Yazar "Davutoğlu, Mehmet" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 14 / 14
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Asthmatic children and risk factors at a province in the southeast of Turkey(Elsevier, 2002) Gürkan, Fuat; Davutoğlu, Mehmet; Bilici, Meki; Dağlı, Abdullah; Haspolat, Yusuf KenanBackground: The prevalence of asthma appears to be on the increase and the risk factors are not well established. Environmental and demographic characteristics of asthmatic children were investigated to identify the risk factors accompanying asthma. Methods: 140 asthmatic children aged at 3-15 years were compared with 96 age-matched control subjects admitted to the paediatric outpatient clinics of Dicle University Hospital. Information about the children were obtained from parents and patients'charts. Results: Patients with asthma were most frequently admitted in May-June and November-January months. Association of the disease with allergic rhinitis was found in 84 children (60 %), allergic conjunctivitis in 63 (45 %), atopic dermatitis in 29 (21 %) and gastrointestinal symptoms in 18 (13 %). Mean age of the cases was 6.8 3.3 and 6.9 3.2 years (p > 0.05); male to female ratios were 91/49 and 43/53 (p = 0.002) in the study and control groups, respectively. There were significant differences at number of cases stated to have any symptoms induced by air pollution (25.6 %, 3.1 %, p < 0,001), exercise (47.5 %, 4.2 %, p < 0.001) and cold exposure (33 %, 15.6 %, p = 0.03), but not by damp, dust, indoor smoking, foods, drugs, and animal contact (p > 0.05) between the study and the control groups, respectively. Family history of atopy was 66 % and 8.4 %, (p < 0.001) in the study and control groups, respectively. Family crowding index, duration of breast feeding, parental education and number of consanguineous married parents were not different between both groups. History of upper respiratory tract infections were more frequent in asthmatic children than controls. Children with an earlier age of onset ( 5 years. Conclusions: Many risk factors, both individual and environmental are associated with asthmatic children in Diyarbakr. Among many risk factors that aggrevating asthma in children in Diyarbakr, air pollution, cold exposure and upper respiratory infections are preventable.Öğe Clinical characteristics of children with snakebite poisoning and management of complications in the pediatric intensive care unit(Japan Pediatric Society, 2005) Özay, Gonca; Boşnak, Mehmet; Ece, Aydın; Davutoğlu, Mehmet; Dikici, Bünyamin; Gürkan, Fuat; Boşnak, Vuslat; Haspolat, Yusuf KenanBackground: Venomous snakebite is an emergency condition with high morbidity and mortality in childhood. Nearly all venomous snakes in Turkey are members of the Viperidae family and show poisonous local and hematotoxic effects. Methods: A total of 77 children (mean age 9.9 +/- 2.9 years; age range 3-14 years) with venomous snakebites were investigated. General characteristics of the children, species of the snakes, localization of the bite, clinical and laboratory findings, treatment approaches, complications and prognosis were evaluated. Results: The male to female ratio was 1.4. Ninety-one per cent of cases were from rural areas. Most of the bites were seen in May and June. Mean duration between snakebites and admissions to our department was 13 +/- 6.5 h. According to a clinical grading score, 57.1% of patients presented to us as grade II. Mean leukocyte