Yazar "Yokuş, Beran" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 20 / 26
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Comparative effects of pravastatin and rosuvastatin on carbohydrate metabolism in an experimental diabetic rat model(Sciendo, 2024) Kaya, Hacer Kayhan; Demirtaş, Berjan; Yokuş, Beran; Kesim, Dilek Aygün; Taşdemir, Ezel; Şermet, AbdurrahmanStatin treatment may increase the risk of diabetes; there is insufficient data on how statins affect glucose regulation and glycemic control and the effects of statins on liver enzymes related to carbohydrate metabolism have not been fully studied. Therefore, we aimed to compare the effects of the statin derivatives, pravastatin, and rosuvastatin, on carbohydrate metabolism in an experimental diabetic rat model. Female Wistar albino rats were used and diabetes was induced by intraperitoneal injection of streptozotocin. Thereafter, 10 and 20 mg kg(-1 )day(-1) doses of both pravastatin and rosuvastatin were administered by oral gavage to the diabetic rats for 8 weeks. At the end of the experiment, body masses, the levels of fasting blood glucose, serum insulin, insulin resistance (HOMA-IR), liver glycogen, and liver enzymes related to carbohydrate metabolism were measured. Both doses of pravastatin significantly in creased the body mass in diabetic rats, however, rosuvastatin, especially at the dose of 20 mg kg(-1 )day(-1) reduced the body mass signi ficantly. Pravastatin, especially at a dose of 20 mg kg(-1 )day(-1), caused significant increases in liver glycogen synthase and glucose 6-phosphate dehydrogenase levels but significant decreases in the levels of glycogen phosphorylase, lactate dehydrogenase, and glucose-6-phosphatase. Hence, pravastatin partially ameliorated the adverse changes in liver enzymes caused by diabetes and, especially at the dose of 20 mg kg(-1 )day(-1), reduced the fasting blood glucose level and increased the liver glycogen content. However, rosuvastatin, especially at the dose of 20 mg kg(-1 )day(-1), significantly reduced the liver glycogen synthase and pyruvate kinase levels, but increased the glycogen phosphorylase level in diabetic rats. Rosuvastatin, 20 mg kg(-1 )day(-1 )dose, caused significant decreases in the body mass and the liver glycogen content of diabetic rats. It can be concluded that pravastatin, especially at the dose of 20 mg kg(-1 )day(-1) is more effective in ameliorating the negative effects of diabetes by modulating carbohydrate metabolism.Öğe Effects of active and passive smoking on antioxidant enzymes and antioxidant micronutrients(2005) Yokuş, Beran; Mete, Nuriye; Çakır, Ülker Dilek; Toprak, Gülten; 0000-0003-4585-3712In the present study, we analyzed the relationship between cigarette smoke exposure and several markers of oxidative status, plasma thiobarbituric acid reactive substances, erythrocyte glutathione peroxidase, superoxide dismutase and catalase in a group of students. Of the 105 men enrolled into the study, 35 had never smoked and not exposed to cigarette smoke at all. Thirty five had smoked at least 15 cigarettes per day for at least five years (active smokers) and 35 had been exposed to cigarette smoke at indoor environment at least 2 cigarette/day on ?5d/wk for > 6 months (passive smokers). The urine cotinine level was used as a smoking marker. Erythrocyte SOD activity and plasma TBARs were significantly higher in active and passive smokers than in non-smokers (p < 0.05). However, erythrocyte GSH-Px and CAT were significanly lower in active smokers than in non smokers (p < 0.05). Serum vitamin C and E levels were significantly lower in active and passive smokers than in nonsmokers (p < 0.05). For active and passive smokers, there were significant possitive correlations between urine cotinine levels and plasma TBARs levels (r = 0.60, p < 0.01, r = 0.43, p < 0.05) and a negative correlation between urine cotinine levels and plasma vitamin C (r = -0.48, p < 0.05, r = -0.59, p < 0.01). In conclusion, during both passive and active smoking, oxidative stress was clearly exacerbated and the dynamic balance between oxidation and antioxidation was seriously disrupted, which was closely related to many disorders or diseases in active and passive smokers.