Yazar "Mete, Nuriye" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 20 / 36
  • [ X ]
    Öğe
    Akut miyokard infarktüsünde lipoprotein (a) ve lipid profilindeki diğer değişiklikler
    (1997) Toprak, Gülten; Çolpan, Leyla; Toprak, Nizamettin; Mete, Nuriye; Bıyık, İsmail
    Son zamanlarda yapılan çalışmalarda akut miyokard infarktüsünde (AMI) lipoprotein (a) düzeylerinin anlamlı olarak yükseldiği bil¬dirilmiştir. Çalışmamızda AMI olgularında lipoprotein (a) (Lp(a)) ve diğer lipid profili göstergelerindeki değişiklikleri saptamayı ve aralarında anlamlı ilişkiler olup olmadığını ortaya koymayı amaçladık. Çalışmaya Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi Kardiyoloji Kli¬niğine AMI tanısı ile yatırılan 45 hasta alındı. Hastalarda, lipoprotein (a), total kolesterol, HDL/K, LDL/K, total trigliserid düzeyleri ölçüldü. Sonuçlar 20 kişilik sağlıklı kontrol grubundaki değerler ile karşılaştırıldı. Lipoprotein (a) düzeyleri hasta grubunda (27.9+4.8 mgr/dl.) kontrol grubuna göre (20.4+1.27 mgr/dl) anlamlı olarak daha yüksek bulundu (p<0.001). Fibrinojen düzeyleri hasta grubunda (549.2+212.8 mgr/dl) kontrol grubunda (320+48 mgr/dl) olarak saptandı (p<0.001). Hasta grubunda total koleste¬rol, LDL-K ve total trigliserid düzeyleri kontrol grubuna göre belirgin olarak daha yüksekti (p<0.001). HDL-K düzeyleri hasta gru¬bunda (33.9+10.18 mgr/dl) kontrol grubuna göre (49.6+12.83 mgr/dl) anlamlı olarak daha düşük bulundu (p<0.001). Sonuç olarak; lipoprotein (a) düzeyleri AMI olgularında anlamlı olarak yüksekti. Total kolesterol, LDL-K, Total trigliserid düzeyleri de anlamlı ola¬rak yüksek olmasına rağmen yüksek lipoprotein (a) düzeyleri ile aralarında anlamlı korelasyonlar saptanmadı. Yine yüksek lipoprotein (a) düzeyleri ile düşük HDL-K düzeyleri arasında anlamlı bir ilişki saptanmadı. Yüksek fibrinojen düzeyleri ile lipoprotein (a) düzeyleri arasında korelasyon bulunmadı. Çalışmamızda yaş ile HDL-K düzeyleri arasında pozitif bir korelasyon (0.444) dikkat çekti (p<0.01). Bu sonuç; HDL-K düzeylerindeki bir azalmanın erken miyokard infarktüsü için bir predispozisyon oluşturabileceği ve erken miyokard infarktüsü için bir gösterge olabileceği şeklinde yorumlandı.
  • [ X ]
    Öğe
    Alterations of erythrocyte and plasma lipid peroxides as well as antioxidant mechanism in patients with type II diabetes mellitus (NIDDM)
    (1998) Toprak, Gülten; Canoruç, Naime; Mete, Nuriye; Koçyiğit, Yüksel; Atamer, Aytaç; Atamer, Yıldız
    It has been maintained that free oxygen radicals (FOR) that occur in cell have important roles in the ethiopathogenesis of diabet, and that cell damage progressing as a result of their accumulation is responsible for the development of diabetic complications. In recent years, along with free oxygen radicals, antioxidant mechanisms and the substances influencing as free radical cleaner have been investigated in connection with diabet. With this respect, in a total of 30 patients with type II Diabetes Mellitus (NIDDM), 15 with diabetic retinopathy and 15 without diabetic retinopathy, and in 20 healthy subjects, we measured glutathione (GSH), catalase and antiperoxidant Superoxide dismutase (SOD) levels as well as plasma and eritrosit levels of Maiondialdehid (MDA), which is the last product of oxydation of polyunsaturated fatty acids. Erythrocyte and plasma MDA levels of patients with diabetic retinopathy were higher relative to those withouut diabetic retinopathy (P<0.001, P<0.005). In both diabetic groups, erythrocyte and plasma levels were observed to have increased considerably when compared with those in the control group (P<0.001). It was determined that, while erthrocyte SOD, catalase and glutathione levels in he groups with diabetic retinopathy decreased significantly relative to those in the control group, a slight decrease occurred in the SOD levels of the group without diabetic retinopathy with respect to controls, and that this, however, was statistically insignificant (P<0.05). Still, the decrease in the catalase and glutathione levels was found to be significant (P<0.02). These results indicate that accompaniment of inhibited antioxidant defence systems with increased lipid peroxide levels leading to damage in endotelial cell membran is important not only in the progress of diabete but also in the development of diabetic complications.
