Bizans Pavlikyanları: İnanç ve pratikler

Basit Öğe Kaydı
dc.authorid0000-0002-3379-2812
dc.contributor.authorSeyfeli, Canan
dc.date.accessioned2025-03-08T18:29:50Z
dc.date.available2025-03-08T18:29:50Z
dc.date.issued2020
dc.departmentDicle Üniversitesi, İlahiyat Fakültesi, Felsefe ve Din Bilimleri Bölümü, Dinler Tarihi Anabilim Dalı
dc.description.abstractMakalenin konusu Bizans Pavlikyanları, inanç ve uygulamalarıdır. Pavlikyanlar Bizans topraklarında VII.-XII. Yüzyıllar arasında etkili olmuş farklı Hıristiyan öğretisine sahip yarı gizli bir harekettir. Ortodokslar tarafından sapkın kabul edilmeleri nedeniyle gizlidirler. Ancak, güçlü oldukları dönemde Bizans’ı ve Ortodoks Kilise’yi uğraştırmışlarsa da Anadolu’dan kaybolma nedenleri de Bizans’tır. İlk liderleri olan Konstantinos’un 655 tarihinde didaskalos olduğu tahmin edilmektedir. Sonra ikiye bölünen hareket IX. Yüzyılın ilk yarısında Anadolu’da gücünü kaybetmiştir. Konstantinos ve sonraki liderler kendilerini Hıristiyan olarak tanımlamışlardır. Pavlikyan öğretisi Yeni Antlaşma’dan bazı metinleri kabul eder. Ancak, onları, İsa Mesih’i ve vaftiz, evharistiya gibi ayinleri Hıristiyanlardan farklı yorumlarlar. Çoklukla düalist öğretilerle ilişkilendirilseler de ne örgütlenme biçimleri ne de emir ve yasakları onlarınki gibidir. Hıristiyanlıkla ilişkilendirme ise daha açık verilere dayanır. Bununla birlikte teslis, İsa’nın tanrı olarak konumu gibi merkezi hususlarda farklı fikirlere sahiplerdir. Pavlikyanlar Yeni Ahit metinlerinin önemli bir kısmını, özellikle İnciller ve Pavlus’un mektuplarını kabul etmişlerdir. Böylece yeni bir Hıristiyanlık yorumu ortaya çıkarmışlardır. Farklı düşünmeleri, özellikle Hıristiyanlığın temel kabullerinden farklı inanmaları onlar hakkında olumsuz verilerin ortaya çıkmasına yol açmıştır. Farklı yorumları nedeniyle tarih boyunca özellikle resmi Bizans Kilisesi tarafından heretik ilan edilmişlerdir. Bu, onlar hakkında kovuşturmalar, idamlar, göçler, dejenerasyon gibi sonuçları doğurmuştur. Bu durum sürekli gizlenmelerine, dolayısıyla haklarında gerçek dışı bilgilerin çoğalmasına yol açmıştır.
dc.description.abstractThe subject of the article is the Byzantine Paulicians, their beliefs and practices. The Paulicians are a semi-secret movement with different Christian teachings that had influenced the Byzantine territory between the seventh and the twelfth centuries. They remained in secrecy due to their heretic acceptance by the Orthodox. However, even though they were a problem for the Byzantine and Orthodox Church when they were strong, the reasons for disappearance from Anatolia were the Byzantine and Orthodox Churches. It is estimated that their first leader, Constantinos, was didaskalos in 655. Then, the movement, which was divided into two, lost its power in Anatolia in the first half of the IX century. Constantinos and later leaders identified themselves as Christians. The Paulician doctrine accepts some texts from the New Testament. However, the Paulicians interpret the Scriptures, Jesus Christ and rituals such as baptism and eucharist (holy communion) differently from Christians. Although they are often associated with dualist doctrines, neither their form of the organization nor their commends and prohibitions are similar to theirs. The association with Christianity is based on more explicit data. However, they have different ideas about central issues such as the Trinity and the position of Jesus as God. The Paulicians adopted a significant number of New Testament texts, especially the Gospels and the Epistles of Paul. Thus, they revealed a new interpretation of Christianity. Thinking differently, especially believing different from the basic admissions of Christianity, led to the emergence of negative data about them. Due to their different interpretations, the Paulicians were declared heretic throughout history, especially by the official Byzantine Church. This situation led to prosecutions, executions, migrations, and degeneration of Paulicians, which caused their constant concealment and thus to the increase of unreal information about them.
dc.identifier.citationSeyfeli, C. (2020). Byzantine Paulicians: Beliefs and practices. ULUM, 3(1), 45-68.
dc.identifier.endpage68
dc.identifier.issn2645-9132
dc.identifier.issue1
dc.identifier.startpage45
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/11468/32132
dc.identifier.volume3
dc.institutionauthorSeyfeli, Canan
dc.institutionauthorid0000-0002-3379-2812
dc.language.isoen
dc.publisherAnkara Yıldırım Beyazıt Üniversitesi
dc.relation.ispartofULUM
dc.relation.publicationcategoryMakale - Ulusal Hakemli Dergi - Kurum Öğretim Elemanı
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccess
dc.snmzKA_DergiPark_21250205
dc.subjectDinler tarihi
dc.subjectPavlikyanlar
dc.subjectBizans
dc.subjectOrtodoks Kilise
dc.subjectHıristiyanlık
dc.subjectİnanç
dc.subjectPaulicians
dc.subjectByzantine
dc.subjectOrthodox Church
dc.subjectHistory of religions
dc.subjectChristianity
dc.subjectFaith
dc.titleBizans Pavlikyanları: İnanç ve pratikler
dc.title.alternativeByzantine Paulicians: Beliefs and practices
dc.typeArticle

Dosyalar

Orijinal paket
Listeleniyor 1 - 1 / 1
Küçük Resim
İsim:
Bizans Pavlikyanlar___ __nan__ ve Pratikler[#751713]-1228055.pdf
Boyut:
357.89 KB
Biçim:
Adobe Portable Document Format
İndir

Koleksiyon

Felsefe ve Din Bilimleri Bölümü Koleksiyonu