Yazar "Güneş, Nedim" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 15 / 15
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Biomechanical and biochemical evaluation of the effect of systemic application of omeprazole on the osseointegration of titanium implants(Springer, 2021) Tekin, Samet; Dündar, Serkan; Demirci, Fatih; Bozoğlan, Alihan; Yıldırım, Tuba Talo; Güneş, Nedim; Acıkan, Izzet; Özcan, Erhan CahitBackground This study aimed to investigate the effects of systemic omeprazole treatment on the osseointegration of titanium implants. Material and methods After surgical insertion of titanium implants into the metaphyseal part of rats' both right and left tibial bones, the animals were randomly divided into three equal groups: control (n = 8), omeprazole dosage-1 (n = 8) (OME-1), and omeprazole dosage-2 (n = 8) (OME-2) and totally 48 implants were surgically integrated. The rats in the control group received no treatment during the four-week postoperative experimental period. In the OME-1 and OME-2 groups, the rats received omeprazole in doses of 5 and 10 mg/kg, respectively, every 3 days for 4 weeks. After the experimental period, the rats were euthanized. One rat died in each group and the study was completed with seven rats in each group. Blood serum was collected for biochemical analysis, and the implants and surrounding bone tissue were used for biomechanical reverse-torque analysis. In the biomechanical analysis, implants that were not properly placed and were not osseointegrated were excluded from the evaluation. Results One-way analysis of variance and Tukey's honestly significant difference test and Student's t test were used for statistical analysis. The reverse-torque test (control (n = 9), OME-1 (N = 7), and OME-2 (n = 7)) analysis of biochemical parameters (alkaline phosphatase, calcium, phosphorus, aspartate aminotransferase, alanine amino transferase, urea, and creatinine) revealed no significant differences between the groups (control (n = 7), OME-1 (N = 7), and OME-2 (n = 7)) (P > 0.05). Conclusions Omeprazole had no biomechanical or biochemical effects on the osseointegration process of titanium implants.Öğe The biomechanical investigation of osseointegration levels in titanium implants simultaniously placed with different bone grafts(Wolters Kluwer Medknow Publications, 2024) Güler, Rıdvan; Dündar, Serkan; Bozoǧlan, Alihan; Özcan, Erhan Cahit; Özüpek, Muhammet Fatih; Acıkan, İzzet; Güneş, NedimBackground:Dental implant-supported prostheses have been scientifically accepted and have been a common treatment choice in the case reconstructing of partial or total tooth loss. In additon, bone grafts (alloplast, xsenograft, allograft) are frequently used in implant and sinus lift surgical procedures. Aim:The aim of this study is to investigate the bone-implant osseointegration levels of titanium implants simultaniously placed with different bone grafts. Materials and Methods:In the study, 32 female S. Dawley rats were divided into four groups. In the control group (n = 8), turned surface implants with a 2.5 mm diameter and a 4 mm length were placed in the tibia of the rats without the use of a graft material. In the experimental groups, bone cavities were opened in the tibias of the rats and a synthetic (alloplast) graft (n = 8), human allograft (n = 8), and bovine xsenograft (n = 8) were placed simultaniously with a 2.5 mm diameter and a 4 mm length turned surface titanium implants. The cavities in the experimental groups were opened with a 4 mm diameter and a 5 mm length. After 8 weeks of recovery, all rats were sacrificed at the end of the experimental period. The implants and surrounding bone tissue were removed. The removed tissue was subjected to biomechanical analysis in order to evaluate bone-implant osseointegration and peri-implant new bone formation. The Kolmogorov-Smirnov test, Kruskal-Wallis test, and