  • [ X ]
    Öğe
    Alterations of Hematological Variations in Rats Exposed to Extremely Low Frequency Magnetic Fields (50Hz)
    (Elsevier Science Inc, 2009) Cakir, Dilek Ulker; Yokus, Beran; Akdag, Mehmet Zulkuf; Sert, Cemil; Mete, Nuriye
    Background and Aims. The aim of this study was to evaluate the possible effects of in vivo exposure to extremely low frequency electromagnetic fields (ELF-EMF) on whole blood parameters (hematological parameters) in rats. Methods. Forty eight female Wistar rats, obtained from the Medical Science Application and Research Center, Dicle University, Turkey in 2004 were divided into four separate groups: two exposed groups (0.97 mT, 50 and 100 days, 3 h/day) and two controls (sham). Results. Eosinophil, hemoglobin and MPV levels significantly decreased in rats that were exposed to EMF for 50 days. When the data for rats exposed for 50 days and 100 days were compared, it was found that MPV levels in rats exposed for 100 days were significantly lower. There was no significant difference in total leukocyte, neutrofil, lymphocyte, monocyte, eosinophil and basophil counts, or in erythrocyte, Hct, MCH, MCHC, RDW, PLT and PDW levels between the exposed and sham-exposed groups. ELF-EMF exposure had no effect on body weight. Also, liver weight did not show any significant difference between groups. Conclusions. Our results indicate that the applied ELF-EMF exposure may induce slight but statistically significant alterations in some hematological parameters of rats, within the physiological range. (C) 2009 IMSS. Published by Elsevier Inc.
  • [ X ]
    Öğe
    Diyarbakır İli Eğil İlçesinde İlköğretim Çağındaki Çocuklarda Serum Çinko Düzeyi ve Büyüme Gelişme İle İlişkisi
    (2016) Korkmaz, Ahmet; Bucaktepe, P. Gamze Erten; Toksöz, Perran; Ceylan, Ali; Toktaş, İzzettin; Mete, Nuriye
    Amaç: Bu çalışma Diyarbakır'ın Eğil İlçesinde ilköğretim çağındaki çocuklarda kan serum çinko (Zn) düzeyi ile büyüme, gelişme ve anemi arasındaki ilişkiyi değerlendirmek amacıyla planlanmıştır. Yöntem: Çalışmaya 2009 yılında Eğil'de öğrenim gören 176 ilköğretim öğrencisi alındı, serum çinko düzeyleri ile boy, ağırlık ve hemoglobin değerleri ölçüldü, sosyodemografik özellikleri kaydedildi. Serum çinko düzeyi ile ağırlık, boy ve anemi arasındaki ilişki incelendi. Bulgular: Araştırmaya katılanların %56.3'ü (n=99) erkek, %43.8'i (n=77) kız öğrenciydi. Yaş ortalamaları 10.9±2.5'ti. Çocukların %20.5'inin (n=36) yaşına göre ağırlığı ve %29.5'inin (n=52) yaşına göre boyu -2 standart deviasyonun altında idi. Serum çinko düzeyleri ortalaması erkeklerde 107.8±41.0 ?g/dL, kızlarda 99.8±36.1 ?g/dL, toplamda 104.3±39.0 ?g/dL bulundu (p=0.176). Öğrencilerin %36.4'ünde (n=64) serum çinko düzeyi düşük bulundu. Serum çinko düzeyi ile yaşa göre boy uzunluğu (p<0.001) ve anemi durumu (p=0.02) arasında anlamlı ilişki vardı. Sonuç: Eğil'de öğrencilerin yaşadığı evler kalabalık ve aileler çok çocukludur. Öğrencilerde önemli derecede beslenme ve büyümegelişme geriliği saptanmış olup serum çinko düzeyi eksik çocuklarda bu daha belirgindir. Ailelere çocukların dengeli ve yeterli beslenmesi konusunda eğitimler verilmesi ve okullarda beslenme saatlerinin olması önemlidir
  • [ X ]
    Öğe
    The effect of fish oil on liver and plasma MDA and antioxidant status of rats
    (1999) Mete, Nuriye; Işık, Fatma Birgül; Gürkan, Fuat; Erdinç, Levent
    The question how fish oil (FO) and soybean oil (SO) change the state of antioxidant and the lipid peroxidation in liver and plasma of rats and the protective role of vitamin E were investigated. Six-week-old forty male Sprague-Dawley rats were divided into five groups. One of the groups fed a control diet, another one fed SO, while the other three groups fed FO diet at the level of 10% Vitamin E supplementation was maintained to three different levels 3, 50, 150 IU/per kg diet in the FO diets and 3 IU vitamin E per kg of the SO diet. At the end of tenth week, blood was drawn under ether anesthesia and finally plasma and red blood cell samples were separated. Liver tissues were washed by 0.9% NaCl, then dried by a filter paper and stored at -60oC. The malondialdehyde (MDA) amount as an indicator of lipid peroxidation was not significantly affected in the SO group, while it was found increased