Kıraat-lehçe ilişkisi

Zengin bir yapıya sahip ve pek çok lehçeyi içinde barındıran Kur’ân-ı Kerim Arapça dili üzerine nâzil olmuştur. Arapçanın birçok lehçesi bulunmakta ve Kur’ân’da bu lehçelerin bazısı geçmektedir. Kur’ân, her ne kadar birden çok lehçeyi kendi içinde barındırsa da Hz. Peygamberin mensup olduğu Kureyş kabilesi lehçesi üzere indirildiği bilinmektedir. Kur’ân’ın bu özelliği, kırâatlerin Arap dili ve lehçeleriyle sıkı bir ilişki içinde olduğunu ortaya koymaktadır. Bu çalışma ile Kur’ân okunuşu ve Arap lehçeleri arasındaki yakın ilişkiye dikkat çekilerek kırâat ile lehçenin tanımı, Kur’ân’da kullanılan bazı lehçeler ve kıraat-lehçe ilişkisine değinilmeye çalışılacaktır. Ayrıca Kur’ân’da farklı lehçelerin olup olmadığı hususunda âlimlerin görüşleri ile lehçelerin okuyuş farklılıklarına etkisine kısaca değinilecektir.

The language of Holy Qur’an is Arabic which has a rich structure and contains many dialects. Arabic has many dialects; and some of these dialects are present in Qur’an. Although Qur’an contains more than one dialects within itself, it was revealed in the dialect of the Quraysh tribe to which the Prophet belonged. This property of Qur’an shows that recitations have close connections with Arabic and its dialects. With this study, attention will be focused on the close relationship between recitation of Qur’an and Arabic dialects; and then it will be tried to emphasize the definition of recitation and dialect, and relation between some of the dialects used in Qur’an and recitation dialect. Also, the views of scholars about whether there are any different dialects in Qur’an, and the effect of recitations of different dialects will be mentioned.