Yazar "Uçmak, Feyzullah" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 20 / 27
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Approach to hypersplenism due to splenic metastasis of breast cancer: A case report(Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi, 2012) Küçüköner, Mehmet; Kaplan, M. Ali; İnal, Ali; Işıkdoğan, Abdurrahman; Fırat, Uğur; Önder, Akın; Uçmak, Feyzullah; Önder, Hakan; Akdoğan, M. RecaiThe most common sites for breast cancer metastasis include the bones, lungs, liver, lymph nodes, and brain. However, splenic metastasis of breast cancer is extremely rare. Hypersplenism occurs as a cause of severe hemolytic anemia in carcinomas or with marked splenic enlargement related to splenic metastasis. We presented a rare case of breast cancer with splenic metastasis that was undergone splenectomy to correct cytopenia related to hypersplenism. In the light of this case, splenectomy can be beneficial in the patients with hypersplenism.Öğe Cyclospora cayetanensis’in neden olduğu iki diyare olgusu(2011) Çiçek, Mutalip; Uçmak, Feyzullah; Özekinci, TuncerCyclospora cayetanensis, dünyada çocuk ve erişkinlerde endemik veya epidemik diyare etkeni olarak karşımıza çıkan bir bağırsak protozoonudur. Cyclosporiasis olguları, bu parazite ilişkin verilerin artmasına rağmen teşhisindeki zorluklardan dolayı sıklıkla gözden kaçırılmaktadır. Bu raporda, hastanemize diyare, karın ağrısı ve bulantı şikayetleriyle başvuran 50 yaşında bir kadın olgu ile allerji, hafif karın ağrısı ve yumuşak kıvamlı dışkılama şikayetleriyle başvuran 20 yaşında bir kadın olgu sunulmaktadır. Olguların kan ve idrar değerleri normal sınırlarda saptanmış; dışkı kültürlerinde patojen mikroorganizma üremesi olmamış, dışkıda gizli kan testi negatif sonuç vermiştir. Her iki olgunun da immünoglobulin düzeyleri normal olup, viral hepatit, otoimmün göstergeler ve anti-HIV testleri negatiftir. Olguların tanısı, dışkı örneklerinin parazitolojik incelemesinde C.cayetanensis ookistlerinin direkt muayene ve modifiye aside dirençli boyama yöntemleri ile görülmesiyle konulmuştur. Hastalarda klinik yanıt ve parazitolojik eradikasyon, iki hafta süre ile uygulanan trimetoprim/sülfametoksazol (2 x 160/240 mg) tedavisi ile sağlanmıştır. Her iki olgunun da Temmuz 2009 tarihinde benzer yakınmalarla başvurması nedeniyle yapılan değerlendirmede, aralarında epidemiyolojik yönden bir ilişki saptanmamıştır. Ülkemizde Cyclospora enfeksiyonlarının endemik olduğunun düşünülmesine rağmen olguların sporadik olarak bildirilmesi; parazitin klinisyenler tarafından yeterince tanınmaması, laboratuvarlarda tanı için gerekli yöntemlerin uygulanmaması ve parazitolojik değerlendirmenin uzman personel tarafından yapılmaması gibi nedenlere bağlı olabilir. Dolayısıyla Cyclospora’ya yönelik özel tanı yöntemleri kullanılarak uygulanacak taramalar sonucunda, ülkemizde bu enfeksiyona ait daha geniş epidemiyolojik veriler elde edilebilecektir.Öğe Diffüz karaciğer metastazı ile başvuran bir hastada fonksiyonel olmayan nöroendokrin tümör: Olgu sunumu(2010) Beştaş, Remzi; Urakçı, Zuhat; Uçmak, Feyzullah; Yalçın, KendalNöroendokrin tümörler, nöroendokrin sistem hücrelerinden köken alan heterojen bir neoplazma grubundan oluşmaktadırlar. Bu olgu sunumunda diffüz karaciğer metastazı ile seyreden non-fonksiyone bir nöroendokrin tümör olgusu tartışılmıştır. Kliniğimize karın ağrısı ve karında şişlik şikayetleri ile başvuran 62 yaşındaki bayan hastanın yapılan ilk değerlendirmesinde masif hepatomegali saptandı. Laboratuar incelemelerinde hipertiroidi dışında anlamlı bir bulgu bulunmadı. Radyolojik incelelemelerde ise karaciğerde diffüz metastazla uyumlu çok sayıda hipodens kitle lezyonları saptandı. Yapılan karaciğer biyopsisi, hepatik nöroendokrin tümör metastazı ile uyumlu bulundu. Hastada primer odak bulunamadı. Diffüz karaciğer tutulumu birlikte hastanın yaşının ileri olması nedeni ile cerrahi rezeksiyon duşünülmedi. Hastaya uzun etkili somatostatin analoğu başlandı. Takiplerde hastanın semptomları gerilemesine rağmen radyolojik bulgularda gerileme gözlenmedi. Sonuç olarak nadir görülen nöroendokrin tümörlerin alışılageldiği yavaş seyrinin aksine tümüyle yakın zamana kadar asemptomatik seyretmesine karşın, yaygın karaciğer metastazıyla birlikte afonksiyone olarak prezente olabileceği göz önünde bulundurulmalıdırÖğe Do oral antiviral drugs used in the treatment of chronic hepatitis B cause erectile dysfunction?