Etomidata bağlı gelişen myoklonusun önlenmesinde midazolam ve fentanil etkinliğinin karşılaştırılması

Bu çalışmada, 120 hastada etomidat indüksiyonu sonrasında gelişen myoklonusun önlenmesinde benzodiazepin ve opioid etkinliği karşılaştırılmıştır. Bu çalışmada yetişkin ve elektif cerrahi planlanan 120 hasta rastgele seçilerek üç gruba ayrıldı. Birinci gruba (etomidat) sadece 0.3 mg/kg dozunda etomidat verildi. İkinci gruba (etomidat ile midazolam), etomidattan 2 dk önce 0.03 mg/kg midazolam ve 0.3 mg/kg dozunda etomidat verildi. Üçüncü gruba (etomidat ile fentanil), etomidattan 2 dk önce 1.5 mikrogram/kg fentanil ve 0.3 mg/kg etomidat verilmiştir. Sonuç olarak kardiak ve respiratuar rezervi kısıtlı olan hastalarda anestezi indüksiyonu amacıyla tercih edilen etomidat' ın istenmeyen yan etkilerinden olan myoklonus, sadece etomidat verilen grupta %90 oranında gözlenirken, etomidat ile midazolam verilen grupta %50 oranında ve etomidat ile fentanil verilen grupta ise %10 oranında gözlemlenmiştir. Çalışmamızın neticesi olarak etomidat’a bağlı gelişen myoklonusu midazolam’ın anlamlı derecelerde düşürdüğünü (%50), fakat fentanilin, midazolamdan daha etkili olarak etomidat myoklonusunu önlediğini (%90) tespit ettik. Çalışmamızda ek olarak verilen ilaçların, hastaların spontan solunumu üzerine olan etkilerini de araştırdık. Sadece etomidat ve etomidat ile midazolam verilen grupta ilaç sonrası hastalarda spontan solunum korunurken, etomidat ile fentanil verilen grupta %25 (n=10) hastada spontan solunum korunurken, %75 (n=30) hastada spontan solunumun gittiğini tespit ettik. Bu hastalara maske ile oksijen vererek solunumlarını destekledik. Ayrıca kullandığımız ilaçların, hastaların TA ve KAH’na olan etkilerini de inceledik. Birinci grupta etomidat sonrası ortalama TA değerlerinde %10’na yakın bir düşüş tespit edildi. İkinci grupta etomidat ve midazolam sonrası ortalama TA değerlerinde %15’na yakın bir düşüş tespit edildi. Üçüncü grupta etomidat ve fentanly sonrası ortalama TA değerlerinde %20’na yakın bir düşüş tespit edildi. Ayrıca KAH yönünden ise, belirgin bir değişiklik gözlenmedi.

Etomidate is a widely used intravenous anesthesia. It can cause myoclonus during anesthesia induction. In the study comparison of midazolam and fentanyl efficacy was made in the prevention of myoclonus due to etomidate in 120 patients. Overall 120 patients who were selected among adults going through elective surgery were divided randomly into three groups. The first group (etomidate) was given 0.3 mg/kg etomidate. In the second group (etomidate plus midazolam), etomidate (0.3 mg/kg) was given two minutes after administration of midazolam 0.03 mg/kg. The third group (etomidate plus fentanyl) was given etomidate (0.3 mg/kg) two minutes after 1.5 microgram/kg fentanyl injection. Etomidate is preferred for anesthetic induction in patients with limited cardiac and respiratory reserve and is preserved with a side effect myoclonus, witch was seen in 90% in the only etomidate given group, 50% in etomidate plus midazolam and 10% etomidate plus fentanyl groups. In our study group, midazolam significantly decreased incidence of myoclonus (50%), while fentanyl was found to be more effective with etomidate to lower the incidence of myoclonus (90%) than midazolam. In our study, we also investigated the effects of the drugs in spontaneous respirations of patients. In etomidate and midazolam plus etomidate groups spontaneous breathing was not effected, while in etomidate plus fentanyl group in 25% patients (n=10) breathing was continued, but in 75% (n=30) breathing was stopped. These final patients were supported by mask respiration with oxygen. We also investigated the arterial blood pressures (ABP) and heart rates (HR) of the patients under the effect of above drugs. In the first group ABP was approximately 10% decreased after etomidate administration. In the second and third groups, this decrease was found to be 15% and 20%, respectively. There was no significant change of HR in any groups.