RETROSPECTIVE EVALUATION OF THE TREATMENT APPROACHES OF ECTOPİC PREGNANCIES ACCORDING TO GESTATIONAL WEEK

OBJECTIVE: We evaluated steps leading to the diagnosis and treatment diagnosed with ectopic pregnancy patients. The relationship between gestational age belong to last menstrual period(LMP) and treatment methods were evaluated.MATERIALS AND METHODS: 192 cases of treated ectopic pregnancy were evaluated according to the diagnostic methods and treatment options between 2011-2014 in our tertiary clinic.RESULTS: The incidence of ectopic pregnancy was found 30.8/1000. A single dose of methotrexate (MTX) treatment success rate was 69.8%, and the success rate of the two-dose medical treatment with MTX was 87.5%. The most common surgical procedure for patients undergoing surgery (54%) were salpengectomy. Follow-up treatment was sufficient in 37 patients (19.2%). When the forms of treatment compared with certain parameters;There were found statistically significant difference between going to surgery with the high ß-hCG level, positive fetal cardiac beats (FHB), free fluid in the abdomen, large size of ectopic pregnancy and big gestational ages according to LMP (p <0.05). CONCLUSION: When the ectopic pregnancy diagnosed early; we investigated that patients with small gestational age belong to LMP with follow-up and medical treatment, and also we identified patients with advanced gestatioanal age were treated surgery treatment.

AMAÇ: Çalışmamızda tersiyer bir merkezde ektopik gebelik (EG) tanılı hastalarda tanıya giden adımlar ve tedavi yöntemleri irdelendi. Son adet tarihine (SAT) göre gebelik haftasının tedavi yöntemleriyle ilişkisi değerlendirildi.GEREÇ ve YÖNTEM: Çalışmamızda 2011-2014 tarihleri arasında, üçüncü basamak olan kliniğimizde EG tanısı ile tedavi edilen 192 olgu tanısal yöntemlerine ve tedavi seçeneklerine göre değerlendirildi.BULGULAR: EG insidansı 30.8/1000 olarak bulundu. Tek doz metotreksat (MTX) tedavisinin başarı oranı % 69.8, iki doz MTX ile birlikte medikal tedavinin başarı oranı ise %  87.5 olarak bulundu. Cerrahi uygulanan hastalarda en sık cerrahi prosedürün (% 54) salpenjektomi olduğu tespit edildi. 37 hastada (% 19.2) ise izlem tedavisi yeterli oldu. Tedavi şekilleri ile belirli parametreler karşılaştırıldığında; geliş ß-hCG seviyesinin yüksek olması, fetal kardiyak atımın (FKA) pozitif olması, batında serbest mayi olması, kitle boyutunun büyük olması ve SAT’ a göre gebelik haftasının büyük olması ile cerrahi tedaviye gidiş arasında istatistiksel olarak anlamlı fark olduğu saptandı (p<0,05). SONUÇ: Erken dönemde tanı alan EG’ de, SAT’ a göre gebelik haftası küçük olan hastaların daha çok izlem ve medikal tedavi ile, daha geç dönemde tespit edilen hastalarda ise cerrahi tedaviye gidişin yüksek olduğu izlendi.