NDVI ve DEM verileriyle bitki örtüsünün yatay, dikey ve zamansal değişiminin incelenmesi: Savur ilçesi (Mardin) örneği
Yükleniyor...
Tarih
2023
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Dicle Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Uzaktan Algılama ile Coğrafi Bilgi Sistemleri teknikleri yeryüzünün
doğal özelliklerini, yer ve zamana göre değişiminin gözlemlenmesinde
kullanılan yaygın ve güvenilir yöntemlerdendir. Bu yöntemlerin birlikte
kullanıldığı en yaygın uygulamalardan biri NDVI (Normalize Edilmiş
Fark Bitki Örtüsü İndeksi) analizleridir. NDVI analizi genellikle kuraklığı
izlemek, tarımsal verimliliği tahmin etmek veya bölgelere göre bitki
örtüsündeki tahribatı belirlemek için yapılan çalışmalarda kullanılır.
Böylece doğal döngü açısından önemli bir yere sahip olan bitkilerin ve
bitki örtüsünün artış ve azalışının denetlenmesi ve izlenmesi mümkün
olabilmektedir. Bu çalışmada, Mardin ili Savur ilçe sınırları içindeki alanı
kapsayan 1995-2021 yılları arasındaki 30 m çözünürlüklü Landsat 5,
Landsat 8 ve 2000-2021 yılları arasındaki 500 metre çözünürlüklü
MODIS (Moderate Resolution Imaging Spectroradiometer) uydu
görüntülerinden yararlanılarak NDVI ve DEM (Sayısal Yükselti Modeli)
veri katmanları ile sahanın bitki örtüsünün yatay ve dikey yönde
dağılımının ve değişiminin belirlenmesi amaçlanmıştır. Bulgular harita ve
diyagramlarla değerlendirilmiştir.
Remote Sensing and Geographic Information Systems techniques are reliable and common methods that used in examining and observing the natural features of the earth, its change according to place and time. NDVI (Normalized Difference Vegetation Index) analyses are one of the most popular uses of these methods together. Studies that track drought, forecast agricultural output, or identify regional differences in vegetation degradation frequently use NDVI data. As a result, it is feasible to manage and keep track of the growth and decline of vegetation, whichplays a significant role in the natural cycle. In this study, NDVI images were used by utilizing 500-meter-resolution MODIS (Moderate Resolution Imaging Spectroradiometer) satellite images between 2000 and 2021 and 30-meter-resolution Landsat 5, Landsat 8 between 1995 and 2021 to cover the area inside the Savur district of Mardin province. Determining the horizontal and vertical distribution and change of the field's vegetation cover is the goal of DEM (Digital Elevation Model) data layers. Maps and diagrams were used to analyze the findings.
Remote Sensing and Geographic Information Systems techniques are reliable and common methods that used in examining and observing the natural features of the earth, its change according to place and time. NDVI (Normalized Difference Vegetation Index) analyses are one of the most popular uses of these methods together. Studies that track drought, forecast agricultural output, or identify regional differences in vegetation degradation frequently use NDVI data. As a result, it is feasible to manage and keep track of the growth and decline of vegetation, whichplays a significant role in the natural cycle. In this study, NDVI images were used by utilizing 500-meter-resolution MODIS (Moderate Resolution Imaging Spectroradiometer) satellite images between 2000 and 2021 and 30-meter-resolution Landsat 5, Landsat 8 between 1995 and 2021 to cover the area inside the Savur district of Mardin province. Determining the horizontal and vertical distribution and change of the field's vegetation cover is the goal of DEM (Digital Elevation Model) data layers. Maps and diagrams were used to analyze the findings.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Uzaktan algılama, Coğrafi Bilgi Sistemleri, NDVI, Savur, Bitki örtüsü, Remote sensing, Geographic Information Systems, Vegetation
Kaynak
Dicle Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
12
Sayı
1
Künye
Karadoğan, S., Kavak, M. T. ve Al, A. (2023). NDVI ve DEM verileriyle bitki örtüsünün yatay, dikey ve zamansal değişiminin incelenmesi: Savur ilçesi (Mardin) örneği. Dicle Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 12(1), 95-105.
