Doğanın yok ettiği kentler

Bin yıllardır insanoğlu yeryüzünü kendi ihtiyaçları ve emelleri doğrultusunda tüketip kullanıyor, biçimlendirmeye ve hatta değiştirmeye çalışıyor. Ancak zaman zaman unutulan şey doğanın kendine özgü bir işleyişinin, yasalarının, koşullarının olduğudur. Doğa bazen hızlı bazen de yavaş bir şekilde “afet” dediğimiz felaketlerle bunu defalarca hatırlatmaya çalışır: “Doğru kullan, akıllıca yaşa.” Anadolu’nun özellikle batı ve güney kıyıları Klasik Dönem’de oldukça güçlü ve zengin uygarlıklara ve bunların görkemli kentlerine sahne olmuştur. Her biri, bereketli Anadolu coğrafyasının denizlere ve Batı dünyasına açılan birer kapısı sayılan Troya, Ephesos (Efes),Miletus (Milet), Patara gibi önemli liman kentleri ve bunların çevresindeki ihtişamlı kentlerin en büyük çekincesi, bölgenin tektonik özelliklerinden kaynaklanan ve sürekli yaşanan, büyük yıkımlara neden olan depremlerdi. Anadolu’da tarih boyunca birçok kent depremlerle yıkılıp terk edilirken, akarsuların taşıdığı alüvyonlarla koy ve körfezleri doldurması da liman kentlerinin sonu oldu