Yazar "Ekin, İhsan" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 6 / 6
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe First live imagery, morphological insights, and new locations of the near-threatened endemic microsnail Sheitanok amidicus (Caenogastropoda:Hydrobiidae) from southeast Turkey(Taylor and Francis Ltd., 2023) Ekin, İhsan; Şeşen, RıdvanThis study presents new insights into the near-threatened endemic microsnailSheitanokamidicus(Schütt &Şeşen, 1991), shedding light on its distribution and morphologicalcharacteristics, which have never been documented alive. Surveys conducted in 2023uncovered two previously unknown localities where the species thrives: stenothermicsprings in Tavşantepe village and a private farm in Diyarbakır, Turkey. The snail has whitish-grey body tissue, tentacles with an average length of 0.3 mm, and a foot extending up to2 mm with grey dots on the upper part. The oval-shaped operculum has an average heightand width of 0.4 and 0.3 mm, respectively. The shell width and height is 1.0 mm and0.7 mm, respectively. The snail has unique features including an orange operculum, heart-shaped blackish mouth parts and two blackish eyes at the base of its tentacles. Previously,the species was known to inhabit seven locations in Southeast Turkey. Its near-threatenedstatus on the IUCN Red List highlights the urgency of conservation efforts. The identificationof these new locations provides hope for reducing the risk of extinction forS. amidicus.Additionally, describing the snail’s external characteristics would aid in systematicclassification of newly found species within this monotypic genus.Öğe First record of the pest and parasitic intermediate host snail Cochlicella barbara (Linnaeus, 1758) in the South-Eastern Anatolia(2020) Ekin, İhsan; Şeşen, RıdvanThe objective of the present study is to inform the last distribution of the invasive and harmful species Cochlicellabarbara (Linnaeus, 1758) in Turkey, as well as to draw attention to the possible danger of this distribution on regionalvegetation, agriculture, and parasitism. C. barbara was found for the first time in south-eastern of Anatolia in April2019 in the campus area of the Dicle University in Diyarbakır, Turkey. C. barbara is admitted as a harmful organismand classified as an agricultural pest in most of the countries. Species in this genus have been intercepted in postalpackages, soil, and cargo as well as can be easily transported with plants, building materials, household goods, etc.Above all, it is an intermediate host of nematode and fluke parasites of livestock. Knowing the distribution of thisspecies will not only contribute to the registration of a new species in the list of gastropods of the region but alsofacilitate the control of the species across Turkey.Öğe GÜNEYDOĞU ANADOLU BÖLGESİ İÇİN ENDEMİK OLAN TATLISU SALYANGOZU Pseudamnicola bilgini (SCHÜTT, 1992) (GASTROPODA: PROSOBRANCHIA)’NİN YAĞ ASİTİ KOMPOZİSYONU(Erciyes Üniversitesi, 2009) Ekin, İhsan; Başhan, Mehmet; Şeşen, RıdvanBu çalışmada, Ekim 2007 tarihinde, Mardin Sultanköy kaynak sularından toplanan endemik tatlısu salyangozu Pseudamnicola bilgini'nin total vücut lipitleri, ince tabaka kromatografi ile fraksiyonlandı. Salyangozun, total vücut lipitleri ile fosfolipit ve nötral lipit fraksiyonundaki yağ asitleri gaz kromatografi ve gaz kromatografi-kütle spektrometresi ile analizlendi. Analizlerde, doymuş yağ asitlerinden C12:0, C13:0, C14:0, C15:0, C16:0, C17:0, C18:0; tekli doymamış yağ asitlerinden C16:1?7, C18:1?9, C20:1?9 ve çoklu doymamış yağ asitlerinden C18:2?6, C18:3?3, C20:2?6, C20:3?6, C20:4?6, C20:5?3 ve C22:6?3 asitler tespit edildi. Tek karbonlu ve 20 karbonlu çoklu doymamış yağ asitlerinin yapıları, gaz kromatografi-kütle spektrometre ile doğrulandı. Analizlerde elde edilen yağ asitlerinin yüzde değerleri birbirleri ile karşılaştırıldı. Yüzde dağılımda en çok C18:1?9 (%16.2- %33.0), C16:0 (%21.3-%24.0) ve C18:2?6 (%8.5-%14.5) asitler tespit edildi.