(Lippincott Williams and Wilkins, 2024) Üzel, Ali; Ebik, Berat; Bucaktepe, Gamze Erten; Yolaçan, Ramazan; Karabulut, Ümit; Uçmak, FeyzullahObjective The effect of antiviral drugs on the erectile dysfunction (ED) problem expressed by some patients using antiviral drugs due to chronic hepatitis B infection (HBV) was investigated. Methods A total of 102 male patients receiving antiviral therapy for HBVinfection without any known non-cirrhotic and comorbid disease that may cause ED and whodon't use any drugs with an ED formation potential were analyzed through the InternationalIndex of Erectile Function test. Results Among the patients admitted to the study, anxiety disorder was detected as 24.5% (n = 25) and depression as 46.1% (n = 47). 70.6% (n = 72) of the patients suffered ED. Severe ED was only detected in 3 (n = 2.9%) patients. ED was detected in 70.6% of the entecavir, 64.2% of tenofovir, and 80% of Tenofovir alafenamide users (P = 0.287). On the other hand, the logistics regression analysis revealed that the most important factors that increase the risk of ED are age (>55 age; RR: 2.66; P < 0.001), and anxiety disorder (RR: 2.30; P < 0.0001). The cumulative effect of antiviral drugs on ED was 5.7% (RR: 0.8; P = 0.156). Conclusion We could not find any mounting evidence relating to the effect ofcommonly used antiviral drugs for hepatitis B causing ED. The incidence rate of ED on ourpatients was at a similar rate with population studies in the literature based on society. It is notappropriate to terminate antiviral therapy in hepatitis B for this reason.Öğe Ectopic opening of common bile duct into duodenal bulb and gastric antrum and its importance(Academy of Medical Sciences of I.R. Iran, 2022) Karabulut, Ümit; Üzel, Ali; Yolaçan, Ramazan; Uçmak, Feyzullah; Kaya, MuhsinBackground: Ectopic opening of the common bile duct (CBD) is extremely rare, and its importance has not been adequately defined. The aim of our study is to present the characteristics of patients with this abnormality. Methods: This retrospective study was conducted in a tertiary center in Dicle University Hospital, Diyarbakır, Turkey, between October 2008 and December 2020. We present clinical, laboratory, endoscopic and cholangiographic features as well as the success rate of therapeutic interventions of consecutive patients with this abnormality undergoing endoscopic retrograde cholangiopancreatography (ERCP). Results: Ectopic opening of the CBD was identified in 29 (21 men; mean age 62) out of 3872 (0.74%) patients. There was a history of cholecystectomy in 14 (48%) and recurrent acute cholangitis in 20 (69%) patients. We found peptic ulcer in 13 (45%) and duodenal deformity associated with apical stenosis in 21 (72%) patients. Opening site was seen as abnormal in all patients, and it opened into the antrum in 2 (6.8%) and into the first part of the duodenum in 27 (93%) patients. Copious amount of bile and/ or bile sediment in the stomach were seen in all patients. We observed dilatation in both intrahepatic and extrahepatic bile ducts together with tapered narrowing and a hook-shaped distal end of CBD in all patients. There was bile stone in 26 (89%) and sludge in 3 (10%) patients. Sphincterotomy was not performed in any patients because there was not enough incision distance. Balloon dilatation was performed for extraction of stone and sludge in all patients. Complete stone extraction was achieved in only 7 out of 26 (27%) patients. Conclusion: Ectopic opening of CBD is usually associated with gastroduodenal and bile ducts disease. Endoscopic treatment is unsatisfactory in most patients with this abnormality.