Öğe Effects of clinoptilolite on the digestibility of nutrients and relative organ weights in rat diets(Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi, 2018) Demirel, Ramazan; Baran, Murat Sedat; Demirel, Dilek Şentürk; Ketani, Aydın; Yokuş, BeranThis study was conducted to compare the effects of dietary clinoptilolite on nutrient digestibility and relative organ weights in rats. In this study, 24 adult male Sprague-Dawley rats were divided into 4 groups with 3 replicates, according to a randomized split plots design. In addition to a control group (0% clinoptilolit), 3 levels of clinoptilolite (2%, 4%, and 6%) were used in the diets, and the rats were fed (individually in cages) these diets for 56 days. Statistically significant differences were found among the groups for the digestibility rates of nutrients (P<0.05), except for crude fibre (CF) and acid detergent fibre (ADF). The addition of clinoptilolite in rats’ feeds reduced the digestibility of crude fibre, crude ash (CA), neutral detergent fibre (NDF) and acid detergent fibre (ADF), but increased the digestibility of other nutrients. Slaughter live, organs (liver, kidney, heart, and stomach) and relative organ weights were not affected significantly by the clinoptilolite contents (P>0.05). In conclusion, clinoptilolites can be used in animal feed as natural toxin binders when stored under suitable conditions.Öğe Effects of gallic acid on ischemia-reperfusion induced testicular injury in a rat testicular torsion model(SCI Printers & Publication INC, 2021) Söğütçü, Nilgün; Yokuş, BeranOBJECTIVE: Testicular torsion is a common urological complication mostly affecting adolescents and young men. In this study we investigated biochemical and immunohistochemical effects of gallic acid on the damage induced by testicular torsion-detorsion. STUDY DESIGN: Forty male rats were divided into 4 groups of 10 animals each: control, torsion, torsion/detorsion, and torsion/detorsion + gallic acid. Testicles were removed from the scrotum, and 2.5-hour ischemia was applied to the left testis by twisting the spermatic cord 720 degrees clockwise. Then 3-hour reperfusion was allowed for detorsion. Gallic acid 20 mg/kg was orally administered to the torsion/detorsion + gallic acid group before reperfusion. Biochemical parameters of testicular tissue (MDA, SOD, CAT, and GSH levels) were measured. Testicular tissues were immune-stained with caspase-3 and TNF-alpha antibody. RESULTS: MDA levels in the torsion/detorsion + gallic acid group were close to those in the control group; however, it was higher in the torsion/detorsion group as compared to the control group. Compared to control group, SOD, CAT, and GSH activities were significantly increased in the torsion/detorsion + gallic acid group. However, those values were decreased in the torsion-detorsion group. Spermatogenic cells and interstitial cells showed positive caspase-3 expression in the torsion and torsion-detorsion groups; however, expression level was decreased in the torsion/detorsion + gallic acid group. TNF-alpha expression was observed in degenerated spermatogonia, Leydig cells, and macrophages in the torsion and torsion-detorsion groups. In the torsion/detorsion + gallic acid group, TNF-alpha expression was observed in some interstitial region rather than in cells of seminiferous tubules. CONCLUSION: Gallic acid treatment could be an alternative therapy in testicular ischemia-reperfusion injury to decrease inflammation, germ cell degeneration, and apoptosis.