Yazar "Bilgin, H. Murat" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 3 / 3
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesinde uygulanan öğretim programının ÇEP ile uyumu ve öğrencilerin yıl sonu notlarındaki değişimler(Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi, 2007) Akkoç, Hasan; Bilgin, H. Murat; Daşdağ, M. Mutlu; Çiçek, RamazanBu çalışmanın amacı, 2003–2004 Eğitim Öğretim yılında öğretim programını Çekirdek Eğitim Programı ile uyumlu hale getiren Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesinde halen geçerli eğitim öğretim programının Çekirdek Eğitim Programı ile hangi ölçüde uyumlu olduğunu gözden geçirmek; bu programın Türkiye’deki diğer tıp fakültelerinin eğitim öğretim programları ile uyumlu olup olmadığını araştırmak ve 2002–2003 Eğitim Öğretim yılında eğitim alt yapısında yapılan değişikliklerin ilk üç sınıftaki öğrenci notlarına nasıl etki yaptığını incelemektir. Verilerin karşılaştırılmasında Tek Yönlü Varyans Analizi kullanılmıştır. p ≤ 0.05 ise gruplar arasındaki farkın istatistiksel olarak anlamlı olduğu sonucuna varılmıştır. Müfredat programının Çekirdek Eğitim Programına uyumlu hale getirilmesinin öğrenci eğitimini olumlu yönde etkilediği saptanmıştır.Öğe An Evaluation of Nitric Oxide, Folate, Homocysteine Levels and Lipid Peroxidation in Postmenopausal Osteoporosis(Wroclaw Medical Univ, 2013) Akpolat, Veysi; Bilgin, H. Murat; Celik, M. Yusuf; Erdemoglu, Mahmut; Isik, BirgulObjectives. In the current study, the risk coefficients of nitric oxide (NO), folate, homocysteine levels and lipid peroxidation in postmenopausal osteoporotic women were determined. Material and Methods. Bone mineral density was determined by dual-energy X-ray absorptiometry. The levels of serum lipid peroxidation products such as the thiobarbituric acid adduct of malondialdehyde (MDA) were measured spectrophotometrically. Plasma folate and homocysteine (Hcy) levels were measured by enzyme chemiluminescence immunoassay. Plasma nitrite levels were measured with the Griess reaction Results. The odds ratios and 95% Confidence Intervals (CI) of the variables MDA, folate, NO, body-mass index (BMI), menopause age and age were found significant. MDA, NO and folate variables were found statistically significant in the analysis of receiver operating charecteristic (ROCs). The areas under the curve (AUCs, 95% CI) of MDA, NO and folate were found to be statistically significant. Conclusions. The current study indicates that NO, MDA and folate are risk variables for postmenopausal osteoporosisÖğe Mide asit sekresyonu ve müküs miktarının düzenlenmesinde Ghrelin'in rolü(2017) Bilgin, H. Murat; Kelle, MustafaMide asit sekresyonu ve müküs miktannın düzenlenmesinde ghrelin'in rolü. Bilgin M., Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi Fizyoloji Anabilim Dalı, Doktora Tezi, Diyarbakır 2005. Amaç: Ghrelin hormonunun mide asit sekresyonunda işlevi bulunmaktadır. Bu işlevini de gastrin veya vagal stimulasyon üzerinden gerçekleştirmektedir. Nitrik oksit (NO), vücutta besin alınımının düzenlenmesinde önemli görevler alır. Bir NO inhibitörü olan N-nitro-L-arginine methyl ester(L-NAME)'in, ghrelinin besin almımını indükleyen etkisini inhibe ettiği gösterilmiştir. Biz de bu bilgileri araştırmak üzere, intravenöz yolla ghrelin ve ghrelin+L-NAME uyguladığımız sıçanlarda mide asit sekresyonu ve yapışkan müküs düzeylerini inceledik. Materyal ve Metod: Bu çalışmada 200-300 gr. ağırlıklarında Wistar Albino sıçanlar kullanıldı. Deneylere başlamadan önce sıçanlar 24 saat süresince aç bırakıldı ancak su içmelerine izin verildi. Mide asit sekresyonu çalışmamızda pilor ligasyon metodunu kullandık. Hafif eter anestezisi altında, batın orta hattında küçük bir insizyon uygulanarak pilor bağlandı ve abdominal duvar kapatıldı. Pilor ligasyonu esnasında birinci gruba intravenöz yolla 20 ug/kg ghrelin enjeksiyonu uygulandı, ikinci gruba i.v. ghrelin'e ek olarak subkutan 70mg/kg L-NAME verildi ve hayvanlar 3 saat sonra feda edildi. Kontrol grubu sıçanlara 0.5 mi serum fizyolojik tek doz olarak pilor ligasyonundan hemen sonra intravenöz olarak verildi ve 3 saat sonra mide asit sekresyonu ile ilgili I. ve II. grubuna uygulanan işleme tabi tutuldu. Daha sonra hayvanların mideleri çıkarılarak mide sıvısı toplandı ve supernatant volümü ölçüldü. Alınan sıvı 0.01 N NaOH ile 1/20 titrasyonda ve 7 pH'da dilüe edildi. Bulgular: Mide sekresyon hacmi açısından ghrelin grubu ile kontrol grubu arasında istatistiki olarak bir farklılık gözlenmezken, ghrelin+ L-NAME grubunda önemli bir azalma gözlendi (p<0.01). Asit düzeyi açısından yapılan karşılaştırmada ghrelin grubunda önemli bir artış saptanırken (p<0.05), ghrelin+L-NAME grubunda belirgin bir azalma görüldü (p<0.001). Plazma total nitrit düzeyleri açısından karşılaştırıldığında, ghrelin grubundaki artış diğer gruplara göre belirgindi (p<0.01). Plazma ghrelin düzeyleri açısından gruplar arasında istatiksel olarak önemli bir farklılık gözlenmedi (p>0.05). Ghrelin grubunda yapışkan müküs miktarında, kontrol IV grubuna göre önemli bir artış gözlendi (p<0.05). Ghrelin+L-NAME grubunda yapışkan müküs miktarları açısından kontrol grubuna ve ghrelin grubuna göre belirgin bir azalma saptandı (p<0.01). Sonuçlar: Bu çalışma ghrelin uygulanımının mide asit salımmını arttırdığını ancak ghrelin+L-NAME uygulanımının ise azalttığını gösterdi. Ghrelin uygulanımıyla artan mide yapışkan müküs miktarı ise ghrelin+L-NAME uygulanımıyla azalma gösterdi. Anahtar Sözcükler: asit sekresyonu, ghrelin, mide müküs miktarı