Diyarbakır il merkezinde bulunan aile sağlığı merkezlerinde çalışan aile hekimi ve aile sağlığı elemanlarının anksiyete/depresyon düzeyleri ve bu durumu etkileyen faktörler

Depresyon, sağlık hizmetine başvuran hastalarda tüm bozukluklar içinde en sık rastlanan tanıların başında yer almaktadır. Türkiye' deki yaygınlığı %10-20 arasında olduğu bildirilen depresyon, bilişsel, duygusal alanlarla ilgili pek çok belirtiyi içermekte olup, yaygınlığı, kronikleşmesi ve tekrarlayabilmesi bakımından kişiyi ve toplumu ilgilendiren bir sağlık sorunudur. Diğer mesleklerde olduğu gibi, hekimlik ve yardımcı sağlık personelliğinde de psikolojik durum özellikle de depresyon, yapılan işe olumsuz etkilerde bulunur ve iş yaşamını etkiler. Araştırmanın amacı, Diyarbakır il merkezinde çalışan aile hekimleri ve aile sağlığı elemanlarındaki depresyon sıklığını tespit etmek, bu duruma yol açan faktörleri belirlemektir. Kesitsel nitelikte olan bu çalışmada, Diyarbakır il merkezinde çalışan 284 aile hekimi ve 250 aile sağlığı elemanının tamamına ulaşılması hedeflendi ve aile hekimlerinin 161'i (%56,7), aile sağlığı elemanlarının 158'i (%63,2) çalışmaya katılmayı kabul etti. Katılımcılara gerekli bilgiler verildi ve dört bölümden oluşan anket uygulandı. Araştırmaya katılanların yaş ortalaması 37 ± 9,3 idi (min: 19, max: 65). 138 kişi erkek (%43,3), 181 kişi kadındı (%56,7). Beck Depresyon Ölçeği kestirim değeri ?17 temel alınarak yapılan değerlendirmede, 84 kişide (%26,3) depresyon tespit edildi. Beck Depresyon Ölçeği puan ortalaması erkeklerde 11,28 ± 8,14, kadınlarda 12,56 ± 8,20, aile hekimlerinde 11,68 ± 8,05, aile sağlığı elemanlarında 12,33 ± 8,33 idi. Depresyon sıklığı erkeklerde %25,4, kadınlarda %27,1, aile hekimlerinde %27,3, aile sağlığı elemanlarında %25,3 idi. Depresyon sıklığı, Dünya Sağlık Örgütü 2017 verilerine göre Dünya ve Türkiye ortalamasının üzerinde bulunmuştur. Yapılacak nitelikli çalışmalarla, aile hekimlerinin ve aile sağlığı elemanlarının depresyon açısından değerlendirilmesi amaçlanmalı ve bu konuda ortaya çıkan risk faktörleri minimize edilmelidir.

Depression is one of the most common diagnosed of all disorders in patients admitted to health facilities. Depression, which is reported to be 10-20% prevalence among in Turkey, contains many symptoms related to cognitive, emotional areas and is a health problem that concerns the person and society in terms of its high prevalence, being chronic and repeatative nature. As in other professions, psychological condition, especially depression, negatively affects work and affects work life. The aim of this study is to determine the frequency of depression in family physicians and family health workers working in Diyarbakır city center and to determine the factors that lead to this situation. In this cross-sectional study, the total number of 284 family physicians and 250 family health workers working in Diyarbakır city center has been targeted and 161 (56,7%) of the family physicians and 158 (63,2%) of the family health workers have agreed to participate in the study. The participants were given the necessary information and a questionnaire consisting of four parts was applied. The mean age of the participants was 37 ± 9,3 (min: 19, max: 65) and 138 participants were male (43,3%), 181 were female (56,7%). The evaluation based on ? 17 prediction value, 84 people (26,3%) were diagnosed with depression. The mean Score of Beck depression scale was 11,28 ± 8,14 for males, 12,56 ± 8,20 for females, 11,68 ± 8,05 for family physicians, 12,33 ± 8,33 for family health workers. The prevalence of depression was 25,4% in men, 27,1% in women, 27,3% in family physicians, 25,3% in family health workers. The frequency of depression has been found higher than the world and Turkey average according to the World Health Organization's 2017 data. It should be aimed to evaluate family physicians and family members in terms of depression with qualified studies and the risk factors that arise in this subject should be minimized.