Yazar "Sula, Bilal" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 20 / 35
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Akneli hastalarda sistemik isotretinoin tedavisinin laboratuvar değişkenleri üzerine etkisi ve literatürün gözden geçirilmesi(Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi, 2014) Uçak, Haydar; Akkurt, Zeynep Meltem; Uçmak, Derya; Sula, Bilal; Arıca, MustafaAmaç: İsotretinoin (İSO), bir sentetik retinoid olup konvansiyonel tedavilere yanıt vermeyen şiddetli kistik aknenin tedavisinde tercih edilen bir ilaçtır. Bu çalışmada oral İSO tedavisi başlanan akne hastalarında laboratuvar değerlerinin retrospektif olarak değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Yöntemler: Çalışmaya dermatoloji polikliniğine başvuran ve klinik olarak akne tanısı konularak İSO tedavisi başlanan 40 hasta alındı. Hastaların tedavi öncesi ve tedavinin 3. ayındaki karaciğer fonksiyon testleri (AST, ALT), kan üre ve kreatinin değerleri ile total kolesterol, yüksek dansiteli lipoprotein (HDL), düşük dansiteli lipoprotein (LDL) ve trigliserid (TG) değerleri hasta dosyaları taranarak elde edildi. Bulgular: Hastaların tedavi öncesi ve tedavinin 3. ayındaki laboratuvar sonuçları karşılaştırıldığında total kolesterol, LDL, HDL, TG ve AST değerlerinde istatistiksel olarak anlamlı değişiklikler saptandı (p<0.001, p<0.001, p= 0.003, p= 0.01, p=0.001 sırasıyla). Sonuç: İSO tedavisi başlanmadan önce hastalara uygulanacak iyi bir diyetin TG bozukluğunu önlemek adına fayda vereceğini düşünüyoruz. Buna ek olarak ailesel hipertrigliseridemili olgularda tedavi sırasında yapılacak sıkı laboratuvar takibin faydalı olacağı kanaatindeyiz. KC ve böbrek fonksiyon testlerinden daha ziyade kan lipid değerlerinin takibinin daha gerekli olduğu ancak takiplerin 2-3 ayda bir olacak şekilde daha az sıklıkla yapılmasının yeterli olabileceği saptanmıştırÖğe Atopik dermatit patogenezi(2010) Yavuz, Engin; Yeşilova, Yavuz; Sula, BilalAtopik dermatit (AD), klinikte sık karşılaşılan ve tekrarlayan kronik inflamatuvar bir cilt hastalığıdır. AD özellikle endüstriyelleşmiş ülkelerin sorunudur. Ancak son yıllarda ülkemizde de AD sıklığı artmaktadır. Atopik dermatit’in patogenezinde birçok faktörün üzerinde durulmaktadır. Ancak etyolojisi tam olarak bilinmemekle beraber genetik olarak eğilimli kişilerde bir grup tetikleyici faktörlerin etkisiyle T hücre fonksiyonlarındaki immünoljik sapma sonucu oluşmaktadır. Bu makalede atopik dermatitin etyopatogenezi ile ilgili güncel literatür bilgiler gözden geçirilmiştir.Öğe Autologous serum and plasma test results of the chronic urticaria patients in the South Eastern Anatolia Turkey(Bilimsel Tip Yayinevi, 2011) Yesilova, Yavuz; Kacar, Sevval Dogruk; Sula, Bilal; Ucmak, DeryaObjective: Sera of the chronic urticaria patients have IgG-type functional antibodies against high-affinity IgE receptors (FceRIa) found on the surface of mast cells and basophils or IgE. The presence of these autoantibodies can be shown by an autologous serum test consisting of the papule and erythema reaction arising from the injection of the serum into the dermis. It has been suggested in recent years that autologous plasma skin test would be more appropriate than the autologous serum skin test in chronic urticaria. The present study evaluated the test results of autologous serum skin test and autologous plasma skin test in chronic urticaria patients. Materials and Methods: The study registered 34 chronic urticaria patients who presented at dermatology outpatient clinic from July 2009 to November 2010, and a control group consisting of 30 healthy volunteers. Chronic urticaria patients and control group were tested by using autologous serum and