Yazar "Dursun, Mehmet" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 20 / 35
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Alışılmadık sebebi bilinmeyen ateş olgusu: Kikuchi-fujimoto hastalığı(2008) Dursun, Mehmet; Tüzün, Yekta; Yılmaz, Şerif; Bayan, Kadim; Altıntaş, Abdullah; Çil, TimuçinHistiyositik nekrotizan lenfadenit olarak da isimlendirilen ve kendini sınırlayıcı özelliğe sahip Kikuchi-Fujimoto hastalığı (KFH) çoğunlukla Asyalı genç kadınlarda görülür. KFH’nın etyolojisi bilinmemektedir. Hastalar özellikle servikal bölgede lenfadenopati, ateş, lökopeni ve yüksek eritrosit sedimantasyon hızı ile başvururlar. Hastalık bazen malign lenfoma olarak yanlış tanı alır. Hastalığın tanısı tutulan lenf nodunun histopatolojik incelemesi ile doğrulanır. Burada sebebi bilinmeyen ateş ile gelen ve Kikuchi hastalığı tanısı konan genç bayan hasta sunulmuştur. Sebebi bilinmeyen ateş ve lenfadenopati ile gelen hastaların ayırıcı tanısında KFH’nın da düşünülmesi gerektiğini öneriyoruz.Öğe Analysis of inherited thrombophilic mutations and natural anticoagulant deficiency in patients with idiopathic portal hypertension(Springer, 2009) Bayan, Kadim; Tuzun, Yekta; Yilmaz, Serif; Canoruc, Naime; Dursun, MehmetIdiopathic portal hypertension (IPH) is characterized by non-cirrhotic presinusoidal intrahepatic portal hypertension. The etiopathogenesis of the disease is poorly understood. Obliteration with microthrombosis of the small portal vein branches may lead to lesions underlying portal hypertension. We aimed to put forward a comprehensive thrombophilic mutation profile in IPH and its probable contribution to pathogenesis. Eleven patients and 12 controls were included. We used the CVD-StripAssay which is based on the reverse-hybridization principle to identify a total of 12 thrombophilic gene mutations: Factor V R506Q, Factor V H1299R, prothrombin G20210A, Factor XIII V34L, beta-Fibrinogen -455 G-A, PAI-1 4G/5G, platelet GPIIIa L33P, MTHFR C677T, MTHFR A1298C, ACE I/D, Apo B R3500Q and Apo E2/E3/E4, respectively. We also evaluated some blood parameters and protein C, protein S, AT-III levels using commercially available assays. IPH patients and controls were similar in respect to gender distribution (P = 1.000). Mean age was 31.2 in patients and 29.1 in controls (P = 0.622). Pica history was present in 54.5% of the patients. Mean protein C and AT-III levels were lower in patients than that of controls (P = 0.002 and 0.001, respectively). Factor XIII V34L, PAI-1, GPIIIa L33P, MTHFR C677T and MTHFR A1298C frequencies of genetic polymorphisms were found to be significantly higher among patients than that of controls. Apolipoprotein E2/E3/E4 analysis showed an inverse relationship with IPH when E2 plus E4 compared with E3. A higher frequency of Beta-Fibrinogen -455G-A mutation was observed in patients, but this difference did not reach a statistical significance. Our data represent the most comprehensive study to date with respect to thrombophilic gene polymorphisms in IPH. The data support a possible pathogenetic role in IPH, at least by some of the prothrombotic mutations. In order to confirm or refuse this proposal, a larger cohort of patients is needed.Öğe Blue rubber bleb nevus syndrome(2003) Dursun, Mehmet; Canoruç, Fikri; Tuzcu, Alpaslan; Yılmaz, Şerif; Bilici, AslanAmaç: Blue rubber bleb nevus sendromu (BRBNS) gastrointestinal sistem ve deride hemanjiomlarla karakterize nadir bir durumdur. Bu hemanjiomlar gastrointestinal kanama ve anemiye neden olabilirler. Olgu: On dokuz yaşında bir erkek hasta kliniğimize anemiyle başvurdu. Fizik muayenede konjonktival solukluk, auri-kulada insizyon skarı ve sağ el sırtı, sağ ayak baş parmağı ve gluteal bölgede hemanjiomlar mevcuttu. Laboratuvarda demir eksikliği anemisi saptandı. Kolonoskopik bakıda kolon ve rektumun tüm alanlarında histolojik olarak ispatlanan hemanjiomlar mevcuttu. BRBNS'u demir eksikliği anemisinde nadir sebep olarak göz önünde bulundurulmalıdır.