both in serum and liver tissue in the FO group with vitamin E supplementation of 3 IU/kg diet (P<0.001). Erythrocyte GSH levels and liver GSH-Px activity were not significantly different between the SO and the control group, while there were significant differences in the FO group with the lowest dose of vitamin E (p<0.001). Catalase activity was not statistically different between groups. MDA production decreased and the antioxidant status was improved by higher doses of vitamin E fed together with FO. A statistically significant positive correlation was found between dietary vitamin E and plasma vitamin C, erythrocyte GSH and liver GSH-Px (P<0.01). In conclusion decreased antioxidant defence and increased MDA amount in the FO fed rats changed to normal with vitamin E supplementation. As significant correlations were found between vitamin E and other antioxidants, vitamin E seems necessary to maintain appropriate levels of other physiological antioxidants.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Effects of active and passive smoking on antioxidant enzymes and antioxidant micronutrients
    (2005) Yokuş, Beran; Mete, Nuriye; Çakır, Ülker Dilek; Toprak, Gülten; 0000-0003-4585-3712
    In the present study, we analyzed the relationship between cigarette smoke exposure and several markers of oxidative status, plasma thiobarbituric acid reactive substances, erythrocyte glutathione peroxidase, superoxide dismutase and catalase in a group of students. Of the 105 men enrolled into the study, 35 had never smoked and not exposed to cigarette smoke at all. Thirty five had smoked at least 15 cigarettes per day for at least five years (active smokers) and 35 had been exposed to cigarette smoke at indoor environment at least 2 cigarette/day on ?5d/wk for > 6 months (passive smokers). The urine cotinine level was used as a smoking marker. Erythrocyte SOD activity and plasma TBARs were significantly higher in active and passive smokers than in non-smokers (p < 0.05). However, erythrocyte GSH-Px and CAT were significanly lower in active smokers than in non smokers (p < 0.05). Serum vitamin C and E levels were significantly lower in active and passive smokers than in nonsmokers (p < 0.05). For active and passive smokers, there were significant possitive correlations between urine cotinine levels and plasma TBARs levels (r = 0.60, p < 0.01, r = 0.43, p < 0.05) and a negative correlation between urine cotinine levels and plasma vitamin C (r = -0.48, p < 0.05, r = -0.59, p < 0.01). In conclusion, during both passive and active smoking, oxidative stress was clearly exacerbated and the dynamic balance between oxidation and antioxidation was seriously disrupted, which was closely related to many disorders or diseases in active and passive smokers.
  • [ X ]
    Öğe
    Effects of fish oil hepatic peroxidation in rats and antioxidant role of vitamin E
    (2000) Canoruç, Fikri; Ketani, Aydın; Gürkan, Nihat; Mete, Nuriye; Canoruç, Naime
    Bu çalışmada balık yağı ile beslenen ratlarda hepatik lipid peroksidosyonunu nasıl etkilediği ve farklı dozlarda E vitamininin etkisi araştırıldı. Yöntem: 250±30 arasında değişen, 6 haftalık 32 erkek sprague-Dawley türü rat kullanıldı. Ratlar biri kontrol olmak üzere 4 gruba ayrıldı. Bütün gruplara diyetlerinin % 10'unu balık yağı oluşturacak şekilde bir diyet uygulandı. Ayrıca kontrol grubu dışındaki diğer üç gruba sırasıyla 3, 45, 209 IU/kg diyet olacak şekilde farklı dozlardaki E vitamini balık yağı ile birlikte verildi. 10 haftalık bir süreden sonra karaciğer dokusu alındı. Karaciğer dokusundaki lipid peroksidasyonu derecesi tiyobarbitürik asit yöntemi ile MDA tayini yapılarak bulundu. Ortalama değerler kontrol grubunda 148 mg/g doku, grup I'de 138, grup II'de 87.50 ve grup III'te ise 81.50 nmol/g doku olarak bulundu. Kontrol grubu ile karşılaştırıldığında grup II ve III'te lipid peroksidasyonu anlamlı bulundu (P<0.001). Grup I'deki yükselme, grup II ve III'e göre daha anlamlıydı (P<0.001). Grup II ve III arasında çok anlamlı bir fark görülmedi (P>0.005). Sonuç: Belli oranda balık içeren bir diyetle beslenen ratlar'da hepatik lipid peroksidasyonunun arttığı ve E-vitaminin bunda önemli bir koruyucu etkisinin olduğu görüldü. En etkin koruma 45 IU/kg diyet E-vitamini uygulanan grupta görüldü.