Öğe The effects of rosuvastatin and pravastatin on bone metabolism in diabetic rats(İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi, 2021) Gökdemir, Gül Şahika; Gökdemir, Mehmet Tahir; Kayhan, Hacer; Yokuş, Beran; Taşdemir, Ezel; Gül, Cihan; Baylan, MukadderAim: In this study, the effects of rosuvastatin and pravastatin on bone metabolism were evaluated. Comparison of the positive or negative effects of two different statins on biochemical parameters related to bone metabolism in 20 mg / kg / day diabetic rats will be contribute to the enrichment of the literature on this subject. In addition, information will be obtained about whether the use of statins will be beneficial in bone metabolism disorders that may occur due to aging or diabetes in DM patients. Materials and Methods: In a diabetic rat model induced by Streptozotocin (STZ), the possible effects of Rosuvastatin and Pravastatin, both of which are hydrophilic, on biochemical parameters and histologycal examination related to bone metabolism (20 mg / kg) were examined in comparison with the control groups. Results: In the intergroup comparisons, Phosphate (P) level was lower in the Pravastatin group than the controls (P = 0.017). However, there was no difference in the P level in the Rosuvastatin group compared to the control group and the diabetes group. The calcium (Ca) level was increased in the Rosuvastatin group then the the controls (P = 0.002). However, there was no significant change in Ca level in the Pravastatin group. The vitamin D2 level of rats was similar in all groups and was not statistically significant. There was no significant difference between the groups in terms of both osteoblastic activity and bone marrow cellularity. Conclusion: In conclusion, although more extensive studies are needed, our study revealed that the serum Ca level was high in rats given rosuvastatin, and P levels were low in rats given pravastatin. But cytologically, there was no change in bone structure. Our study revealed that we should be a little more cautious about the information that statins have a positive effect on bone tissue.Öğe Epigenom ve Epigenetik(Dicle Üniversitesi Veteriner Fakültesi, 2013) Yokuş, BeranHer ne kadar DNA‟nın kimyasal ve moleküler yapısı anlaşılmış olsa da, son on yıldır elde edilen bulgular sayesinde artık her şeyin DNA‟da bitmediği bilinmektedir. Yaşamı sürdürebilmek için çevresel uyaranlara uygun tepki göstermeyi gerektirir. Embriyodan yaşamın sonuna kadar geçen süreçte, gen ifadelerinde değişiklikler gözlemlenir. Genomda bulunan genler, belirli hücrelerde ve belirli zamanlarda ifade edilir. Bu yeni kavrama “genler üstü genetik” anlamına gelen “epigenetik” denilmektedir. Epigenetik düzenlemelerde ve mekanizmalarda yer alan tüm oluşumlara ise “epigenom”denir. Epigenetik değişikler bir genin aktivasyonuna ya da sessizleşmesine neden olurlar, bu ise bir geni aktive edici, mutasyon ya da delesyon gibi genetik bir mekanizmaya benzerdir. Fakat, epigenetik değişiklikler baz dizisinde bir değişime neden olmadan ortaya çıkarlar ve çoğu kez geriye dönüşümlüdür. Gen regülasyonunun düzenlenmesi, hücrelerin nasıl differansiye olduklarının belirlenmesinde ve nasıl kansorejen hale geldiklerinin anlaşılmasında hayati önem taşımaktadır. Bu çalışmada en az genetik kadar önemli ve çok yeni olan epigenetik hakkında, bilgiler derlenmiştir.