Öğe Changes in pulse oximetry levels and factors affecting oxygen saturation during routine upper gastrointestinal endoscopy with or without sedation(2006) Dursun, Mehmet; Tüzün, Yekta; Yılmaz, Şerif; Bayan, Kadim; Kılıç, Mehmet; Canoruç, FikriEndoskopinin ve premedikasyonda kullanılan midazolamın oksijen desaturasyonuna yol açıp açmadığını, bunun yanında ortaya çıkacak oksijen desaturasyonuna etkili olabilecek faktörleri araştırmayı hedefledik. Yöntem: Çalışmaya, Dicle Üniversitesi Hastanesi Endoskopi Ünitesi'ne çeşitli endikasyonlarla üst gastrointestinal endoskopi için başvuran 103'ü erkek, 97'si kadın toplam 200 hasta dâhil edildi. Hastaların anam-nezleri ve antropometrik değerleri alındı. İşlem öncesi oksijen saturasyonu, hemoglobin düzeyi ve dakikalık kalp hızı kaydedildi. Başlangıçta oksijen saturasyonu %90'ın altında olan hastalar çalışmaya dâhil edilmedi. Hastalar 2 gruba ayrıldı. 100 kişilik hasta grubuna sedasyonsuz (l.grup), 100 kişilik diğer hasta grubuna ise sedasyonlu (2.grup) olarak endoskopi işlemi uygulandı. Sedasyon amacı ile midazolam (2-5mg) kullanıldı. Premedikasyon uygulanan olgulara endoskopi bitiminde intra-venöz flumazenil (0.2 mg) uygulandı. Hastalar sedasyon ve oro-farinks anestezisi öncesinden başlanarak, işlem bitiminden bir dakika sonrasına kadar devamlı şekilde oksijen saturasyonu ve kalp hızı bakımından monitörize edildiler. Endoskopi işlemi süresince en düşük oksijen saturasyonu ve en yüksek kalp hızı değerleri kaydedildi. İşlem boyunca oksijen saturasyonunun ne kadar süre ile % 90'ın altında kaldığı kaydedildi ve bu sürenin endoskopi işleminin toplam süresi ile ilişkisi değerlendirildi. Bulgular: Çalışmaya alınan 200 hastanın yaş ortalaması l.grupta 45, 2.grupta ise 44 idi. Her iki gurup arasında vücut kitle indeksi, sigara içimi, hemoglobin ve bazal en yüksek nabız düzeyi, endoskopi süresi, bazal en düşük oksijen saturasyonu, hipoksi süresi ve hipoksiye girme zamanı bakımından fark yoktu. Cinsiyet, endoskopi süresi, bazal nabız, hemoglobin düzeyi ile oksijen desaturasyonu arasında herhangi bir ilişki saptan¬madı. Sigara içiminin oksijen desaturasyonuna anlamlı katkıda bulunduğu saptandı. Sonuç: Üst gastrointestinal sistem endoskopisi için midazolam premedikasyonu güvenilir bir uygulamadır ve bu işlem, ciddi komorbiditesi olmayan bireylerde ek risk oluşturmamaktadır. Sigara alışkanlığı, endoskopi hastalarında dikkate alınmalıdır.Öğe Clarifying the Relationship Between ABO/Rhesus Blood Group Antigens and Upper Gastrointestinal Bleeding(Springer, 2009) Bayan, Kadim; Tuzun, Yekta; Yilmaz, Serif; Dursun, Mehmet; Canoruc, FikriBackground and Aim The relationship between blood group antigens and peptic ulcer disease has been widely evaluated in the past. Data concerning the same association with upper gastrointestinal bleeding are very limited. We aimed to evaluate this association and we thought it was worthwhile to try to determine whether these components take some part in this complication. Methods The study population consisted of 1,098 adults (364 patients and 734 volunteer blood donors as controls). Demographic features, comorbid illnesses, and use of aspirin/nonsteroidal anti-inflammatory drugs (NSAIDs) were recorded. Blood groups were examined by gel centrifugation method. We included only patients with bleeding from peptic ulcer disease and erosive gastropathy. Ulcers were classified by using Forrest's classification system in terms of rebleeding risk. Helicobacter pylori was examined by histology. Results The gender distribution was similar in both groups. The ABO blood group phenotype distribution in patients and