autologous plasma skin tests. Urticaria activity scores of chronic urticaria patients were calculated. be positive in 67.6% of chronic urticaria patients and 26.7% of control group. Autologous plasma skin test, on the other hand, was established to be positive in 79.4% of chronic urticaria patients and 30% of control group. In case of chronic patients whose disease duration ranged between 1-5 years, both tests produced positive results at higher rates. Urticaria activity scores of the chronic urticaria patients whose autologous serum and autologous plasma skin tests were positive were higher than those of the chronic urticaria patients with negative test results. Conclusion: The fact that autologous plasma skin test was found higher in comparison to autologous serum test in chronic urticaria patients may bring new treatment alternatives to the fore in the light of the new developments in the disease pathogenesis.Öğe Behçet hastalığının demografik ve klinik özellikleri(2015) Sula, BilalBehçet hastalığı oral aftlar, genital ülserler, kutanöz lezyonlar, oküler, artiküler, nörolojik ve vasküler semptom ve bulgularla karakterize multisistemik bir hastalıktır. Behçet hastalığının etyoloji ve patogenezi tam olarak bilinmemektedir. Behçet hastalığı ilk kez 1937 yılında bir Türk dermatoloğu olan Dr. Hulusi Behçet tarafından bildirilmiştir. Bu çalışmada Dicle Üniversitesi Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Dermatoloji polikliniğinde takip edilen Behçet hastalarının demografik ve klinik özelliklerinin belirlenmesi amaçlandı. Çalışmaya Uluslararası Behçet Hastalığı Çalışma Grubu tanı kriterlerine göre Behçet hastalığı tanısı konulan 132 hasta alındı. Hastalar retrospektif olarak değerlendirildi ve veriler SPSS 16 programı kullanılarak analiz edildi. Yaşları 15 ile 59 arasında değişen, 76’sı kadın, 56’sı erkek toplam 132 hasta değerlendirildi. Hastaların yaş ortalaması 32.40, erkek/kadın oranı 0.73 olarak bulundu. En çok hasta 26-35 yaş aralığındaydı. Hastalığın semptomlarının ortalama başlangıç yaşı 25.51, semptomların başlangıç yaşı en erken 8, en geç ise 54 yaş olarak bulundu. Ortalama tanı yaşı 28.71 yaş olarak bulundu. Hastalık süresi 1-16 yıl arasında değişmekteydi ve ortalama hastalık süresi 3.68 yıl olarak saptandı. Jüvenil Behçet hastalığı tanısı alan 6 hasta (%4.54) tespit edildi. Oral aftlar (%100) ve genital ülserler (%94.0) hastalığın en sık bulguları olarak bulundu. Bunları paterji pozitifliği (%75.0), papülopüstüler döküntü (%74.2), eritema nodozum (%43.2), tromboflebit (%6.8) ve ekstragenital ülser (%6.1) izledi. Sistemik tutulum sıklıklarına göre; eklem tutulumu (%79.54), göz tutulumu (%28.8), vasküler tutulum (%9.8), pulmoner tutulum (%2.3), nörolojik tutulum (%2.3) ve genitoüriner sistem tutulumu (%0.8) olarak saptandı. Behçet hastalığının en sık bulgusu mukokutanöz lezyonlar olarak saptandı. Erkek ve kadın hastalar arasında mukokutanöz bulgular ve sistemik tutulum oranları açısından istatiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunmadı. Bu çalışmanın dünyanın farklı bölgelerinde klinik ve demografik özellikleri farklılık gösterebilen Behçet Hastalığının epidemiyolojik verilerine katkıda bulunacağını düşünüyoruz. Anahtar sözcükler: Behçet hastalığı, demografik ve klinik özelliklerÖğe Biomarker insights: Evaluation of presepsin, apelin, and irisin levels in cutaneous leishmaniasis(Mdpi, 2024) Erkan, Revşa Evin Canpolat; Tekin, Recep; Sula, BilalBackground/Objectives: Cutaneous leishmaniasis (CL) is a skin disease caused by Leishmania parasites. Presepsin, irisin, and apelin are biomarkers that are involved in the inflammatory response. The aim of this study was to investigate the association between serum levels