  • [ X ]
    Öğe
    Elevated Serum Levels of Calprotectin (Mrp8/14) in Patients with Systemic Sclerosis
    (Clinical & Exper Rheumatology, 2014) Oktayoglu, Pelin; Mete, Nuriye; Kaya, Halide; Caglayan, Mehmet; Bozkurt, Mehtap; Nas, Kemal
    [Abstract Not Available]
  • [ X ]
    Öğe
    Elevated serum levels of calprotectin (MRP8/MRP14) in patients with Behcet's disease and its association with disease activity and quality of life
    (Taylor & Francis Ltd, 2015) Oktayoglu, Pelin; Mete, Nuriye; Caglayan, Mehmet; Bozkurt, Mehtap; Bozan, Turgut; Em, Serda; Nas, Kemal
    Background. Behcet's disease (BD) is an inflammatory disease with multisystem chronic vasculitis. The disease is characterized by attacks of oral and genital ulcerations, skin lesions, arthritis, uveitis and deep vein thrombosis. The main histopathological feature is known to be vascular inflammatory change. Calprotectin (MRP8/MRP14) has been identified as an important alarmin that is expressed by activated phagocytes, granulocytes, monocytes and vascular endothelial cells, recognized by toll-like receptors, and induces a thrombogenic and inflammatory response in human microvascular endothelial cells. Aim. We aimed to investigate the serum levels of calprotectin in patients with BD and its association with disease activity and quality of life. Materials and methods. Forty-eight patients (25 males and 23 females) and 47 healthy controls (29 males and 18 females) were included to study. BD Current Activity Form (BDCAF) was used to assess the disease activity of patients with BD. Quality of life was assessed by using the Nottingham Health Profile (NHP). Depression and anxiety symptoms were assessed by using the Hospital Anxiety and Depression Scale (HADS). Serum level of calprotectin was determined using an ELISA kit. Results. Serum levels of calprotectin was significantly higher in patients with BD compared to healthy controls (p = 0.001). Serum levels of calprotectin did not correlate with the sores of BDCAF, NHP and HADS. Conclusion. Calprotectin may play a significant role in the pathogenetic mechanisms of BD. Further insight into this area of research might provide opportunities to develop novel treatment strategies.
  • [ X ]
    Öğe
    Elevated Serum Levels of Calprotectin (Myeloid-Related Protein 8/14) in Patients With Ankylosing Spondylitis and Its Association With Disease Activity and Quality of Life
    (Lippincott Williams & Wilkins, 2014) Oktayoglu, Pelin; Bozkurt, Mehtap; Mete, Nuriye; Caglayan, Mehmet; Em, Serda; Nas, Kemal
    Background: Calprotectin is one of the major leukocyte S100 proteins showing both calcium binding and antimicrobial characteristics. The serum level of calprotectin is markedly elevated in patients with inflammatory bowel disease, rheumatoid arthritis, as well as systemic lupus erythematosus and has been suggested to play a prominent role in both progression and pathogenesis of these diseases. Aim: The purpose of this study was to investigate the serum level of calprotectin in patients with ankylosing spondylitis (AS) and its association with disease activity and other clinical characteristics of AS. Materials and Methods: Thirty-one patients who met the modified New York criteria for AS and 45 healthy controls were included in this study. Both Bath AS disease activity index and AS disease activity score were applied on the patients with AS for the assessment of disease activity; Bath AS functional index, for the assessment of functional activity; Bath AS radiology index, for the assessment of radiological damage; and the AS quality of life questionnaire for the assessment of disease-related life status. Spinal and hip measurements were performed using Bath AS metrology index. The serum level of calprotectin was determined using enzyme-linked immunosorbent assay kit. Results: Mean serum level of calprotectin was significantly higher in the patients with AS compared with healthy controls (P = 0.003). Serum levels of calprotectin did not correlate with Bath AS disease activity index, AS disease activity score, Bath AS functional index, Bath AS radiology index, Bath AS metrology index, modified Schober, chest expansion, AS quality of life questionnaire, erythrocyte sedimentation rate, and C-reactive protein values (P > 0.05). Conclusions: Our results suggest that calprotectin might play an important role in the pathogenetic mechanisms of AS; however, the calprotectin levels did not correlate with the measurements of disease activity, functional abilities, radiological damage, and the quality of life in these patients. Further insight into this area of research might provide opportunities to develop novel treatment strategies, which take into account the role of these peptides in the pathogenetic mechanisms of AS.