Mann-Whitney U-test were used in the study. Significance was evaluated at the P < 0.05 level. Results:In the biomechanical analyses, it was determined that there was no statistically significant difference between the control group and the other three groups in which different graft materials were applied in terms of bone-implant osseointegration (P > 0.05). In other words, in the biomechanical analyses, no statistical difference was found between any of the groups. Conclusions:As a result of this study, it can be thought that different graft materials can be successfully used in peri-implant-guided bone regeneration and may be an alternative to autogenous grafts.Öğe Değişik çap, boy ve açıda yerleştirilmiş endosteal implantların, farklı kuvvet yönleri altında, maksilla ve mandibulada oluşturduğu değişikliklerin üç boyutlu modelleme ve sonlu elemanlar stres analizi ile değerlendirilmesi(2016) Güneş, Nedim; Güner, RezzanBranemark’ın osseointegrasyon kavramını ortaya attığı 1969 yılından günümüze kadar geçen sürede implantların oral ve maksillofasiyal rehabilitasyonda kullanımı oldukça yaygın hale gelmiştir. Dental implantların uzun ve kısa dönem başarısında biyomekanik faktörler önemli role sahiptir. Kemikteki stres dağılımını etkileyen faktörler; implant materyali, implant tasarımı, üst yapı materyali, implant- kron oranı, çevreleyen kemiğin kalite ve kantitesi, implant kemik ara yüz mekanizmalarıdır. Hekimler farklı geometriye sahip implantları ve farklı implant tiplerini tercih ederek alveol kemiğine gelen stresi değiştirebilirler. İmplant makro geometrisi implantın çapı, uzunluğu ve yiv tasarımlarını içerir. Ayrıca implantın alveol kemiğine yerleştirilme açısı da stresi etkileyen diğer bir faktördür. Oklüzal kuvvet uygulamaları, implant-protez kompleksindeki stres ve gerinim miktarını arttırır ve implant etrafındaki kemik remodelasyonunu etkiler. İmplant destekli protezlerde en uygun biyomekanik koşulları sağlamak için, protezin başarısını etkileyen biyomekanik faktörleri en iyi şekilde organize etmek temel zorunluluktur. Diş hekimliğinde, kemik içi stres ve gerinim seviyeleri invivo olarak ölçülemediği için, biyomekanik kuralların kullanıldığı birçok invitro çalışma yapılmaktadır.Çalışmamızda da invitro olarak; 2 farklı çapta (3,7 mm, 4,7 mm) ve bu çaplara ait 3 farklı uzunlukta (5 mm, 10 mm, 13 mm) toplam 6 adet dental implant seçildi. Bu 6 farklı boyuttaki dental implant, tek tek, vertikal ve açılı olmak üzere maksilla ve mandibulaya uygulanarak, toplam 24 adet model elde edildi. Tüm implantlara abutment ve metal destekli seramik kuron yine sanal ortamda yerleştirildi. Metal destekli seramik kuronların belirli noktalarından dik ve oblik yönde kuvvet ayrı ayrı uygulanarak, toplam 48 adet çalışma grubu elde edildi. Uygulanan kuvvetler sonucunda kortikal ve spongioz kemikte oluşan maksimum ve minimum asal gerilme değerlerine ve implantlarda meydana gelen Von misses gerilme değerlerine; implant çapı, implant uzunluğu ve kemik tipinin etkisi 3 boyutlu sonlu elemanlar stres analiz yöntemi (FEM) kullanılarak incelendi. Anahtar sözcükler: 1) Sonlu elemanlar stres analizi 2) Dental implantlar 3) Stres dağılımı 4) Kemik yoğunluğu 5) BiyomekanikÖğe Displaced lower third molar tooth into the submandibular space: Two case reports(Medknow Publications, 2014) Köse, İbrahim; Koparal, Mahmut; Güneş, Nedim; Atalay, Yusuf; Yaman, Ferhan; Atılgan, Serhat; Kaya, GürkanThe aim of this article is to emphasize that the accidental displacement of a lower third molar during extraction is a rare, but potentially serious complication. We present two case reports on a lower third molar tooth dislodged into the submandibular space following its removal from the sockets and the subsequent management of this rare complication. Differences in the direction of displacement, the size of fragment, delay in retrieval, and tissue reactions can all influence this potential serious complication and hence no one technique is uniformly applicable. Though a rare complication, clinicians must be aware of possible lower third molars dislodgement into tissue spaces and the necessity to initiate prompt and appropriate management.