of specific biomarkers, such as presepsin, apelin, and irisin, and the clinical features, location, number, and size of lesions in patients with CL. Methods: This study is a single-centre, prospective cohort study involving a total of 30 patients with skin lesions compatible with CL and 30 healthy matched controls. Age, sex, type of skin lesion, location of skin lesion, number of skin lesions, and diameter of skin lesions were recorded. The levels of presepsin, irisin, and apelin measured in the blood samples of the patient group were analysed in comparison to those in the healthy control group. Results: The findings revealed that presepsin levels were significantly elevated in the patient group compared to the controls (p = 0.000). However, no statistically significant differences were observed between the groups for irisin and apelin levels (p-values 0.096 and 0.836, respectively). A negative correlation was identified between presepsin levels and the number of skin lesions, the diameter of the largest lesion, and the total diameter of the lesions (p = 0.000). Conclusions: It appears that measuring presepsin levels in patients with CL may be beneficial. Presepsin has the potential to serve as a prognostic marker in CL, offering significant benefits in guiding clinicians in assessing disease progression and response to treatment.Öğe Bir üniversite hastanesi dermatoloji polikliniğine başvuran çocuk hastaların deri biyopsilerinin klinikopatolojik korelasyonu(Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi, 2014) Uçak, Haydar; Uçmak, Derya; Akkurt, Zeynep Meltem; Sula, Bilal; Türkçü, Gül; Arıca, MustafaAmaç: Bu çalışmada, Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Dermatoloji Polikliniği’ne başvuran çocuk hastalardan alınan deri biyopsilerinde klinikopatolojik korelasyonun değerlendirilmesi amaçlandı. Yöntemler: Çalışmaya Ocak 2008- Aralık 2013 yılları arasında Dicle Üniversitesi Hastanesi Dermatoloji Polikliniği’ne başvuran 16 yaş ve öncesi 15337 hasta dahil edildi. Bu hastaların dosyaları retrospektif olarak tarandı ve 121 hastada tanı amaçlı deri biyopsisi yapıldığı saptandı. Bu hastaların 68’inden elde edilen veriler değerlendirildi. Elde edilen sonuçlar, ön tanı ve tanı korelasyonu açısından değerlendirildi. Klinisyen tarafından belirtilen ön tanılar ile elde edilen tanı arasında örtüşme mevcutsa korelasyon pozitif olarak kabul edildi. Bulgular: Hastaların 39’u (%57,3) kız, 29’u (%42,7) ise erkekti. Patoloji incelemesinde 57 (%83,8) hastada ön tanılar ile patolojik tanı arasında korelasyon vardı. Birinci ön tanı ile patoloji korelasyonu 42 (%61,7) hastada, ikinci ön tanı ile patoloji korelasyonu 8 (%11,7) hastada, üçüncü ön tanı ile patoloji korelasyonu ise 4 (%5,8) hastada saptandı. 10 (%14,7) hastada biyopsi tanı koymada bir katkı sağlamamıştı. 1 (%1,47) hastada ise ön tanıların dışında bir tanı konmuştu. Sonuç: Erişkin dönem hastalarda olduğu gibi çocukluk çağındaki hastalarda da özellikle atipik seyirli klinik tablolarda deri biyopsisi, tanıda kullanılan ve klinisyenin elini güçlendiren bir tanı tekniği olarak karşımıza çıkmaktadır. Ancak bu tanı tekniğinin daha verimli bir şekilde kullanılabilmesinin yolunun, klinisyen tarafından iyi bir bilgi paylaşımı ve gerektiğinde görsel malzemelerle patoloğun desteklenmesi olduğu görülmektedirÖğe Bir yenidoğanda Hiperimmunglobulin E sendromu(2013) Sula, Bilal; Yolbaş, İlyas; Şen, Velat; Timurağaoğlu, Lokman; Balık, Hasan HüseyinHiper-immunglobulin E sendromu (Job Sendromu), genellikle çok yüksek IgE (> 2000 IU/ml) seviyesi, şiddetli eozinofili, soğuk stafilokok cilt absesi ve pnömoni gibi tekrarlayan enfeksiyonlar, egzama, skolyoz, eklem hiperekstansibilitesi, patolojik