  • [ X ]
    Öğe
    Hepatic osteodystrophy and liver cirrhosis
    (Baishideng Publishing Group Inc, 2010) Goral, Vedat; Simsek, Mehmet; Mete, Nuriye
    AIM: To investigate the correlation between hepatic osteodystrophy and osteoporosis in patients with liver cirrhosis. METHODS: Bone mineral density of the patients (n = 55) and that of the control group (n = 30) were measured by dual-energy X-ray absorptiometry. All the women in the study were premenopausal. Deoxypyridinoline, pyridinoline and urinary Ca2+ were measured as bone destruction markers, while alkaline phosphatase (ALP), osteocalcin and insulin-like growth factor-1 (IGF-1) were measured as bone formation markers. Furthermore, interleukin-1 (IL-1), IL-6, tumor necrosis factor a (TNF-alpha), vitamin D3, direct bilirubin, albumin, cortisol and parathyroid hormone (PTH) levels were measured. The independent Student t test and chi(2) test were employed in comparing both groups, and the Pearson correlation test was used to determine associations. RESULTS: Comparing cirrhosis and control groups, lumbar total T-score (-1.6 +/- 1.2 g/cm(2) vs -0.25 +/- 1.3 g/cm(2), P < 0.001), lumbar total Z-score (-1.2 +/- 1.23 g/cm(2) vs -0.6 +/- 1.3 g/cm(2), P < 0.001), total femur T-score (-0.05 +/- 1 g/cm(2) vs -0.6 +/- 0.9 g/cm(2), P = 0.003) and total femur Z-score (-0.08 +/- 1.5 g/cm(2) vs 0.7 +/- 0.9 g/cm(2), P = 0.003) showed significantly lower values in the cirrhosis group. Blood ALP level (109.2 +/- 57 U/L vs 62.6 +/- 32.5 U/L, P < 0.001), IL-6 level (27.9 +/- 51.6 pg/mL vs 3.3 +/- 3.1 pg/mL, P = 0.01), TNF-alpha level (42.6 +/- 33.2 pg/mL vs 25.3 +/- 12.3 pg/mL, P = 0.007) and direct bilirubin level (0.9 +/- 0.7 mg/dL vs 0.3 +/- 0.2 mg/dL, P < 0.001) were significantly higher in the cirrhosis group. IGF-1 level (47.7 +/- 26.2 ng/mL vs 143.4 +/- 53.2 ng/mL, P < 0.001), osteocalcin level (1.05 +/- 2.5 ng/mL vs 7.0 +/- 13 ng/mL, P = 0.002) and 24 h urinary Ca2+ (169.6 +/- 227.2 mg/dL vs 287 +/- 168.6 mg/dL, P = 0.003) were significantly lower in the cirrhosis group. Urinary deoxypyridinoline/creatinine (9.4 +/- 9.9 pmol/pmol vs 8.1 +/- 5.3 pmolhimol, P = 0.51), urinary pyridinoline/creatinine (51.3 +/- 66.6 pmol/mu mol vs 29 +/- 25.8 pmol/mu mol, P = 0.08), blood IL-1 level (3.4 +/- 8.8 pg/mL vs 1.6 +/- 3.5 pg/mL, P = 0.29), vitamin D3 level (18.6 +/- 13.3 mu g/L vs 18.4 +/- 8.9 mu g/L, P = 0.95), cortisol level (11.1 +/- 4.8 mu g/dL vs 12.6 +/- 4.3 mu g/dL, P = 0.15) and PTH level (42.7 +/- 38 mu g/dL vs 34.8 +/- 10.9 mu g/dL, P = 0.27) were not significantly different. CONCLUSION: Hepatic osteodystrophy is an important complication encountered in patients with liver cirrhosis and all patients should be monitored for hepatic osteodystrophy. (C) 2010 Baishideng. All rights reserved.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Homozigot beta talasemili olgularda serum bakır ve çinko düzeyleri
    (Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi, 1993) Mete, Nuriye; Demirel, Nurten; Haspolat, Yusuf Kenan; Gürkan, M. Fuat
    Homozigot beta talasemi'li 12 çocuğun serum bakır ve çinko düzeyleri ölçüldü. Serum çinko düzeyi (75.2+-27.01mg/dl) kontrol grubuna göre(105.9+-16 mg/dl) anlamlı düşük iken, serum bakır düzeyinde (138.1+-29.55 mg/dl) kontrol grubuna (149.3+-18 mg/dl) göre anlamlı bir fark saptanmadı. Tüm olgularda HbF %50 ile %98 arasında bulundu. Hemoglobin düzeyi 10 olguda (%83) 7g/dl'nin altındaydı.