Öğe Effects of local application of the ankaferd blood stopper on osseointegration in three different surface titanium implants(Elsevier B.V., 2021) Özcan, Erhan Cahit; Gül, Mehmet; Dündar, Serkan; Bozoğlan, Alihan; Karasu, Necmettin; Bal, Ali; Güneş, Nedim; Bingül, Muhammet BahattinAbstract Objective Researchs of the effects of ankaferd blood stopper (ABS) on bone healing metabolism have revealed that it affects bone regeneration positively. The exact mechanism by which this positive effect on bone tissue metabolism is not known. The aim of this study is to biomechanic and biochemical analysis of the effects of the local ABS application on osseointegration of 3 different surfaced titanium implants. Material & Methods Spraque dawley rats were divided machined surfaced (MS) (n = 10), sandblasted and large acid grid (SLA) (n = 10) and resorbable blast material (RBM) (n = 10) surfaced implants. ABS applied locally during the surgical application of the titanium implant before insertion in bone sockets. After 4 weeks experimental period the rats sacrificed and implants with surrounding bone tissues were removed to reverse torque analysis (Newton), blood samples collected to biochemical analysis (ALP, calcium, P) Results Biomechanic bone implant contact ratio detected higher in SLA surfaced implants compared with the RBM and controls (P < 0,05). Phosphor levels detected lower in RBM implant group compared with the controls and SLA (P < 0,05). Additionally; phosphor levels detected highly in controls compared with the RBM implants. Conclusion According the biomechanical parameters ABS may be more effective in SLA and RBM surfaced implants when locally applied.Öğe Evaluation of the Posterior Superior Alveolar Artery Using CBCT: A Retrospective Study(2024) Güler, Rıdvan; Güneş, NedimObjective: The aim of this study was to determine the prevalence, diameter, and location of the posterior superior alveolar artery (PSAA) and its relationship with the oblique distance to the apex of the alveolar crest using cone-beam computed tomography (CBCT). Materials and Methods: This retrospective study analyzed Cone-Beam Computed Tomography data that was taken from 300 patients for various reasons. The prevalence, localization (inner, middle, outer), arterial diameters, and oblique distances to the alveolar crest apex of the PSAA were determined from cross-sectional images. All the data were evaluated using statistical analysis. Results: The PSAA was seen in 63% of all maxillary sinuses with the artery most frequently detected as intraosseous (65%) in both genders. The location of the PSAA close to the outer cortex of the lateral sinus wall was the least common. There was no statistically significant difference in the PSAA position between men and women (p=0.516). The mean PSAA diameter was 1.42±0.50 mm, with values of 1.42±0.50 mm and 1.33±0.50 mm for the right and left sinuses, respectively. Cases of a diameter greater than 2 mm were rare. The distance of the artery to the lower border of the alveolar crest was 18.20±4.80 mm. These values of 18.10±4.80 mm and 18.20±4.80 mm for the right and left sinuses. In right-left comparisons, no significant difference was found in terms of arterial diameter (p=0.811) and distance measurements to the alveolar crest (p=0.840). Conclusion: PSAA is common in CBCT sections. Therefore, preoperative evaluation of intraosseous anastomoses and maxillary sinus morphology with CBCT is of great importance in order to prevent complications during surgical interventions in the maxillary sinus region.