kırıklar, tipik bir yüz görünümü, kraniyosinostoz ve değişken bozulmuş T hücre fonksiyonu ile karakterize nadir görülen primer immün yetmezlik durumudur. Hiper-immunglobulin E sendromu yenidoğan ve diğer yaş grubunda farklı laboratuar bulguları, klinik belirti ve bulguları gösterebilir. Bu çalışmada soğuk Stafilokokal cilt abseleri, hafif yüksek total serum IgE düzeyi (146 IU/ml, normal: 0-8 IU/ml), yüksek periferal eozinofili (% 15) ve normal serum IgA, IgG, IgG subclas, IgM, C3 ve C4 seviyelerine sahip hiper-immunglobulin E sendromu olan onbeş günlük erkek hasta sunuldu.Öğe BLUE RUBBER BLEB NEVUS SYNDROME: A CASE REPORT(Carbone Editore, 2013) Ucmak, Derya; Ucmak, Feyzullah; Akkurt, Zeynep Meltem; Sula, Bilal; Yakut, YunusBlue Rubber Bleb Nevus Syndrome (BRBNS) is a syndrome that is characterized with cutaneous venous malformations besides visceral involvement. Visceral involvement affects mostly the gastrointestinal (GI) system. As these venous malformations can lead to life-threatening serious GI bleeding, anemia is an important clue to diagnosis. A 18-year-old female presented to the department of internal medicine with complaints of weakness and paleness. Hypochromic microcytic anemia was diagnosed and upper and lower GI screenings were done. On endoscopy, reddish-purple polypoid lesions were detected throughout the GI tract and nodular lesions compatible with venous malformations were observed on both lower extremities. A diagnosis of BRBNS was made. Symptoms of iron deficiency anemia guide patients with BRBNS to general practitioners and internal medicine specialists. If cutaneous findings are present, collaboration with dermatologists at this stage will improve diagnostic accuracy.Öğe Bullous Pemphigoid Mimicking Discoid Lupus Erythematosus: A Case Report(Aves, 2014) Ucmak, Derya; Akkurt, Zeynep Meltem; Sula, Bilal; Acar, Gurbet; Alabalik, Ulas; Arica, Mustafa[Abstract Not Available]Öğe A Case of Myxoid Dermatofibrosarcoma Protuberan(2015) Akkurt, Zeynep Meltem; Uçmak, Derya; Sula, Bilal; Arıca, Mustafa; Uğur, FıratDermatofibrosarcoma protuberans (DFSP) is a slow-growing dermal spindle cell tumor. Its rare myxoid variant is characterized by extensive myxoid degeneration. We report a case of myxoid DFSP of the lower abdomen in a 35-year-old man. Histopathologically, the tumor consisted of spindle-shaped cells that were strongly positive for CD34 with a typical storiform pattern and myxoid stromal changes.Öğe Çocuk istismarında bir risk faktörü olarak ailenin en küçük çocuğu olma(Ortadoğu Reklam Tanıtım Yayıncılık, 2021) Uysal, Cem; Yüksel, Tuğba; Aktar, Fesih; Sula, Bilal; Özdemir, Yusuf; Esen, Mustafa; Ünal, Ahmet UfukÇocuk istismarı, önemli bir halk sağlığı problemi olmaya devam etmektedir. Genellikle çocuğun en yakınları tarafından yapılan, bu nedenle tespit edilmesi ve tedavisi zor olan çocuk istismarı, uzun dönemde ciddi toplumsal problemlere neden olmaktadır. Bu yazıda, fiziksel ve duygusal istismarın bir arada görüldüğü 25 aylık kız çocuğu sunularak, ailede en küçük çocuk olmanın diğer faktörlerle birlikte değerlendirilerek, çocuk istismarı üzerinde etkisi tartışılmıştır. Hastaneye başvuran veya adli makamlarca gönderilen olgularda, çocuk istismarının ortaya çıkarılabilmesi, engellenebilmesi ve mağdur çocukların rehabilitasyonlarının yapılabilmesi için hastane aşamasında yapılması gerekenler, ilgili klinik branşlardan oluşan multidisipliner ekiplerin kurulması ve risk altındaki çocukların iyi tanımlanmasıdır.