controls (respectively) was as follows: 46.2% versus 34.9% for group O, 32.4% versus 39.5% for group A, 15.7% versus 18.4% for group B, and 5.8% versus 7.2% for group AB. Blood group O was found to have higher frequency in the patient group than in the control group (P = 0.004). Rh positivity was also higher in patients than in controls (P = 0.007). H. pylori positivity was similar between blood groups among patients. The rebleeding and mortality rates between blood groups were also similar. Conclusion ABO blood group O had an important role in patients with upper gastrointestinal bleeding. The impact of blood group on rebleeding and mortality may be a focus for further studies.Öğe The distribution of telomerase activity in patients with helicobacter pylori positive gastritis(TÜBİTAK, 2010) Canoruç, Naime; Kale, Ebru; Yılmaz, Şerif; Bayan, Kadim; Dursun, Mehmet; Batun, Sabri; Kaplan, AbdurrahmanAim: Helicobacter pylori is considered a class I carcinogen by the World Health Organization. We aimed to determine whether H. pylori has an effect on telomerase activity in patients with H. pylori related non-specific gastritis, atrophy, and intestinal metaplasia. Materials and methods: One hundred and seventy-two adult patients who underwent upper gastroduodenoscopy were enrolled in the study. Three biopsy specimens were taken from the antrum: 1 from the incisura angularis and 2 from the mid-antrum. Biopsy specimens taken from the incisura angularis were evaluated using the urease test for detection of H. pylori. The mid-antrum specimens were sent for histopathology and tissue telomerase activity testing. The histopathologic evaluation was performed based on the updated Sydney system. Quantitative detection of hTERT mRNA was performed with the available method for telomerase activity. Results: Of the 172 patients, 119 were eligible for the study. H. pylori was positive in 68 (57.14%) and negative in 51 (42.85%) of the cases (P > 0.05). Of the 119 patients, 6 had intestinal metaplasia, 27 had glandular atrophy, 62 had neutrophilic activation, and 102 had chronic inflammation. The telomerase activity of the H. pylori positive and negative groups did not show a statistically significant difference in patients with intestinal metaplasia, glandular atrophy, neutrophilic activation, and chronic inflammation (P > 0.05, for each). hTERT activity was higher in H. pylori positive patients who had glandular atrophy and intestinal metaplasia than the negative group. However, the differences were insignificant. Conclusion: We could not find any significant relationship between telomerase activity and H. pylori related non-specific gastritis, atrophy, and intestinal metaplasia. hTERT activity was higher in patients who had glandular atrophy and intestinal metaplasia (early stages of gastric carcinogenesis) in the H. pylori positive group. However, these differences were not significant. H. pylori, which is considered an oncogenic agent, may influence telomerase activity of further stages of carcinogenesis, particularly those after intestinal metaplasia.Öğe Does adding misoprostol to standard intravenous proton pump inhibitor protocol improve the outcome of aspirin/NSAID-induced upper gastrointestinal bleeding?