Talasemi majorlü hastalarda splenektomi: Otuz beş olgunun değerlendirilmesi

Amaç: Beta talasemi, b globin sentezinin azalması veya hiç üretilememesi sonucundaoluşan, otozomal resesif geçişli ve yeryüzünde yaygın görülen kalıtsal anemi tipidir.Splenektomi, birçok hematolojik hastalıkta tedavi amaçlı uygulanabilmektedir. Bu çalış-mada, kliniğimizden takipli talasemi major hastalarından splenektomi yapılan hastalarınkayıtlı bilgilerinin tartışılması amaçlandı.Yöntemler: Takipli 782 talasemi major hastasının kayıtları geriye dönük olarak tarandı.Bu hastalardan splenektomi yapılmış ve kayıtlı bilgilerine ulaşılabilen 35 hasta çalışmayadâhil edildi. Hastaların kayıtlı bilgileri, tanı alma yaşları, cinsiyet durumları, operasyonyaşları, operasyon endikasyonları, şelasyon tedavisi, transfüzyon sıklıkları ve ameliyatsonrası klinik yanıt durumları açısından detaylı incelendi. İstatistiksel incelemede SPSS13.0 İstatistik programı kullanıldı.Bulgular: Hastaların 22si (%63) erkek, 13ü (%37) kız idi. Ortalama tanı alma yaşı 8±2ay, splenektomi yaşı 8,5 yıl idi. En önemli splenektomi endikasyonu artmış transfüzyongereksinimiydi (%57,14). Ameliyat öncesi transfüzyon gereksinimi, 235±30 mL/kg/yıliken; ameliyat sonrası gözlemlerde 115±15 mL/kg/yıla kadar gerilemişti. Splenektomiöncesi ortalama serum ferritin düzeyi 1745±761 ng/mL, splenektomi sonrası 1985±570ng/mL idi. İzlemlerde hiçbir hastada sepsis veya pıhtılaşma bozukluğu gibi herhangi birkomplikasyon gelişmedi.Sonuç: Talasemi hastalarında splenektomi yakınmaların azaltılması ve transfüyon sıklığının azaltılmasında faydalıdır. Demir şelasyon tedavisinin yetersiz uygulanması ile splenektomiye gidiş zamanı arasında bir korelasyon olabilir.