Entamoeba histolytica Tanısında Adezin Antijeninin Dışkıda ELISA Yöntemiyle Araştırılması

dc.contributor.authorÖzekinci, Tuncer
dc.contributor.authorAl, Funda Doğruman
dc.contributor.authorOğuz, İlkiz
dc.date.accessioned2024-04-24T19:07:35Z
dc.date.available2024-04-24T19:07:35Z
dc.date.issued2015
dc.departmentDicle Üniversitesien_US
dc.description.abstractMorfolojik olarak benzer ancak immünolojiK, moleküler biyolojiK ve biyokimyasal özelliklerine göre genetik olarak farklı iki Entamoeba türünden invaziv Entamoeba histolytica (E. histolytica) amibik kolit ve karaciğer apseleri oluşturmakta, diğer tür olan E. dispar ise non invaziv özellik taşımaktadır. Özellikle yeterli deneyimi olmayan laboratuvar çalışanları tarafından direkt mikroskobide E. histolytica/dispar; lökosit, makrofaj ve diğer trofozoitlerle karıştırılmaktadır. Bununla birlikte amipli dizanteri olgularında etken E.histolytica olduğu için kesin tanının yapılması tedavi planlanmasında büyük önem taşımaktadır. Çalışmamızda dışkıda E. histolytica adezin antijeninin aranması esasına dayanan ELISA yönteminin rutin tanı amacıyla kullanılması değerlendirilmiştir. Yöntem: Rutin parazitolojik inceleme için laboratuvara gönderilen 553 dışkı örneği nativ lugol yöntemi ve trikrom boyama yapılarak mikroskobik olarak incelenmiştir. Mikroskobik olarak E histolytica/dispar kistlerinin görüldüğü dışkı örneklerinde adezin antijeninin varlığı, spesifik monoklonal ELISA (E.HISTOLYTICA II Techlab, Blacksburg VA 24060, USA) yöntemi kullanılarak araştırılmıştır. İstatistiksel analizlerde, Fisher ki-kare testi kullanılmıştır. Bulgular: Nativ lugol boyama yöntemi ile E.histolytica/E.dispar kist ve/veya trofozoit yapıları saptanan 29 (%5.2) dışkı örneğinin Trikrom boyama ile 22'sinde (%3.9) E.histolytica/E.dispar kist ve/veya trofozoit yapıları tespit edilmiştir. ELISA yöntemi ile örneklerin 15'inde (%2.7) adezin antijeni pozitif olarak saptanmıştır. ELISA yöntemine göre trikrom boyama yönteminin duyarlılığı %86.6, özgüllüğü %35.7, pozitif prediktif değeri %59, negatif prediktif değeri %71 olarak saptanmıştır. İki yöntem arasında invaziv E. histolytica tanısı açısından istatistiksel fark anlamlı olarak saptanmıştır (p<0.05). Sonuç: Patojen E.histolytica ile patojen olmayan E.dispar ayrımında E.histolytica'ya spesifik monoklonal ELISA adezin antijen testinin gereksiz tedavi uygulamalarının azaltılması için yapılması gerekmektedir.en_US
dc.identifier.endpage21en_US
dc.identifier.issn1300-056X
dc.identifier.issn2147-2092
dc.identifier.issue1en_US
dc.identifier.startpage19en_US
dc.identifier.trdizinid196570
dc.identifier.urihttps://search.trdizin.gov.tr/yayin/detay/196570
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/11468/27479
dc.identifier.volume26en_US
dc.indekslendigikaynakTR-Dizin
dc.language.isotren_US
dc.relation.ispartofGazi Medical Journal
dc.relation.publicationcategoryMakale - Ulusal Hakemli Dergi - Kurum Öğretim Elemanıen_US
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccessen_US
dc.titleEntamoeba histolytica Tanısında Adezin Antijeninin Dışkıda ELISA Yöntemiyle Araştırılmasıen_US
dc.titleEntamoeba histolytica Tanısında Adezin Antijeninin Dışkıda ELISA Yöntemiyle Araştırılması
dc.typeArticleen_US

Dosyalar