Öğe Güç Doğum Yapan İneklerde Doğum Öncesi ve Doğum Sonrası Serum Mineral ve Steroid Hormon Konsantrasyonları(2010) İçen, Hasan; Yokuş, Beran; Cakır, Duygu; Durak, Mehmet Hanifi; Bademkıran, ServetBu çalışmanın amacı, Holstein ırkı ineklerde güç doğum prevelansı üzerine prepartum serum element ve hormon düzeylerinin, olası etkisini araştırmaktır. Çalışmanın materyalini 200 adet holstein ırkı gebe inek oluşturdu. Güç doğum yapan (Dystocia) ineklerde hem doğum öncesi hem de sonrası dönemlerde, serum östradiol düzeyinde yükselme, progesteron düzeyinde ise düşme eğilimi vardı. Alt gruplar karşılaştırıldığında, ikiz gebeliklerde diğer gruplara göre östradiol seviyesinde anlamlı artış gözlendi (p<0.01). Gebeliğin 7. ayında, serum magnezyum düzeyinde azalış (p<0.01), kalsiyum/magnezyum oranında ise artış gözlendi (p<0.05). Prezantasyon bozukluğu hariç diğer alt gruplarda, düşük serum mg düzeyi belirlendi(p<0.05). Serum LH, FSH, Na, Cl ve K düzeylerinde gruplar ve periyotlar arası fark gözlenmedi. Prepartum dönemde, Zn, P düzeyindeki artışlar ve Ca, Cu, Fe düzeyindeki azalışlar, istatistiksel olarak önemli bulunmamıştır. Sonuç olarak, östradiol ve progesteron konsantrasyonundaki değişim güç doğumun belirlenmesinde kullanılamayacağı, buna karşın serum prepartum dönemde Mg ilavesinin güç doğum insidansını azaltmada bir gösterge olarak kullanılabileceği düşünülmektedir.Öğe Importance of curcumin effect and asprosin level on glucose metabolism in diabetic rats(Effect Publishing Agency, 2023) Gökdemir, Gül Şahika; Gökdemir, Mehmet Tahir; Taşdemir, Ezel; Yokuş, Beran; Baylan, MukadderAsprosin is a new hormone secreted mainly from white adipose tissue. It may be associated with the pathogenesis of obesity, diabetes and some metabolic diseases. The changes in plasma asprosin levels of experimental diabetic rats and the relation of these changes with liver glucose metabolism and some diabetes parameters were investigated, and the effects of metformin, gliclazide or curcumin treatment on plasma asprosin levels were tried. The study was designed as an animal model in diabetic rats The albino rats were divided into five groups. To induce diabetes, a single dose of STZ was injected intraperitoneally. Diabetics rats were treated intragastrically with metformin (D+Metformin group), gliclazide (D+Giliclazide group) or 20 curcumin (D+Curcumin group) for eight weeks. Fasting blood glucose, insulin levels and other parameters were measured. Plasma asporsin levels of untreated diabetic rats increased significantly (P<.001). Although the plasma asprosin levels of diabetic rats treated with the rugs were significantly lower (P<.001). Fasting blood glucose levels of diabetic rats treated with the drugs were found to be remarkably lower than the diabetic control values (P<.001, respectively). There was no significant difference in the insulin levels and HOMA- IR between these three groups. Curcumin treatment provides significant improvements in plasma asprosin level and diabetes parameters. The increase in plasma asprosin level in diabetic rats may be one of the main reasons that facilitate the development of the disease or is responsible for its pathogenesis. Our findings support the idea that curcumin may be an important treatment option for diabetes.Öğe İneklerde Komplikasyonlu Gebeliklerde Serum Haptoglobin Düzeyleri(Sivas Cumhuriyet University, 2022) Ercan, Nazlı; Meral, Öğünç; Yokuş, BeranBu çalışma komplikasyonlu gebe ineklerin gebelik dönemlerinde serum haptoglobin düzeylerinin belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Çalışmaya aynı işletmeye ait doğum süreçleri takip edilen, sağlıklı doğum gerçekleştiren 14 inek ve komplikasyonlu gebeliğe sahip olan 14 inek olmak üzere toplam 28 hayvan dahil edilmiştir. Kan örnekleri gebeliklerinin 6. ayında vena jugularisten sarı kapaklı biyokimya tüplerine alınmıştır. Serum albümin, globulin ve total protein ölçümleri otoanalizör cihazı ile yapılmıştır. Haptoglobin seviyelerinin belirlenmesinde ticari test kiti kullanarak ELISA cihazında ölçülmüştür. Serum haptoglobin seviyeleri komplikasyonlu gebelerde 226.64±24.09 µg/ml; sağlıklı gebelerde ise 46.71±2.98 µg/ml olarak tespit edilmiştir. Komplikasyonlu ve sağlıklı gebelerde sırasıyla total protein 8,52±0,28-7,58±0,12 g/dL; albümin 3,31±0,08-3,34±0,04 g/dL; globulin 5,21±0,24-4,25±0,15 g/dL; alb/glb 0,65±0,03-0,80±0,04 olarak bulunmuştur. Serum haptoglobin, total