Oral Glukoz Tolerans Testi'nde kan şekeri yüksekliği ile HbA1c arasındaki ilişki
| dc.authorid | TR155194 | en_US |
| dc.contributor.author | Geneş, Dilek | |
| dc.date.accessioned | 2015-08-18T08:42:33Z | |
| dc.date.available | 2015-08-18T08:42:33Z | |
| dc.date.issued | 2015 | |
| dc.department | Dicle Üniversitesi, Tıp Fakültesi, İç Hastalıkları Anabilim Dalı | en_US |
| dc.description.abstract | Amaç: Oral glukoz tolerans testi yapılan bireylerde prediyabet ve diyabet tanısı konulmasında HbA1c’nin önemi; HbA1c’nin tarama ve tanıdaki yararlılığının araştırılması, sensitivite ve spesifitesinin belirlenmesi amaçlandı. Metod: Haziran 2010 ve Eylül 2012 tarihleri arasında Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi Endokrinoloji Bilim Dalı’na (bölümüne ) başvuran tüm oral glukoz tolerans testi yapılan kişiler çalışmaya alındı. Gestasyonel diyabet dışlanma kriteriydi. 15-84 yaşları arasında, 560 kişiden [363’ü (%64.5) kadın, 197’si (%35.1) erkek] oluşan grupta 0. ve 120. dakikalarda; bu grup içerisinde 232 kişide ise 0,30,60,90,120. dakikalarda kan glukozu bakıldı. Test ile eş zamanlı gönderilen HPLC yöntemine göre çalışılan HbA1c düzeyleri ile karşılaştırma yapıldı. Area under curve glukoz için bakıldı. İstatistik Analiz: Ki-kare, Pearson korelasyon, Student-t testi, One way ANOVA, Post-hoc test (Bonferroni correction), ROC eğrisi kullanıldı. Grupları karşılaştırmak için ki-kare kullanıldı, p<0,05 istatiksel olarak anlamlı kabul edildi. Testin hasta ile hasta olmayan bireyleri ayırmada doğruluk oranı için ROC eğrisi kullanıldı. Bulgular: Çalışmamızda 129 kişi (%23) diyabet tanısı almıştı. Diyabet olanlarda yaş ortalaması 50,7±11,4; HbA1c ortalaması %6,72±1,06; AUC ortalaması 474.3±103.5 idi. OGTT 90. dakika ile HbA1c korelasyonunda r:0,464 p:0,001 iken AUC korelasyonunda r:0,971 p:0,001 idi. Diyabet tanısında HbA1c %6,5 ile sensitivite %55.0, spesifite %80.9, PPV:%46, NPV:%85 (p:0,001) bulduk. Diyabet tanısında optimum cutoff değeri ile HbA1c %6,1 için sensitivite %71.3 spesifite %65.4 idi. HbA1c %5,7 ile sensitivite %88.3 spesifite %36.4 iken HbA1c %7,6 ile spesifite %100 idi. Prediyabet tanısında HbA1c %5,7 ile sensitivite %70.0, spesifite %42.2, PPV:%52, NPV:%61 (p:0,001) idi; ancak prediyabet tanısında optimum cutoff değer ile HbA1c %5,9 için sensitivite %58.8 spesifite %61.7 bulduk. Sonuç: Bizim toplumumuzda HbA1c %6,5 düzeyinin diyabet tanısında, HbA1c %5,7 düzeyininse prediyabet tanısında düşük sensitivite ve spesifite nedeniyle HbA1c kullanılabilecek uygun bir parametre gibi görünmemektedir. HbA1c maliyeti AKŞ’den daha yüksek olmasına rağmen önlenebilir komplikasyonların öngörülmesinde, diyabet tedavisinin yönlendirilmesinde fayda sağlayabilir. Diyabet tarama ve tanısında tek başına AKŞ bakılmasına karşın HbA1c’nin AKŞ ile beraber bakılması sensitiviteyi düşüreceğinden ve ek maliyet getireceğinden birlikte kullanımını uygun bir yaklaşım olarak değerlendiremedik. Diyabet tanısında optimum cutoff değeri ile HbA1c %6,1 için sensitivite ve spesifite tatmin edici değerlerde bulunamadı. HbA1c ölçümü diyabet tanısında ek yarar sağlayacak gibi görünmese de OGTT yapılmasında sakınca olan durumlarda (örneğin KKY, CVO), yoğunbakım hastalarında HbA1c %7,6 değerinin diyabet tanısında kullanılması önerilebilir. AUC ve HbA1c ile en iyi OGTT 90. dakikasının korelasyon gösterdiğini gözlemledik. Diyabet tanı kriteri olarak 90. dakika için belirlenecek bir değerin saptanması OGTT için harcanacak zamanın kısalması nedeniyle ek yarar sağlayabilir. Anahtar Kelimeler: DM, oral glukoz tolerans testi, HbA1c, prediyabet, bozulmuş açlık glukozu, bozulmuş glukoz toleransı | |