Öğe Evaluation of seroprevalence of Hepatitis B Virus and Hepatitis C Virus in reference Center Hospital in Turkey's Southeast Anatolia among patients referred for major or minimally invasive surgery: Last decade experience in a previously high prevalence area(Kowsar Publication, 2021) Ekin, Nazım; Uçmak, Feyzullah; Atay, Ahmet EnginBackground: There is a high worldwide prevalence of chronic Hepatitis B Virus (HBV) and Hepatitis C Virus (HCV) infections, among the significant causes of liver-related morbidity and mortality. Objectives: We aimed to determine the prevalence of HBV and HCV in a referral center hospital in Southeast Anatolia among patients that applied for major or minimally invasive surgery. Methods: In a tertiary referral state hospital for general purposes, patients undergoing surgical procedures and serologic examinations for HBV and HCV were included in the study between January 2011 and September 2020. Results: In the general population, hepatitis B surface antigen (HBsAg) and anti-HBs were examined in 220,724 patients, and anti-HCV was examined in 186,017 patients. The mean age was 42.3 +/- 20.2 years with a 51.8% male distribution. The frequency of positive HBsAg and anti-HCV in all patients was 9.4 and 0.9%, respectively. On the other hand, the frequency of positive HBsAg and anti-HCV was 4.2 and 0.7%, respectively, among patients admitted for a surgical procedure. The mean age was 46.1 +/- 21.1 years with a slightly male predominance (54 vs. 46%). In this group, the frequency of positive HBsAg was higher in males (5.1%) while the lowest was in the 1 - 10 age range (0.4%) and the highest in the 41 - 50 age range (5.7%). Between 2011 and 2019, the prevalence of HBsAg positivity decreased from 6.4 to 4.0%, while anti-HCV positivity was similar in both genders, and its frequency increased with age. Conclusions: Between 2011 and 2020, the overall prevalence of HBV and HCV decreased in the Southeast Anatolia Region of Turkey.Öğe F-18-FDG PET/BT’de kolanjiosellüler kanseri taklit eden Fasciola hepatica vakası(2018) Kaya, Muhsin; Tuncel, Elif Tuğba; Ebik, Berat; Yalçın, Kendal; Kaçmaz, Hüseyin; Komek, Halil; Uçmak, Feyzullahİnsan fasioliazisi, Fasciola hepatica ve Fasciola gigantica’nın neden olduğu, dünya genelinde nadir görülen zoonotik bir hastalıktır. Genellikle çiftlik hayvanlarını etkileyen bir trematod olup insan rastlantısal ara konakçıdır. Spesifik olmayan semptom ve bulgularının birçok hepatobiliyer hastalıkta izlenebilmesi nedeniyle fasioliazisin tanı ve tedavisi gecikebilmektedir. Elli üç yaşında kadın hasta 18-Florodeoksi-glukoz pozitron emisyon bilgisaya-ralı tomo-grafi incelemesinde ekstrahepatik safra yollarında yüksek florode-oksi-glukoz tutulumu nedeniyle kliniğimize başvurdu. Hastada son 3 aydır süren karın ağrısı, kaşıntı ve halsizlik yakınmaları mevcuttu. Kolanjiyosellü-ler kanseri taklit eden ve serolojik olarak tanısı konan biliyer fasioliazisli bu vakayı sunacağız.Öğe Fibrolameller hepatosellüler kanser ve gebelik ilişkisi: Olgu sunumu(2010) Yakut, Mustafa; Yalçın, Kendal; Uçmak, Feyzullah; Beştaş, RemziFibrolameller hepatosellüler kanser, hepatosellüler kanserin nadir görülen bir varyantıdır. Altta yatan sirotik zeminin bulunmaması, farklı klinik tablo ve nispeten daha iyi seyir ile hepatosellüler kanserden ayrılmaktadır. Fibrolameller hepatosellüler kanserin gebelikle birlikteliği veya ilişkisi ile ilgili sınırlı bilgi mevcuttur. Bu olgu sunumunda, kliniğimize karın ağrısı ve kilo kaybı şikayetleri ile başvuran ve yakın zamanda gebelik öyküsü olan 30 yaşında bir kadın hasta tartışılmıştır. Hastamızda gebeliğinin altıncı haftasında vajinal kanaması başlamış ve yapılan medikal tedaviye rağmen kanaması kontrol altına alınamayan hastanın gebeliği sonlandırılmış. Yaklaşık bir ay sonra kliniğimize başvuran hastanın, yapılan fizik muayenesinde hepatomegali dışında pozitif bulgu saptanmadı. Laboratuar incelemelerinde, hepatit B ve C virüs infeksiyonuna ait viral markırlar negatif idi. Belirgin serum LDH yüksekliği ve hafif düzeyde aminotransferaz yüksekliği dışında diğer biyokimyasal bulgular ve alfa feto protein düzeyleri normal sınırlarda idi. Hastanın batın tomografisinde karaciğerde büyüme ve sağ lob posteriyorda 8x9 cm boyutlarında kitle mevcuttu. Yapılan karaciğer biyopsi bulguları fibrolameller hepatosellüler kanser ile uyumlu idi. Tekrarlanan tomografik incelemede kitlede hızlı büyüme, sol lobda da kitle saptanması ve bölgesel lenf nodu metastazı olması nedeni ile hasta inoperabl