Erişkin radius alt uç kırıklarında volar kilitli plak ile tadavi sonuçlarımız

Amaç: Radius distal uç kırıklarının cerrahi tedavisinde volar girişimle uyguladığımız anatomik plakla tespit yöntemlerinin sonuçları değerlendirmek. Gereç ve Yöntem: Çalışmamızda 2006 ile 20013 yılları arasında olan radius distal uç kırığı nedeniyle açık redüksiyon ve değişik volar plak tespitiyle tedavi edilen ortalama takip süresi 27 (13-82) ay olan erişkin 41 distal radius kırıklı hasta retrospektif olarak değerl endirildi. Çalışmaya dahil 41 hastanın kırıkların değerlendirmesinde Frykman ve AO sınıflandırma sistemleri kullanıldı.Çalışmaya alınan hastaların kırıkları Frykman sınıflandırması’na göre; 12 kırık tip 8 (%29.3) , 8 kırık tip 4 (%19.5) , 7 kırık tip 2 (%17.1) , 5 kırık tip 7 (%12.2), 5 kırık tip 1 (%12.2), 3 kırık tip 3 (%7.3) ve 1 kırık tip 5 (%2.4) olarak değerlendirildi AO sınıflandırmasına göre hastalardan 13 kırık C3 (%31.7) , 7 kırık A3(%17.1) , 7 kırık B3 (%17.1) , 5 kırık B1 (%12.2) , 3 kırık C1 (%7.3) , 3 kırık C2 (%7.3) , 2 kırık A2 (%4.9) ve 1 kırık B2 (%2.4) olarak değerlendirildi. Hastaların değerlendirilmesinde dinamometre ve goniyometre ile ölçümler yapılarak Gartland – Werley klinik skorlama yöntemi , DASH ve Stewart radyolojik değerlendirme skalası kullanıldı. Bulgular: Gartland ve Werley klinik değerlendirme kriterlerine göre 41 kırığın 25 (% 61)’inde mükemmel, 9 (% 22)’nda iyi, 6 (% 14,6)’sında orta ve 1 (% 2,4)’inde kötü sonuç elde edildi. Opere edilen hastaların sağlam taraf el ile karşılaştırılmasında eklem hareket açıları kavrama güçleri ve klinik değerlendirme sonuçları arasın da istatistik olarak fark yoktu. Stewart ve ark. Radyolojik değerlendirmesi sonucuna göre hastaların 11 (% 26,8)’inde mükemmel, 28 (% 68,3)’inde iyi, 1 (% 2,4)’inde orta, 1 (%2,4)’inde kötü sonuç elde edildi. Sağlam taraf el bileğine göre istatistiki olarak fark yoktu. Sonuç: Bu çalışmamızda kullandığımız radius volar i plaklar, radius alt uç bölgesinde özellikle tedavisi sorunlu olan eklem içi ve dışı instabil kırıklarda başarılı sonuçlar elde edilmektedir. Anatomik tam redüksiyonun ve dizilimin sağlanmasında etkin olan yöntem olması ve yüksek tespit dayanıklılığı sayesinde eklem hareketlerine erken dönemde izin veriyor olduğu kanaatine vardık. Volar girişim ise, radius alt ucuna minimal cerrahi travma ile ulaşmayı sağladığı gibi çevresel dokular ile daha uyumlu bir tespite izin verir. Yaşanan komplikasyon oranları düşüktür ve dikkat ve öğrenme eğrisi ile ilgilidir. Anahtar Kelimeler: Radius distal uç kırıkları, Kilitli anatomik plak, Kilitsiz plak, İnternal tespit

Purpose: To evaluate the results of the surgical treatment of distal radius fractures with anatomical plate by volar approach. Material Method: In our study fourty-one patients ,who followed-up for average 27 (13-82) months, with distal radius fracture had retrospectively evaluated that operated by volar plate between the years 2006 to 2013. Frykman and AO classifications were used. According to the Frykman classification 12 fractures were type 8 (29,3%), 8 fractures were type 4 (19,5), 7 fractures were type 2 (17,1%), 5 fractures type 7 (12,2%), 5 fractures were type 1 (12,2%), 3 fractures were type 3 (7,3%), 1 fracture was type 5 (2,4%). According to the AO classification 13 fractures were type C3 (31,7%), 7 fractures were type A3 (17,1), 7 fractures were type B3 (17,1%), 5 fractures type B1 (12,2%), 3 fractures were type C1 (7,3%), 3 fractures were type C2 (7,3%), 2 fractures were typeA2 (4,9%), 1 fracture was type B2 (2,4%). Gartland-Werley scoring system was used by dynamometer and goniometer. DASH and Stewart radiological scale was used. Result: According to Gartland and Werley criterias 25 patients (61%) were excellent, 9 patients (22%) were good, 6 patients (14,6%) were fair, 1 patient (2,4%) was poor. There was no statistically significantly difference between the operated side and the normal side according to the range of motion, grip strength and clinical assessments. According to Stevart radiological criterias 11 patients (26,8%) were excellent, 28 patients (68,3%) were good, 1 patient (2,4%) was fair, 1 patient (2,4%) was poor. There was no statistically difference between the operated side and the normal side. Conclusion: In this study, we used the volar radial plates, particularly in the treatment of distal radius problematic unstable intra-articular fractures and successful results were obtained. We reported that it is an effective method for anatomical reduction and stabil fixation. This method allows early wrist rehabilitation. Volar approach is an effective method for radius distal fractures because of achieving a more harmonius with the surrounding tissues. The complications are low. It has relationship with learning curve. Keywords: Distal radius fractures, Locked anatomical plate, Unlocked plate, İnternal fixation