METİNLERARASI İLİŞKİ BAĞLAMINDA NİYÂZÎ-İ MISRÎ İLE AHMED KUDDÛSÎ’NİN “DOST DOST” REDİFLİ ŞİİRLERİ
[ X ]
Tarih
2020
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Tuzla Belediyesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Güncel her bilgi geçmişin birikim ve tecrübelerinin toplamıdır. Yani her gelen, eserini geçmişteki mirasın üzerine bina eder. Durum edebiyat ve sanatta da böyledir. Eflatun’un “sanat bir taklittir” sözüne bir de bu açıdan bakılabilir. Her sanat, mevcut olanların taklitlerinden ortaya çıkmıştır. Dolayısıyla her yeni, eskiden izler taşıyacaktır. Edebi eserler de ortaya konulurken önceki yazılanlardan esinlenilerek kaleme alınmıştır. Klâsik edebiyatımız bunun örnekleriyle doludur. Aslında bütün edebiyat ve sanat eserleri için aynı durum söz konusudur. Modern edebiyat kuramlarında yer alan metinlerarasılık ise, bu tür ilişkilerin tespit ve tenkidinde önemli bir alan olarak kendini göstermektedir. Üzerinde duracağımız; on yedinci asrın tanınmış mutasavvıf simalarından Niyazî-i Mısrî ile ondan iki asır sonra yaşamış Mar’aşîzâde Ahmed Kuddûsî’nin “çağıruram dost dost” redifli şiirlerindeki metinlerarası ilişki, geçen yaklaşık iki asra rağmen belirgin bir şekilde ortadadır. Her iki şairin de mutasavvıf olmasının yanı sıra, hayatlarındaki ortak paydaların benzerlik arz etmesi, söylemlerine de yansımıştır. Bu tür farklı bakışlar edebiyat ve sanatımızın inceliklerine vakıf olmamıza vesile olmaları yanında klâsik edebiyatımızda benzer konuları işlemeyi kabahatmiş gibi görmenin ne kadar büyük bir haksızlık olduğunu ortaya koyması açısından da önemlidir. Bu çalışmada ayrı asırlarda yaşamış olsalar bile aynı tasavvuf denizinde yıkanan iki mutasavvıf şairin şiirlerindeki metinlerarası ilişki ortaya konulmaya çalışılacaktır.
Every current knowledge is the sum of the experience and accumulation of the past. In other words, person builds his/her work on the heritage of the past. The situation is like this in literature and art. It can also be seen from this point of view to the expression Platon’s the art is an imitation. Every art is emerged from the imitations of present ones. So, each new carries traces of past. While they are written, the literary Works are inspired from previous written resources. Our classical literature is full with the examples of this. In point of fact, these can be said for all the Works of literature and art. The intertextuality in modern litarary theories showes itself as an important area for he determination and criticism of such relations. Despite two centuries between them, intertextual relationship in their poems named “çağırırım dost dost” Niyazi-i Mısrî’s from the well-known sufi figures of the seventeenth century and Mar“aşîzâde Ahmed Kuddûsî’s, who lived after two centuries from him, to this situation are clearly evident. In addition to being the sufi of both poets, the similarities of common denominators in their lives reflects to their statements. This kind different looks conduce to know details of the literature and art for us, besides, these are important from the perspective the revealing that it is a great injustice to see as the fault working the similar subjects in our classical literature. In this study, it will be tried to reveal the intertextual relationship in their poems of two sufi poets who were washed in the same mystic sea even if they lived in different centuries.
Every current knowledge is the sum of the experience and accumulation of the past. In other words, person builds his/her work on the heritage of the past. The situation is like this in literature and art. It can also be seen from this point of view to the expression Platon’s the art is an imitation. Every art is emerged from the imitations of present ones. So, each new carries traces of past. While they are written, the literary Works are inspired from previous written resources. Our classical literature is full with the examples of this. In point of fact, these can be said for all the Works of literature and art. The intertextuality in modern litarary theories showes itself as an important area for he determination and criticism of such relations. Despite two centuries between them, intertextual relationship in their poems named “çağırırım dost dost” Niyazi-i Mısrî’s from the well-known sufi figures of the seventeenth century and Mar“aşîzâde Ahmed Kuddûsî’s, who lived after two centuries from him, to this situation are clearly evident. In addition to being the sufi of both poets, the similarities of common denominators in their lives reflects to their statements. This kind different looks conduce to know details of the literature and art for us, besides, these are important from the perspective the revealing that it is a great injustice to see as the fault working the similar subjects in our classical literature. In this study, it will be tried to reveal the intertextual relationship in their poems of two sufi poets who were washed in the same mystic sea even if they lived in different centuries.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Metinlerarası ilişki, tasavvuf, Niyâzî-i Mısrî, Ahmed Kuddûsî, The intertextual relationship, mysticism, Niyâzî-i Mısrî, Ahmed Kuddusî, çağırırım dost dost
Kaynak
AKRA Kültür Sanat ve Edebiyat Dergisi
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
8
Sayı
22
