Tekrarlayan anterior omuz çıkıklı sporcu olmayan hastaların artroskopik tedavisinde tek ankor yeterliliğinin erken dönem sonuçları

Basit Öğe Kaydı
dc.contributor.advisorGem, Mehmet
dc.contributor.authorYalvaç, Eyyüp Serdar
dc.date.accessioned2016-08-09T12:20:28Z
dc.date.available2016-08-09T12:20:28Z
dc.date.issued2016
dc.date.submitted2016
dc.departmentDicle Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Ortopedi ve Travmatoloji Anabilim Dalıen_US
dc.description.abstractAmaç : Tekrarlayan travmatik anterior omuz çıkıklarında artroskopik olarak ankor ile stabilizasyon son yıllarda oldukça sık kullanılan bir yöntemdir. Artroskopik olarak tedavi edilen bu çıkıklarda optimum ankor sayısı birçok cerrah tarafından 3 ankor kullanılarak yapılmaktadır. Bu çalışmada sporcu olmayan hastalarda tekrarlayan travmatik anterior çıkığına tek ankor kullanılarak purse-string yöntemiyle tedavinin kısa dönem sonuçlarını incelemeyi amaçladık. Gereç ve Yöntem : Bu çalışmada tekrarlayan travmatik anterior omuz çıkığı nedeniyle tek ankor kullanılarak purse - string yöntemiyle artroskopik stabilizasyon yapılan ortalama 14,64 aylık takibi olan 28 hasta retrospektif olarak incelendi. Hastaların 27'si (%96,4) erkek, 1'i (%3,6) kadın olup, yaş ortalaması 25,46 (14-36) idi. Hastaların meslek olarak dağılımları; 9 tanesi (%32,1) memur (polis, asker ve devlet dairesinde çalışanlar), 6 tanesi (%21,4) öğrenci, 5 tanesi (%18) işçi ve 8 tanesi de (%28,8) ticaret ile uğraşmaktaydı. Hastaların 18'sinde (%64,2) pre-op MRI'da saptanan ve artroskopik olarak doğrulanan %25'den küçük Hill-Sacks lezyonu mevcuttu. Ayrıca hastaların 1'inde (%3,6) kemik bankart, 3'ünde (%10,8) ALPSA, 5'inde (%18) SLAP lezyonu (SLAP1:2, SLAP2:1, SLAP3:2) ve 1 tanesinde de (%3,6) biceps dejenerasyonu mevcuttu. Hastalar son kontrollerinde çıkık olup olmaması ve Rowe, Constant ve Oxford instabilite skorları ile değerlendirildi. Bulgular : Ortalama Rowe skoru pre - op 24,64 iken, post - op 90,89 olmuştur. Rowe' un değerlendirme skalasına göre sonuçlarımız; 21 omuzda (%75) mükemmel, 6 omuzda (%21,4) iyi, 1 omuzda da (%3,6) kötü sonuç görülmüştür. Ortalama Oxford instabilite skoru pre - op 20,03 iken, post - op 42,39 olmuştur. Bu skalaya göre sonuçlarımız; 23 omuzda (%82,1) mükemmel, 4 omuzda (%14,3) iyi, 1 omuzda da (%3,6) kötü sonuç görülmüştür. Ortalama Constant skoru pre-op 62 iken, post-op 94,53 olmuştur. Bu skalaya göre sonuçlarımız da; 25 omuzda (%89,3) mükemmel, 2 omuzda (%7,1) iyi, 1 omuzda (%3,6) da orta sonuç görülmüştür. Yapılan istatiksel çalışmalara göre pre - op ve post - op tüm skorlarda anlamlı düzelme mevcuttu. Hastalardan 1'inde (%3,6) redislokasyon, 2 tanesinde de( %7,2) son kontrol muayenesinde korkutma testi pozitif olduğu saptandı. Bu hastaların dışındaki hastaların hepsi eski mesleklerinde ve günlük aktivitelerinde çıkık korkusu nedeniyle yapamadıkları aktiviteleri sorunsuz bir şekilde gerçekleştirmektedirler. Sonuç : Tekrarlayan travmatik anterior çıkığı olan sporcu olmayan hastalarda başarılı omuz stabilizasyonunun tek ankor ile sağlanabileceği ve bunun hem cerrahi süreyi kısaltacağı hem de daha az maliyetli olacağı kanısındayız. Anahtar Sözcük : Anterior instabilite, tek ankor, artroskopik onarım, Bankart lezyon