Öğe Comparative study of 5% and 2.5% potassium hydroxide solution for molluscum contagiosum in children(Taylor & Francis Ltd, 2014) Ucmak, Derya; Akkurt, Meltem Zeynep; Kacar, Seval Dogruk; Sula, Bilal; Arica, MustafaBackground: Molluscum contagiosum (MC) is a pediatric viral infection that is fairly contagious. Although various treatment methods are available, the presence of facial lesions limits options of therapy. Aim: We aimed to test an alternative treatment consisting of application of two different concentrations of potassium hydroxide (of KOH 5% solution and of KOH 2.5% solution) aqueous solution. Methods: In this study we evaluated the effectiveness and side-effects of daily applications of potassium hydroxide (KOH) aqueous solution at 2.5% and 5% concentrations, twice daily in 29 children with MC. Out of a total of 29 patients with molluscum contagiosum included in the study, 13 patients in the 2.5% KOH group and 12 patients in the KOH 5% group completed the study. Families were instructed to apply potassium hydroxide twice a day. The assessment of response and side-effects were performed on days 0, 15, 30, 45 and 60 (visits were numbered 1, 2, 3, 4 and 5, respectively) and one month after. Results: We had a total of 11 (44%) patients who completely recovered after the fifth visit. While eight (66.7%) of these 11 patients were in the 5% treatment group, three (23.1%) patients were in the 2.5% treatment group, and there was a statistically meaningful difference (p<0.047). Patients with fewer lesions remitted better (p<0.05). When number of lesions were taken into consideration, difference between the two treatment groups appeared after the fourth visit (p<0.001). There were no statistical differences between the two groups with respect to side-effects (p = 0.682). Conclusions: Potassium hydroxide solution at a concentration of 5% was more effective than 2.5% in our patients. The treatment was well-tolerated on the face with the advantage of administration of lower concentrations. This study suggests potassium hydroxide may be a more preferable mode of treatment for molluscum contagiosum lesions on the face.Öğe Cutaneous anthrax in Southeast Anatolia of Turkey(Taylor & Francis Ltd, 2015) Tekin, Recep; Sula, Bilal; Deveci, Ozcan; Tekin, Alicem; Bozkurt, Fatma; Ucmak, Derya; Kaya, SafakContext: Anthrax is a rare disease cause by Bacillus anthracis, a Gram-positive, rod-shaped endospore-forming capsuled bacterium. Anthrax is manifest in three primary forms: cutaneous, respiratory, and gastrointestinal. Cutaneous anthrax accounts for approximately 95% of all cases of anthrax in humans. Objective: In the present study, we evaluated the clinical diagnosis and treatment of cutaneous anthrax, a rare disease that nonetheless remains a serious healthcare problem in developing countries. Methods: The complete medical records of patients diagnosed with cutaneous anthrax between January 2001 and December 2012 were examined in a retrospective manner. Cutaneous anthrax was diagnosed by the identification of typical antrax lesions and/or the presence of Gram-positive-capsuled bacillus after staining with Gram stain and methylen blue in pathology samples obtained from these lesions and the presence of characteristic scarring with a history of severe swelling, black eschar, and positive response to treatment form the basis of diagnosis in cases where cultures were negative for the presence of bacillus. Results: A total of 58 patients were admitted to the hospital with cutaneous anthrax between January 2001 and December 2012. This included 32 (55.2%) males and 26 (44.8%) females, with an age range of 15-82 years and a mean age of 38 +/- 13.8 years. The incubation period for the infection ranged between 1 and 20 d (mean 3.7 +/- 1.4 d). The most common symptoms at the time of hospital referral were swelling, redness, and black eschar of the skin. The most common lesion site was