Tedaviye yeterli yanıt veren ve yetersiz yanıt veren Bipolar manik atak hastalarının hsCRP, CEA, WBC düzeylerinin sağlıklı kontrol grubu ile karşılaştırılması

Amaç: Bu çalışmamızdaki amacımız poliklinikten veya yatarak takip edilen Bipolar bozukluğu olan hastalarda hastalık patolojisiyle ilgili olabileceğini düşündüğümüz serum hsCRP, CEA, WBC, lenfosit seviyeleri ile tedaviye yeterli yanıt veren ve vermeyen mani arasındaki ilişkiyi araştırmaktadır. Gereç ve Yöntem: Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Psikiyatri Anabilim Dalına 2015 mayıs ile 2016 ağustos ayları arasında başvuran 18-65 yaşları arasında DSM- 5 ölçütlerine göre Bipolar bozukluk I tanısı almış ve tedavi gören 60 hasta ile 30 sağlıklı kontrol grubu aydınlatılmış onamları alındıktan sonra çalışmaya dahil edildi. Hasta seçerken akut mani atağında olup en az 6-8 hafta tedavi alan hastalar değerlendirildi. Tedavi koşulu olarak da son aldığı ilaçlarının en az birinin duygudurum düzenleyicisi ve en az birinin antipsikotik ilaç olmasına dikkat edildi. 3 grup oluşturuldu. Grup 1: 30 sağlıklı gönüllü(kontrol grubu), Grup 2: manik atak tedaviye yeterli yanıt veren 30 hasta ve Grup 3: manik atak tedaviye yetersiz yanıt veren 30 hasta çalışmaya dahil edilmiştir. Hastalara; Onam Formu, Sosyodemografik Veri Formu, Young Mani Değerlendirme Ölçeği, Hamilton Depresyon Değerlendirme Ölçeği, Hamilton Anksiyete Değerlendirme Ölçeği, Klinik Global İzlem Ölçeği (CGI). Verilerin analizinde SPSS 18. 0 istatistik paket programı kullanıldı. Bulgular: Çalışmamızda hastaların sosyodemografik verileri incelendiğinde yaş, cinsiyet, medeni hal, eğitim, yaşadığı yer, sigara kullanımı, tüm gruplarda birbirine yakın olduğu istatistiksel olarak anlamlı fark olmadığı saptandı (p>0.05). Tedaviye yetersiz yanıt veren hasta gruplarında alkol ve madde kullanım öyküsünün daha fazla olduğu ve istatistiksel olarak ise anlamlı olmadığı saptandı (p>0.05). Gruplar arasında çalışma durumu istatistiksel olarak karşılaştırıldığında anlamlı farklılık bulundu (p<0.05). Grup 3 hastalarında işlevselliğin bozulduğu saptanmıştır. Gruplar arasında madde kullanım öyküsü, alkol kullanımı açısından anlamlı farklılık saptanmamıştır (p=0.117). Gruplar arasında sigara kullanımı grup 3 hastalarında anlamlı derecede yüksekti(p<0.05). Grup 1 kontrol grubu ve hasta grupları (Grup 2 ve Grup 3) arasında YMDÖ ortalama toplam puanı, HDDÖ ortalama toplam puanı, HADÖ ortalama toplam puanı, KGİ-S ortalama puanı karşılaştırıldığında istatistiksel olarak anlamlı farklılık saptandı (p<0.05). Grup 3’te ölçek puanları daha yüksekti. Her 3 grubun hastalarının hsCRP, CEA, WBC, LENFOSİT değerlerinin karşılaştırılması sonucu Grup3’te hsCRP, CEA, LENFOSİT değerlerinin yüksek olduğu gözlenmiştir ancak anlamlı farklılık saptanmamıştır(p>0,05). Gruplar arası WBC değerleri karşılaştırıldığında Grup 3 WBC değerleri diğer 2 gruptan istatistiksel olarak anlamlı derecede daha yüksekti (p<0.05). Yapılan karşılaştırmada WBC ile klinik ölçekler arasında anlamlı ilişki saptanmıştır(p<0,05). CEA seviyeleri ile YMDÖ arasında pozitif korelasyon saptandı. Sonuçlar: Bu çalışmadaki verilere göre, bipolar bozukluk I tanısı olan hastaların tedaviye yetersiz yanıt veren manik atak ve tedaviye yeterli yanıt veren hastaların, sağlıklı kontrollerden daha şiddetli inflamasyonu olabilir. Nitekim çalışmamızdan çıkan sonuç Grup 2 ve Grup 3 hastalarında kontrol grubuna oranla hsCRP, CEA, WBC, Lenfosit değerlerinin yüksek olduğu gözlenmiştir. Ancak, sonuçları etkileyebilecek bir çok faktör olabilir ve bu çalışmadaki bulgular gelecekte yapılacak çalışmalarla desteklenmelidir. Anahtar sözcükler: Bipolar Bozukluk, tedaviye yetersiz yanıt, ,inflamasyon

