Kent parklarının erişilebilirliği üzerine bir araştırma: Van Dilek Doğan Kent Parkı örneği
[ X ]
Tarih
2017
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Süleyman Demirel Üniversitesi Mühendislik Fakültesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/closedAccess
Özet
Engelli olarak tanımlanan bireyleri, toplumun ayrı bir kesimi olarak nitelemek doğru bir yaklaşım değildir. Onları toplumla bütünleşmiş bir parça olarak algılamak gerekmektedir. Dolayısıyla yaşanılan mekânlarda bu bütünleşmeyi gerçekleştirebilmek için fiziksel çevrede ulaşılabilirlik sağlanmalıdır. Bu nedenle, engelli bireylerin diğer tüm bireylerle aynı şekilde engelsiz bir yaşam sürebilmeleri için bütün mekânların onlar için de ulaşılabilir biçimde planlanması, tasarlanması ve uygulanması gerekmektedir. Ülkemizde yapılan gözlemler, fiziksel çevrenin engellilerin rahatça dolaşımını ve kullanımını zorlaştıran, hatta sakatlanmalarına neden olabilecek mimari engellerle dolu olduğunu göstermektedir. Çalışma kapsamında " Yerel Yönetimler İçin Ulaşılabilirlik Temel Bilgiler Teknik El Kitabı" ve Türk Standartları Enstitüsü (TSE) tarafından hazırlanan (TS 12576) Şehir içi Yollar - Engelli ve Yaşlılar İçin Sokak, Cadde, Meydan ve Yollarda Yapısal Önlemler ve işaretlemelerin Tasarım Kuralları", göz önünde tutulmuştur. Bu verilere bağlı olarak Van il merkezinde bulunan Dilek Doğan Parkı engelli ve yaşlı bireylerin ulaşılabilirliği açısından değerlendirilmiştir. İlgili yerel yönetimlerle görüşülerek çalışma alanına ait pafta, veri ve projeler elde edilmiştir. Dilek Doğan Kent Parkı içinde bulunan ve farklı engel türlerine sahip bireylerin ihtiyaçlarına cevap verebilecek tasarım öğelerinin ölçü ve konumları (girişler, kaldırımlar, yaya yolları, otoparklar, merdivenler, donatı elemanları, kaplamalar vb.) yerinde ölçüm yolu ile belirlenmiştir. Bu unsurların çizimleri yapılmış fotoğrafları çekilmiş ve mevcut fiziksel özellikleri tespit edilmiştir. Alan çalışmalarında tespit edilen verilerle standartların karşılaştırılması sonucu, bir uygunluk analizi yapılmıştır. Uygun olan kullanımlar belirlenmiş, olmayanlar için ise öneriler oluşturulmuştur.
The approach of describing individuals with their disabilities as a separate segment of society is not correct.It is necessary to perceive them as an integral part of society. Therefore, accessibility should be provided in the physical environment in order to be able to realize this integration in living spaces. For this reason, all spaces must be planned, designed and implemented for disabled people as well as any other individual in order to live an unhindered life Observations made in our country show that the physical environment is full ofarchitectural barriers that can make their circulation and use difficult, and evencause them to be hurt. Within the scope of the study, TS 12576 "Urban Roads -Design Rules for Structural Measures and Markings for Street and Roads for theDisabled and the Elderly" that prepared by the Turkish Standards Institute (TSE)and "Accessibility Basic Information for Local Administrations" are taken intoconsideration. Dilek Dogan City Park which is located in the city center of Van hasbeen evaluated in terms of accessibility of disabled and elderly individuals belongto this data.Drafts, data and projects related to the study area were obtained by interviewingwith relevant local administrations. Dimensions and locations, (entrances,sidewalks, pedestrian paths, parking lots, staircases, accessory elements, coatings,etc.) of design elements in Dilek Dogan City Park that will be able to respond theneeds of individuals with different types of obstacles are determined by in-situmeasurement. Drawings and photos of these elements were taken and theirphysical properties were determined.As a result, a conformity analysis was conducted by comparing the data thatobtained in the field with standards. Appropriate uses were determined andsuggestions were made for those which did not appropriate to use.
The approach of describing individuals with their disabilities as a separate segment of society is not correct.It is necessary to perceive them as an integral part of society. Therefore, accessibility should be provided in the physical environment in order to be able to realize this integration in living spaces. For this reason, all spaces must be planned, designed and implemented for disabled people as well as any other individual in order to live an unhindered life Observations made in our country show that the physical environment is full ofarchitectural barriers that can make their circulation and use difficult, and evencause them to be hurt. Within the scope of the study, TS 12576 "Urban Roads -Design Rules for Structural Measures and Markings for Street and Roads for theDisabled and the Elderly" that prepared by the Turkish Standards Institute (TSE)and "Accessibility Basic Information for Local Administrations" are taken intoconsideration. Dilek Dogan City Park which is located in the city center of Van hasbeen evaluated in terms of accessibility of disabled and elderly individuals belongto this data.Drafts, data and projects related to the study area were obtained by interviewingwith relevant local administrations. Dimensions and locations, (entrances,sidewalks, pedestrian paths, parking lots, staircases, accessory elements, coatings,etc.) of design elements in Dilek Dogan City Park that will be able to respond theneeds of individuals with different types of obstacles are determined by in-situmeasurement. Drawings and photos of these elements were taken and theirphysical properties were determined.As a result, a conformity analysis was conducted by comparing the data thatobtained in the field with standards. Appropriate uses were determined andsuggestions were made for those which did not appropriate to use.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Kaynak
Mühendislik Bilimleri ve Tasarım Dergisi
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
5
Sayı
Ergonomi 2016
Künye
Aykal, F. D., Yılmaz, A. ve Çelik, S. (2017). Kent parklarının erişilebilirliği üzerine bir araştırma: Van Dilek Doğan Kent Parkı örneği. Mühendislik Bilimleri ve Tasarım Dergisi, 5(Ergonomi 2016), 29-40.
