Ratlarda alkali özofagus yanığı üzerine deksametazon ve prednizolonun etkileri

Çalışmamızda sıçanlarda alkali ile oluşturulmuş özofagus yanığında deksametazon ve prednizolonun striktür gelişimi üzerine etkilerinin karşılaştırılması amaçlanmıştır. Çalışmamızda 40 adet Spraque-Dawley cinsi rat (225-250 gr) kullanıldı. Ratlar herbiri 10 denekten oluşan 4 gruba ayrıldı. Grup 1 ratlarda özofageal lümen içi normal serum fizyolojik ile yıkandı. Grup 2 sıçanlarda %50'lik NaOH ile özofagus yanığı oluşturuldu ve parenteral antibiyotik verildi. Grup 3 ratlarda özofagus yanığını takiben deksametazon (1mg/kg/gün)+parenteral antibiyotik başlandı. Grup 4 ratlarda özofagus yanığını takiben prednizolon (2mg/kg/gün) +parenteral antibiyotik başlandı. Ratların tümü 21. günde sakrifiye edilerek abdominal özefagusları histopatolojik inceleme için çıkarıldı. Grup 1 rotlarda submukozal kollojende artış, muskularis mukoza hasarı ve tunika muskularis hasarına rastlanmadı. Grup 2,3 ve 4 ratların, Grup 1 ratlarla karşılaştırılmasında submukozal kollajende artış, muskularis mukoza hasarı ve tunika muskularis hasarı saptandı (p<0,0001, p<0,000l, p<0,0001. Grup 3 rotlar ile grup 2 ratların her üç parametre açısından karşılaştırılmasında grup 3'de lezyonların daha az geliştiği ve istatistiksel olarak anlamlı olduğu saptandı (p < 0,001, p<0,001, p<0,001). Aynı paremetrelerin ışığında Grup 4 ile Grup 2 ratların karşılaştırılmasında muskularis mukoza ve tunika muskularis hasarı açısından anlamlı farklılık saptandı (p < 0,001, p < 0,001). Grup2 ile Grup 4 arasında submukozal kollojende artış yönünden fark bulunmadı (p > 0,05). Sonuç olarak, prednizolon muskularis mukozaya kadar ilerleyen yeni kollajen sentezini azaltabilir ancak darlık oluşumunu azaltıcı etkisi deksametazona göre belirgin değildir.