kabul edilerek kemoterapi başlanması düşünüldü. Ancak hasta kemoterapiyi kabul etmeyince palyatif tedavi uygulandı ve takibe alındı. Sonuç olarak, bu vaka ile gebe bir kadında karaciğerde kitle ve/veya vajinal kanama saptandığında fibrolameller hepatosellüler kanser tanısının da göz önünde bulundurulması gerektiği, fibrolameller hepatosellüler kanserinin gebelik seyri üzerine olumsuz etkilerinin olabileceği ve gebelikte fibrolameller hepatosellüler kanserin hızlı bir seyir izleyebileceği vurgulanmıştırÖğe Güneydoğu Anadolu Bölgesindeki üçüncü basamak gastroenteroloji kliniğinin toksik hepatit deneyimi(Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi, 2018) Uçmak, Feyzullah; Tuncel, Elif Tuğba; Kaçmaz, Hüseyin; Ebik, Berat; Kaya, MuhsinAmaç: Toksik hepatit birçok ilaç ve bitkisel ürünün alınmasıyla ortaya çıkan klinik tablodur. Çok sayıda ilaç değişik mekanizmalarla toksik hepatite neden olmaktadır. Hastalığın görülme sıklığı ve sebepleri bölgesel farklılıklar gösterebilmektedir. Çalışmadaki amacımız kliniğimize başvuran toksik hepatitli olguların demografik, klinik ve laboratuar özelliklerini sunmaktır. Yöntemler: Ağustos 2014-Haziran 2016 tarihleri arasında kliniğimize anormal karaciğer fonksiyon testleri nedeniyle yatırılan, klinik ve laboratuar değerlendirme sonrası TH tanısı konulan hastalar alındı. Hastaların demografik özellikleri, toksik hepatitin muhtemel etiyolojisi, klinik özellikleri, biyokimya ve tam kan değerleri, klinik seyirleri kaydedildi. Bulgular: Çalışmaya yaş ortalaması 41.4±16.8 olan 56 (34 kadın) hasta alındı. Hastaların 31 (%55.6)’inde ilaçlar, 11 (%20.4)’inde bitkisel maddeler, 6 (%9,3)’ında narkotik madde ve 8 (%14,8)’inde bitkisel madde, ilaç ve narkotik kullanımına bağlı toksik hepatit geliştiği saptandı. İlaçlar içinde en çok antibiyotik (birinci sırada amoksisilin+ klavulanik asit) ve non-steroid anti inflamatuvar ilaç (birinci sırada diklofenak sodyum) kullanımı hikayesi saptandı. Bitkisel madde kullanımı olan hastalarda en sık meryem otu, lavanta çayı ve atom çayı kullanım hikayesi mevcuttu. Narkotik madde olarak en sık ekstazi (5 hasta) kullanımı saptandı. Otuz yaş altı (RR:1.545, p<0.001) ve erkek cinsiyet (RR:11.0, p=0.013) narkotik madde kullanımı için risk faktörü olarak saptandı. Sonuç: Bölgemizde ilaç ve bitkisel madde kullanımına bağlı gelişen TH anormal karaciğer fonksiyon testlerinin önemli bir sebebi olarak dikkate alınmalıdır. Özellikle genç erkeklerde narkotik kullanımı toksik hepatit etiyolojisinde önemli yer tutmaktadır.Öğe Hepatotoxicity case due to interferon beta-1a use(2023) Yolaçan, Ramazan; Kaya, Bekir; Üzel, Ali; Karabulut, Ümit; Uçmak, Feyzullah; Kaya, MuhsinInterferon ?-1a is an immunomodulatory drug widely used in the treatment of multiple sclerosis. Liver dysfunction is a common side effect of this drug and usually develops within the first 6 months of starting interferon therapy. Here, we present our case who developed hepatotoxicity secondary to interferon ?-1a treatment.Öğe The importance of acoustic radiation force impulse (ARFI) elastography in the diagnosis and clinical course of acute pancreatitis(Aves Yayıncılık, 2018) Kaya, Muhsin; Değirmenci, Mehmet Serdar; Göya, Cemil; Tuncel, Elif Tuğba; Uçmak, Feyzullah; Kaplan, Mehmet AliBackground/Aims: Acute pancreatitis (AP) is characterized by acute inflammation of the pancreas and it has a highly variable clinical course. The aim of our study was to evaluate the value of acoustic radiation force impulse (ARFI) elastography in the diagnosis and clinical course of AP. Materials and Methods: Consecutive patients with a diagnosis of AP (patients group) and healthy subject (control group) were prospectively enrolled to the study. Demographic features and clinical, laboratory, and radiological data were recorded. Virtual Touch Tissue Quantification (VTQ) was used to implement ARFI elastography. The tissue elasticity is proportional to the square of the wave velocity (SWV). Results: A total of 108 patients (age, 57±1.8 y) and 79 healthy subjects (age, 53.6±1.81 y) were included in the study. There were 100 (92.5%) edematous and 8 (7.4%) necrotizing AP. The mean SWV was significantly higher in the patient group