(Springer, 2007) Yilmaz, Serif; Bayan, Kadim; Dursun, Mehmet; Canoruc, Fikri; Kilinc, Nihal; Tuzun, Yekta; Danis, RamazanAspirin and nonsteroidal anti-inflammatory drug (NSAID)-induced gastrointestinal bleeding is recognized as an important health problem. We performed a single-center randomized clinical trial to compare the effect of high-dose intravenous proton pump inhibitor (omeprazole) alone (group 1) with omeprazole in combination with a low-dose prostaglandin analog (misoprostol; group 2) on clinical outcomes in patients with aspirin/NSAID-induced upper gastrointestinal bleeding. Additionally, we evaluated the contribution of Helicobacter pylori eradication therapy on the late consequences. Patients were recruited to the study if they had upper gastrointestinal bleeding with history of taking aspirin or other NSAIDs within the week before the onset of bleeding. All were evaluated in terms of probable risk factors. After the standard treatment protocol, patients with histologically proven H pylori infection were prescribed a triple eradication therapy for 14 days. The primary end points were recurrent bleeding, surgery requirement, and death rates before discharge and at the end of follow-up period. This study lasted for 2 years. A total of 249 patients with upper gastrointestinal bleeding were admitted, and 49.7% of these patients were users of aspirin/NSAIDs. There were 67 patients in group 1 and 56 in group 2. The distributions for gender, age, comorbidity, H pylori infection, and high-risk ulcer rate were similar in both groups. Among aspirin/NSAID users, endoscopy revealed duodenal ulcer in 47 (38.2%), gastric ulcer in 10 (8.1%), and erosive gastropathy in 33 (26.8%). The overall rebleeding occurred in 12.2%, death in 2.4% of the patients. The in-hospital death (P=.414), rebleeding (P=.925), and surgery (P=.547) rates were similar in both treatment groups. After the follow-up period of 3 months, overall rebleeding occurred in 4.1%, and death in 4.8% of the patients. The overall mortality rate was highest in those > 65 years old, who were chronic low-dose aspirin users with comorbidity. One died of transfusion-related graft-versus-host disease. In this pilot study, we indicated that adding misoprostol (600 mu g/day) to standardized proton pump inhibitor treatment did not improve or change the rebleeding or mortality rates of patients with upper gastrointestinal bleeding related to aspirin/NSAID use. Other prospective studies on higher doses of misoprostol are needed to establish the coeffect. One should bear in mind that all blood products must be irradiated before transfused to the host.Öğe The effects of flutamide on lipid profile, insulin sensitivity, hirsutism and gonadotropins in women with polycystic ovary syndrome(1999) Ertem, Melikşah; Tuzcu, Alpaslan; Yükselen, Vahit; Bahceci, Mithat; Dursun, MehmetIn this study, we evaluated metabolic changes and the effects of flutamide in 22 women with PCOS. Flutamide was administered for a 6-month period in a dose of 750 mg/day. The basal and after treatment body mass index, waist: hip ratio, blood glucose, insulin, lipids, Ferriman-Gallwey scoring (FGS), gonadotropins, testosterone, trasaminazed and glucose: insulin (G:I) ratio were measured. For comparison, ANOVA was used. The sixth month mean FGS was significantly lower than the basal values (18.5±7.4 and 12.5±4.5, P<0.01). The mean basal G:I ratio was 3.31±1.12 and 6.21±2.53 at the sixth month. The sixth month G:I ratio was significantly higher (P<0.001). The total and LDL-cholesterol were decreased by flutamide (from 144±23 to 123±23 and from 88±32 to 60±25 mg/dl respectively. P<0.02 and P<0.01), whereas, the HDL-cholesterol level was increased with flutamide (from 44.8±3.9 to 46.5±3.2 mg/dl and P<0.001). LH (from 14.7±6.7 to 8.4±3 mlU/ml), LH/FSH ratio (from 3.4±1.7 to 1.9±0.6), total testosterone (from 0.87±0.29 to 0.61±0.18 ng/ml) and free testosterone (from 4.29±1.18 to 2.14±0.9 pg/ml) were decreased by flutamide (P<0.05). Thus, we reached three conclusions:1-Flutamide may improve insulin insensitivity. 2-In PCOS, flutamide decreases total and LDL-cholesterol, and increases HDL-cholesterol. 3-Flutamide may improve the LH/FSH ratio and induce a decrease in testosterone.