protein, globulin ve alb/glb değerleri kontrol grubuna göre komplikasyonlu gebelik grubunda istatiksel olarak anlamlı görülmüştür (pÖğe Investigation levels of certain serum biochemistry components and minerals of pasturing Akkaraman sheeps in Adıyaman province(Dicle Üniversitesi Veteriner Fakültesi, 2008) Kurt, Doğan; Yokuş, Beran; Çakır, Dilek Ülker; Denli, OrhanBu çalışmada Adıyaman ili Samsat, Kahta, Besni, Gerger, Gölbaşı, Çelikhan ve Merkez İlçe’de mera şartlarında beslenen Akkaraman ırkı koyunlarda kuru dönemde bazı biyokimyasal değişkenlerin ve mineral madde düzeylerinin belirlenerek Adıyaman iline ait referans değerlerin ve farklılıkların ortaya konulması amaçlandı. Klinik olarak sağlıklı görülen 70 adet 2-4 yaşlarında Akkaraman koyunundan alınan kan örneklerinde serum üre, kreatinin, üre/kreatinin oranı, ürik asit, total bilirubin (TB), direkt bilirubin (DB), AST, ALT, LDH, GGT, CK, ALP, amilaz, kolesterol, LDL, VLDL, trigliserit, total protein (TP), albumin, globulin, Alb/Glob oranı, kalsiyum (Ca), magnezyum (Mg), Ca/Mg oranı, fosfor (P), sodyum( Na), potasyum (K), klor (Cl), demir (Fe) ve Fe bağlama düzeyleri incelenmiştir. Adıyaman merkez ve ilçelerinde meradaki Akkaraman ırkı koyunlarda incelemiş olduğumuz değişkenlerle ilgili değerlerin değişik bölgelerde yapılan çalışmalarda elde edilen değerlerle uyumlu olduğu görülmektedir. Ancak, ilçelere göre değerlendirdiğimizde üre, TB, ALT, AST, trigliserit ve Fe düzeylerinde önemli farklılıklar saptanmıştır (p< 0.05).Öğe Ischemia modified albumin as an early biomarker in diagnosing the late stages abortus in cows(Agricultural Research Communication Centre, 2017) Yokuş, Beran; Ercan, Nazlı; Fidancı, Ulvi Reha; Gün, Mustafa CanNowadays, Ischemia Modified Albumin (IMA) has been regarded as an indicator for various maladies and complicated pregnancy in humans. Therefore, it is hypothesized that evaluation of the maternal serum IMA degrees can serve as an early detection of abortion in dairy cows. 252 Holstein cows’ serum samples were taken both in the 2nd and 6th months of their pregnancy. Twenty-two cattle were selected as a positive control group among the non aborted ones. Furthermore, blood samples from 20 non-pregnant cows were taken to identify the effects of physiological changes of pregnancy. IMA and Ischemia Modified Albumin Rate (IMAR) were markedly higher (p<0.01); and albumin was markedly lower (p<0.01) in aborted cows and healthy-pregnant cows compared with non-pregnant cows in both months. In aborted cows, IMA, IMAR and Oxidative stress index (OSI) degrees were found to be more increased than healthy pregnancies both in 2nd and 6th months of pregnancy; however, there were statistically significant only at 6th month (p<0.01). Total Oxidative Stress (TOS) levels were higher than healthy pregnancies. So, as a result of IMA which was caused by oxidative stress rising from hypoxia/ischemia could serve as an early bioindicator for miscarriage in cattle.Öğe Kanser biyokimyası(Dicle Üniversitesi Veteriner Fakültesi, 2012) Yokuş, Beran; Çakır, Dilek ÜlkerSon yıllarda yapılan çalışmalar kanserin oluşumu ve gelişimi ile ilgili biyokimyasal ve moleküler düzeyde yeni katkılar sağlamıştır. Kanser çok basamaklı ve uzun süreli genotipik ve fenotipik düzeyde bir süreçtir. Günümüzde hücre bölünme ve büyümesinden sorumlu biyokimyasal mekanizmalar, hücre büyümesini uyaran moleküller, büyüme mekanizmasını kontrol eden proteinler, gerektiği zamanda büyümenin sınırlandırılmasından sorumlu olan genler ve mekanizmalar ile kanser oluşumu ve gelişimi, moleküler düzeyde açıklanmaya çalışılmaktadır. Önümüzdeki yıllarda, klasik kanser tedavileri yerine hücre siklusu ve kanser alanında elde edilen yeni bilgilerin ışığında, yeni ve daha özel tedavi yöntemleri uygulanacaktır.