AHMET HAMDİ TANPINAR'IN ŞİİRLERİNDE GEÇEN GÜZEL KELİMESİ ÜZERİNE BİR İNCELEME
[ X ]
Tarih
2014
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Dicle Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Ahmet Hamdi Tanpınar, şiirlerinde güzel olgusunu estetik boyutlar içinde çeşitli düzlemlerde yansıtmış bir yazardır. Onda görülen, her şeyden önce Kant felsefesine benzeyen, bir güzellik anlayışıdır. Kant, güzeli çıkardan, yani iyiden doğrudan ayrı olarak algılamış ve ona bağımsız bir anlam vermiştir. Tanpınar, somut ve soyut güzellikleri bu düzlemde gördüğünden, şiirleri bir anlamda bize mutlak güzeli gösterir. Bu çerçevede güzellik, şairin şiirlerinde o kadar çok boyutlandırılır ki, adeta güzel ve güzellik resmedilmiş gibi olur. Onun şiirlerinde, güzel yalnızca hoş olan değildir, aynı zamanda; hayaldir, gizemdir, sonsuzluktur, gecedir. Bu göz ile bakıldığında okuyucu; çevresinde, özellikle doğada var olan nesneleri, elbise giymiş birer somut göstergeli güzellik olarak algılar. Nitekim bazı şiirlerinde bu iki kavram, doğa ve güzellik birbirinin yerine geçecek kadar özdeşleşir. Bu çalışma şairin şiirlerinde geçen güzel kavramına yüklenen anlamlara dair bir inceleme olarak tasarlandı.
Ahmet Hamdi Tanpınar is an author who reflected the beauty phenomenon on various based within aesthetical aspects. Kant philosophy like understanding of beauty is what is seen in him at first sight. Kant perceives the beauty apart from benefit or from good and right and gives idependent meaning to it. Tanpınar considering the abstract ad concrete beauties on this base, his poems show us the exact beauty in one sense. Within this scope, beauty in his poems is so dimensioned that it is almost like the beauty itself is depicted. In Tanpınar’s poems beautiful is not only the nice but also the dream, the mystery, the eternity and the night. From this point the reader perceives the objects existing in the natüre as if a concrete beauty is wearing a dress. As the nature for the poet is so beautiful, all the beauties around him resembles to the nature for him. Especially in some poems the two terms-nature and beauty- are used interchangeably. This study is designed as an investigation on the meanings implied by the term beauty in the poets’s poems.
Ahmet Hamdi Tanpınar is an author who reflected the beauty phenomenon on various based within aesthetical aspects. Kant philosophy like understanding of beauty is what is seen in him at first sight. Kant perceives the beauty apart from benefit or from good and right and gives idependent meaning to it. Tanpınar considering the abstract ad concrete beauties on this base, his poems show us the exact beauty in one sense. Within this scope, beauty in his poems is so dimensioned that it is almost like the beauty itself is depicted. In Tanpınar’s poems beautiful is not only the nice but also the dream, the mystery, the eternity and the night. From this point the reader perceives the objects existing in the natüre as if a concrete beauty is wearing a dress. As the nature for the poet is so beautiful, all the beauties around him resembles to the nature for him. Especially in some poems the two terms-nature and beauty- are used interchangeably. This study is designed as an investigation on the meanings implied by the term beauty in the poets’s poems.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Ahmet Hamdi Tanpınar, Güzel, Şiir., Ahmet Hamdi Tanpınar, Beauty, Poem
Kaynak
Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
Sayı
22
