Diyarbakır 1 no.lu Verem Savaş Dispanseri’nde temaslı muayene ve kemoprofilaksi hizmetlerinin düzeyi

dc.contributor.authorAbakay, Özlem
dc.contributor.authorTanrıkulu, A. Çetin
dc.contributor.authorCokunsel, Mehmet
dc.contributor.authorAbakay, Abdurrahman
dc.date.accessioned2024-04-24T18:58:55Z
dc.date.available2024-04-24T18:58:55Z
dc.date.issued2006
dc.departmentDicle Üniversitesien_US
dc.description.abstractYakın temaslılarda tüberküloz (TB) hastalığının gelişiminin önlenmesinde ilaçla koruma tedavisi önemlidir. TB hastalarının yakın temaslıları bu açıdan dikkatli şekilde taranmalıdır. Bu çalışmamızda Diyarbakır 1 nolu Verem Savaş Dispanseri’nde kayıtlı 360 TB hastası ve 1986 yakın temaslısının kayıtlarını retrospektif olarak inceledik.Kaynak olguların 218 (% 60.6)’i erkek, 142 (% 39.4)’si kadın ve ortalama yaş 31.5±16.1 yıl idi. Kaynak olguların tanı esnasında yaptıkları ilk başvuru muayenesinin nedenleri olarak; en sık 280 (% 77.8) kişi ferdi muayene talebiyle, ikinci sırada temaslı muayenesi amacıyla 74 (% 20.6) başvurduğu saptandı. Kaynak olguların 270 (% 75)’inin akciğer tüberküloz, 90 (% 25)’ının akciğer dışı organ tüberkülozu olduğu saptandı Akciğer tüberkülozlu olguların 172 (% 63.7)’sinin yayma pozitif, 98 (% 36.3)’sinin yayma negatif olduğu saptandı. Yayma pozitif akciğer tüberküloz olgularında kür oranı % 40.7 olarak saptandı.Yakın temaslı olguların 948 (% 47.8)’i erkek, 1038 (% 52.2)’i kadın ve ortalama yaş 20.2±16.9 yıldı. Kaynak olgu başına ortalama 5.51±2.96 adet yakın temaslı kaydedildiği saptandı. Kaydedilen yakın temaslıların 596 (% 30)’sında tarama muayenesi yapılmadığı saptandı. Taraması yapılan 1390 temaslının; 264 (% 18.9)’üne ilaçlı koruma verildiği, 32 (% 2.3)’sine tüberküloz tanısı konulduğu, 92 (% 6.7)’sine BCG yapıldığı, 14 (% 1.1)’üne ikinci bir kontrol muayenesi önerildiği saptandı. Ulusal tüberküloz kılavuzunda geçen endikasyonlara göre ilaçlı koruma tedavisi verilmesi gerekirken verilmeyen 631 (% 45.4) yakın temaslı saptandı. Kaynak olgunun eğitimsiz oluşu ve gelir getirici bir işte çalışmamasının muayeneye gelme oranını anlamlı şekilde düşürdüğü, kaynak olgunun herhangi bir sosyal güvencesinin olmamasının ise bu oranı düşürmede etkili olmadığını saptadık.Sonuç olarak; VSD hizmetlerinin bir kısmında (özellikle de ilaçlı koruma konusunda) önemli eksiklikler saptandı. Bunların giderilmesinde ulusal programın tam uygulanması ve eğitim çabalarının artırılmasının gerektiği düşünüldü.en_US
dc.identifier.endpage135en_US
dc.identifier.issn1300-526X
dc.identifier.issue3en_US
dc.identifier.startpage129en_US
dc.identifier.trdizinid71791
dc.identifier.urihttps://search.trdizin.gov.tr/yayin/detay/71791
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/11468/26086
dc.identifier.volume21en_US
dc.indekslendigikaynakTR-Dizin
dc.language.isotren_US
dc.relation.ispartofGöztepe Tıp Dergisi
dc.relation.publicationcategoryMakale - Ulusal Hakemli Dergi - Kurum Öğretim Elemanıen_US
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccessen_US
dc.titleDiyarbakır 1 no.lu Verem Savaş Dispanseri’nde temaslı muayene ve kemoprofilaksi hizmetlerinin düzeyien_US
dc.titleDiyarbakır 1 no.lu Verem Savaş Dispanseri’nde temaslı muayene ve kemoprofilaksi hizmetlerinin düzeyi
dc.typeArticleen_US

Dosyalar