the hand and fingers (41.3%). Isolated of bacteria was used to diagnose the disease in six cases (23.8%), detection of Gram-positive bacillus in samples of characteristic lesion material was used in seven (28.5%) cases, and the presence of a characteristic lesion was the sole diagnositc criteria in 45 (77.6%) cases. Treatment consisted of penicillin G (12 cases), ampicillin-sulbactam (30 cases), Cefazolin (12 cases), or ciprofloxacin (4 cases). Conclusion: Although the prevalence of anthrax is a decreasing worldwide, it remains a significant problem in developing countries. Rapid identification of the signs and symptoms of cutaneous anthrax is essential for effective treatment. Early supportive treatment and appropriate antimicrobial measures are necessary to address this potentially life-threatening disease.Öğe Demographic and Clinical Characteristics of Hospitalized Patients in Dermatology Clinic(Galenos Yayincilik, 2015) Sula, Bilal; Ucak, Haydar; Arica, MustafaObjective: In this study our aim was to determine demographic and clinical features of patients who were diagnosed and treated in dermatology clinic. Methods: The inpatient clinical records of the Dermatology Department of Dicle University, between 1 January 2010 and 31 December 2013, were retrospectively assessed. Results: A total of 1223 patients were evaluated between the ages of 2 to 105 years. The most common causes of admission were eczema, inflammatory skin disease and autoimmune bullous disease. The average length of patient admission was 9.81 days. The average cost was found to be 926 Turkish Lira. The longest length of stay was seen in malignant skin tumors, autoimmune bullous diseases and inflammatory diseases. The shortest length of stay was found in eczemas, drug reactions and urticaria. The highest cost was detected for autoimmune bullous diseases, malignant skin tumors and inflammatory dermatoses while the lowest cost was detected for eczemas and urticaria. Conclusion: We think that knowing the demographic and clinical characteristics of the patients hospitalized in the dermatology service would be helpful for the planning, sustainability of health care services and treatment and to be held in a more appropriate level of cost ratio.Öğe Epidemiological and clinical characteristics of malignant melanoma in Southeast Anatolia in Turkey(African Field Epidemiology Network-Afenet, 2016) Sula, Bilal; Ucmak, Feyzullah; Kaplan, Mehmet Ali; Urakci, Zuhat; Arica, Mustafa; Isikdogan, AbdurrahmanIntroduction: The present study aimed to establish the epidemiological and clinical characteristics of patients who were histopathologically diagnosed with malignant melanoma (MM). Methods: The present study retrospectively analyzed the data of 78 patients who were histopathologically diagnosed with MM in Dicle University Medical Faculty, Dermatology and Medical Oncology departments between 2005 and 2014. Results: The study included 78 patients in total with 44 (56.4%) male and 34 (43.6%) female. Median age of the patients was 62.50 years (range: 27 - 84 years). Of the patients, 78.2% (n=61) had cutaneous melanoma, 8.9% had solid organ melanoma, and 2.5% had ocular and mucosal melanoma. The most common tumor localization among the patients was the lower extremities with 29.4% (n=23). The most common histopathological type was nodular malignant melanoma with 35.8% (n=28). Based on TNM, Clark and Breslow classifications, 26.9% (n=21) of the patients were stage 4, 26.9% (n=21) were Clark stage 4, and 37.1% (n=29) were Breslow stage 4. Median overall survival in all patients was 14.9 months (95% CI 10.9 - 18.8 months). In the multivariate Cox analysis, only stage statistically significantly affecting survival [ odds ratio (OR): 0.54; (95% CI 0.16-1.82, p=0.02)]. Conclusion: Malignant melanoma data are also important for the optimal utilization of effective methods and healthcare resources to prevent the disease. In order to minimize MM mortality and morbidity, not only the society but also physicians from primary and secondary care hospitals should become familiar with melanoma.