Öğe Eozinofilik gastroenterit. Assit ile başvuran bir vaka(2003) Dursun, Mehmet; Canoruç, Fikri; Sarı, Yasin; Yılmaz, ŞerifAmaç: Eozinofilik gastroenterit; gastrointestinal semptomlar, biyopsi ile gösterilebilen bir veya daha fazla gastrointestinal alanda eozinofilik infiltrasyon, gastrointestinal sistem dışı herhangi bir tutulumun olmaması ve parazitik enfestasyon yokluğu ile karakterize bir hastalık olup, mukozal, muskuler ve serozal olmak üzere üç ana tipi vardır.Olgu sunumu: Elli üç yaşında erkek hasta, yaklaşık bir aydır mevcut olan karın ağrısı, karında şişlik ve ishal şikayetleri ile kliniğimize başvurdu. Gıda veya ilaç alerjisi öyküsü yoktu. Fizik muayenesinde batın normalden hafif bombe ve perküsyonda açıklığı yukarı bakan matite mevcuttu. Laboratuvar: Periferik kandaki beyaz küre sayısı 15.200 hücre/$mu$L, absolut eozinofil sayısı 9500 hücre/$mu$L, eozinofil oranı % 62,5. Assit sıvı yaymasında hücrelerin %95'ini eozinofıller oluşturmaktaydı. Serum assit-albumin gradienti 0,6 idi. Gaita ve duodenal aspiratta parazitik gösterge yoktu, sedimantasyon 23 mm/h, serum IgE düzeyi 342.9 (N:0-100) lU/mL idi. Batın ultrasonografisinde orta düzeyde serbest sıvı izlendi. Üst gastrointestinal sistem endoskopisinde ve rektoskopide mukozada patoloji yoktu. Hastanın mide ve duodenumundan alınan biyopsilerde doku eozinofılisi izlendi. Hastaya herhangi bir tedavi verilmedi. Kısa sürede spontan assidik regresyon gözlendi ve periferik eozinofıli düzeldi. Sonuç: Assitli olgularda eozinofılik gastroenterit de akla gelmelidir.Öğe The epidemiological aspects of fibromyalgia syndrome in adults living in turkey: A population based study(Taylor & Francis Ltd, 2008) Turhanoglu, Ayse Dicle; Yilmaz, Serif; Kaya, Sedat; Dursun, Mehmet; Kararmaz, Alper; Saka, GuenayObjective: The objectives of this study were to determine the prevalence of the fibromyalgia syndrome [FMS] in Diyarbakir, a city located in the southeastern region of Turkey, and to evaluate associated demographic variables. Methods: This study was conducted in the beginning of 2003. A total of 600 people, randomly selected by stratified cluster sampling, were interviewed in person using a questionnaire consisting of demographic features and history of chronic widespread pain. Individuals with chronic widespread pain were examined by a specialist in physical medicine and rehabilitation in order to confirm or exclude FMS based on the American College of Rheumatology classification criteria. The statistical analysis was performed by using a package program called Epi Info 2000. Results: Fifty-three people were diagnosed with FMS. Based on the study results, the prevalence of FNIS was 8.8 percent in our regional study group. The prevalence was higher in women [12.5 percent] than in men [5.1 percent; P = 0.002, OR = 3.038, 95% CI = 1.5-6.1], and subjects in urban areas [11.4 percent] had a higher FMS rate than subjects in rural areas [5.2 percent; P = 0.011, OR = 2.388, 95% CI = 1.2-4.6]. The FMS was most common in the 50- to 59-year-old age group. No difference was observed in terms of education, occupation, and marital status. Conclusion: To the best of our knowledge, this cross-sectional study is the first report on the prevalence of FMS in Diyarbakir. The FMS prevalence was 8.8 percent in our region. The FMS was found 2.45 times more common in women than in men and found 2.3 times higher in urban areas than in rural areas.