count, aspartate aminotransferase, lactate dehydrogenase, creatinine phosphokinase and protrombin time levels were above the normal ranges and mean activated partial tromboplastin time was below the normal range. Platelet counts inversely correlated with the grading score and duration of hospitalization. The most common complication that occurred during the treatment was tissue necrosis (13%). The mean hospital stay time was 6.3 +/- 6 days. Three children with disseminated intravascular coagulation died. Fasciotomies were performed to seven (9.1%) children due to compartment syndrome. Of 10 children with tissue necrosis, three (3.9%) had finger amputation and seven (9.1%) had toe amputation. Higher grading score on admission, platelet count below 120 000/mm3, AST over 50 IU/L and existence of evident ecchymosis were found as significant risk factors for development of serious complications by logistic regression analysis. Conclusions: Snakebite poisoning is an emergency medical condition that is particularly important in childhood. The envenomations are still considerable public health problems with a high morbidity and mortality in rural areas of Turkey.Öğe Comparison of treatments of chronic hepatitis B in children with lamivudine and ?-interferon combination and ?-interferon alone(Japan Pediatric Society, 2002) Dikici, Bünyamin; Boşnak, Mehmet; Boşnak, Vuslat; Dağlı, Abdullah; Davutoğlu, Mehmet; Yağcı, Raşit Vural; Haspolat, Yusuf KenanBackground: The aim of this study was to compare the efficacy of the alpha-interferon treatment with treatment using alpha-interferon and lamivudine in combination for cases of childhood chronic hepatitis B infection. Methods: Patients were evaluated in two groups retrospectively. In group 1, 27 patients were simultaneously given alpha-interferon 2b 10 MU/m2, 3 days a week by s.c. injection plus lamivudine 4 mg/kg a day (maximum 100 mg) for 12 months. In group 2, there were 13 patients who only received the same dosage of alpha-interferon and no lamivudine over the same period of time. Results: In group 1 the initial mean value of alanine aminotransferase (ALT) was 121 +/- 66 IU/L and decreased to 27.8 +/- 11.5 IU/L; in group 2, initial mean values of ALT was 129 +/- 46 IU/L and decreased to 60 +/- 6 IU/L at the end of the twelfth month of the therapy (P < 0.05). Hepatitis B virus DNA (HBV-DNA) clearance was obtained in all group 1 patients and six of 13 patients in group 2 at the end of the therapy (P < 0.001). The rates of hepatitis B early (HBe) antigen clearance and anti-HBe seroconversion were 59 and 37% in group 1 and 46 and 30.7% in group 2 (P > 0.05). The number of patients with complete response was found to be 10 out of 27 (37%) in group 1 and four out of 13 cases (30.7%) in group 2, 6 months after the end of the therapy. There was no statistically significant difference between both groups (P > 0.05). Conclusion: alpha-Interferon and lamivudine combination therapy had a more beneficial effect than alpha-interferon monotherapy in normalization of ALT and clearance of HBV-DNA; however, the complete response rate at 6 months after the end of the therapy was not statistically significantly different between both groups.