than in the control group (2.43±0.08 vs. 1.27±0.025 m/s, p<0.001). There was not significant difference between patient and control group regarding age and gender. SWV cutoff value of 1.63 m/s was associated with 100% sensitivity and 98% specificity for the diagnosis of AP. There was not significant difference between patients with and without complications and patients with edematous and necrotizing AP regarding mean SWV value. There was also not significant correlation between mean SWV value and age, mean length of hospital stay, and mean amylase level. Conclusion: ARFI elastography may be a feasible method for the diagnosis of AP, but it has no value for the prediction of clinical course of AP.Öğe Incidence and Characteristics of Colon Polyps in Southeast Anatolian Region: A 5-Year Evaluation(2016) Uçmak, Feyzullah; Büyükbayram, Hüseyin; Kaya, Muhsin; Ekin, Nazım; Tuncer, Elif TuğbaAmaç: Alt gastrointestinal sistemin en sık saptanan patolojilerinden biri poliplerdir. Kolonoskopik polipektomi, bu lezyonların tedavisinin yanısıra histolopatolojik özelliklerinin ortaya konmasına da imkan sunmaktadır. Bu çalışmanın amacı kliniğimizde uygulanan polipektomi sonuçlarını değerlendirmektir. Yöntem: Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi Endoskopi Ünitesi'nin arşivi taranarak; Ocak 2010 ile Aralık 2014 tarihleri arasında kolonoskopi raporları retrospektif olarak incelendi. Kolonoskopik polipektomi yapılmış olan 470 hastanın demografik, kolonoskopik ve histopatolojik verileri kaydedildi.Bulgular: Beş yıllık süre içerisinde (Ocak 2010 ile Aralık 2014 arasında) toplam 3514 hastaya kolonoskopi yapılmış ve 470 hastada polip veya polipler saptanmıştır (%13,3). Hastaların yaş ortalaması 56,9±16,0 yıl ve 270'i (%61,7) erkekti. Polip boyutları 2-40 mm arasında (ortalama 6,24±5,0 mm) olan 980 polipektomi işlemi yapılmıştı. Hastaların %31,3'ünde birden fazla lokalizasyonda polip saptandı ve en sık yerleşim yeri rektumdu (%44,9). Histopatolojik olarak polipler adenomatöz (%53,6), hiperplastik (%31,7), kanser (%6,6), displazik (%5,1) ve diğer patolojiler (%3) olarak tanımlanmıştı. Histopatolojik olarak malignite riski ile 20 mm'den büyük çaplı polip, saplı polip ve birden fazla lokalizasyonda polip bulunması arasında korelasyon saptandı (sırasıyla p<0,001, p<0,001 ve p=0,011). Histopatolojik olarak displazi riski ile poliplerin sağ kolon yerleşimi arasında da korelasyon saptandı (p=0,033).Sonuç: Kolonoskopi yapılan hastalarımızın önemli bir kısmında polip saptanmıştır. Bu polipler arasında en sık rastlanan grup malignite potansiyeline sahip olan adenomatöz poliplerdir.Öğe İrritabl barsak sendromlu hastalarda mikroskopik (lenfositik ve kollajenöz) kolit sıklığı ve sitokin düzeyleri(2017) Uçmak, Feyzullah; Göral, VedatGiriş: Mikroskopik kolit karın ağrısı ve ishal ile karakterize olan, endoskopik incelemede mukozanın hemen her zaman normal olarak saptandığı ancak alınan biyopsi örnekleri ile tanı konan klinik tablodur. İshal ve kronik karın ağrısı ile başvuran bir hastada şüphe edilmeyip biyopsi alınmadığında bu hastalara irritabl barsak sendromu tanısı konabilir. Bu da hastaya yaklaşımı olumsuz yönde etkiler. Amaç: Roma III kriterlerine göre tanı almış olan ishal ve kabızlık baskın İBS hastalarında mikroskopik kolit sıklığını saptamak ve sitokin düzeyleri ile İBS tipi ve MK varlığı arasındaki ilişkiyi araştırmaktır. Hastalar ve yöntem: Bu çalışmaya İBS tanısı konulan hastalar alındı. Bu hastalar Roma III kriterleri ve Bristol Dışkı Şekli Değerlendirme Skalası (BDŞDS) kullanılarak İBS-D daire baskın İBS (İBS-D) ve kabızlık baskın İBS (İBS-K) gruplarına ayrıldı. Tüm hastalara kolonoskopi uygulanarak beş farklı lokalizasyondan (çekum, çıkan kolon, transvers kolon, inen kolon ve rektosigmoid bölge) biyopsiler alınarak histopatolojik incelemeler yapıldı. Ayrıca hastaların periferik kan örneklerinden serum TNF-?, serum IL-1ß ve IL-6 düzeyleri çalışıldı. Bulgular: Çalışmaya alınan 89 İBS'li hastanın 40'ı İBS-D, 49'u İBS-K idi. İBS-D ile İBS-K grubu karşılaştırıldığında yaş ve cinsiyet bakımından anlamlı bir fark yoktu. Hastaların İBS semptomlarının süresi mikroskopik kolit saptanmayanlarda 50.67±50.72 ay iken mikroskopik kolit