Aim: Our aim in this study is to investigate the relationship between serum hsCRP, CEA, WBC, lymphocyte levels and treatment response with or without adequate response in patients with bipolar disorder who were followed up at the outpatient clinic or inpatient clinic for disease pathology. Material and Method: Dicle University Medical Faculty Hospital Psychiatry Department 60 patients who were diagnosed and treated for bipolar disorder I according to DSM-5 criteria between the ages of 18-65 between May 2015 and August 2016 were included in the study after receiving their informed consent from 30 healthy control groups. Patients were evaluated for acute mania at least 6-8 weeks of treatment. At the time of the treatment, at least one of the drugs he had recently received was noted as a mood stabilizer and at least one of them was an antipsychotic drug. 3 groups were formed. Group 1: 30 healthy volunteers (control group), Group 2: 30 patients who responded adequately to manic epilepsy treatment, and Group 3: 30 patients with inadequate response to manic epilepsy. The disease; Attitude Form, Sociodemographic Data Form, Young Mania Assessment Scale, Hamilton Depression Rating Scale, Hamilton Anxiety Scale, Clinical Global Impression Scale (CGI). SPSS 18. 0 statistical package program was used in the analysis of the data. Results: When the sociodemographic data of the patients were examined, it was found that there was no statistically significant difference in terms of age, gender, marital status, education, place of residence, cigarette use, and similarity in all groups (p> 0.05). It was found that the alcohol and substance use narrative was more frequent in the patients with inadequate response and statistically not significant (p>0.05). There was a statistically significant difference in working status between the groups (p<0.05). It has been determined that your function is impaired in Group 3 patients. There were no significant differences between the groups in terms of substance use history and alcohol use (p = 0.117). Smoking among the groups was significantly higher in group 3 patients (p <0.05). There was a statistically significant difference between Group 1 control group and patient groups (Group 2 and Group 3) when compared with the mean total score of HMCS, HAMER mean total score, HADS mean total score and CGI-S mean score (p<0.05). In Group 3, the scale scores were higher. Comparisons of hsCRP, CEA, WBC, and LENFOSITE values of 3 groups of patients were found to be higher in Group 3 with hsCRP, CEA, LENFOSITE values but no significant difference (p>0,05). When the WBC values of the groups were compared, the Group 3 WBC values were higher than the other 2 groups at a statistically significant level (p<0.05). There was a significant correlation between WBC and clinical scales (p<0,05). There was a positive correlation between CEA levels and YMRS. Conclusions: According to this study, patients with bipolar disorder I may have more severe inflammation than healthy controls in patients who respond adequately to treatment of inadequately responding manic episodes and treatment. As a matter of fact, the results of our study showed that hsCRP, CEA, WBC, and Lymphocyte values were higher in Group 2 and Group 3 patients compared to the control group. However, there can be many factors that can affect the results and the findings in this study should be supported by future studies. Key words: Bipolar Disorder, inadequate response to treatment, inflammation