Öğe Diyarbakır ve çevresi okul çocuklarında boy kısalığı, düşük ağırlık ve obezite sıklığı(Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Tıp Fakültesi, 2004) Ece, Aydın; Ceylan, Ali; Gürkan, Fuat; Dikici, Bünyamin; Bilici, Meki; Davutoğlu, Mehmet; Karaçomak, ZühreBu çalışmada Diyarbakır ve çevresinde seçilen 23 okuldaki 9-17 yaş arası 3040 çocukta (yaş ortalaması 12.1±1.5 yıl; 2230'u erkek, 810'u kız) boy kısalığı ve obezite sıklığı araştırılmıştır. Çocuklara medikal, sosyal ve demografik özelliklerini içeren ayrıntılı bir anket uygulandıktan sonra boy ve ağırlık ölçümleri yapıldı. Erkek ve kızlarda, boy ve ağırlık persentil değerleri NCHS değerlerinden ve İstanbul'daki çocuklara ait değerlerden daha düşüktü. Boyu 5. persentilin altında olan çocuk sayısı 419 (% 13.8), 3. persentilin altında olanların sayısı 300 (%9.9) idi. Çocukların kalabalık ailede olması (ev halkı >5), yatılı okulda olması ya da kırsal bölgeden olmaları boy kısalığı sıklığı üzerinde etkili değildi. Relatif ağırlığa göre 660 çocuk (%21.7) düşük ağırlıklı bulundu. Vücut kitle indeksi (kg/m2 ) sonuçlarına göre 64 çocuk (%2.1) fazla kilolu, 30'u obez (% 0.9) bulundu. Erkek ve kız çocukları arasında boy kısalığı (sırasıyla, %8.9 ve %12.3, p=0.007) sıklığı bakımından anlamlı farklılık gözlenirken, obezite sıklığı erkek ve kızlarda eşit bulundu (sırasıyla, %1.0 ve %1.0, p>0.05). Düşük ağırlıklı çocukların oranı (relatif ağırlığa göre); kentlerde kırsaldan (sırasıyla, %26.7 ve %17.1, p<0.001), kızlarda erkeklerden (sırasıyla, %30.9 ve %18.4, p<0.001), evde kalanlarda yatılı okuyanlardan (sırasıyla, %23.5 ve %19.1, p=0.002) daha yüksekti. Sonuçlar gelişmiş ülkeler ve ülkemizin batı bölgeleriyle karşılaştırıldığında, obezite sıklığının çok düşük, boy kısalığı ve düşük ağırlık sıklığının yüksek olduğu görüldü.Öğe Diyarbakır ve çevresi okul çocuklarında hematüri, proteinüri ve hipertansiyon prevalansı(2004) Dikici, Bünyamin; Gürkan, Fuat; Tutanç, Murat; Davutoğlu, Mehmet; Ece, Aydın; Ceylan, Ali; Gözü, AyferBu çalışmada Diyarbakır ve çevresinde, 10'u yatılı bölge okulu, toplam 23 okulda, 9-17 yaş arası 3063 çocukta (yaş ortalaması 12.1 ±1.5 yıl; 2244'ü erkek, 819'u kız), bir pilot tarama programı çerçevesinde, hematüri, proteinüri ve hipertansiyon prevalansı araştırıldı. Çocukların %52.4'ü kırsal kesimde, %47.6'si kentte yaşamaktaydı. Çocuklara ayrıntılı bir anket uygulandıktan sonra kan basınçları ölçüldü ve stikle idrar analizi yapıldı, ilk ölçümde hipertansif olduğu saptananların kan basıncı ölçümleri tekrarlandı, ilk ve ikinci ölçümlerde; sınırda hipertansiyon (90-95. persentiller arası) sırasıyla, %2.9 ve % 2.8 çocukta; hipertansiyon %7.4 ve. %1 9'unda saptandı. Anormal idrar bulgusu saptananlarda tetkik tekrarlandı, ilk idrar analizinde total olarak anormal sonuç elde edilenlerin oranı %16.4, ikinci analizde anormallik devam edenlerin oranı %11.0 olarak saptandı. İlk ve ikinci idrar analizlerde hematüri %13.3 ve % 9.7; proteinüri % 3.6 ve %1.8; lökositüri %2.5 ve %1.7 oranlarında pozitif bulundu, idrar anormallikleri kızlarda erkeklerden, kırsal kesimde kentte yaşayanlardan daha yüksek bulundu. İdrar tetkiklerinde anormallik saptanması ile hipertansiyon varlığı arasında anlamlı bir ilişki saptandı (p=0.023). Sonuç olarak, bu pilot çalışmada elde ettiğimiz anormal idrar analiz sonuçları hem Türkiye'nin hem de dünyanın diğer bölgelerinden bildirilen oranların çok üstünde olduğu için bölgemizde kitlesel okul taramalarının yapılması faydalı olacaktır. Ayrıca çalışmamızda hipertansiyon oranlan da bir çok raporda bildirilenlerden daha yüksek bulundu.