Rat inferior epigastrik ada flebinde propofol kullanımının iskemi reperfüzyon hasarı üzerine etkilerinin araştırılması

Giriş ve Amaç: Flep uygulamaları sonrasında en sık görülen dolaşım problemleri, vasküler yetmezlik problemleridir. Vasküler yetmezliğe uğrayan dokuda iskemi gelişmeye başlar. İskeminin süresiyle ilişkili olarak dolaşım normale dönmesiyle, reperfüzyon başlar ve bununla birlikte iskemi-reperfüzyon hasarı tablosu ortaya çıkar. Bu deneysel çalışmanın amacı genel anestezi sırasında kullanılan propofolün cilt fleplerinde iskemi-reperfüzyon hasarı üzerindeki etkilerini göstermektir. Materyal ve Metod: Çalışmada, ağırlıkları 250–300 gr. arasında değisen 30 adet, Sprague-Dawley albino erkek sıçan dâhil edildi. Denekler 3 gruba ayrıldı. 3 x 6 cm boyutlarında inferior epigastrik arter tabanlı ada flebi tüm deneklerde kaldırıldı. sham (I) grubuna flep kaldırılmasını takiben iskemi-reperfüzyon uygulanmadı. Kontrol (II) ve propofol (III) grubunda flep elevasyonundan sonra inferior epigastrik artere klemp yardımı ile 2 saat iskemi sonrasında 2 saat reperfüzyon uygulandı. II. gruba 1cc izotonik, III. gruba 5 mg/kg dozunda %1 propofol kuyruk veni kateterizasyonu ile i.v olarak uygulandı. Tüm grupların cerrahi işlem öncesi ve 2 saatlik reperfüzyon sonrası kalp atım sayısı, sistolik arter basıncı ve parsiyel oksijen basınçları ölçüldü. 7. gün tüm grupların flep yaşıyabilirliği hesaplandı. 14. gün tüm denekler sakrafiye edilerek alınan doku örnekleri histopatolojik değerlendirme ve biyokimyasal değerlendirmeye alındı. Biyokimyasal olarak MDA(malondialdehit), SOD (superoksit dismutaz), KAT (katalaz), TAK(total antioksidan kapasite), TOS(total oksidatif stres), PON(paraoksanaz) değerlerine bakıldı. Histopatolojik olarak ödem, inflamasyon, epitel, vaskülarizasyon ve fibrozis değerlendirildi Bulgular: Flep yaşayabilirliğinde propofol grubu, kontrol grubu arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlı görüldü (p<0,0001) Hemodinamik parametreler karşılaştırıldığında kalp atım sayısı arasında bir fark görülmemekle beraber sistolik arter basıncı ve parsiyel oksijen basınçlarındaki fark anlamlı görüldü. (p<0,0001) Biyokimyasal parametrelerden MDA (p=0,016) , TOS (p=0,000) değerleri anlamlı derece düşük SOD (p=0,000), TAK (p=0,000), KAT (p=0,03) anlamlı derecede yüksek bulundu. PON (p=0,862) değerinde fark görülmedi. Patolojik değerlendirmede İ/R+propofol grubunda, İ/R+izotonik grubuna göre inflamasyon, ödem ve fibrozis bulgularının anlamlı derecede azaldığı ve epitel rejenerasyonunun arttığı görüldü. Sonuçlar: Sonuç olarak, propofolün uygun dozlarda uygulanması aksiyel paternli cilt fleplerinde, iskemi-reperfüzyon hasarına karşı koruyucu etkinlik göstermiştir; bu nedenle bu ilaç iskemi-reperfüzyon riski olan ameliyatlarda tercih nedeni olabilir. Anahtar sözcükler: İskemi-reperfüzyon hasarı, Propofol

Background: Vascular insufficiency is the most frequently seen circulation problem following flap surgery procedures. İschemia begins to develop in tissue which is exposed to vascular insufficiency. Reperfusion begins after circulation returns to normal level as related to the duration of ischemia. At the same time ischemia-reperfusion injury occurs. The purpose of the this experimental study is to demonstrate the effects of propofol on skin flap ischemia-reperfusion injury during general anaesthesia. Material and Method: Thirty Sprague-Dawley male rats weighted between 250-300 gr are included in the study. Experiments were divided into three groups. The size of 3 x 6 cm island flap based on inferior epigastric artery was occured in all experiments. İschemia-reperfusion was not applied to rats in sham (I) group following flap elevation. In Control (II) and propofol (III) group, no flow ischemia for two hours and reperfusion for two hours was performed by clamping the inferior epigastric artery with a microclamp after flap elevation. 1 cc izotonic in group II and 5 mg/kg dose %1 propofol in group III was infused intravenously with the aim of tail vein catheterization. Heart rate, systolic artery pressure, partial oxygen pressure was measured in all experiments before surgical procedure and after reperfusion for two hours Flap survival rate of all groups was calculated on seventh day. On fourteenth day, samples taken from flap tissue were evaluated biochemically and histopathologically. MDA(malondialdehyde), SOD (superoxide dismutase), KAT (catalase), TAK(total antioxidant capacity, TOS (total oxidative stress), PON (paraoxonase) measurement was done for biochemical evaluation. Edema, inflammation, epithelial tissue, vascularisation and fibrosis was evaluated histopathologically. Bulgular: In according to flap survival, There was statistically significant difference between propofol and control group (p<0,0001). When hemodynamic parameters were compared, there was no significant difference between groups in terms of heart rate. However disticntion of systolic arterial pressure and partial oxygen pressure between gorups was meaningful (p<0,0001). Biochemical investigastions showed that the values of MDA (p=0,016) and TOS (p=0,000) were found significantly low. Moreover values of SOD (p=0,000), TAC (p=0,000), CAT (p=0,03) was significantly high. There wasn’t significant difference between groups in terms of PON (p=0,862) value. In according to pathological evaluation, inflammation, edema and fibrozis signs were significantly decreased in I/R+propofol group when compared with I/R+izotonik. In the same way, epithelial regeneration was significantly increased in I/R+propofol group when compared with I/R+izotonik group. Conclusion: As a result, application of propofol in appropriate dose showed protective effect against ischemia-reperfusion damage in axial patterned skin flaps. For this reason, propofol may be preferred in operations which have risk of ischemia-reperfusion injury. Key words: İschemia-reperfusion injury, Propofol