Öğe Güneydoğu Anadolu Bölgesi popülasyonunda maksiller sinüs septa prevalansının konik ışınlı bilgisayarlı tomografi ile retrospektif olarak değerlendirilmesi(Harran Üniversitesi Tıp Fakültesi, 2022) Güneş, Nedim; Ağın, Hatice Demircan; Doğan, Mehmet Sinan; Eratilla, VeyselAMAÇ: Bu çalışmanın amacı; sinüs septanın, Güneydoğu Anadolu bölgesi popülasyonundaki prevelansını konik ışınlı bilgisayarlı tomografi (KIBT) ile retrospektif olarak değerlendirmektir. YÖNTEM: Bu retrospektif çalışmada, 2015-2020 yılları arasında Dicle Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi, Ağız, Diş ve Çene Cerrahisi Anabilim dalına çeşitli nedenlerle başvuran 948 hastaya ait toplam 1896 sinüs, KIBT görüntüleri incelenmiştir. 948 hastaya ait (510 kadın, 438 erkek) sinüs septa KIBT görüntüleri değerlendirildi. Sinüs septa tespit edilen vakalar; cinsiyet, lokalizasyon (anterior, orta ve posterior), lateralizasyon (unilateral, bilateral) açısından elde edilen tüm veriler kaydedildi ve istatistiksel olarak analiz edilerek görülme sıklıkları belirlenmiştir. BULGULAR: 18-65 yaş aralığındaki 948 hastanın KIBT görüntüleri değerlendirilmiştir. Bu hastaların maksiller sağ ve sol çeneleri incelenmiş ve 303 hastada toplam 322 sinüs septa tespit edilmiştir.284 hastada tek sinüs septa görülürken, 19 hastada ikişer sinüs septa görülmüştür. 510 kadın hastada (1020 septa incelendi) 178 septa tespit edildi (%9). 438 erkek hastada ise (876 septa incelendi) 144 septa tespit edildi (%7). 322 sinüs septanın, 284 tanesinde tek septa görülürken (%88); 19 tanesinde çift sinüs septa (%5) görülmüştür. Sinüs septa; anteriorda 81 adet (%25), ortada 153 adet (%47), posteriorda 88 adet (%27) olarak tespit edilmiştir. Sinüs septa kadın hastaların 6’sında (510 hastada) çift taraflı görüldü (%1). 166 hastada tek taraflı olarak görüldü. Sinüs septa erkek hastaların 3’ünde ( 438 hastada) çift taraflı görüldü (%0,6). 138 hastada tek taraflı olarak görüldü. SONUÇLAR: Çalışmamızda sinüs septa prevalansı toplamda Güneydoğu Anadolu Bölgesi popülasyonunun % 16’sında görülmüştür. Sinüs septa, kadın hastalarda daha yüksek oranda izlenmiştir. Çift sinüs septa %5 olarak görülmüştür. Bu yüzdelik değerler; p<0,05 için istatistiksel olarak anlamlı kabul edilmiştir.Öğe Güneydoğu Anadolu Popülasyonunda Aksesuar Mental Foramen Prevalansının Konik Işınlı Bilgisayarlı Tomografi İle Retrospektif Olarak Değerlendirilmesi(2021) Güneş, Nedim; Gül, MehmetAmaç: Bu çalışmanın amacı aksesuar mental foramenin Güneydoğu Anadolu popülasyonundaki prevalansının ve lokalizasyonunun Konik Işınlı Bilgisayarlı Tomografi ile retrospektif olarak değer- lendirilmesidir. Materyal ve Metod: Bu retrospektif çalışmada, 2015-2020 yılları arasında Dicle Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi, Ağız, Diş ve Çene Çene Cerrahisi Anabilim Dalı’na çeşitli nedenlerle başvuran 629 hastaya ait konik ışınlı bilgisayarlı tomografi görüntüleri retrospektif olarak değerlendirildi ve 61 aksesuar mental fo- ramen tespit edilen vaka; yaş, cinsiyet ve lokalizasyon açısından değerlendirildi. Mental foramen ve aks- esuar mental foramen arasındaki ortalama mesafesi de hesaplandı ve tüm ölçümler istatistiksel olarak analiz edildi. Bulgular: Yapılan analizler sonucunda 629 hasta değerlendirildi. Bunlardan 61 tanesinde aksesuar mental foramen tespit edildi. Bunlardan 28 tanesi erkek hasta iken 33 tanesi kadın hastada belirlendi. 56 hastada unilateral aksesuar mental foramen tespit edilirken 5 hastada bilateral olarak tespit edildi. Cinsiyete göre yapılan karşılaştırma sonrasında erkeklerde ortalama değer 1,931 elde edilirken kadınlarda 1,91 olarak tespit edilmiştir. Yapılan istatistiksel analizler sonucunda aralarında anlamlı bir fark elde edilememiştir. Sonuç: Yapılan değerlendirmeler sonucunda, cinsiyetin ve yaşın mental foramen ile aksesuar mental fora- men arasında bulunan mesafeye etkisinin olmadığını düşünmekteyiz. Daha kesin sonuçlar için daha fazla örneklem ile daha geniş çalışmalar yapılması gerekmektedir.