Öğe Hipohidrotik ektodermal displazi (Olgu sunumu)(2004) Gözü, Ayfer; Dikici, Bünyamin; Fidan, Mücahit; Davutoğlu, MehmetEktodermal displazi, ektodermden gelişen yapılarda bozuklukla karakterize olan doğumsal bir grup hastalıktır. Hastalık prenatal dönemde teşhis edilebilirken tedavide semptomatik yaklaşım yapılmaktadır. Bu yazımızda, gelişme geriliği, terlememe, gözyaşı olmaması yakmmasıyla getirilen ve hipohidrotik ektodermal displazi tanısı alan 25 aylık kız çocuğu sunulmuştur. Erken dönemde yanlış tanı alabilen bu olgularda, sıklıkla sebebi bilinmeyen ateş, konvulsiyon, tekrarlayan solunum yolu enfeksiyonları, nöromotor gelişme geriliği, beslenme problemleri etyolojisi araştırılırken tanı konur. Bu nedenle bu tip semptomları irdelerken nadir görülen hipohidrotik ektodermal displazi de hatırlanmalıdır. Genetik danışmanlık ve semptomatik tedavi için erken tanının önemi vurgulanıp son literatür bilgileri gözden geçirilerek olgu sunuldu.Öğe Hypovolemic shock as an initial presentation of pediatric systemic lupus erythematosus(Japan Pediatric Society, 2005) Ece, Aydın; Boşnak, Mehmet; Gürkan, Fuat; Davutoğlu, Mehmet; Haspolat, Yusuf KenanMost children with systemic lupus erythematosus (SLE) initially present with non-specific symptoms of fever, anorexia, weight loss and malaise; hypovolemic shock has never been described as onset of the disease1. When circulating lupus anticoagulant (LA) or immune thrombocytopenia lead to hemorrhage in patients with SLE, supportive medical interventions alone might not improve the situation. In these life-threatening emergencies, morbidity and mortality may be high, despite adequate supportive measures, unless aggressive immunosuppressive treatment is instituted. We present a case of SLE with urogenital hemorrhage leading to shock and lethargy necessitating intensive care management in a pediatric patient with membranous nephropathy.Öğe İdyopatik nefrotik sendromlu çocuklarda relaps sıklığı ve steroid direnci(2016) Davutoğlu, Mehmet; Ece, AydınÇalışmamızda 1997-2002 yıllan arasında Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim dalı, Çocuk Nefroloji ünitesinde takip ve tedavi edilen, klinik ve laboratuvar bulgularıyla idyopatik nefrotik sendrom tanısı alan yaşlan 9 ay ile 15 yıl arasında değişen 84 olgu incelendi. Klinik ve laboratuvar bulguları, tedaviye cevaplan, komplikasyonlar, remisyon ve relaps gelişimi ile ilgili parametrelerin ayrıntılı dökümleri yapıldı. Bu hastalardaki tedaviye yanıt ve relaps sıklığı üzerinde rol oynayan faktörler araştırıldı. Verilerin istatistiksel analizi yapılıp sonuçlar literatürle karşılaştırıldı. Çalışma grubumuz 62 minimal değişiklik hastalığı, 11 fokal segmental glomeruloskleroz ve 11 diffüz mezanjiyal proliferasyon gösteren hastadan oluşturulmuştur. Hastalarımızın yaş ortalaması (± SD) 4.8 ±3.2 yıl, erkek / kız oram 2/1, toplam izlem süresi ise 35.6 ± 21.9 ay olarak saptandı. Başvuruda hastalarımızın % 23.8'inde hematüri, % 15.5'inde hipertansiyon, % 15.5'inde ateş, % 19'unda oligüri, % 3.6'sında akut böbrek yetmezliği mevcuttu. Tüm hastalara steroid tedavisi başlandı (prednizolon 60 mg/m /gün veya eşdeğeri defiazocort). Steroid tedavisine verdikleri yanıta göre % 57.1 'i steroide duyarlı, % 22.6'sı steroide bağımlı, % 20.2'si steroide dirençli idi. Bu tedaviyle 15. günde % 46.4, birinci ay sonunda ise % 78.6 oranında remisyon sağlandı. Başlangıçta hipertansiyon veya hematürisi bulunanlarda steroid tedavisine direnç istatistiksel olarak anlamlı yüksek bulundu (p=0.003, pO.001). Yaş olarak 6 yaşından büyük olanlarda steroid tedavisine direnç gelişimi daha sık saptanırken (p<0.015), cinsiyetin relaps ve steroid direnci üzerine etkisi