Türkiye’nin Güneydoğusunda, Şanlıurfa ve Çevresinde Özkıyım Girişimlerinin Değerlendirilmesi

Basit Öğe Kaydı
dc.contributor.authorÜstündağ, Mehmet
dc.contributor.authorAl, Behçet
dc.contributor.authorOrak, Murat
dc.contributor.authorSayhan, Mustafa Burak
dc.contributor.authorKaya, Halil
dc.contributor.authorSöğüt, Özgür
dc.contributor.authorGökdemir, Mehmet Tahir
dc.date.accessioned2024-04-24T19:04:49Z
dc.date.available2024-04-24T19:04:49Z
dc.date.issued2011
dc.departmentDicle Üniversitesien_US
dc.description.abstractAmaç: Özkıyım özellikle gençlerde trafik kazalarından sonra önde gelen ölüm nedenlerinden biridir. Bu çalışmada, şehrimizde (Şanlıurfa ili, Türkiye) meydana gelen özkıyımların sıklığının, ölüm oranlarının ve sosyodemografik özelliklerinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntemler: Bu çalışmada 01 Haziran 2008-31 Mayıs 2009 tarihleri arasında acil servise özkıyım nedeniyle başvuran olgular geriye dönük olarak araştırıldı. Olguların sosyodemografik özelliklerine, özkıyım girişim yöntemlerine ve nedenlerine ait bilgiler tıbbi dosya kayıtlarının incelenmesiyle elde edildi. Bulgular: Çalışma süresince acil servisimize başvuran 53.678 hasta içinde 499 (%0.9)’unun özkıyım nedeniyle başvurduğu kayıtlardan tespit edildi. Olguların 417 (%83.7)’si kadın, 82 (%16.3)’si erkek idi. Özkıyımlar 20-28 yaş grubunda artış göstermişti (%60.4). Özkıyım yöntemi olarak olguların %96.9 (n=484)’u aşırı ilaç alımı veya toksik madde alımı ve %3.1 (n=15)’i ise ateşli silahla, delicikesici alet ile, yüksekten atlayarak veya kendini asarak özkıyıma teşebbüs etmişlerdi. İlaçlarla olan intihar girişiminde en çok (%45.9) tercih edilen ajan antienfl amatuarlar idi. Ölüm oranı tüm olgularda (%3.8) (n=19) idi ve ölen olguların (%68.4) (n=13)’ü erkekti. Ölümlerin çoğu organik fosfor alınımına (%47.3) (n=9) bağlı gelişti. Sonuç: Çalışmamızda özkıyım girişimlerinin bölgemiz için toplumsal bir sorun olduğu ve 20-28 yaş grubu üretken nüfusta ve kadınlarda daha sık görüldüğü saptanmıştır. Buna karşın erkeklerde ölümle sonuçlanan özkıyım oranlarının daha yüksek olduğu tespit edilmiştir. (JAEM 2011; 10: 8-13)en_US
dc.identifier.endpage13en_US
dc.identifier.issn1305-760X
dc.identifier.issn1309-8845
dc.identifier.issue1en_US
dc.identifier.startpage8en_US
dc.identifier.trdizinid119650
dc.identifier.urihttps://search.trdizin.gov.tr/yayin/detay/119650
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/11468/26797
dc.identifier.volume10en_US
dc.indekslendigikaynakTR-Dizin
dc.language.isotren_US
dc.relation.ispartofAkademik Acil Tıp Dergisi
dc.relation.publicationcategoryMakale - Ulusal Hakemli Dergi - Kurum Öğretim Elemanıen_US
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccessen_US
dc.titleTürkiye’nin Güneydoğusunda, Şanlıurfa ve Çevresinde Özkıyım Girişimlerinin Değerlendirilmesien_US
dc.titleTürkiye’nin Güneydoğusunda, Şanlıurfa ve Çevresinde Özkıyım Girişimlerinin Değerlendirilmesi
dc.typeArticleen_US

Dosyalar

Koleksiyon

TR-Dizin İndeksli Yayınlar Koleksiyonu