  • Küçük Resim
    Öğe
    İnsulin dependent diabetes mellitus (İDDM)'lu çocuklarda serum çinko ve bakır düzeyleri ile serum proteinleri arasındaki ilişkiler
    (Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi, 1991) Mete, Nuriye; Demirel, Nurten; Demirel, Nilüfer; Tarakçıoğlu, Mehmet; Bolat, Özer; Haspolat, Yusuf Kenan
    Bu çalışma, İnsülin Dependent Diabetes Mellitus (İDDM)'lu 27 çocuk ile 20 sağlıklı çocuğun kan serumu yapıldı. Serum bakır ve serüloplazmin düzeyi kontrol gruba göre anlamlı yüksek iken, serum çinko, total protein ve albumin düzeyleri anlamlı bir değişiklik göstermedi. Diyabetli hasta grubunda serum bakır ve çinko düzeyi ile glukoz, protein ve albumin arasında anlamlı bir ilişki yoktu. Serum bakır düzeyi ile seruloplazmin arasındaki ilişki anlamlıydı. Kontrol grubunda böyle bir ilişki görülmedi.
  • [ X ]
    Öğe
    İnsüline bağımlı ve insüline bağımsız diabetes mellitus'ta anormal serum immunoglobulin yoğunlukları
    (1996) Batun, Sabri; Taşkapan, Çağatay; Mete, Nuriye; Işık, Fatma Birgül; Mete, Mahmut
    insuline bağımlı diabetes mellitus (IDDM)'lu hastaların % 49'unda, insûline bağımsız diabetes mellitus (NIDDM)'lu hastaların % 52'sinde anormal serum IgA yoğunlukları görüldü. Anormal IgG yoğunlukları ise daha düşük orandaydı (IDDM'ta % 10.2, NIDDM'ta % 12.3). IgA ve IgG'nin tersine, IgM yoğunlukları toplam diyabetiklerin % 43.3ünde kontrollere göre daha düşük bullundu. IgA'nın fruktozamin HbAlc, ve albumin ile korelasyon gösterdiği saptandı. Sonuç olarak IgA konsantrasyonlarının glisemik kontrol ile ilişkili oduğu ve glisemik kontrolün bozuk olduğu hastalarda diğer immunglobulinlerde de anormal yoğunlukların olduğu görüldü.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Investigation of cytotoxic and apoptotic effects of 63 compounds obtained from Salvia species: Promising anticancer agents
    (Wiley, 2022) Kandemir, Sevgi İrtegün; Fidan, Hilal Saruhan; Yener, İsmail; Mete, Nuriye; Ertaş, Abdulselam; Topçu, Gülaçtı; Kolak, Ufuk
    Since ancient time, Salvia L. species have been commonly used to treat colds, bronchitis, tuberculosis, heart diseases, and menstrual and digestive disorders in traditional medicine all around the world. They have been also used as tea and spice. Studies indicated that diterpenes and triterpenes isolated from Salvia species possess various pharmacological and biological effects such as anti-inflammatory, antiviral, cytotoxic, antioxidant, and hepatotoxic activities. Flavones were also shown to have antimicrobial, antioxidant, and cytotoxic potentials. Salvia extracts also exhibit anti-Alzheimer, antiseptic, cardiovascular, antihypertensive, and antituberculous effects. To investigate the effects of 63 secondary metabolites from Salvia species on cell viability and apoptosis, Salvia secondary metabolites including 25 phenolics, 4 fatty acids, 19 abietane diterpenoids, 12 triterpenoids, and three steroids were examined on healthy cell line (PDF), breast cancer (MCF-7), and colon cancer (HT-29) cell lines using MTT method. In addition, the effects of rosmarinic acid, 6,7-dehydroroyleanone, acetyl royleanone, ferruginol, carnosic acid, carnosol, cryptotanshinone, beta-sitosterol, and ursolic acid on pro-apoptotic Bax and antiapoptotic Bcl-2 protein expression levels were investigated by Western Blot method. Practical applications Phenolic compounds (apigenin, chrysin, and luteolin) and diterpenes (especially dihydrotanshinone I, carnosic acid, and carnosol), and almost all of the triterpenes exhibited high toxic effects on healthy cell line. Cytotoxic effects of cryptotanshinone, 12-hydroxy abieta-1,3,5(10),8,11,13-hexaene, 12-demethylmulticauline, 6,7-dehydroroyleanone, acetyl royleanone, ferruginol, ursolic acid, and 3-acetyl lupeol were relatively higher than their toxic effects. Acetyl royleanone, 6,7-dehydroroyleanone, carnosic acid, and cryptotanshinone were found to have anticancer potential based on their modulating effects on the expression levels of Bax and Bcl-2 proteins which play important roles in the regulation of apoptosis. The results of the present study showed that acetyl royleanone, cryptotanshinone, 6,7-dehydroroyleanone, carnosic acid, and cryptotanshinone have potential to be used in the pharmaceutical industry