Öğe Güneydoğu Anadolu popülasyonunda bifid mandibular kondil prevalansının konik ışınlı bilgisayarlı tomografi ile değerlendirilmesi: Retrospektif bir çalışma(Türkiye Klinikleri Yayınevi, 2022) Güneş, Nedim; Güler, Rıdvan; Ağın, Hatice Demircan; Eratilla, VeyselAmaç: Bifid mandibular kondil (BMK) diğer ismiyle çift başlı kondil, mandibular kondil başının ikizleşmesi ile karakterize nadir gö rülen bir durumdur. BMK etiyolojisi tam olarak bilinmemekle beraber gelişimsel ya da travma sonucu oluşabilmektedir. Bu çalışmanın amacı, bifid mandibular kondilin (BMK) Güneydoğu Anadolu popülasyonun daki prevalansının konik ışınlı bilgisayarlı tomografi (KIBT) ile ret rospektif olarak değerlendirilmesidir. Gereç ve Yöntemler: Bu retrospektif çalışmada, 2015-2020 yılları arasında Dicle Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi, Ağız, Diş ve Çene Cerrahisi ABD’ye çeşitli nedenlerle başvuran 650 (350 kadın, 300 erkek) hastaya ait KIBT gö rüntüleri değerlendirildi. BMK tespit edilen vakalara ait yaş, cinsiyet ve yön (sağ-sol) açısından elde edilen tüm veriler kaydedildi ve istatistik sel olarak analiz edilerek, görülme sıklıkları belirlendi. Bulgular: Yaş ortalaması 40 olan 18-65 yaş aralığındaki 650 hastanın 35’inde (21 kadın, 14 erkek) toplam 40 tane BMK tespit edildi. BMK, 5 hastada bilateral; 30 (17 sağ, 13 sol) hastada ise unilateral olarak görüldü. BMK görülme sıklığı kadınlarda %6, erkeklerde %4,6 olarak tespit edildi. Ayrıca yaş gruplarında BMK’nin pozitif veya negatif olması yönünde, görülme sıklıklarında istatistiksel olarak anlamlı bir fark görülmedi. Sonuç: Çalışmamızda BMK prevalansı, Güneydoğu Anadolu popü lasyonunun %5,38’inde görülmüş olup; kadınlarda ve sağ tarafta daha sık saptandı. Ayrıca yapılan analizde, kadınlarda ve erkeklerde BMK görülme sıklığında istatistiksel olarak anlamlı fark olduğu tespit edildi.Öğe İntraoral ranula ve tedavisi: Olgu sunumu(Dicle Üniversitesi, Diş Hekimliği Fakültesi, 2022) Göksu, Davut; Güneş, NedimRanula; ağız tabanındaki tükürük bezlerinin ekstravazasyonundan kaynak alan bir mukoseldir. Palpasyonda fluktuasyon gösteren ağrısız ve yumuşak bir kitledir. Ranula için çeşitli tedaviler rapor edilmiştir. Bunlar içerisinde; eksizyon, marsupiyalizasyon, kistik sıvının aspirasyonu gibi çeşitli tedavi yöntemleri yer almaktadır. Bu çalışmamızda eksizyon ile tedavi ettiğimiz ranula vakasını sunacağız.Öğe Investigation of the effects of quercetin and xenograft on the healing of bone defects: An experimental study(Elsevier B.V., 2023) Durmaz, Bekir; Güneş, Nedim; Koparal, Mahmut; Gül, Mehmet; Dündar, Serkan; Bingül, Muhammet BahattinObjective: In this study, it was aimed to histologic and immunohistochemical examined that the effects of quercetin on new bone formation and bone regeneration in critical size rat tibial bone defects. Material & methods: In the study, 56 rats were divided into 4 groups with 14 rats in each group. Control (C) (n = 14): A defect was created in the corticocancellous bone in the metaphyseal part of the tibia bones of the rats and no additional procedure was applied until the end of the experimental setup. Xenograft (X) group (n = 14): Bone defects were created in the tibia bones of the rats and the defects were filled with xenograft. No additional process was applied until the end of the experimental setup. Quercetin (Q) group (n = 14): A defect was created in the tibia bones of the rats and 0.1 mg/kg quercetin was administered by oral gavage until the end of the experimental setup dailly. Quercetin and Xenograft (Q + X) group (n = 14): A defect was created in the corticocancellous bone in the metaphyseal part of the tibia bones of the rats and the defect was filled with xenograft. Until the end of the experimental setup, 0.1 mg/kg quercetin was administered by oral gavage dailly. Rats were sacrificed after 4. and 8 week and tibial bone collected for histomorphometic analysis. Results: It was observed that the parameters related to bone healing were higher in the quercetin administered groups compared to the controls (P < 0,05). Conclusion: Quercetin given by oral gavage may increase bone healing.