Öğe Eritema nodozum: 33 hastanın klinik ve demografik özellikleri(Dicle Üniversitesi, 2015) Sula, Bilal; Arıca, MustafaGiriş: Kliniğimizde eritema nodozum tanısıyla takip ve tedavileri yapılan hastaların demografik ve klinik özelliklerinin belirlenmesi, etiyolojik faktörlerin araştırılması, laboratuvar bulguları ve tedavi rejimlerinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Yöntemler: Üniversitemiz Dermatoloji Kliniği’nde 2008- 2014 yılları arasında yatırılıp takip edilen, klinik ve histopatolojik olarak eritema nodozum tanısı almış 33 hasta retrospektif olarak değerlendirildi. Bulgular: Çalışmaya alınan hastaların yaşları 11 ile 69 yıl arasında olup ortalama yaş 40,57±13,98 yıl olarak bulundu. Hastalar en çok 30-39 yaş aralığında (%33,3) saptandı. Hastaların 29’u (%87,9) kadın, 4’ü (%12,1) erkek idi. Lezyonların en sık yerleşim yeri %54,5 ile alt ekstremitelerde bulundu. Etiyolojide en sık %30,3 ile enfeksiyonlar (Üst solunum yolu ve idrar yolu enfeksiyonları) görülürken bunu ilaçlar (%12,1), gebelik (%6,1), Behçet hastalığı (%6,1) ve Sarkoidoz (%3,1) takip ediyordu. Ortalama hastalık süresi 12,60 gün olarak bulundu. Hastaların %72,7’si ilk atak şeklinde başvurmuştu. Ortalama hastanede yatış süresi 8,93 gün olarak bulundu. Sonuç: Eritema nodozumda etiyoloji ülkeden ülkeye farklılık göstermekte olup çalışmamızda en sık idiopatik (%42,4) olarak bulundu. Ancak tüm çalışmalarda etiyolojik faktörler benzer olup sadece sıralamada farklılık gösteriyordu. Klinik, laboratuvar, histopatolojik bulgular ve tedavi uygulamaları arasında belirgin bir farklılık görülmedi.Öğe Evaluation of patch test results in patients with contact dermatitis(Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi, 2011) Yeşilova, Yavuz; Uçmak, Derya; Sula, BilalObjectives: Patch test is the most reliable method to diagnose allergic contact dermatitis and to find out the responsible contact allergen. The aim of this retrospective study was to evaluate the patch test results of patients with contact dermatitis in our region. Materials and methods: One Hundred fifty patients (84 female and 66 male) with contact dermatitis were patch tested with European standard test series. The testing has been standardized by the international Contact Dermatitis Research Group (ICDRG). Results: A majority of the lesions (36%) were localized on the hands. In 31 female (58,4%) and 21 male (4,6%) patients (a total of 72 patients) there were positive allergic reactions to at least one chemical. Nickel sulphate (13,3%), potassium dichromate (11,3%) and cobalt chloride (8,6%) were the most often allergens reacted. Conclusion: Nickel sensitivity is more common. Comparing with healthy controls contact sensitization may be more prevalent in patients with contact dermatitis.