SPORCULARDA MANUEL TIP VE KAYROPRAKSİ İLKELERİYLE SAKROİLİAK DİSFONKSİYON TANISI

dc.contributor.authorNazlıkul, Hüseyin
dc.contributor.authorTürk, Ayşen
dc.contributor.authorNazlıkul, Fatma Gülçin Ural
dc.contributor.authorTamam, Yusuf
dc.contributor.authorFirdin, Ferda
dc.contributor.authorÇağlar, Sibel
dc.date.accessioned2025-03-08T18:27:31Z
dc.date.available2025-03-08T18:27:31Z
dc.date.issued2021
dc.departmentDicle Üniversitesi
dc.description.abstractBu yazının amacı spor yaralanmalarında sakroiliak eklem (SİE) disfonksiyonuna ilişkin kraniokaudal ve dorsoventral disfonksiyon sürecini, biyomekanik mekanizmaları ve hastalık gelişim sürecindeki önemini manuel tıp ve kayropraktik diyagnoz yöntemleriyle birlikte göstermektir. Sakroiliak eklem, bedenimizde yer alan en büyük ve düzensiz şekle sahip eklemdir. Omurgayı pelvise bağlarken, vertikal kuvvetleri omurgadan absorbe ederek alt ekstremitelere yükü transfer eder, bu nedenle işlevselliği kritik öneme sahiptir. Eklem güçlü kas ve ligaman yapıları ile çevrelenmektedir; kaslar eklemde oluşan dolaylı hareketlerden sorumluyken, ligamanlar eklem hareketini sınırlayıcı rol üstlenmektedir. Eklem ve bağlardaki zengin nöral ağ yapıları nedeniyle SİE lezyonlarında geniş bir ağrı paterni gözlenmekte, eklemdeki en ufak bir hareket kısıtlılığı sadece lokal sorunlarla sınırlı kalmayıp kompleks klinik tablolara da sebep olabilmektedir. SİE’nin hareket paternini anlamak için “Nutasyon” ve “Kontranutasyon” kavramlarına hakim olunmalıdır. Eklemin özellikleri ve hareket paterni nedeni ile bu eklem sorunlarını tespit etmekte altın standart bir yöntem olmadığı gibi, literatürde bu eklem ile ilintili 18 farklı ağrı tarifi bildirilmektedir. Sakroiliak disfonksiyon tanısında tek başına yetersizdir. Radyolojik incelemeler de SIE’in fonksiyonel değerlendirmesinde yeterli değildir. Manuel tıp, kayroprakside ve manuel terapi uygulamalarında kullanılan 3 farklı spesifik test kombinasyonu ile (Segmental hareket muayenesi, segmental irritasyon noktası testleri, fonksiyonel segmental irritasyon noktası üzerine provakasyon işlemleri) yapısal bozuklukları tespit etmek ve buna göre tedavi seçeneklerini belirlemek mümkün olmaktadır. Manuel tıp ve kayropraktik diagnoz yöntemlerinin pratik uygulamalarda yer alması ile hastayı bize getiren sorunun gerçek kaynağını bularak, kalıcı tedavi seçenekleri belirleyebiliriz. Sonuç olarak SİE rahatsızlıklarında; sorunla bağlantılı mekanizmaları birlikte değerlendirebilmek ve refleks yansımalarıyla tedaviyi bütünsellik içinde oluşturmak önemlidir. Sporculara ait kronik lokomotor sistem hastalıklarının tamamında, tanı ve tedavi sürecindeki kritik önemi nedeniyle, SİE muayenesi fizik incelemenin değişmez bir parçası olmalıdır.
dc.identifier.endpage29
dc.identifier.issn2717-7068
dc.identifier.issue1
dc.identifier.startpage15
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/11468/31052
dc.identifier.volume2
dc.language.isotr
dc.publisherKahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi
dc.relation.ispartofGERMENİCA Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi
dc.relation.publicationcategoryMakale - Ulusal Hakemli Dergi - Kurum Öğretim Elemanı
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccess
dc.snmzKA_DergiPark_21250205
dc.subjectSakroiliak eklem
dc.subjectkayropraksi
dc.subjectmanuel tıp
dc.subjectmanuel terapi
dc.titleSPORCULARDA MANUEL TIP VE KAYROPRAKSİ İLKELERİYLE SAKROİLİAK DİSFONKSİYON TANISI
dc.typeReview Article

Dosyalar