  • [ X ]
    Öğe
    Koyun karaciğer alkali fosfatazının kısmen saflaştırılması, fizikokimyasal ve kinetik özelliklerinin araştırılması
    (2000) Atamer, Yıldız; Mete, Nuriye; Yokuş, Beran
    Bu çalışmada alkali fosfataz (ALP) enzimi koyun karaciğerinden kısmen saflaştırılarak kinetik ve fizikokimyasal özellikleri incelenmiştir. Koyun karaciğerinden 18.32 kat saflaştırılmış enzimin spesifik aktivitesi 0,843 İU/mg protein olarak bulundu. Saflaştırma işlemleri, homojenizasyon, N-Butanol ekstraksiyonu, aseton ve etanol-kloroformla çöktürme basamaklarını içermektedir. Kısmen saflaştırılan enzimin 25°C'de, 0.1 mM Glisin-Magnezyuın tamponunda (pH 10.5), p-Nitrofenilfosfat (p-NPP) substratına karşı Michaelis-Menten ve Lineweaver-Burk grafikleri çizilerek Kın değeri 0,31 mM olarak hesaplandı. Daha sonra sıcaklık, pH, L-Histidin, Tiyoüre ve Fosfat' in enzim aktivitesi üzerine etkisi araştırıldı. Enzimin 56 °C de zamanla aktivitesinin azaldığı ve 30 dakika sonunda aktivitesinin % 96.5' ini kaybettiği gözlendi. 65 °C sıcaklıkta ise ilk 5 dakikada aktivitenin hemen hemen tamamının kaybedildiği gözlenmiştir. Enzimin p-NPP için optimum pH' sı 10.4 olarak bulunmuştur. Son ürün olan fosfatın enzimi inhibe ettiği, L-Histidin'in unkompetitif inhibisyona yol açtığı gözlenmiştir. Tiyoüre'nin ise enzim aktivitesi üzerine hiçbir etkisinin olmadığı tespit edilmiştir.
  • [ X ]
    Öğe
    Lipid peroxidation, lipoprotein and trace element alterations in type II diabetics
    (1997) Atamer, Yıldız; Canoruç, Naime; Çelik, Salih; Mete, Nuriye; Atamer, Aytaç; Koçyiğit, Yüksel
    Tip II Diabetik'lerde Lipid Peroxidasyonu, Lipoproteinler ve İz Element Değişimleri Bu çalışmada, 34 tip II diabetes mellitus (NIDDM)'lu ve 20 sağlıklı kişide, membran lipidpe-roxidasyonunun önemli bir göstergesi olan malondialdehid (MDA) düzeyleri ile serum Cu, Zn, seruloplazmin ve lipid fraksiyonlanndaki değişiklikler araştırılmıştır. NIDDM'da serum MDA, Cu, seruloplazmin, trigliserid, total kolesterol, LDL-kolesterol ve açlık kan şekeri düzeylerinin kontrol-. lere göre yüksekliği istatistiksel olarak anlamlı bulundu (P<0.001). Serum Zn ve HDL-kolesterol düzeylerinin ise kontrollere göre düşüklüğü anlamlıydı (P<0.001). Bulgular, NIDDM'da söz konusu parametrelerin, hastalığın şiddetinin anlaşılmasmda önem¬li olabileceğini,düşündürmektedir.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Mide kanserinde CYFRA 21-1, CEA, CA 19-9 ve CA 72-4 düzeylerinin karşılaştırılması
    (Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi, 2013) Çakırca, Gökhan; Polat, Cemal; İnal, Ali; Küçüköner, Mehmet; Mete, Nuriye; Işık, Fatma Birgül
    Amaç: Mide kanseri dördüncü en sık görülen kanser olup, dünyada kanser ölümlerinin ikinci en sık nedenidir. Bu çalışmada mide kanserinin tanı ve takibinde tümör markırları olan CYFRA 21-1, CA 19-9, CEA ve CA 72-4’ün rollerinin araştırılması amaçlandı. Yöntemler: Çalışmamıza mide kanseri tanısı almış 30 hasta ve 30 sağlıklı birey alındı. Mide kanserli hasta grubunun TNM evrelendirme sistemine göre 16’sı Evre II, 14’ü Evre III idi. CEA, CA 19-9, CA 72-4 ve CYFRA 21-1 düzeyleri, elektrochemiluminescence immunasay (ECLIA) metod ile Cobas e 601 cihazında çalışıldı. Bulgular: Mide kanserli hasta grubunun CA 72-4, CA 19- 9, CEA ve CYFRA 21-1 düzeyleri sağlıklı kontrol grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı yüksek bulundu (p<0.01). Mide kanserli hastalarda Evre III hasta grubunun CA 19- 9, CEA ve CYFRA 21-1 düzeyleri Evre II hasta grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı yüksek bulundu (p<0.01). Tümör markırların kesim değerleri (cut-off), sensitivitesi ve spesifitesi sırayla; CEA için 4.15 ng/mL, %46 ve %96; CA 19-9 için 24.50 U/mL, %17 ve %96; CA 72-4 için 2.46 U/mL, %53 ve %96 ve CYFRA 21-1 için 3.36 ng/mL, %46 ve %100 bulundu. Sonuç: Çalışmamızda mide kanserli hastaların takibinde CYFRA