Öğe Koyun karaciğer alkali fosfatazının kısmen saflaştırılması, fizikokimyasal ve kinetik özelliklerinin araştırılması(2000) Atamer, Yıldız; Mete, Nuriye; Yokuş, BeranBu çalışmada alkali fosfataz (ALP) enzimi koyun karaciğerinden kısmen saflaştırılarak kinetik ve fizikokimyasal özellikleri incelenmiştir. Koyun karaciğerinden 18.32 kat saflaştırılmış enzimin spesifik aktivitesi 0,843 İU/mg protein olarak bulundu. Saflaştırma işlemleri, homojenizasyon, N-Butanol ekstraksiyonu, aseton ve etanol-kloroformla çöktürme basamaklarını içermektedir. Kısmen saflaştırılan enzimin 25°C'de, 0.1 mM Glisin-Magnezyuın tamponunda (pH 10.5), p-Nitrofenilfosfat (p-NPP) substratına karşı Michaelis-Menten ve Lineweaver-Burk grafikleri çizilerek Kın değeri 0,31 mM olarak hesaplandı. Daha sonra sıcaklık, pH, L-Histidin, Tiyoüre ve Fosfat' in enzim aktivitesi üzerine etkisi araştırıldı. Enzimin 56 °C de zamanla aktivitesinin azaldığı ve 30 dakika sonunda aktivitesinin % 96.5' ini kaybettiği gözlendi. 65 °C sıcaklıkta ise ilk 5 dakikada aktivitenin hemen hemen tamamının kaybedildiği gözlenmiştir. Enzimin p-NPP için optimum pH' sı 10.4 olarak bulunmuştur. Son ürün olan fosfatın enzimi inhibe ettiği, L-Histidin'in unkompetitif inhibisyona yol açtığı gözlenmiştir. Tiyoüre'nin ise enzim aktivitesi üzerine hiçbir etkisinin olmadığı tespit edilmiştir.Öğe Koyun karaciğer fosfatazının kısmen saflaştırılması fizikokimyasal ve kinetik özelliklerinin araştırılması(2015) Yokuş, Beran[Özet Yok]Öğe Lidokainin streptozotosin ile indüklenen alzheimer hastalığının deneysel modeli üzerindeki etkisi(Türk Nöropsikiyatri Derneği, 2023) Tamam, Yusuf; Yokuş, Beran; Tamam, Cüneyt; Yüceer, Hande; Karahan, Selim; Em, Bernan; Tamam, Şerife Banu; Tüzün, ErdemAmaç: Alzheimer hastalığı (AH), serebral korteks ve hipokampusta amiloid plakların birikmesinden kaynaklanan nörodejeneratif bir hastalıktır. Bu çalışmada, streptozotosin (STZ) ile indüklenen sıçan AH modelinde lokal anestezik lidokainin nörodejenerasyon belirteçleri ve bellek üzerindeki etkileri ilk kez araştırıldı. Yöntem: AH modeli geliştirmek için Wistar sıçanlarına intraserebroventriküler (ICV) olarak STZ uygulandı. Lidokain grubuna (n=14) STZ enjeksiyonuna ek olarak lidokain (5 mg/kg) intraperitoneal (İP) uygulandı. Kontrol grubu hayvanları (n=9) 21 gün boyunca tuzlu su ile tedavi edildi. Enjeksiyonlar tamamlandıktan sonra hafızayı değerlendirmek için Morris Su Labirenti (MWM) testi yapıldı. Ayrıca TAR DNA-binding protein-43 (TDP-43), amyloid precursor protein (APP), β-sekretaz 1, nerve growth factor (NGF), brain-derived neurotrophic factor (BDNF), response element binding protein (CREB), c-FOS serum seviyeleri ELISA testi ile ölçüldü ve gruplar arasında karşılaştırıldı. Bulgular: Lidokain grubu hayvanlar, MWM’de kadran puanlarında daha düşük kaçış gecikmesi ve süresi gösterdi ve bu da daha iyi bellek performansı çıkardı. Ayrıca lidokain uygulaması TDP-43 düzeylerinde önemli bir düşüşe neden oldu. Ancak APP ve β-sekretaz ekspresyonu AH ve lidokain gruplarında kontrol grubuna göre anlamlı derecede yüksekti. Ayrıca lidokain grubu, AH grubuna göre belirgin şekilde daha yüksek serum NGF, BDNF, CREB ve c-FOS seviyelerine sahipti. Sonuç: Lidokain, STZ ile indüklenen AH modelinde hafızayı iyileştiriyor ve nöroprotektif bir etkiye sahip görünüyor. Bu etki, birkaç büyüme faktörü ve bunlarla ilişkili hücre içi moleküllerin artan seviyeleri ile ilişkili olabilir. Alzheimer hastalığı patofizyolojisinde lidokainin terapötik rolü gelecekte araştırılmalıdır.Öğe Metabolik sendromlu erkeklerde testosteron düzeylerinin değerlendirilmesi(2005) Toprak, Gülten; Toprak, Nizamettin; İltümür, Kenan; Karabulut, Aziz; Yokuş, BeranAmaç: Erkeklerde düşük testosteron düzeyleri artan ateroskleroz riskine eşlik eder. Bu çalışmada metabolik sendromlu (MS) hastalarda serum testosteron düzeyleri araştırıldı ve bunun MS ve ilgili parametreleriyle ilişkisi değerlendirildi.