Aşırı kron harabiyetli endodontik tedavili premolarlarda iki farklı fiber ile güçlendirilen direkt kompozit endokronların basma dayanımlarının karşılaştırılması

Amaç: Endodontik tedavili (ET) maksiler premolar dişlerde iki farklı fiber ile güçlendirilen ve iki farklı kavite preparasyonu ile hazırlanan direkt kompozit endokronların mekanik performanslarının ve kırılma dayanımlarının karşılaştırılmasıdır. Gereç ve Yöntem: Ortodontik ve periodontal sebeplerle çekilmiş sağlam 90 adet maksiler premolar dişlere preparasyondan önce yumuşak essix plak basılarak dişlerin negatifleri elde edildi. Tüm dişlere endodontik tedavi uygulandı ve dişler rastgele altı gruba (n=15) ayrıldı. Tüm dişler (90 adet) mine-sement birleşimi (MSB) hattının 3 mm üzerinden kesildi. 45 adet diş MSB hattının 3mm üzerinde butt joint hazırlanırken, 45 adet dişe 2 mm aksiyal uzantı ve 1 mm chamfer basamak olacak şekilde ferrule oluşturularak hazırlandı. 30 adet dişe polietilen fiber, 30 adet dişe cam fiber uygulanırken, 30 adet dişe fiber uygulanmamıştır. Grup 1 (P1): Butt joint+Polietilen fiber, Grup 2 (P2): Ferrule+ Polietilen fiber, Grup 3 (C1): Butt joint+Cam fiber, Grup 4 (C2): Ferrule +Cam fiber, Grup 5 (K1): Butt joint+ Fibersiz, Grup 6 (K2): Ferrule+ Fibersiz olacak şekilde hazırlandı. Tüm gruplar direkt teknikle bulk fill kompozit uygulanacak şekilde yumuşak essix plaklara yerleştirildi ve kronların orijinal anatomik formu elde edildi. Hazırlanan gruplara 25.000 devir, 5ºC-55ºC arasında termal yaşlandırma uygulandı. Dişler 1 mm/dk'lık çapraz kafa hızında dikey basma dayanımı testine tabi tutuldu. Verilerin analizi ve güvenilirlik değerlendirmesi Two Way ANOVA (p< 0.05) ve Bonferroni istatistiksel analizi kullanılarak yapıldı. Bulgular: Gruplar arasındaki ortalama basma dayanımı değerleri P1: 497 N, P2: 442 N, C1: 522 N, C2: 579 N, K1: 402 N, K2: 429 N bulundu. Ortalama polietilen fiber grup 469 N, ortalama cam fiber grup 551 N, ortalama fibersiz grup 415 N ve genel ortalama 479 N bulundu. Kırılma dayanımı değerlendirildiğinde gruplar (polietilen fiber, cam fiber, fibersiz) istatistiksel olarak anlamlı bulundu (p=0,005). Kesim konfigürasyonlarının (butt joint, ferrule) kırılma dayanımı değerleri üzerine etkisi istatistiksel olarak anlamlı bulunmadı (p= 0,772). Gruplar ve kesim konfigürasyonu istatistiksel olarak anlamlı bulunmadı (p=0,361). Sonuç: Bu in vitro çalışmanın sınırları dahilinde; direkt bulk fill kompozit rezin endokronlarla restore edilen endodontik tedavili maksiler premolar dişlerin fiberle güçlendirilmesinin kırılma dayanımına katkısı olduğu sonucuna varılmıştır ve meydana gelen kırıkların çoğunlukla onarılabilir kırık olduğu belirlenmiştir.

Aim: The aim of this study is to compare the mechanical performance and fracture strength of direct composite endocrowns reinforced with two different fibers and prepared with two different cavity preparations in endodontically treated (ET) maxillary premolar teeth. Material and Method: Negatives of the teeth were obtained by pressing a soft essix plate before preparation on 90 healthy maxillary premolar teeth extracted for orthodontic and periodontal reasons. Endodontic treatment was applied to all teeth and the teeth were randomly divided into six groups (n=15). All teeth (90) were cut 3 mm above the enamel-cementum junction (CEJ) line. While the butt joint was prepared 3 mm above the 45 teeth CEJ line, ferrule was formed for 45 teeth with 2 mm axial extension and 1 mm chamfer step. While polyethylene fiber was applied to 30 teeth and glass fiber was applied to 30 teeth, no fiber was applied to 30 teeth. Group 1 (P1): Butt joint+ Polyethylene fiber, Group 2 (P2): Ferrule+ Polyethylene fiber, Group 3 (C1): Butt joint+ Glass fiber, Group 4 (C2): Ferrule + Glass fiber, Group 5 (K1) : Butt joint+ Fiberless, Group 6 (K2): Prepared as Ferrule+ Fiberless. All groups were placed on soft essix plates with the direct technique to apply bulk fill composite, and the original anatomical form of the crowns was obtained. Thermal aging was applied to the prepared groups at 25,000 cycles, between 5ºC-55ºC. The teeth were subjected to the vertical compression strength test at a crosshead speed of 1 mm/min. Data analysis and reliability assessment were performed using Two Way ANOVA (p< 0.05) and Bonferroni statistical analysis. Results: The mean compressive strength values between the groups were found to be P1: 497 N, P2: 442 N, C1: 522 N, C2: 579 N, K1: 402 N, K2: 429 N. The average polyethylene fiber group was 469 N, the average glass fiber group was 551 N, the average fiberless group was 415 N, and the overall average was 479 N. When the fracture strength was evaluated, the groups (polyethylene fiber, glass fiber, fiberless) were found to be statistically significant (p=0.005). The effect of cut configurations (butt joint, ferrule) on fracture strength values was not found statistically significant (p= 0.772). Groups and cut configuration were not statistically significant (p=0.361). Conclusion: Within the limits of this in vitro study; It was concluded that fiber reinforcement of endodontically treated maxillary premolar teeth restored with direct bulk fill composite resin endocrowns contributed to the fracture strength, and it was determined that the fractures that occurred were mostly repairable.