Yazar "Kara, İsmail H." seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 6 / 6
  • Küçük Resim
    Öğe
    Akrodermatitis enteropatika
    (Gaziantep Üniversitesi Tıp Fakültesi, 1998) Söker, Murat; Yıldırım, İdris; Yaramış, Ahmet; Çakmak, Alpay; Haspolat, Yusuf Kenan; Kara, İsmail H.; Yaldız, Mehmet
    Akrodermatitis entorpatika ciddi gastrointestinal ve akral cilt lezyonlarına yol açması nedeniyle bu şekilde isimlendirilmiş olan, çinko metabolizmasını etkileyen kalıtsal bir bozukluktur. Bu makalede, akrodermatitis enteropatika teşhisi konan 5 yaşındaki bir hastanın klinik ve laboratuar bulgularını sunduk.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Bir olgu nedeniyle kurşun intoksikasyonu
    (Türkiye Aile Hekimleri Uzmanlık Derneği, 1998) Kara, İsmail H.; Söker, Murat; Gürkan, Fuat; Haspolat, Yusuf Kenan
    Kurflun intoksikasyonu en önemli çevre kirlili¤i sorunlar›ndan birisidir. Bu makalede matbaada iflçi olarak çal›flan 14 yafl›ndaki bir çocukta görülen kurflun intoksikasyonunun klinik ve laboratuvar özellikleri sunuldu. ‹lk ölçülen kan kurflun düzeyi 66 μg/dL (Grup IV) (Normal < 10 μg/dL) idi. Yüksek kan kurflun düzeyleri saptand›¤›nda uygulanan standart tedavi sonras›nda venöz kan kurflun düzeyi 20 μg/dL bulundu.
  • Küçük Resim
    Öğe
    E hepatiti (Olgu sunumu)
    (Türkiye Aile Hekimleri Uzmanlık Derneği, 1997) Kara, İsmail H.; Gürkan, Fuat; Boşnak, Mehmet; Dikici, Bünyamin; Haspolat, Yusuf Kenan
    Hepatit E enfeksiyonu kural olarak gelişlmekte olan ülkelerde geniş salgınlara ve epidemilere yol açan, fekal-oral yolla bulaflan non-A, non-B hepatitidir. Hastalığı kaynağı genellikle kontamine sulardır ve epidemiler sıklıkla yağmurlu mevsimlerden sonra gözlenir. Bu çalışmada laboratuvar bulgularıyla desteklenen, birisi hepatit A koenfeksiyonuna sahip, 4 ve 5 yaşlarında akut hepatit E enfeksiyonlu iki olgu bildirildi. Ayaktan takip edilen hastalar ve semptomatik olarak tedavi edildiler ve tamamen iyileştiler.
  • [ X ]
    Öğe
    Hipokrom mikrositer anemi ile başvuran hastada talassemi minör ve kurşun entoksikasyonu birlikteliği
    (2006) Kara, İsmail H.; Balakan, Ozan; Kıdır, Veysel; Süner, Ali
    Huzursuzluk, halsizlik, yorgunluk ve efor intoleransı şikayetleri ile Dicle üniversitesi Tıp Fakültesi Aile Hekimliği Polikliniği’ne başvuran 39 yaşındaki bayan hastanın muayenesinde obesite [Vücut Kitle İndeksi (VKI) = 32 kg/m2] ve konjunktivalarda solukluk saptandı. Aneminin etyolojik incelemesinde, hipokrom mikrositer anemi tespit edildi. Olgunun, serum demiri, demir bağlama kapasitesi ve ferritin düzeyi normal bulununca diğer nedenler incelendi. Hemoglobin elektroforezinde HbA1, HbA2 ve HbF düzeyleri sırasıyla %93.5, %3.8 ve %2.7 bulundu. Atomik absorpsiyon spektrofotometresi (AAS) ile ölçülen kan kurşun düzeyi de 1.01 ppm bulundu. Hastanın bulguları talassemi minör ve kurşun entoksikasyonu ile uyumluydu. Mesleki veya çevresel kurşun maruziyeti saptanmayan olguda, yüksek kan kurşun düzeyi tek risk faktörü olan sigara içimine bağlandı. Burada sunulan olgu, talassemi minör ve kurşun entoksikasyonu birlikteliği olgusu olarak hipokrom mikrositer anemi ayırıcı tanısında dikkat çekici görünmektedir.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Sitomegalovirüs infeksiyonu ve sitomegalovirüs hiperimmünglobülin tedavisi. Olgu sunumu
