Yazar "Kapucu, Melih" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 2 / 2
  • Küçük Resim
    Öğe
    Erken diastolik akımın ventriküliçi dağılımının diastolik disfonksiyonun belirlenmesine katkısı
    (2018) Kapucu, Melih; Toprak, Nizamettin
    Sol ventrikül diyastolik disfonksiyonunu, psödonormalize veya restriktif öraekli mitral akım görülen İskemik Kardiyomiyopati(İKMP) ya da Atrial Fibrilasyon gibi durumlarda tespit etmek güçtür. Çalışmamızda, özellikle bu tür hastalarda erken diyastolik akım hızının intraventriküler değişiminin diyastolik disfonksiyonun göstergesi olarak değerini araştırmayı hedefledik. Çalışmaya 30 İKMP (25 E, 5 K ortalama yaş 59.5±9.8 yıl) ve 20 hipertansif kalp hastası (HKH) (12 E, 8 K, ortalama yaş 57.3±10 yıl) ile kontrol grubu olarak 33 normal sol ventrikül fonksiyonlu birey(22 E, 11 K, ortalama, yaş 55.7±8.4 yıl) alındı. Ventrikül içi bölgesel akım velosite örnekleri mitral kapaktan apekse doğru 0, 1, 2 ve 3 cm uzaklığa kılavuz noktanın yerleştirilmesiyle elde edildi. HKH'nda ve DCMP'lilerde bölgesel E velositesi kontrol grubundan daha progresif olarak azalıyordu (61±1, 57±1, 52±1 ve 50.2±9 cm/sn p<0.01;83±2, 72±3, 63±1 ve 55+2 cm/sn pO.001; 77±1, 75,3±1, 75,5±1, 72,4±1 cm/sn p>0.05; sırasıyla). Sinüs ritminde olan İKMP hastalan gevşeme bozukluğu (Grupl,n=8) ve normalize ya da restriktif akım örneğine (GrupII,n=16) göre iki altgruba ayrıldı. Kontrollere göre, intraventriküler E peak hızında progresif azalma farkı, her iki altgrupta lcm ile 2cm (Kontrol: 0.8±2.9; Grupl: 6.25±6, p<0.05; GrupH: 8.62±7 cm/sn, p<0.001)ve 2cm ile 3cm seviyeleri arasında (Kontrol: 2. 1+6; Grupl: 6.25±4, p<0.01; GrupII; 12.4±9 cm/sn p<0.001) anlamlı bulundu. E'nin bölgesel diyastolik akım hızındaki değişiklik bu altgruplar arasında benzerdi. Atriyal fıbrilasyonlu İKMP olgularında da (n=6) belirgin şekilde intraventriküler E velositesinde progresif azalma vardı (1, 2, 3 cm seviyelerinde, sırasıyla, 76.3±18, 65.0±18 ve 58.6±17 cm/sn). Bu seviyeler arasındaki fark da anlamlıydı ( 1-2 cm için p<0.05ve 2-3 cm için p< 0.01). HKH ve İKMP gruplarında E'nin bölgesel pik erken diyastolik akım hızı ile sistolik fonksiyonu gösteren diyastolsonu, sistolsonu çaplar ve fraksiyonel kısalma arasında korelasyon yoktu. Sonuç olarak erken diyastolik akımın ventrikül içinde progresif olarak 37 azalmasının sistolik disfonksiyondan bağımsız olarak diyastolik disfonksiyonu önemli bir parametre olabileceği görüşüne varıldı. Anahtar Sözcükler: diyastolik disfonksiyon, intraventriküler E velosite değişimi, iskemik kardiyomiyopati, hipertansiyon
  • [ X ]
    Öğe
    Erken diyastolik akımın ventrikül içi dağılımının diyastolik fonksiyon bozukluğunu belirlemede katkısı
    (1999) Karadede, A. Aziz; Kapucu, Melih; Temamoğulları, Ali V.; Toprak, Nizamettin; Bıyık, İsmail; Ülgen, M. Sıddık; Akkuş, Zeki
    Sol ventrikül diyastolik fonksiyonun tanısı, psödonormalize veya restriktif tip mitral akım olduğunda ya da atriyal fibrilasyon (AF) gibi durumlarda güçtür. Çalışmamızda özellikle bu tür hastalarda erken diyastolik akım hızının ventrikül içi değişiminin, diyastolik fonksiyon bozukluğunu göstermedeki değerini araştırmayı hedefledik. Bu amaçla çalışmaya, hipertansif kalp hastalığı (HKH) olan 20, iskemik kardiyomiyopatili (İKMP) 30 birey ve kontrol grubu olarak sol ventrikül fonksiyonu normal olan 33 birey alındı. Ventrikül içi bölgesel akım hızı örnekleri pulse Doppler ekokardiyografi ile mitral kapaktan apekse doğru 0, 1, 2 ve 3 cm uzaklığa kılavuz noktanın yerleştirilmesiyle elde edildi. HKH'da ve İKMP'de, bölgesel E hızı kontrol grubundan daha ilerleyici olarak azalıyordu (p<0.01 ve p<0.001). İKMP'li ve sinüs ritminde olan 8 hastada gevşeme bozukluğu (Grup 1), 16 hastada normalize ya da restriktif akım örneği (Grup 2) görüldü. Bu iki alt grubun 1 cm ile 2 cm (p<0.05 ve p<0.001) ve 2 cm ile 3cm seviyesi arasında (p<0.01 ve p<0.001) ventrikül içi E tepe akım hızının ilerleyici azalma farkı kontrol grubuna göre belirgin şekilde fazlaydı. E'nin bölgesel diyastolik akım hızındaki değişiklik bu alt gruplar arasında benzerdi. Atriyal fibrilasyonlu olan 6 İKMP olguda da belirgin şekilde ventrikül içi E hızında ilerleyici azalma vardı (1, 2, 3 cm seviyelerinde sırasıyla, 76.3±18, 65.0±18 ve 58.6±17 cm/sn). Bu seviyeler arasındaki fark da kontrol grubuna göre anlamlıydı (1-2 cm için p<0.05 ve 2-3 cm için p<0.01). Hipertansif kalp hastası ve İKMP gruplarında E'nin bölgesel pik erken diyastolik akım hızı ile sistolik fonksiyonu gösteren diyastol sonu, sistol sonu çaplar ve fraksiyonel kısalma arasında korelasyon yoktu. Sonuç olarak erken diyastolik akımın ventrikül içinde giderek azalmasının diyastolik fonksiyon bozukluğunu göstermede önemli bir parametre olabileceği ve özellikle de AF'lu ya da psödonormalize örnek görülen hastalarda önemli katkı sağlayacağı görüşüne varıldı.