The prevalence of diabetes mellitus, dysglycaemia and factors that affect them in public employees of Kahramanmaras

Aim: Our aim is to determine the prevalence of diabetes mellitus, impaired fasting glucose and sociodemographic characteristics of employees in public institutions and organizations in Kahramanmaras province and to assess the effect of these variables in the development of diabetes mellitus. Methods: The work, which was planned as an observational, cross-sectional and an analytical type study, was conducted with 1201 male and female participants between 01/10/2013 and 01/12/2013 in the city of Kahramanmaras. The age, gender, body mass index (BMI), systolic and diastolic blood pressure, marital status and educational status of participants were recorded. The association between these parameters and diabetes mellitus or impaired fasting glucose (IFG) were evaluated Results: The mean age of the study participants 42.86 ± 9.56, of those 79% were male, 21% were women.DM was observed in 120(10%) persons, BAG was observed in 373 (31%) persons, hypertaension was observed in 218 (18,1%) persons. Marital status single / widowed patients with DM and IFG rate of sequentially 4.7% and 24.3% , In the married respectively; 10.7% and 31.7% (p< 0,05). DM and IFG ratio were significantly different in participants who were graduated from primary school 15% , IFG is 27.9% , in the high school graduates respectively; 11.6% and 29.8% while university graduates were respectively; 6.6% and 29.9% (p< 0,05). The rate of DM and BAG were respectively; 15% , 35.3% in first-degree relatives in the story of DM, while there were 6,8% , 28.2 % and in patients with no DM family story (P<0.05). Conclusion: An increase in the level of education to reduce the incidence of diabetes and family history, marital life were found to increase the rate of DM and IFG. We obtain the finding that increased the level of DM and IFG when increse the Body Mass Index (BMI).Firstly, the identification of risk groups and lifestyle changes, such as; exercise, appropriate training, etc., were eligible to be given to this group by the current practice of family medicine units.

Amaç: Amacımız, Kahramanmaraş ili kamu kurum ve kuruluşlarında çalışan personelin, Diabetes Mellitus(DM) ve Bozulmuş Açlık Glukozu(BAG) sıklığını saptamak ve bu durumların obezite, hipertansiyon ve sosyodemografik faktörlerle ilişkisini araştırmaktır. Gereç ve Yöntemler: Gözlemsel, kesitsel analitik tipte olan çalışmamıza; 01/10/2013-01/12/2013 tarihleri arasında, Kahramanmaraş il merkezinde 1201 kişi dahil edildi. Katılımcıların, yaş, cinsiyet, vücut kitle indeksi , sistolik ve diastolik kan basıncı, medeni durum ve eğitim durumları yüzyüze anket yöntemiyle not edildi. Bu değişkenlerin DM ve BAG ile ilişkisi araştırıldı. Bulgular: Çalışmaya katılanların yaş ortalaması 42,86±9,56 olarak bulundu. Katılanların %79’u erkek, %21’i kadındı. 120 (%10) kişide DM, 373 (%31) kişide BAG, 218 (%18,1) kişide hipertansiyon tespit edildi. Medeni durumu, bekar/dul olanlarda DM ve BAG oranı sırayla % 4,7 ve % 24,3 iken, evli olanlarda sırasıyla %10,7 ve % 31,7 idi (p< 0,05). Eğitim durumu, ilk öğretim mezunu olanlarda DM oranı % 15, BAG % 27,9, lise mezunlarında, sırasıyla % 11,6 ve % 29,8, üniversite mezunlarında ise, sırasıyla % 6,6 ve % 29,9 bulunmuştur (p< 0,05). Birinci derece akrabalarında DM hikayesi olanlarda DM görülme sıklığı % 15 , BAG % 35,3 iken aile öyküsü olmayanlarda ise sırasıyla % 6,8 ve % 28,2 idi (p < 0.05). Sonuç: Eğitim düzeyi arttıkça DM ve BAG ‘nun azaldığı, aile öyküsü pozitif olanlarda ve evlilerde sıklığın daha yüksek olduğu, Vücut Kitle İndeksi (VKİ) artışının sıklığı artırdığı yönünde bulgular elde edildi. Öncelikle, riskli grupların tespit edilmesi ve yaşam tarzı değişikliği, egzersiz vb gibi uygun eğitimlerin, kurum hekimliği ya da bağlı bulunulan Aile Hekimliği birimleri tarafından bu gruplara verilmesi uygun olacaktır.