    (Yüzüncü Yıl Üniversitesi Tıp Fakültesi, 1997) Kara, İsmail H.; Deniz, Ahmet; Yıldırım, İdris; Kılınç, Metin; Haspolat, Yusuf Kenan
    Sitomegalovirüs infeksiyonu bütün dünyada yaygın dağılım gösterir. Sitomegalovirüs infeksiyonunun insidansı yaşa, coğrafik bölgelere ve ekonomik duruma göre değişir. Sitomegalovirüs infeksiyonu intranükleer ve sitoplasmik inklüzyon cisimcikleri içeren geniş hücrelerle karekterizedir. Bu makalede, periferik kan yaymasında lösemik hücrelere benzeyen geniş atipik hücrelerle karekterize olan, sitomegalovirüs hiperimmünglobülini ile tedavi ettiğimiz bir sitomegalovirüs infeksiyonu olgusunu bildirdik.
  • [ X ]
    Öğe
    Yanıklı hastalarda mortaliteye etkili faktörler
    (2001) Aldemir, Mustafa; Kara, İsmail H.; Öztürk, Hayrettin; Güloğlu, Cahfer; Yılmaz, Gülşen; Girgin, Sadullah
    Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi Yanık Ünitesinde, Haziran 1994- Temmuz 1999 yıllarında yatırılarak tedavi edilen 980 hastanın kayıtlan geriye dönük incelenerek mortaliteye etkili faktörler araştırıldı. Olguların yaşı, cinsi, yanık türü, yanık derecesi ve büyüklüğü, prognoz ve hastanede yatış süreleri değerlendirildi. Hastaların, 325 (% 33.2)'i erkek, 655 (% 66.8)'i kadın idi. Olguların 738 (% 75.3)'ini çocuk, 217 (% 22.1)'ini erişkin ve 25 (% 2.6)'ini ileri yaş grubu hastalardı. Yaş ortalaması 11.2±14.01 (15 gün - 95yaş) idi. Olguların % 62 (n=618)'i haşlanma, % 20.3 (n=199)'ü alev ve % 17.7 (n=163)'ü elektrik yanığı idi. Ortalama yanık yüzdesi 24.3±14.5 (1-95) idi. Hastaların % 80.3 (n=787)'ü şifayla taburcu olurken, % 13.3 (n=131)'ü haliyle gönderildi ve % 6.4 (n=62)'üde ex oldu. Ortalama hospitalizasyon süresi 11.33±8.8 (1-67 gün) idi. Yanık genişliği ile mortalite arasında pozitif korelasyon bulundu (r=0.35 p<0.0001). Yanık türü ile yaş arasında pozitif bir korelasyon vardı (r=0.60 p<0.0001). Küçük yaşlarda öncelikle haşlanma yanıkları izlenirken, orta ve ileri yaşlarda alev ve elektrik yanıkları görülmektedir. Yine yanık türü ile derecesi arasında pozitif bir ilişki bulundu (r=0.32 p=0.0001). Haşlanma yanıkları daha yüzeysel seyrederken, alev ve elektrik yanıkları daha derin olmaktadır. Geniş yanıklı hastalar; genellikle ilk 5 gün içinde hipovolemik şok ve akut böbrek yetmezliğinden kaybedilirken, orta ve hafif yanıklı olguların; genelde 7. günden sonra yanık yara enfeksiyonu ve sepsisten dolayı ex olmuştur. Kliniğimizdeki mortalite oranının % 6.4 olduğu, yanık yüzeyinin genişliği ve hastaneye geç başvurunun mortaliteye etkili faktörler olduğu tespit edildi.