| dc.description.abstract | Aims: The importance of HbA1c in the diagnosis of prediabetes and diabetes; investigation the effectiveness of HbA1c in screening and diagnosis, determining the sensitivity and specifity of HbA1c in patients whom conducted oral glucose tolerance test. Methods: The people whom conducted oral glucose tolerance test between June 2010 and September 2012 at Dicle University Faculty of Medicine, Department of Endocrinology were studied. The patients with gestational diabetes excluded from the study. The study group consists of 560 people [363 persons (64.5%) female and 197 people (35.1%) were male] between the ages 15 and 84. In this group from 232 people; 0,30,60,90,120. minutes and from others 0 and 120. minutes blood glucose level was measured. Concurrently with the blood glucose test HbA1c levels were studied by the HPLC method and the results were compared. Statistic Analyses: Chi-square, Pearson correlation, Student-t test, One way ANOVA, Post-hoc tests (Bonferroni correction), ROC curve were used. Chi-square test was used to compare groups, p <0.05 was considered statistically significant. The ROC curve was used to show the accuracy rate of test in distinguishing patient and non-patient individuals. Results: In our study, 129 people (23%) had been diagnosed with diabetes. In patients with diabetes; mean age 50.7 ± 11.4, mean HbA1c 6.72% ± 1.06, mean AUC were 474.3 ± 103.5. OGTT 90. minute with HbA1c correlation r: 0,464 p: 0,001 and AUC correlation were r: 0,971 p: 0.001 respectively. For the diagnosis of diabetes HbA1c 6.5%; 55.0% sensitivity and 80.9% specificity, PPV:46%, NPV:85% (p:0.001) was found. HbA1c 5.7%; 88.3% sensitivity and 36.4% specificity, while 7.6% the specificity was 100% by HbA1c. For the diagnosis of prediabetes with HbA1c 5.7%; 70.0% sensitivity, 42.2% specifity, PPV:52%, NPV:61% respectively (p:0,001). However, the optimal cutoff value in the diagnosis of prediabetes for HbA1c level of 5.9%; 58.5% sensitivity and 61.7% specifity was found. Conclusions: HbA1c level 6.5% in the diagnosis of diabetes and HbA1c level 5.7% in the diagnosis of prediabetes is not a suitable parameter due to the low sensitivity and specificity in our society. Although the cost of HbA1c is higher than fasting blood glucose, HbA1c can be useful in the management of diabetes and help to prevent the complications of diabetes. Fasting blood glucose is only used in diagnosis and screening of diabetes, however using fasting blood glucose and HbA1c measurement together can reduce the sensitivity and cause more expenditure; so it is not appropriate to use fasting blood glucose and HbA1c measurament together. The sensitivity and specificity for optimal cut-off value of HbA1c 6.1% in the diagnosis of diabetes was not found satisfactory. Measurement of HbA1c in the diagnosis of diabetes does not seem to provide additional benefit but it can be used in some occasions which the oral glucose tolerance test can be harmful (eg Heart diseases, CVO) ,also HbA1c value 7.6% can be used in diagnosis of diabetes for intensive care patients. OGTT 90. minute level is best correlated with AUC and HbA1c levels. Using OGTT 90. minute level as a criterion for the diagnosis of diabetes may provide additional benefits by reducing duration needed for diagnosis. Keywords: DM, oral glucose tolerance test, HbA1c, prediabetes, impaired fasting glucose, impaired glucose tolerance. | |
| dc.identifier.uri | https://hdl.handle.net/11468/1354 | |
| dc.institutionauthor | Geneş, Dilek | |
| dc.language.iso | tr | en_US |
| dc.relation.publicationcategory | Tez | en_US |
| dc.rights | info:eu-repo/semantics/closedAccess | en_US |
| dc.subject | DM | en_US |
| dc.subject | Oral Glukoz Tolerans Testi | en_US |
| dc.subject | Oral Glucose Tolerance Test | en_US |
| dc.subject | HbA1c | en_US |
| dc.subject | Prediyabet | en_US |
| dc.subject | Prediabetes | en_US |
| dc.subject | Bozulmuş açlık glukozu | en_US |
| dc.subject | Impaired fasting glucose | en_US |
| dc.subject | Bozulmuş glukoz toleransı | en_US |
| dc.subject | Impaired glucose tolerance | en_US |
| dc.title | Oral Glukoz Tolerans Testi'nde kan şekeri yüksekliği ile HbA1c arasındaki ilişki | en_US |
| dc.type | Doctoral Thesis | en_US |