olmadığı belirlendi (p>0.05). Lineer regresyon analizi ile geçirilen enfeksiyon sayısı arttıkça, relaps sayısının da arttığı belirlendi (p=0.001). îlk remisyona giriş süresi ile ilk 6 aylık (p=0.001) ve ilk 12 aylık (p=0.01) süre içerindeki relaps sayılan arasında istatistiksel olarak anlamlı korelasyonlar bulundu. Anahtar kelimeler: İdyopatik nefrotik sendrom, relaps sıklığı, steroid direnci, risk faktörleriÖğe Pamidronate treatment in acute vitamin D intoxication(Springer, 2004) Gürkan, Fuat; Davutoğlu, Mehmet; Boşnak, Mehmet; Ece, Aydın; Dikici, Bünyamin; Bilici, Meki; Haspolat, Yusuf KenanManagement with glucocorticoid, high iv fluid saline intake, furosemide and calcitonin may not result in a favorable reduction of hypercalcemia and may cause several side effects in infants with acute vitamin D intoxication. The bisphosphonate pamidronate, a specific inhibitor of bone resorption through osteoclast mediation was successfully used in a 6-month old infant with acute vitamin D intoxication managed in the Pediatric Emergency and Intensive Care Unit, after an ineffective trial of hydration, furosemide, calcitonin and prednisolone. After a double infusion of pamidronate on two consecutive days (1 mg/kg/day), an early and safe correction of hypercalcemia/hypercalciuria was supplied. Pamidronate therapy may be considered in patients with hypercalcemia secondary to acute vitamin D poisoning.Öğe Pediatric poisonings in southeast of Turkey: epidemiological and clinical aspects(Sage Publications, 2008) Özdoğan, Hakkı; Davutoğlu, Mehmet; Boşnak, Mehmet; Tutanç, Murat; Haspolat, Yusuf KenanCurrent detailed information about the causes, management, and clinical course of acute childhood poisonings in Turkey is scarce. Therefore, we have conducted a descriptive study of children presenting with acute poisoning to the pediatric emergency department of Dicle University Hospital throughout an 8-month period. Two hundred unselected children with poisoning were evaluated in terms of clinical, epidemiological and socioeconomic aspects. The mean age of patients was 5.7 +/- 4.0 years. The majority of the patients (n = 108, 54%) were aged from 13 months to 4 years (P < 0.05). In majority of patients (66.5%, n = 133), poisonings were accidental. Intentional poisonings accounted for 3.5% (n = 7) and food poisoning accounted for 30% (n = 60) of all cases. The families had more than three children in 129 (97%) of accidentally poisoned and in seven (100%) of intentionally poisoned patients, six were girls and one was a boy. The parents of most patients were uneducated. Furthermore, more than two third of families had low level of income. In all, 171 patients (85.5%) were discharged after an observation period of 24 h. Four patients died. In conclusion, factors such as low educational level of parents, presence of more than three children in the family, and low income increase the incidence of childhood poisonings. The low educational level of girls increases the incidence of intentional poisoning.