saptanan hastalarında 28.89±14.80 ay idi. İBS-D'li hastaların 9'unda (%22.5), İBS-K'lu hastaların 10'unda (%20.4) MK saptandı. Mikroskopik kolit tanısı alan hastaların hiçbirinde rektosigmoid bölgeden alınan biyopsilerde tutulum saptanmadı. Sonuç: Çalışmamızda sitokinler IL-1ß, IL-6 ve TNF-? düzeyleri ile MK arasında istatistiksel olarak anlamlı ilişki saptanmadı. TNF-? düzeyleri İBS-K grubunda daha yüksek olup fark istatistiksel olarak anlamlı idi (p= 0.013). Tartışma: İBS hastalarında MK sıklığı normal popülasyondaki sıklığına göre yüksektir. Çalışmamızda diare ve kabızlık baskın İBS semptomları olan hastalarda mikroskopik kolit saptanma sıklığı açısından fark saptanamamıştır. Semptom süresi uzun olan hastalarda mikroskopik kolit sıklığı daha fazla olup MK tanısını dışlamak için rektosigmoid bölgeden biyopsi alınması yeterli değildir. Anahtar kelimeler: rritabl Barsak Sendromu, Mikroskopik kolit, SitokinlerÖğe Kolesistektomili hastalarda akut biliyer pankreatit(2012) Uçmak, Feyzullah; Ülger, Burak Veli; Uslukaya, Ömer; Aliosmanoğlu, İbrahim; Oğuz, Abdullah; Gül, Mesut; Türkoğlu, AhmetAmaç: Bu çalışmada kolesistektomi sonrası akut biliyer pankreatit geçiren hastaların analiz edilerek tedavilerini irdele- meyi amaçlamışlar. Gereç ve Yöntem: Akut biliyer pankreatit tanısı konan ve daha önce kolesistektomi uygulanan 22 hasta retros- pektif olarak incelendi. Hastaların demografik özellikleri, hastalık şiddeti, kolesistektomiden sonra geçen süre, endoskopik retrograd kolanjiyopankreotografi (ERCP) ve endoskopik sfinkterotomi (ES) yapılıp yapılmadığı, uygulanan ameliyat, hastanede yatış süreleri ve mortalite kaydedildi. Bulgular: Toplam 22 hastanın yaş ortalaması 60.14±16.4 (21-86) yıl ve kadın erkek oranı 14/8 idi. Kolesistek- tomiden sonra geçen süre ortalama 81.7 (6-240) ay bulundu. ERCP ile 18 hastada koledok kanalından taş ve çamur tespit edilirken, 4 hastada ise etken tesbit edilemedi. On sekiz hastanın 14’ü taş ekstraksiyonu ve ES yapılarak başarılı bir şekilde tedavi edilirken, 4 hastada ERCP başarılı olamadı. Taş tespit edilip çıkartılamayan 4 hastanın 3’üne açık cerrahi ile koledok eksplorasyonu yapıldı. Bir hastada mortalite gelişti. Mortalite gelişen hariç diğer hastaların hastanede ortalama kalış süresi 8.5±3.5 gün idi. Sonuç: Kolesistektomi sonrası safra kanalı taşlarının bir kısmı semptom vermeden uzun süre sessiz kalabilir. Ancak bir kısmı ise aylar veya yıllar sonra potansiyel olarak mortal seyreden akut pankreatite neden olurlar. Tedavide ERCP ve ES standart tedavi yöntemidir. ERCP ve ES’de başarısız kalınan hastalar laparoskopik ve açık cerrahi ile koledok eksplorasyonu yapılarak tedavi edilebilirler.Öğe Lichenoid eruption occurring during chronic hepatitis C treatment with interferon-alpha 2-b plus ribavirin(2011) Selçuk, Haldun; Yılmaz, Uğur; Korkmaz, Murat; Uçmak, Feyzullah; Ünal, Hakan; Uçmak, DeryaHepatosellüler karsinoma kanamaları, hepatosellüler kanserlerde en sık üçüncü mortalite nedenidir. Tanı ve tedavi güçlükleri hekimleri zor du- rumda bırakabilmektedir. Kırkdokuz yaşında hepatit B’ye bağlı siroz olan erkek hasta iki gündür devam eden sağ üst kadranda künt karın ağrısı nedeniyle hastaneye başvurdu. ‹lk muayenede hastanın taşikardi- si, hipotansiyonu ve karında distansiyonu gözlendi. Laboratuvar incele- mede bilirubin 8.2 mg/dL, albumin 2 g/dL geldi. Abdominal tomografi- de daha önce bilinmeyen 5x6 cm kitle ve batın içinde hemorajik mayi izlendi. Parasentezde hemorajik mayi gelmesi ve hastada şok tablosu gelişmesi üzerine hasta acil operasyona alındı. Operasyonda karaciğer segment 6’daki kitledeki kanama sütür yardımıyla durduruldu. Postope- ratif dönemde kanaması olamayan hasta 5. gün karaciğer yetmezliğin- den kaybedildi. Daha önceden tümörün varlığının bilinmemesi, tanısal zorluklar, karaciğer yetmezliği, hemorajik şok varlığı, atipik bulgular ve koagülasyon bozuklukları mortaliteyi artıran bulgulardır. Bu hastalarda konservatif tedavi, transarteriyal kemo embolizasyon, cerrahi gibi teda- vi yöntemleri uygun hastalara göre uygulanmalıdır. Siroz hastalarının takibinde tümör kanamaları için risk faktörleri de değerlendirilmelidir.