Öğe Lokal ve Sistemik Borik Asit Uygulamasının Titanyum ?mplantların Osseointegrasyon Düzeylerine Etkileri(2022) Güneş, Nedim; Dündar, Serkan; Bozoğlan, AlihanAmaç: Bu çalışmada, sıçan tibialarında titanyum implantların osseointegrasyonuna lokal ve sistemik borik asit (BA) uygulamasının etkilerini araştırmayı amaçladık. Gereç ve Yöntem: Titanyum implantlar, 32 sıçandan oluşan bir numune grubunun sağ tibia kemiğine cerrahi olarak entegre edildi. Sıçanlar dört tedavi grubuna ayrıldı: kontroller (CNT) (n=8), lokal BA (LBA) (n=8), sistemik BA (SBA) (n=8) ve sistemik ve lokal BA (SLBA) ( n=8). Kontroller, implant cerrahisinden sonra herhangi bir uygulama görmedi. LBA grubunda implant soketlerine lokal BA uygulandı, ardından implantlar soketlere yerleştirildi. SBA grubuna periton içi 8 mg/kg BA uygulandı. SLBA grubunda implant soketlerine lokal BA uygulandı, ardından implantlar soketlere yerleştirildi; ardından günde 8 mg/kg BA periton içi uygulandı. Deney periyodu 28 gün sürmüş, bundan sonra hayvanlara ötenazi uygulanmış ve implantlar çevredeki kemik dokusu ile birlite alınmıştır. Bulgular: Dekalsifiye olmayan histolojik yöntem kullanılarak kemik-implant kaynaşması (KİK) oranları (%) incelendi. SLBA ve SBA gruplarında KİK oranları, kontroller ve LBA grubu ile karşılaştırıldığında yüksekti (p<0.05) (p=0.004 p=0.002 p=0.011 p=0.013). SLBA grubunda KİK oranı SBA grubuna göre nümerik düzeyde olsa da istatistiksel düzeyde fark oluşturmadı (p>0.05 p=0.38). Sonuç: Bu çalışmanın sınırlamaları dahilinde, lokal uygulama ile sistemik ve sadece sistemik BA uygulamasının titanyum implantların osseointegrasyonunu artırabileceği sonucuna varılabilir.Öğe Lokal ve sistemik borik asit uygulamasının titanyum implantların osseointegrasyon düzeylerine etkileri(Fırat Üniversitesi, 2022) Güneş, Nedim; Bozoğlan, Alihan; Dündar, SerkanAmaç: Bu çalışmada, sıçan tibialarında titanyum implantların osseointegrasyonuna lokal ve sistemik borik asit (BA) uygulamasının etkilerini araştırmayı amaçladık. Gereç ve Yöntem: Titanyum implantlar, 32 sıçandan oluşan bir numune grubunun sağ tibia kemiğine cerrahi olarak entegre edildi. Sıçanlar dört tedavi grubuna ayrıldı: kontroller (CNT) (n=8), lokal BA (LBA) (n=8), sistemik BA (SBA) (n=8) ve sistemik ve lokal BA (SLBA) ( n=8). Kontroller, implant cerrahisinden sonra herhangi bir uygulama görmedi. LBA grubunda implant soketlerine lokal BA uygulandı, ardından implantlar soketlere yerleştirildi. SBA grubuna periton içi 8 mg/kg BA uygulandı. SLBA grubunda implant soketlerine lokal BA uygulandı, ardından implantlar soketlere yerleştirildi; ardından günde 8 mg/kg BA periton içi uygulandı. Deney periyodu 28 gün sürmüş, bundan sonra hayvanlara ötenazi uygulanmış ve implantlar çevredeki kemik dokusu ile birlite alınmıştır. Bulgular: Dekalsifiye olmayan histolojik yöntem kullanılarak kemik-implant kaynaşması (KİK) oranları (%) incelendi. SLBA ve SBA gruplarında KİK oranları, kontroller ve LBA grubu ile karşılaştırıldığında yüksekti (p<0.05) (p=0.004 p=0.002 p=0.011 p=0.013). SLBA grubunda KİK oranı SBA grubuna göre nümerik düzeyde olsa da istatistiksel düzeyde fark oluşturmadı (p>0.05 p=0.38). Sonuç: Bu çalışmanın sınırlamaları dahilinde, lokal uygulama ile sistemik ve sadece sistemik BA uygulamasının titanyum implantların osseointegrasyonunu artırabileceği sonucuna varılabilir.