AYNÜ’L-KUDÂT-I HEMEDÂNÎ’YE GÖRE KUR’ÂN’IN HAKÎKATİ VE TEMEL MÂNEVÎ ÖZELLİKLERİ

slâm dîninin mukaddes kitabı Kur’ân-ı Kerîm ve Allah’ın elçisi Hz. Muhammed, içerisinde yaşadığımız âleme hitapları bakımından zâhir ve bâhir iken neş’et ve nebeân ettikleri menbâ’ bakımından gaybî, bâtınî ve mânevî varlıklardır. Hz. Peygamber’in şahsında âleme nâzil olan Kur’ân’ın bir yönü zâhir iken bir yönü de bâtındır. Kur’ân’ın farklı boyutları bulunduğundan dolayı İslâm tarihinin ilk yıllarından îtibâren kendisi hakkında farklı yorumlar yapılmıştır. Filhakîka farklı yorumların oluşu kadar tabiî bir şey yoktur. Zîrâ her insanın idrâk ve görme seviyesi, mertebesi ve mak?mı aynı değildir. Tabîatiyle İslâm dîninin mânevî boyutunu oluşturan tasavvuf ilmi ve bu ilmin mümessilleri Kur’ân-ı Kerîm’i kendi âlemlerinden yola çıkarak farklı yorumlara tâbî tutmuşlardır. Mâmâfîh İslâm târihinde Kur’ân’ı farklı yorumlamaktan dolayı pek çok farklı mücâdeleler vukû bulmuştur. Biz bu çalışmamızda sûfîlerin Kur’ân’a bakışı, Kur’ân’ı yorumlama metodları hakkında bilgiler sunacağız. Özellikle bu konuda çarpıcı tespitleri bulunan Aynü’l-Kudât-ı Hemedânî’nin (v. 525/1331) söylediklerinden yola çıkarak Kur’ân’ın mânevî, bâtınî ve gaybî cihetini ele alacağız. Bununla birlikte Hemedânî’nin nazarını esâs alarak Kur’ân’ın temel mânevî özelliklerini başlıklar hâlinde işleyip değerlendirmeye çalışacağız.Anahtar Kelimeler: Kur’ân, Zâhir-Bâtın, Mânâ, Aynü’l-Kudât-ı Hemedânî, Sûfî