Öğe Malignant melanoma of the stomach presenting in a woman: A case report(2011) Göral, Vedat; Uçmak, Feyzullah; Yıldırım, Serdar; Barutçu, Sezgin; Leri, Serdar; Aslan, İlknur; Büyükbayram, HüseyinIntroduction. Malignant melanoma is reported to metastasize to all organs of the human body. Although it is common for it to metastasize to the gastrointestinal tract, a melanoma located primarily in the gastric mucosa is an uncommon tumor. Gastrointestinal metastases are rarely diagnosed before death with radiological and endoscopic techniques. Case presentation. In this case report the clinical course and treatment of a woman with melanoma of the stomach, without any other detectable primary lesion, is presented and discussed. A 55-year-old Turkish woman presented to our clinic with complaints of muscle pain and bone pain in the left side of her chest. During an upper gastrointestinal system endoscopy, dark cherry-colored, light elevated, round-shaped lesions were taken from her gastric fundus and from the first part of her duodenum. Biopsies from these samples were determined to be malignant melanoma by the pathologist. Conclusion: Metastatic malignant melanoma cases should be examined through endoscopy for gastrointestinal metastases.Öğe Oxidative stress and the importance of H. pylori eradication in patients with functional dyspepsia(Wolters Kluwer Medknow Publications, 2022) Ebik, Berat; Aslan, Nihat; Ekin, Nazım; Bacaksız, Ferhat; Arpa, Medeni; Neşelioǧlu, Salim; Erel, Özcan; Uçmak, FeyzullahBackground: To investigage the thiol and disulphide levels in Helicobacter pylori-positive patients with non-ulcer dyspepsia and investigate the change in these levels with eradication therapy. Methods: This is a prospective observational study. A total of 320 patients diagnosed with dyspepsia according to Rome IV criteria were included in the study. First, blood samples were drawn from patients to determine their serum thiol and disulphide levels. Endoscopic biopsy was performed on all patients and the biopsy specimens obtained were examined pathologically. Patients positive for H. pylori were administered eradication therapy. Blood samples were drawn from these patients for the second time, and their serum thiol and disulphide levels were measured. The thiol-disulfide levels of the patients who were successful in H. pylori eradication treatment, with those who were not, were compared before and after the treatment. Results: The mean plasma disulphide level decreased significantly from 14.0 ± 6.6 to 10.9 ± 5.9 μmol/L in H. pylori-positive patients that responded to the H. pylori eradication treatment (P = 0.033). On the other hand, there was an insignificant increase in the mean serum thiol level (341.4 ± 30.5 vs. 342.6 ± 29.8 μmol/L; P = 0.273) and an insignificant decrease in the mean serum disulphide level (15.2 ± 2.5 vs. 14.8 ± 2.3 μmol/L; P = 0.163) in H. pylori-positive patients that did not respond to the H. pylori eradication treatment. Conclusion: The inflammation caused by H. pylori shifted the thiol-disulphide equilibrium in the cell redox system towards the direction of disulphide. The study findings suggest that the restoration of the said hemostatic balance with eradication therapy relieved the organism from oxidative stress.Öğe Pankreas kanseri tanılı hastalarımızda prognostik faktörlerin incelenmesi(Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi, 2022) Yolaçan, Ramazan; Yiğit, Ercan; Karabulut, Ümit; Üzel, Ali; Uçmak, Feyzullah; Kaya, MuhsinAmaç: Pankreas kanseri oldukça kötü prognozlu bir hastalık olup, insidansı giderek artmaktadır. Bu hastalıkta birden fazla prognostik belirteç bulunmaktadır. Bu çalışmadaki amaç kliniğimizde pankreas kanseri tanısı alan hastaların yaşam süresini etkileyen prognostik faktörleri saptamaktı. Yöntemler: Kliniğimize Ocak 2011-Haziran 2020 tarihleri arasında başvuran ve pankreas kanseri tanısı konulan 127 hastanın demografik ve klinik özellikleri, laboratuvar sonuçları, kontrastlı abdomen tomografisi bulguları ve tedavilere cevapları retrospektif olarak değerlendirildi. Bulgular: Hastaların 85’i (%67) erkek 42’si (%33) kadın olup, yaş ortalaması 62,6±12,5 (27-90) yıl, ortalama sağ kalma süresi 11,6±1,3 ay; 1 yıllık ortalama sağ kalım oranı %31 ve 5 yıllık ortalama sağ kalım oranı %0,9 idi. Pankreas kanseri prognozu ile cinsiyet, tümör çapı, tümör lokalizasyonu, DM varlığı, patolojik LAP varlığı, vasküler invazyon, kemoterapi alınması, serum CA 19-9 ve CA125 seviyesi arasında anlamlı ilişki saptanmazken, ileri yaş (p=0.01), karaciğer metastazı (P=0.016) ve yüksek serum CEA düzeyinin (p=0.013) kötü prognostik faktör ve cerrahi rezeksiyon yapılmasının (p=0.039) iyi prognostik faktör olduğu saptandı. Sonuç: Pankreas kanseri tedavisi sırasında hastalığın prognozunu etkileyen faktörlerin göz önünde bulundurulması faydalı olabilir.