Ceza muhakemesi hukukunda ifade alma
Yükleniyor...
Tarih
2024
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Dicle Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Ceza muhakemesi hukuku, suç ve ceza arasındaki ilişkileri düzenleyerek toplumsal düzenin ve bireysel hakların korunmasını sağlayan, adaletin tecelli etmesi açısından bir dizi ayrıntılı ve sistematik aşamayı içeren dinamik bir hukuk dalıdır. Bu canlı yapının faaliyete başlaması, ilerlemesi ve sonuçlanması ancak delillerin yarattığı şüphenin ışığıyla mümkündür. Delil toplama ve değerlendirme usulleriyle yargı sürecine katılan kişilerin hak ve yetkilerini düzenleyen ceza muhakemesi hukukunda ifade alma işlemi, adaletin karmaşık dokusunun kadim ve ayrılmaz bir parçası olarak varlığını sürdürmeye devam etmektedir. Suçun aydınlatılması, suçla ilişkilendirilen bireyin hakikat arayışındaki haklarının korunması ifade alma işlemi için temel işlevlerdir. Çalışmamız ifade almanın ceza muhakemesi hukukundaki yerine, işleyişine, esaslarına ve delil olarak yansıttığı hukuki fotoğrafa yöneliktir. Bu amaçla ceza muhakeme hukukundaki temel kavramlar ve ilkeler, ifade alma işleminin pratikteki tezahürü, şüpheli hakları karşısındaki ilerleyişi ve burada yaşanan aksaklıklar ile çözüm önerileri tartışılmış; yasak ifade alma ve sorgu yöntemleri ile buna bağlanan hukuki karşılıklar, yargısal kararlar ve öğretideki görüşler ışığında ortaya konmaya çalışılmış, ifade almanın delil değeri ve delil yasakları kapsamında değerlendirilmesi yapılmıştır. Bu açıdan, çalışmanın hem teorik bilgi birikimine katkı sağlaması hem de uygulamadaki sorunlara çözüm önerileri getirmesi hedeflenmiştir. Şüphelinin suçla ilgili yetkili görevlilerce dinlenilmesi faaliyeti olarak tanımlanan ifade almanın usul ve esasları, sorguyla birlikte 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nu m. 145 ve m. 147'de düzenlenmiştir. Yasak ifade alma ve sorgu usulleri ve buna bağlanan sonuçlar da m. 148'de yer almaktadır.
Criminal procedural law is a dynamic branch of law that regulates the relationship between crime and punishment, ensuring the protection of social order and individual rights while encompassing systematic and detailed stages to achieve justice. The initiation, progression, and resolution of this system rely on the guidance provided by the doubt created by evidence. Statement-taking, an enduring and integral part of justice, continues to play a critical role in clarifying crimes and protecting the rights of individuals in pursuit of truth. This study examines the role, principles, and evidentiary significance of statement-taking within criminal procedural law. It addresses fundamental concepts, the practical manifestation of statement-taking, its interaction with suspect rights, and the challenges encountered in this area. Additionally, it evaluates prohibited methods of obtaining statements and their legal consequences, referencing judicial decisions and scholarly opinions. By assessing the evidentiary value of statements and their compliance with evidentiary prohibitions, the research aims to contribute to theoretical knowledge and offer practical solutions to implementation issues. The procedures and principles for statement-taking, alongside interrogation, are regulated under Articles 145 and 147 of the Turkish Criminal Procedure Code (Law No. 5271). Prohibited methods of obtaining statements and the resulting legal outcomes are detailed in Article 148.
Criminal procedural law is a dynamic branch of law that regulates the relationship between crime and punishment, ensuring the protection of social order and individual rights while encompassing systematic and detailed stages to achieve justice. The initiation, progression, and resolution of this system rely on the guidance provided by the doubt created by evidence. Statement-taking, an enduring and integral part of justice, continues to play a critical role in clarifying crimes and protecting the rights of individuals in pursuit of truth. This study examines the role, principles, and evidentiary significance of statement-taking within criminal procedural law. It addresses fundamental concepts, the practical manifestation of statement-taking, its interaction with suspect rights, and the challenges encountered in this area. Additionally, it evaluates prohibited methods of obtaining statements and their legal consequences, referencing judicial decisions and scholarly opinions. By assessing the evidentiary value of statements and their compliance with evidentiary prohibitions, the research aims to contribute to theoretical knowledge and offer practical solutions to implementation issues. The procedures and principles for statement-taking, alongside interrogation, are regulated under Articles 145 and 147 of the Turkish Criminal Procedure Code (Law No. 5271). Prohibited methods of obtaining statements and the resulting legal outcomes are detailed in Article 148.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
İfade alma, Sorgu, Şüphe, Delil, Adalet, Şüpheli hakları, Statement-taking, Interrogation, Doubt, Evidence, Justice, Suspect rights
Kaynak
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
Sayı
Künye
Kanaş, E. (2024). Ceza muhakemesi hukukunda ifade alma. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Dicle Üniversitesi, Diyarbakır.