Öğe Pulmonary functions in atopic and nonatopic asthmatic children(Elsevier, 2002) Gürkan, Fuat; Davutoğlu, Mehmet; Bilici, Meki; Sincar, Nebi; Haspolat, Yusuf KenanBackground we examined how lung function and certain clinical and laboratory characteristics in asthmatic children were changed according to skin test positivity to aeroallergens Methods a skin prick test was conducted using standardized extracts of 10 different allergens in 56 children with bronchial asthma, aged 5-15 years, in Dicle University Hospital. Lung function was measured by Microplus spirometer Results among the 56 subjects, asthma was classified as mild in 16, moderate in 42 and severe in 3. At least one skin prick test was positive (monosensitized) in 35 subjects (62 %) and positive reactivity to two or more aeroallergens (polysensitized) was found in 17 subjects (30 %). Positive skin test reactions to aeroallergens were associated with a decrease (as percentage of the predicted decrease) in FEV1, FVC and PEF values. Significant differences were also found between prick test-positive and -negative asthmatics in duration of breastfeeding (8.5 ± 5 months vs 15 ± 7 months, respectively, p < 0.007), age at which cow’s milk had been started (5.7 ± 1.6 vs 10.5 ± 5.4, p = 0.004); total serum IgE concentration (350 ± 221 IU/ml vs 234 ± 164 IU/ml, p = 0.02), age at onset of asthma symptoms (2.5 ± 1.9 years vs 4.1 ± 2.2 years) and number of asthma attacks per year (7.0 ± 3.1 vs 5.2 ± 3.5, p = 0.012). When one-way ANOVA and a post-Hoc test were used, asthma attacks were more frequent and severe and allergic conjunctivitis symptoms were more frequent in the polysensitized group than in the nonsensitized and monosensitized groups (p = 0.03) Conclusions children with positive skin prick test results, especially those with combined sensitivity to dust mite, cat and dog, were at increase risk of more severe asthma.Öğe Retrofaringeal abse tanılı iki olgu sunumu(2006) Gürkan, Fuat; Gözü, Ayfer; Davutoğlu, MehmetAmaç: Solunum sıkıntısıyla başvuran 5 yaş altı çocuklarda ayırıcı tanıda nadir bir neden olan retrofaringeal absenin düşünülmesi gerektiği vurgulanıp, literatür bilgileri doğrultusunda tartışmaktır. Konu: Retrofaringeal abse farinks arka duvarı ile prevertebral fasya arasındaki lenf bezlerinin akut enfeksiyonudur. Çocukluk çağında nadir görüldüğünden dolayı tanısı atlanabilmektedir. Ancak tanı ve tedavide geç kalındığında, son derece ölümcül olabilmektedir. Burada solunum sıkıntısıyla gittikleri merkezlerde farklı tanılar alan, daha sonra retrofaringeal abse teşhisi konulup tedavi edilen, yaşları 8 ve 18 aylık iki erkek olgu sunulmuştur. Sonuç: Retrofaringeal abse süt çocuklarında solunum yollarının nadir obstruksiyon nedenlerinden olup erken tanı ve uygun tedavi hayati öneme sahiptir.Öğe Therapeutic vaccination in the immunotolerant phase of children with chronic hepatitis B infection(Wolters Kluwer, 2003) Dikici, Bünyamin; Kalaycı, Ayhan Gazi; Özgenç, Funda; Boşnak, Mehmet; Davutoğlu, Mehmet; Ece, Aydın; Özkan, Tanju; Özeke, Turgut; Yağcı, Raşit Vural; Haspolat, Yusuf KenanAim: Hepatitis B virus (HBV) infection is a major global health concern and is the most common cause of chronic liver disease worldwide. Our aim was to investigate the efficacy of specific HBV vaccination as active immunotherapy in treating chronic hepatitis B (CHB) infection during the immunotolerant phase of children with normal aminotransferase values and high viral load. Materials and methods: Seventy-four patients never vaccinated before were randomly and prospectively recruited into two groups. Group 1 included 43 patients vaccinated with three standard injections of the GenHevac B vaccine at 30-day intervals. Group 2 contained 31 patients who did not receive any medication or vaccination (control group). Postvaccination serologic and virologic evaluation was performed 6 months after the first injection and at the end of the 12th month. Response