Çalışma planı: Çalışmaya NCEP (National Cholesterol Education Program) ölçütlerine göre MS tanısı konan 36 erkek hasta (ort. yaş 50.2±7.2) alındı. Benzer yaşta 39 sağlıklı erkek gönüllüden (ort. yaş 48.3±8.1) kontrol grubu oluşturuldu. Serum testosteron ölçümleri elektrokemilüminesans immünoassey yöntemiyle Roche Elecsys system 2010 cihazında yapıldı. Glukoz, insülin ve lipid profili (total kolesterol, trigliserid, LDL ve HDL) için açlık kan örnekleri alındı. Ayrıca, HOMA (Homeostasis Model Assessment) indeksi hesaplandı.Bulgular: Serum testosteron düzeyleri MS grubunda kontrol grubuna göre anlamlı derecede düşük bulundu (sırasıyla, 3.6±0.8 ve 4.8±1.9 ng/ml, p=0.001). Serum testosteron düzeyi ile HDL arasında pozitif (r=0.25, p<0.05); beden kütle indeksi (r= -0.41, p<0.001), bel çevresi (r= -0.40, p<0.001), HOMA indeksi (r= -0.31, p=0.008), insülin (r= -0.28, p<0.05), glukoz (r= -0.29, p<0.05), trigliserid (r= -0.28, p<0.05) ve çok düşük yoğunluklu lipoprotein (r= -0.28, p<0.05) arasında negatif ilişki saptandı. Çokdeğişkenli analizde testosteron ile sadece beden kütle indeksinin bağımsız ilişkide olduğu görüldü ($beta$= -0.36, p=0.038).Sonuç: Metabolik sendromlu erkek hastalarda testosteron düzeyinin düşük olduğu görülmektedir. Bu özellik, MS’li erkek hastalarda kardiyovasküler risk değerlendirmesinde yardımcı bir belirleyici olarak kullanılabilir.Öğe Paraoxonase activities and oxidative status during late pregnancy and postpartum period in dairy cattle with and without retained fetal membrane(Hellenic Veterinary Medical Society, 2017) Durak, Mehmet Hanifi; Yokuş, Beran; Ercan, NazlıThe aim of this study was to evaluate serum paraoxonase 1 (PON1) activities, total antioxidant capacity (TAC), total peroxidation (TPX), oxidative stress index (OSI) and their associations with Retained fetal membrane (RFM) in late pregnancy and postpartum period. Possible relationships have been investigated between these markers and other relevant blood parameters also. Totally 266 pregnant cows were included in this study. Samples were taken in during late pregnancy and postpartum periods. The cows were divided into two groups after giving birth as RFM and Non-Retained fetal membrane (NRFM). The TAC, TPX and OSI values were not different in RFM compared to NRFM in both periods. The PON1 activities of RFM group in both periods were lower than those of the NRFM, however; these variations were not statistically significant. PON1 activities was statistically higher in the late pregnancy both RFM and NRFM groups than postpartum. This observation point out oxidative stress could not relate to pathogenesis of RFM. The PON1 activity was increased physiologically in pregnant cows, and more information is needed to determine whether PON1 may be used to identify cows at high risk of developing RFM. Decreasing serum urea/creatinine ratio, globulin and total protein concentration and increasing albumin/globulin ratio might be a parameter to contributing use in diagnosis of RFM.Öğe Paraoxonase activity an indicator of complications at early stage of complicated pregnant cows(Agricultural Research Communication Centre, 2017) Ercan, Nazlı; Yokuş, Beran; Gün, Mustafa Can; Koçhan, AkınIn healthy and complicated pregnant cows, on the 2nd and 6th months of pregnancy in order to determine the levels of maternal serum Paraoxonase 1 (PON1) activity and the possibility of complications can occur during the pregnancy might be a premise indication. Serum samples were taken at 2nd and 6th months of 252 pregnant cows at the end of their pregnancies. The cows were classified into two groups such as complicated (Abortion, Dystocia) and non-complicated. Maternal serum PON1 activity in 6th months was lower at complicated group than normally pregnant group (P=0.004; P<0.01), no difference was discovered between these groups in their 2nd month of pregnancy (P>0.05). Among the concentration of HDL, TP and globulin no statistical difference was observed between complicated, subgroups and normal births (P>0.05). Levels of PON1 in 2 and 6 months were statistically different between the groups of dystocia and normal pregnancy (P<0.01; P = 0.003), and abort and normal pregnancy (P<0.05; P=0.033). In this study, it was inferred that the evaluation of PON1 activity early indicator of complications for clinicians that might occur in further periods of pregnancy. These results showed the fact that PON1 activity can be used as a marker relatively at the early phases of pregnancy in complicated cows.