Öğe Güneydoğu Anadolu Bölgesi’nde dağılış gösteren bazı yumuşakçaların yağ asiti içeriği(2017) Ekin, İhsan; Başhan, MehmetBu çalışmada, Güneydoğu Anadolu Bölgesi’ndeki Diyarbakır, Mardin ve Şanlıurfa illerinden toplanan, Yumuşakçalar şubesine ait tatlısu salyangozları Physa acuta, Bithynia tentaculata, Pseudamnicola bilgini, Theodoxus syriacus, Melanopsis praemorsa ile tatlısu midyeleri Dreissena siouffi ve Unio elongatulus’un yağ asiti içeriği araştırıldı. Total vücut lipiti ile nötral ve fosfolipit gibi fraksiyonlanmış lipit analizlerinde, doymuş yağ asitlerinden C8:0, C10:0, C12:0, C13:0, C14:0, C15:0, C16:0, C17:0, C18:0; tekli doymamış yağ asitlerinden C16:1?7, C18:1?9, C20:1?9, C22:1?9; çoklu doymamış yağ asitlerinden C18:2?6, C18:3?3, C20:2?6,C20:3?6, C20:4?6, C20:5?3, C22:2?6 ve C22:6?3 gibi asitler tespit edildi. Tridekanoik (C13:0), C15:0 ve C17:0 gibi tek karbonlu doymuş yağ asitleri ile 20 karbonlu çoklu doymamış yağ asitlerinin yapısı gaz kromatografi-kütle spektrometre (GC-MS) ile doğrulandı. İncelenen mollusklerde C16:0, C18:0, C16:1?7, C18:1?9, C18:2?6 ve C18:3?3 asitler yüzde dağılımda en fazla oranda saptandı. Çalışılan örneklerin, total, fosfolipit ve nötral lipit fraksiyonlarındaki doymuş, tekli doymamış ve çoklu doymamış yağ asiti profilleri farlılıklar gösterdi. Birçok analizde total çoklu doymamış yağ asiti oranı fosfolipitte; total doymuş ve total tekli doymamış yağ asiti oranı ise total ve nötral lipitte daha yüksek oranda bulundu. Besin, salyangozların yağ asiti içeriğini değiştirebilmektedir. Örneğin, besinde yüksek oranda tespit edilen C16:0, C18:1?9 ve C18:2?6 asitler, bu besin ile beslenen salyangozların lipit fraksiyonlarında da yüksek oranda tespit edildi. Farklı habitatlarda yaşayan T. syriacus salyangozları ile aynı habitatta yaşayan M. praemorsa ve T. syriacus salyangozlarının fosfolipit ve nötral lipit fraksiyonlarında göze çarpan farklılıklar belirlendi. Mevsimsel farklılıklar, M. praemorsa, T. syriacus ve P. bilgini’nin yağ asiti kompozisyonuna etki etti. Örneğin, Sonbahar mevsiminde, T. syriacus türünde C18:2?6 asit, canlının tüm fraksiyonlarında oldukça yüksek oranda tespit edildi. M. praemorsa’nın sonbahar ve kış dönemlerinde de C18:1?9 asit, fosfolipit fraksiyonunda oldukça yüksek oranda saptandı. P. bilgini’nin total, fosfolipit ve nötral lipit analizlerinde C18:1?9 asit yıl boyunca yüksek oranda bulundu. U. elongatulus ve D. siouffi türlerinin nötral lipit fraksiyonlarında C18:1?9 asit oldukça yüksek oranda saptandı. Her iki midyenin fosfolipit fraksiyonunda eikosanoidlerin öncül maddesi olan C20:4?6 ve C20:5?3 asitler diğer çoklu doymamış yağ asitlerine göre daha yüksek oranda tespit edildi. . elongatulus midyesinin solungaç, manto ve ayak organlarının total lipit analizlerinde organlar arasında bazı farklılıklar saptandı. Örneğin, C16:1?7 asit solungaçta; C18:1?9 ait ise mantoda yüksek oranda bulundu. Midyenin solungaç ve ayak organlarında C20:4?6 ve C20:5?3 asitler, diğer çoklu doymamış yağ asitlerine oranla daha yüksek tespit edildiler.Öğe Investigation of the fatty acid contents of edible snails Helix lucorum, Eobania vermiculata and non-edible slug Limax flavus(ACG Publications, 2017) Ekin, İhsan; Şeşen, RıdvanThe purpose of this work is to reveal the fatty acid composition of phospholipids, neutral and total lipid content of edible land snails Helix lucorum, Eobania vermiculata and non-edible land slug Limax flavus (Gastropoda: Pulmonata). The analyses revealed that the snails and slug are rich in C16:0, C18:0, C18:1ω9 and C18:2ω6 acids. Phospholipid fractions contained very high amounts of C20:4ω6 (15.37% in H. lucorum, 12.37% in E. vermiculata and 8.59% in L. flavus) which is the most important precursor of eicosanoids. The level of ΣPUFA, in edible snails, was found to be higher than ΣSFA and ΣMUFA. However, in the slug, ΣMUFA level was higher than ΣSFA and ΣPUFA levels in neutral and total lipid contents. Ʃω6 / Ʃω3 (Omega 6 / Omega 3) ratio was defined to be very high in the phospholipid of H. lucorum, E. vermiculata and L. flavus; 6.07, 8.29 and 5.39, respectively. Furthermore, the study showed that all three species are valuable sources of omega 6 and essential fatty acids; C18:2ω6 and C18:3ω6.Öğe A new record of three-band garden slug ambigolimax valentianus (A. Férussac, 1822) (Gastropoda: Limacidae) from Turkey(Turkiye Klinikleri Journal of Medical Sciences, 2018) Ekin, İhsan; Şeşen, RıdvanAmbigolimax valentianus (A. Férussac, 1822), the three-band garden slug, is originally native to the Iberian Peninsula (Spain, Portugal, and the Balearic Islands); however, it has been spread by human activities to many other parts of the world. There is no distributional record of the slug in Turkey to date. The species was recorded for the first time in Turkey during a biological survey carried out in the accommodation area of Dicle University (Diyarbakır) in October 2017. Some of the slugs were transferred to the laboratory for their morphological determination and dissection. Notably, more than 50 species of slugs dwell on Turkish lands and most of them are distributed in the Northern Anatolia Region. A. valentianus is observed here for the first time on Turkish lands. The purpose of the study is to present the first record of A. valentianus in Turkey and contribute to the checklist of Turkish gastropods.