Öğe Generalized Pruritus Secondary to Acute Hepatitis A: A Case Report(2015) Sula, Bilal; Tekin, RecepA-Hepatiti Hepatit A virüsünün neden olduğu bir akut karaciğer infeksiyon hastalığıdır. Pek çok vakada ya çok az semptom vardır ya da hiç yoktur. Olgumuzda, 19 yaşlarında bir kadın hasta aşırı halsizlik, sarılık ve diffüz kaşıntı şikayetleri ile devam etti. Dermatolojik muayenede, diffüz eritematöz, alt ekstremitelerde daha belirgin olmak üzere hastada kabuklu papüllerin olduğu görüldü. Hasta mevcut bulgulara göre akut viral hepatit ve jeneralize prüritüs olarak teşhis edildi. Hiperbiluribinemi ve kaşıntı kontrolü için Kolestiramin 16 g/gün ve Akrivastin oral yoldan başlanıldı. Olgu tedavinin 8. gününde iyileşti ve kendi isteği üzerine taburcu edildi. Sonuç olarak jeneralize kaşıntısı olan ve daha önceden herhangi bir cilt rahatsızlığı olmayan hastalar HAV enfeksiyonu açısından araştırılmasında yarar vardırÖğe Güneydoğu Anadolu bölgesindeki kronik ürtiker hastalarda otolog serum ve plazma testlerinin sonuçları(2011) Sula, Bilal; Yeşilova, Yavuz; Doğruk, Sevval Kaçar; Uçmak, DeryaGiriş: Kronik ürtiker hastalarının serumlarında mast hücreleri ve bazofillerin yüzeyinde bulunan yüksek afiniteli IgE reseptörlerine (Fc?RI?) veya IgE’ye karşı IgG tipi fonksiyonel antikorlar bulunmaktadır. Bu otoantikorların varlığı otolog serumun dermis içine enjeksiyonu ile oluşan papül ve eritem reaksiyonu olan otolog serum testi ile gösterilebilir. Son yıllarda kronik ürtikerde otolog serum deri testinin yerine otolog plazma deri testinin daha uygun olabileceği düşünülmektedir. Bu çalışmada, kronik ürtiker hastalarda otolog serum deri testi ve otolog plazma deri testi sonuçları değerlendirildi. Gereç ve Yöntem: Temmuz 2009-Kasım 2010 tarihleri arasında dermatoloji polikliniğimize başvuran 34 kronik ürtiker hastası ile 30 sağlıklı gönüllüden oluşan kontrol grubu çalışmaya alındı. Kronik ürtiker hastaları ve kontrol grubuna otolog serum ve otolog plazma deri testleri uygulandı. Kronik ürtiker hastalarının ürtiker aktivite skorları hesaplandı.Bulgular: Otolog serum deri testi kronik ürtiker hastalarında %67.6 oranında, kontrol grubunda %26,7 oranında pozitif olarak saptandı. Otolog plazma deri testi kronik ürtiker hastalarında %79.4 oranında kontrol grubunda ise %30 oranında pozitif olarak tespit edildi. Hastalık süresi 1-5 yıl arasında olan kronik hastalarda her iki deri testinde daha yüksek oranlarda pozitif bulundu. Otolog serum ve otolog plazma deri testleri pozitif olan kronik ürtiker hastalarının ürtiker aktivite skorları, negatif olan kronik ürtikerli hastaların değerlerine göre yüksekti. Sonuç: Otolog plazma deri testinin kronik ürtikerli hastalarda otolog serum testine göre daha yüksek bulunması, hastalığın patogenezindeki yeni gelişmeler ışığında, otolog plazma testinin kronik ürtiker hastalığında otoimmüniteyi tespit etmede alternatif bir test olabilir.Öğe High frequency of fibromyalgia in patients with acne vulgaris(Turkish League Against Rheumatism, 2016) Yazmalar, Levent; Çelepkolu, Tahsin; Batmaz, İbrahim; Sarıyıldız, Mustafa Akif; Sula, Bilal; Alpaycı, Mahmut; An, İsa; Burkan, Yahya Kemal; Uçak, Haydar; Çevik, RemziABSTRACT: Objectives: This study aims to investigate the frequency of fibromyalgia syndrome and to specify fibromyalgia syndrome-associated clinical symptoms in patients with acne vulgaris. Patients and methods: Eighty-eight patients (28 males, 60 females; mean age 23.2±5.1 years; range 18 to 40 years) with acne vulgaris and age, sexand body mass index-similar 76 healthy controls (14 males, 62 females; mean age 24.5±2.9 years; range 18 to 35 years) were included. Acne vulgaris was evaluated by using the Global Acne Scale, while Hospital Anxiety and Depression Scale was used to evaluate anxiety. Results: Fibromyalgia-associated pain, sleep disturbance, anxiety, and menstrual cycle disturbance were significantly more frequent in patients with acne vulgaris than controls. Also, the severity of anxiety and the number of tender points were significantly higher in the acne vulgaris patients than controls. Conclusion: This study indicates that patients with acne vulgaris have increased frequency of fibromyalgia syndrome than healthy controls (21.6% versus 5.3%, respectively).