dc.description.abstractObjective: Arthroscopic stabilization using anchors is the most commonly used method in recurrent traumatic anterior shoulder dislocations recent years. In these dislocations, which are treated arthroscopically, the optimal number of anchors is defined as using three anchors by surgeons. This study aimed to investigate the short-term results of the purse-string method of treatment in non-athletic patients with recurrent traumatic anterior dislocations by using a single anchor. Material - Method: In this study, 28 patients who had recurrent traumatic anterior shoulder dislocations, were arthroscopically stabilized by using a single anchor and purse-string method, and were followed-up for an average period of 14.64 months were examined retrospectively. Of the patients, 27 (96.4%) were males and one (3.6%) was female with a mean age of 25.46 (range: 14-36) years. The distribution of patients in terms of their occupations was as follows: nine (32.1%) were officers (policeman, soldier, and governmental officer), six (21.4%) were students, five were (18%) workers, and eight (28.8%) were dealing with commercial affairs. Eighteen patients (64.2%) were preoperatively diagnosed by MRI and Hill-Sacks lesions that were smaller than 25% were arthroscopically determined. Moreover, a bony Bankart lesion was diagnosed in one (3.6%) patient, ALPSA in three (10.8%) patients, SLAP lesions (18%) in five patients (SLAP1:2, SLAP2:1, SLAP3:2), and biceps degeneration in one (3.6%) patient. Patients were evaluated at their last control visits by the presence of dislocation, Rowe, Constant, and Oxford instability scoring systems. Results: The mean Rowe scores were 24.64 preoperatively, and 90.89 postoperatively. According to the Rowe evaluation scale, the results were excellent in 21 shoulders (75%), good in six shoulders (21.4%), and poor in one shoulder (3.6%). The mean Oxford instability scores were 20.03 and 42.39, preoperatively and postoperatively, respectively. According to this scale, the results were excellent in 23 shoulders (82.1%), good in four shoulders (14.3%), and poor in one shoulder (3.6%). The mean Constant scores were 62 preoperatively and 94.53 postoperatively. According to this scale, the results were excellent in 25 shoulders (89.3%), good in two shoulders (7.1%), and moderate in one shoulder (3.6%). According to statistical analyses, there were significant improvements in all pre- and postoperative scores. Redislocation was determined in one patient (3.6%), and the apprehension test was positive in two patients (7.2%) in the last control visit. All of the patients other than these ones perform the activities smoothly that they could not carry out due to the dislocation fear in their professional and daily activities. Conclusion: We believe that successful shoulder stabilization can be performed in non-athletic patients with recurrent traumatic anterior dislocation by performing a single anchor, and this procedure will both shorten the surgical duration and it will be less costly. Key words: Anterior instability; single anchor; arthroscopic repair; Bankart lesion.
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/11468/2126
dc.institutionauthorYalvaç, Eyyüp Serdar
dc.language.isotren_US
dc.relation.publicationcategoryTezen_US
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/embargoedAccessen_US
dc.subjectAnterior instabiliteen_US
dc.subjectAnterior instabilityen_US
dc.subjectTek ankoren_US
dc.subjectSingle anchoren_US
dc.subjectAartroskopik onarımen_US
dc.subjectArthroscopic repairen_US
dc.subjectBankart lezyonen_US
dc.subjectBankart lesionen_US
dc.titleTekrarlayan anterior omuz çıkıklı sporcu olmayan hastaların artroskopik tedavisinde tek ankor yeterliliğinin erken dönem sonuçlarıen_US
dc.typeDoctoral Thesisen_US

Dosyalar

Orijinal paket
Listeleniyor 1 - 1 / 1
[ X ]
İsim:
Tekrarlayan anterior omuz çıkıklı sporcu olmayan hastaların artroskopik tedavisinde tek ankor yeterliliğinin erken dönem sonuçları.docx
Boyut:
23.29 MB
Biçim:
Microsoft Word XML
İndir
Lisans paketi
Listeleniyor 1 - 1 / 1
[ X ]
İsim:
license.txt
Boyut:
1.71 KB
Biçim:
Item-specific license agreed upon to submission
Açıklama:
İndir

Koleksiyon

Tıp Fakültesi Tezler