  • Küçük Resim
    Öğe
    Paraoksonaz enzim aktivitesi ölçümünde manuel yöntemin standardizasyonu ve performans değerlendirmesi
    (Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi, 2013) Çakırca, Gökhan; Evliyaoğlu, Osman; Polat, Cemal; Işık, Fatma Birgül; Mete, Nuriye
    Amaç: Geleneksel laboratuvar yöntemleriyle hazırlanan paraoksonaz (PON1) kitinin maliyet açısından çok daha ucuz ve reaktiflerin taze hazırlanmış olması itibariyle de iyi analiz performansı göstereceğini varsayarak otoanalizörde PON1’in standardizasyonu ve performansının değerlendirilmesini amaçladık. Yöntemler: Çalışmaya alınan 35 sağlıklı bireyden alınan venöz kanlardan santrifüj sonrası toplam 100 mL serum havuzu oluşturuldu. Serum havuzundan gün içi değişimleri değerlendirmek için 20 numune, günler arası değişimleri değerlendirmek için 30 numune hazırlanarak PON1 enzim aktiviteleri çalışıldı. Hazırlanan 30 örneğin PON1enzim aktiviteleri hem manuel olarak hazırlanan kit hem de ticari kit ile otoanalizörde çalışılarak yöntem uygunluğu değerlendirildi. Bulgular: Çalışmamızda paraoksonaz (PON1) enzim aktivitesi için: Ortalama, standart deviasyon (SD), yüzde varyasyon katsayısı (% CV) değerleri; gün içi (72,70 U/L, 0,43, 0,59) ve günler arası (74,24 U/L, 3,00, 4,04) olarak tespit edildi. PON1 enzim aktivite değerlerinin, manuel yöntem ve ticari kit arasındaki korelasyon katsayıları r= 0,92 ve r2 = 0,84 bulundu. Sonuç: Manuel hazırlanan reaktiflerle elde edilen sonuçların yeterli analitik performans gösterdikleri görüldü. Ayrıca hazırlamış olduğumuz serum havuzu porsiyonize edildi ve gelecek çalışmalar için laboratuvarımızda internal kalite kontrolü yapmak için kısmen standardizasyon gerçekleştirilmiş oldu ve rastgele hasta girişlerinde kontrol serumu olarak okutulmaya başlandı. Buna rağmen, standardize kontrol serumlarının kullanılmasının, rutin laboratuvarlarda daha güvenilir olduğu düşünülmektedir.
  • [ X ]
    Öğe
    Plasma fibronectin and urine glycosaminogiycane levels in rheumatic diseases
    (1998) Mete, Nuriye; Öztürk, İ. Hakkı; Çolpan, Leyla; Mete, Mahmut
    In this study, plasma fibronectin and urine glycosaminoglycane levels were determined spectrophotometrically in 20 Rheumatoid arthritis, 10 Ankilosing spondilites, 22 osteoarthrosis and 21 healthy control subjects. The mean levels of Fibronectin (ug/ml) were 413.3±97 in patients with rheumatoid arthritis, 325.5+93.5 in ankilosing spondilites, 439.1±120.3 in osteoarthrosis and 302.2±60.1 in the control group. The ratio of urine glycosaminoglycan excretion to creatinine (g/mol) was 4.52±2.64 in patients with rheumatoid arthritis, 4.18±1.52 in patients with ankilosing spondilites, 2.72±1.19 in osteoarthrosis and 2.21 ±1.02 in the control group. Plasma Fibronectin lev-els were significantly higher in rheumatoid arthritis and osteoarthrosis when compared to the control group (p<0.001). The ratio of urinary glycosaminoglycans excretion to cre-atinine levels in patients with rheumatoid arthritis and ankilosing spondilites were significantly greater when compared with control group (p<0.001). Having established that plasma fibronectin levels and urine glycosaminoglycane/creati-nine ratio were important laboratory findings in rheumatic diseases, and it was decided to employ further research to englihten mecha-nisms that are still controversial.