Öğe Plasma protein C, protein S, antithrombin-III and fibronogen levels of children with beta thalesemia major(2002) Kaya, Mehmet Nuri; Yokuş, Beran; Aydınol, Belkıs GözenProtein C, Protein S ve Antitrombin III, koagulasyon ve antikoagulasyon arasındaki dengenin sürdürülmesinde görev alan önemli doğal antikoagulanlardır. Talasemik hastalardaki tromboemboli riski, normal populasyondan daha fazladır. Bu çalışmanın amacı, Talesemi majorlü çocuklarda hemostaz ve tromboz parametrelerinin bir kısmını araştırmak ve tromboembolik hasarın sebeplerim anlamaktır. Protein C, Protein S ve Antitrombin IH düzeyleri, Beta talesemi majorlü 43 hastadan ve 40 sağlıklı çocuktan alınan plazma örneklerinde koagulometre cihazında çalışıldı. Hasta ve kontrol grubunun Protein C aktivite düzeyleri sırası ile % 50,5420,13 ve % 94,66±32,62 olarak ölçüldü. Hasta ve kontrol grubu arasındaki farkılılıklar istatistiksel olarak anlamlıydı (p<0,001). Hasta ve kontrol grubunda Protein S aktivite düzeyleri sırası ile % 53,16+27,46 ve % 74,46±20,19 olarak bulundu (p< 0,001). Antitrombin III düzeyi hasta grubunda 94,51+20,02, kontrol grubunda ise 119,33±11,70 olarak bulundu (p<0,001). Hasta ve kontrol grubunun fibrinojen düzeyi sırası ile 239,06±6l,48 mg/dl, 269,93±72,5 mg/dl olarak bulundu (p>0,05). Hasta grubunda Protein S ve Antitrombin III düzeyleri arasında pozitif bir ilişki gözlendi (p<0,05). Kontrol grubunda, protein C-Protein S arasında (p<0,05) ve Protein C ile fibrinojen arasında negatif bir ilişki bulundu (p<0,05). Elde edilen bu veriler Beta talesemide doğal anticoagulanların azaldığını belirtir.Öğe Prepartum and postpartum serum mineral and steroid hormone concentrations in cows with dystocia(Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Veteriner Fakültesi, 2010) Yokuş, Beran; Çakır, Duygu; İçen, Hasan; Durak, Mehmet Hanifi; Bademkıran, ServetThe objective of the present study was to determine if prevalence of dystocia could be influenced by prepartum maternal serum mineral and hormone concentrations in Holstein cattle. 200 pregnant multiparous Holstein cows were used as the material of the study. In cows with dystocia had a tendency non significant higher serum estradiol and lower progesteron concentration compared with cows without dystocia in both periods. However, significant increases were found for estradiol concentration in twin pregnancy when compared with the other subgroups (p<0.01). Compared with controls, a significant decrease in magnesium (p<0.01), with increase of the Ca/Mg ratio (p<0.05), was found in dystocia at 7th month of pregnancy. Except for presentation disposition, lower serum Mg concentrations was also observed in other sub groups in the prepartum as compared with the normal pregnancy (p<0.05). The concentrations of LH, FSH, Na, Cl and K were not altered in both groups and periods. Nonsignificant decrease in Zn, P and increase in Ca, Cu, Fe in dystocia at the prepartum period as compared to nondystocial ones, which implies evaluation of these element in 7th month of pregnancy does not appear to be useful in the assessment of dystocia. As a conclusion, the analyses of estradiol and progesteron could not be used for monitoring in cows with a high risk of dystocia. It can be concluded that prepartum supplementation of Mg could be used for reduce the incidence of dystocia.
