını bir Pazar günü ziyarete gelen ve birlikte piknik yapmayı amaçlayan bir annebabanın oğulları ve esir düşen bir askerle yaşadıkları anlatılır. Oyun, isminden de anlaşıldığı gibi, oyunkişilerinden, kullandıkları objelere, dile kadar tamamen uyumsuz tiyatro özellikleri taşır. Çocukluğundan berisavaşa tanıklık etmiş bir yazar olarak Arrabal, savaş gibi katlanılması zor bir gerçeğe mizaha başvurarakkarşılık vermeyi tercih eder. Oyunda savaşın saçmalığı saçma yollarla anlatılır. Komiğin oluşumu için,normal-anormal değerlerin altüst edildiği, korkunçla gülüncün birbiri içine geçtiği bir dünya sergilense de,seyirci gördükleri karşısında kahkahalar atamaz. Çünkü saçmanın komiği rahatsız edicidir, yapılan mizah“kara mizahtır”.

Written by Fernando Arrabal and translated by Sadun Altuna, the grotesque-style Picnic on the Battlefield (1954) is a play written on the meaninglessness of war. It tells the story of what the parents, who came to visit their son and have a picnic together on a Sunday, of a man who fought on the front of a battle that is not specified to occur where and when went through with their son and a captive soldier. The play, as its name suggests, has completely incompatible theatre features from the characters to the objects used and to the language. As a writer who witnessed the war since his childhood, Arrabal prefers to respond to an unbearable fact, like war, by resorting to humor. In the play, the absurdity of war is explained in ridiculous ways. Even though a world where normal-abnormal values are turned upside down and where horror and ridiculousness are intertwined in order to create comedy is presented, the audience cannot laugh at what they see. This is because the ridiculousness of absurdity is disturbing and the humor used is “black humor”.