Beta talasemi intermedia’lı hastalarda rekombinant eritropoietin tedavisi

Beta talasemili hastalarda hemosiderozis ve/veya demir yüklenmesi gibi transfüzyon sıklığına bağlı komplikasyonları azaltmak, dolayısıyla talasemili hastaların yaşam kalitesini arttırmak amacıyla çeşitli tedavi yöntemleri hayvan modelleri ve küçük β-Talasemi gruplarında uygulanmaktadır. Bu tedavi yöntemlerinden birisi de rekombinan eritropoietin kullanımıdır. Hemoglobin düzeyini arttırarak talasemik hastaların yaşam kalitesini arttırmak amacıyla 13 β- Talasemi intermedia olgumuza 500 U/kg/gün haftada 3 kez ortalama 14.2±3 hafta süreyle subkutan rekombinan eritropoietin tedavisi uygulandı. Tedavi süresi boyunca oral 1.5 mg/kg/gün elementer demir desteği yapıldı. Tedavi süresi içinde 2 vakaya eritrosit transfüzyonu yapıldı. Hastalarımız tedavi süresince ve sonrasında Hemoglobin (hb), hemotokrit (hct), retikülosit, hemoglobin F (hbF), ferritin ve eritrosit indeksleri açısından takip edildi. Tedavi peryodu içinde hemoglobin düzeylerinde (1.9 ± 0.8 gr/dl) ve yaşam kalitesinde görülen artış, tedavinin kesilmesi ile ortadan kalktı. Sonuçlar literatür bilgileri ışığında değerlendirildi.

Various treatment methods are applied in animal models and small β-Thalassemia groups in order to reduce complications related to transfusion frequency such as hemosiderosis and/or iron overload in patients with beta thalassemia, and thus increase the quality of life of patients with thalassemia. One of these treatment methods is the use of recombinant erythropoietin. In order to increase the quality of life of thalassemia patients by increasing the hemoglobin level, subcutaneous recombinant erythropoietin treatment was applied to 13 β-thalassemia intermedia cases at 500 U/kg/day 3 times a week for an average of 14.2±3 weeks. During the treatment period, oral 1.5 mg/kg/day elemental iron supplementation was given. During the treatment period, erythrocyte transfusion was performed in 2 cases. Our patients were followed up in terms of hemoglobin (hb), hematocrit (hct), reticulocyte, hemoglobin F (hbF), ferritin and erythrocyte indices during and after the treatment. The increase in hemoglobin levels (1.9 ± 0.8 g/dl) and quality of life during the treatment period disappeared with discontinuation of the treatment. The results were evaluated in the light of literature information.