Öğe Perkutan endoskopik gastrostomi uygulama sonuçlarımız: 113 olgunun değerlendirilmesi(Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi, 2015) Ekin, Nazım; Uçmak, Feyzullah; Oruç, Menduh; Tuncer, Elif Tuğba; Yalçın, KendalAmaç: Bu çalışmamızda perkutan endoskopik gastrostomi uygulanan hastalarda bulduğumuz sonuçları ve tecrübelerimizi sunmayı amaçladık. Yöntemler: 01 Ocak 2012 – 31 Aralık 2014 tarihleri arasında Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi Gastroenteroloji Kliniği’nce endoskopi ünitesi ve yoğun bakımlarda hasta yatağında perkutan endoskopik gastrostomi tüpü takılan 113 hasta çalışmaya alındı. Hasta kayıtları endikasyon, komplikasyon ve sonuçlar açısından değerlendirildi. Bulgular: PEG uygulanan 113 hastanın 70’i (%61,9) erkek, 40’ı (%38,1) ise kadındı. Hastaların 8’inde (%7) baş, boyun ve özofagus tümörü tanısı varken 105’inin (%93) primer ya da sekonder nörolojik hastalığı mevcuttu. İşlem sonrası hiçbir hastamızda ciddi komplikasyon görülmedi. Yara yeri enfeksiyonu 5 hastada (%4,4) gelişmiş olup minör komplikasyon oranı %9,7 olarak saptandı. Komplikasyon gelişme riski altmış yaş üstünde ve erkek hastalarda daha yüksek saptandı (sırasıyla p değerleri 0.049 ve 0.022). Sonuç: Basit, güvenli ve komplikasyon oranı düşük bir enteral beslenme yöntemi olan perkutan endoskopik gastrostomi, uzun süreli enteral beslenme için öncelikle başvurulması gereken beslenme yöntemidir. İleri yaş ve erkek cinsiyette komplikasyon riski artmıştır.Öğe Prophylactic administration of silybin ameliorates L-arginine-induced acute pancreatitis(International Scientific Literature Inc., 2016) Uçmak, Feyzullah; Ekin, Nazım; İbiloğlu, İbrahim; Arslan, Serkan; Kaplan, İbrahim; Şenateş, EbubekirBackground: Oxidative stress have been shown to play a role in the pathogenesis of acute pancreatitis. The aim of this study was to investigate the potential effect of silybin, a potent antioxidant, on L-arginine-induced acute pancreatitis in an experimental rat model. Material/Methods: Forty female Wistar Albino rats were divided into 5 groups as follows: Group 1 (C): control group (n=8), Group 2 (SL): silybin group (n=8), Group 3 (LA): acute pancreatitis group (n=8), Group 4 (SLLA): prophylaxis group (n=8), and Group 5 (LASL): treatment group (n=8). Group C (control) received 2 intraperitoneal (i.p.) injections of physiological saline at an interval of 1 h. Group SL received only a single i.p. injection of silybin. The SLLA group received a single i.p. injection of silybin before the induction of acute pancreatitis with L-arginine, whereas the LASL group received the same injection after the induction of acute pancreatitis with L-arginine. Pancreatic tissues were histopathologically examined. Levels of amylase and oxidative stress markers (total oxidant status and total anti-oxidant status) were determined in the blood samples. Oxidative stress index was calculated. Results: In comparison to the LA, the prophylaxis and treatment groups showed significant improvements in serum oxidative stress parameters (p=0.001 and p=0.005, respectively). Histopathological analysis showed that the treatment group had significant improvements in edema scores only (p=0.006), whereas the prophylaxis group had the same improvements in inflammation and necrosis scores as well as in total scores (p=0.004, 0.006, and 0.004, respectively). Conclusions: When used for prophylactic rather than therapeutic purposes, silybin ameliorates serum oxidative stress parameters and improves histopathological results via its antioxidant and anti-inflammatory properties.