to therapy was defined as loss of HBV DNA in serum and hepatitis B e antigen (HBeAg) seroconversion (loss of HBeAg), development of hepatitis B e antibody (anti-HBe). Results: The mean baseline alanine aminotransferase (ALT) value in Group 1 was 33.0 +/- 9.6 IU/l, 34.6 +/- 13.9 IU/l at 6 months after first injection and 34.3 +/- 17.1 IU/l at end of 12 months (P > 0.05). In Group 1 the HBV DNA load at the start of immunization was 3571 +/- 1292 pg/ml; this value was 3220 +/- 1217 pg/ml at the 6th month and 2931 +/- 1292 pg/ml at the 12th month (P > 0.05). In Group 2 the mean ALT values at the beginning of therapy and at the 6th and 12th months were 32.6 +/- 7.8, 32.3 +/- 8.0 and 30.3 +/- 7.3 IU/l, respectively (P > 0.05), and the mean viral load HBV DNA values were 3909 +/- 1378, 3546 +/- 869 and 3106 +/- 718 pg/ml, respectively (P > 0.05). There was no statistically significant difference between Group 1 and Group 2 at the end of the 6th and 12th months in the mean ALT values and mean viral load of HBV DNA (P > 0.05). Except for one patient in each group, hepatitis B surface antigen and HBeAg clearance or hepatitis B surface antibody and anti-HBe seroconversion were not observed during follow-up (P > 0.05). Conclusion: In this multicentered study comparison of vaccinated and unvaccinated groups of immunotolerant children with CHB infection showed no difference in the clearance of HBV DNA or seroconversion from HBeAg to anti-HBe. Different immunization protocols should be considered for future investigations in the immunotolerant phase of children with CHB infection.Öğe Vezikoüreteral reflü bulunan çocuklarda renal skar gelişimi üzerine etki eden faktörler(2000) Ece, Aydın; Gürkan, Fuat; Davutoğlu, Mehmet; Dokucu, Ali İhsan; Özdemir, EnverAMAÇ: VezikoUreteral reflü (VUR) renal parankim skarına neden olarak ileride hipertansiyon ve böbrek yetmezliği nedeni olabilir. Çocuklarda skar gelişmesine etki eden risk faktörlerini araştırmak üzere VUR'lu, yaş ortalaması 4.7±3.2 yıl olan 34 kız, 27 erkek çocuk retrospektif olarak araştırıldı. GEREÇ VE YÖNTEM: İdrar tetkiki, idrar kültürleri, abdominal ultrasonografı (USG), voiding sistoüretrografı ve dimerkaptosüksinik asit (DMSA) sintigrafısi hastaların tümüne uygulandı. İntravenöz piyelografı ve ürodinami gerektiğinde yapıldı. BULGULAR: Hastaların 30 'unda (%49.2) unilateral, 31 'inde (%50.8) bilateral reflü saptandı. Hastalardan 34 'üne (%55.7) cerrahi girişim uygulanırken, 27 çocuk antibiyotik supresyonu ve araya giren idrar yolu enfeksiyonu tedavisi verilerek izlendi. Altmış sekiz böbrek ünitinde DMSA ile skar saptandı. Reflü saptanan total 92 ürelerin 10'u (%10.9) grade I, 8'i (%8.7) grade II, 26'sı (%28.3) grade III, 16'sı (%17.4) grade IV ve 32'si (%34.8) grade V idi. Reflü derecelerine göre skar görülme oranları grade I için %W.O, grade II için %25.0, grade 111 için %42.9, grade IV için %75.0 ve grade V için %100.0 idi. İdrar yolu enfeksiyonu grade II, IV ve V reflüsü olan çocuklarda, grade 1 ve 111 reflüsü olanlardan daha sık tekrarladı (p=0.03). Renal skar riski beş yaş altı çocuklarda (OR:2.2, CI: 1.3-3.5) ve grade IV-V reflü olanlarda (OR: 15.5, CI:5.1-61.7) anlamlı yüksek bulundu. Lojistik regresyon analizi ile reflü derecesi (r=0.84, p^O.OOl) ve beş yaş altında olma'(r=-0.23, p=0.03) renal skar gelişmesi için anlamlı risk faktörleri olarak bulundu. SONUÇ: Yüksek reflü derecesi ve beş yaşından küçük olma VUR 'lu çocuklarda renal skar gelişimi için anlamlı risk faktörleridir.