Öğe A retrospective evaluation of bifid mandibular canal prevalence of Southeastern Anatolia population by cone-beam computed tomography(Sivas Cumhuriyet Üniversitesi, 2022) Güneş, Nedim; Güler, Rıdvan; Ağın, Hatice Demircan; Dündar, Serkan; Eratilla, VeyselIntroduction: Bifid mandibular canal (BMC) is often detected incidentally on radiological examination and can be observed in unilateral or bilateral forms. The correct localization of the BMC plays an important role in the prevention of complications such as paresthesia, anesthesia, bleeding, traumatic neuroma, which may occur during or after surgical operations on the mandible such as sagittal split ramus osteotomy, impacted third molar tooth extraction, and dental implant surgery. Objective: This study aims to retrospectively evaluate the prevalence of bifid mandibular canal (BMC) in the Southeastern Anatolian population via Conical Beam Computed Tomography (CBCT). Material and Method: In this retrospective study, CBCT images of 615 patients, who applied to the Department of Oral and Maxillofacial Surgery in the Faculty of Dentistry at Dicle University, Turkey, for various reasons from 2015 to 2020, is evaluated and cases with bifid mandibular canals are examined. The prevalence evaluation is conducted by statistical analyses in terms of sex and laterality. Results: According to the analyses, the BMC prevalence did not constitute a significant difference in terms of the age variable (p>0.05). The incidence of unilateral BMC was higher than bilateral BMC (p<0.05; p=0.016). Additionally, the prevalence of BMC was higher in males compared to females (p<0.05; p=0.008). Conclusion: BMC, which can be detected more easily and frequently via CBCT technology, is an anatomical formation that should be taken into account during oral and maxillofacial practices.Öğe Seröz kistadenokarsinomların derecelendirilmesi ve BRCA1 ile P53 immünreaktivitesi arasındaki ilişki(2016) Güneş, Nedim; Yılmaz, FahriOver kanserleri jinekolojik maligniteler içinde en çok ölüme neden olan kanser türüdür. Bunların da en sık görülen tipi over yüzey epitel kökenli karsinomlardır. Bütün over malignitel erinin %40'ını seröz papiller kistadenokarsinomlar oluşturur. Diğer jinekolojik malignitelerin aksine over karsinomlannda üzerinde geniş uzlaşı sağlanmış bir histopatolojik derecelendirme sistemi olmadığından derecenin prognostik önemi iyi tanımlanmamıştır. Bu çalışmadaki amacımız; over seröz karsinomlannda ikili derecelendirme sistemini ve bu derece sistemini kullanılmakta olan diğer derecelendirme sistemleri (FIGO, Shimizu-Silverberg) ile karşılaştırmak ve bu tümörlerde birer tümör baskılayıcı gen olarak kabul edilen BRCA1 ve p53'ü immünohistokimyasal olarak çalışmaktır. Çalışmamız için DÜTF patoloji arşivinden seröz papiller kistadenokarsinom tanısı almış 58 olgu seçildi. Bunların ikili sisteme göre derecelendirmelerinde 12 (%21)'si düşük, 46 (%79)'sı yüksek dereceli, FIGO sistemine göre; 9 (%16)'u derece I, 29 (%50)'u derece II, 20 (%34)'si derece III, Shimizu-Siverberg sistemine göre ise; 11 (%20)'i derece I, 29 (%50)'u derece II, 18 (%30)'i derece III olarak bulunmuştur. P53 olguların %57 (33/58)'inde BRCA1 (GLK2) ise %67 (39/58)'sinde pozitif izlendi. BRCA1 pozitif olanların 24 (%41)'ü nükleer, 10 (%17)'u nükleer+stoplazmik, 5 (%9)'i ise sadece stoplazmik boyandı. p53 ve BRCA1 pozitifliği ile tümürün histolojik derecesi arasındaki ilişkiye bakıldığında p53'ün boyanma oranı yüksek derecelilerde (%65) düşük derecelilere (%25) oranla daha yüksektir. BRCA1 (GLK-2) ikili derecelendirme sistemine göre düşük dereceli dediğimiz olguların %92 (ll/12)'sinde yüksek dereceli dediklerinizin ise %61 (28/46)'inde pozitiftir. Sonuç olarak; ikili derecelendirme sistemi FIGO ve Shimizu-Silverberg sistemleri ile iyi bir uyumluluk göstermektedir. Ayrıca tanımlanması kolay iki kritere göre değerlendirilmesi ve yalnız iki kategoriye (düşük, yüksek) ayrılması nedeniyle, ikili derecelendirme sisteminin over seröz kistadenekarsinomlarında daha verimli olacağını desteklemektedir. P53'ün aksine yüksek dereceli tümörlerin BRC Al ekspresyon oranı düşük (%61), düşük dereceli tümörlerin ise yüksek (%92) olarak bulunmuştur. P53 ile BRCA1 immünreaktivitesi arasında herhangi bir ilişki saptanmamıştır.
