Yazar "Polat, Merve" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 2 / 2
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Türk hukukunda birlikte velayet(Dicle Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, 2022) Polat, Merve; İpekyüz, Filiz YavuzTarihsel süreç içerisinde toplum nezdinde yaşanan sosyal ve kültürel gelişmeler, toplumun en küçük yapı taşı olan aileyi de etkilemiş ve bu alanda birçok değişimi beraberinde getirmiştir. Bu değişim neticesinde velayet, önceleri babanın çocuk üzerindeki egemenliğini ve mutlak otoritesini ifade ederken günümüzde, ana ve babaya çocuğun üstün yararının korunması amacıyla tanınan hak ve yükümlülüklerin bütününü ifade etmektedir. Uluslararası sözleşme metinlerinde ve ulusal kanunlarda çocuğun bir hak sujesi olarak kabulü, velayet kavramında yaşanan bu değişimin önemli nedenlerinden biridir. Türk Medeni Kanunu'nun 336/1.maddesinde, evlilik birliği içerisinde velayetin ana ve babaya birlikte ait olacağı kabul edilmiştir. Ancak evlilik dışı ilişkide veya evlilik birliğinin boşanma ile sona erdiği hallerde, birlikte velayetin uygulanıp uygulanamayacağı öğretide tartışmalıdır. Zira birçok hukuk sisteminde ve uluslararası hukuki metinde, evlilik dışı birlikten doğan veya evlilik birliğinin boşanma ile sona ermesi halinde var olan müşterek çocuğun velayetinin, kural olarak ana ve babaya birlikte verilebileceği kabul edilmişken TMK, evlilik birliği içerisinde doğmuş olan çocuklar haricinde birlikte velayete ilişkin bir düzenleme içermemektedir. Nitekim ülkemizde, yabancı devlet mahkemeleri tarafından verilen birlikte velayet kararlarının tanıma ve tenfizi, birlikte velayetin Türk kamu düzenine aykırı olduğu gerekçesiyle yıllarca kabul görmemiştir. Son yıllarda Yargıtay, görüş değişikliğine giderek birlikte velayetin Türk kamu düzenine aykırı olmadığına ilişkin kararlar vermiş ve bu doğrultuda birlikte velayet, TMK kapsamında daha tartışılır hale gelmiştir. Çalışmamızda, uluslararası sözleşmeler, mevcut kanuni düzenlemeler ve öğretideki görüşler kapsamında, birlikte velayetin Türk hukukunda evlilik birliği içerisinde olduğu gibi boşanma durumunda ve evlilik dışı ilişkilerde uygulanabilirliği incelenmiştir.Öğe Türk Medeni Kanunu ve öğretideki görüşler ışığında birlikte velayet(Dicle Üniversitesi Hukuk Fakültesi, 2022) İpekyüz, Filiz Yavuz; Polat, Merve4721 Sayılı Türk Medeni Kanunu’nun (TMK) 336/1. maddesi gereğince ana ve baba, evlilik birliği içerisinde velayet hakkına birlikte sahiptirler. Evlilik birliği içerisinde ana ve babadan her biri, velayet hakkını birbirinden bağımsız ve eşit bir şekilde kullanırlar; çocuk üzerindeki hak ve yükümlülükleri çocuğun üstün yararı doğrultusunda, birlikte yerine getirirler. Evlilik birliği içerisinde ana ve babanın velayet hakkını birlikte kullanacağına ilişkin TMK’da net bir hüküm mevcut ise de, evliliğin boşanma ile sona ermesi halinde veya evlilik dışı ilişkilerde, müşterek çocuğun velayetinin ana ve baba tarafından birlikte kullanılacağına yönelik bir hüküm yer almamakta; var olan düzenlemeler de birlikte velayete imkân tanımamaktadır. Bu husus, son yıllarda öğretide gittikçe tartışmalı hale gelmiştir. Mehaz kanunumuz olan İsviçre Medeni Kanunu’nu da dahil olmak üzere birçok ülkenin medeni kanunu, evlilik birliğinin boşanma ile sona erdiği durumlar ile evlilik dışı ilişkilerde birlikte velayete imkân tanıması ve ayrıca Türkiye’nin taraf olduğu birçok milletlerarası antlaşmada yer alan hak ve ilkeler çerçevesinde birlikte velayetin evlilik birliği içerisinde olduğu gibi boşanma durumunda ve evlilik dışı ilişkide de mümkün olması, bu tartışmanın en önemli nedenlerindendir. Çalışmamızda, mevcut kanuni düzenlemeler kapsamında Türk hukukunda boşanma durumunda ve evlilik dışı ilişkilerde birlikte velayetin mümkün olup olmadığı, öğretideki görüşler çerçevesinde değerlendirilecektir.