Öğe Fenofibrate treatment in two adults with Crigler-Najjar syndrome type II(2006) Canoruç, Fikri; Yılmaz, Şerif; Dursun, Mehmet; Beştaş, Remzi; Kıdır, VeyselCriggler-Najjar sendromu Tip II, ömür boyu süren indirekt hiperbilirubinemi ile seyreden nadir bir familyal bilirubin konjugasyon bozukluğudur. Bu sendromda aşırı hiperbilirubinemi varlığında fetüs veya yetişkinlerde nörolojik defekt riski vardır. Bu, iki olguda bu sendromun ayrıntılarını vurgulayan, Türkiye'den bildirilen ilk yazıdır. Tanı, diğer indirekt bilirubin yüksekliği yapan nedenlerin, hikâye ve laboratuar bulgularıyla ekarte edilmesi temeline dayanmaktadır. Fenobarbital yükleme testi ve C safrası analizi tanıları desteklemiştir. Literatürde bu sendromda klofibrat tedavisinin önerildiği bir çalışma vardı. Bu çalışmanın ışığında her iki hastaya, birer ay süreyle fenofibrat tedavisi uyguladık ve prosedür öncesi ve sonrasında bilirubin düzeylerini inceledik. Sonuçta her iki olguda da bilirubin düzeylerinde düzelme gözleyemedik.Öğe Fibrovascular polyp of the esophagus: Diagnostic dilemma(2004) Özçelik, Cemal; Onat, Serdar; Dursun, Mehmet; Arslan, AdemA 51-year-old female patient was admitted to our department. She had symptoms of dysphagia, regurgitation of a fleshy mass into the mouth, and attacks of dyspnea. Every effort was made for diagnosis. At cervical exploration, upper esophageal polyp was discovered incidentally, and removed. We present this case because of rarity and emphasize the clinical presentation. The physician should be aware of the presence of this rare esophageal tumor. © 2003 Elsevier B.V. All rights reserved.Öğe The frequency of Helicobacter pylori in various gastric mucosal appearances(2003) Yılmaz, Şerif; Canoruç, Fahri; Karabulut, Mustafa; Dursun, Mehmet; Yaldız, MehmetOur purpose was to investigate whether Helicobacter pylori (Hp) has a specific mucosal appearance. Eighty-eight (female / male: 53/35) patients included in the study underwent endoscopy to determine the macroscopic appearance of their gastric mucosa. Biopsies taken from the antrum, incisura angularis and corpus of each patient were stained with toluidine blue and examined for Hp under a light microscope. Thirty were Hp negative and 58 Hp positive. Thirty-six percent of the patients had normal mucosa, 21.59% had spotty erythema in the antrum, 31.81% had a mosaic pattern in the antrum and/or corpus and 10.23% had acute duodenal ulcer. Fifty-six percent of those with normal mucosal appearance, 63.16% of those with spotty erythema in the antrum, 75% of those with a mosaic pattern in the antrum and/or corpus and 77.78% of those with acute duodenal ulcers were positive for Hp. No difference was found in positivity between the groups. There is no mucosal appearance specific to Hp, and so diagnosis by conventional methods is indispensable.Öğe A head to head comparison of oral vs intravenous omeprazole for patients with bleeding peptic ulcers with a clean base, flat spots and adherent clots(Baishideng Publishing Group Inc, 2006) Yilmaz, Serif; Bayan, Kadim; Tuzun, Yekta; Dursun, Mehmet; Canoruc, FikriAIM: To compare the effect of intravenous and oral omeprazole in patients with bleeding peptic ulcers without high-risk stigmata. METHODS: This randomized study included 211 patients [112 receiving iv omeprazole protocol (Group 1), 99 receiving po omeprazole 40 mg every 12 h (Group 2)] with a mean age of 52.7. In 144 patients the ulcers showed a clean base, and in 46 the ulcers showed flat spots and in 21 old adherent clots. The endpoints were re-bleeding, surgery, hospital stay, blood transfusion and death. After discharge, re-bleeding and death were reevaluated within 30 d. RESULTS: The study groups were similar with respect to baseline characteristics. Re-bleeding was recorded in 5 patients of Group 1 and in 4 patients of Group 2 (P = 0.879). Three patients in Group 1 and 2 in Group 2 underwent surgery (P = 0.773). The mean length of hospital stay was 4.6 +/- 1.6 d in Group 1 vs 4.5 +/- 2.6 d in Group 2 (P = 0.710); the mean amounts of blood transfusion were 1.9 +/- 1.1 units in Group 1 vs 2.1 +/- 1.7 units in Group 2 (P = 0.350). Four patients, two in each group died (P = 0.981). After discharge, a new bleeding occurred in 2 patients of Group 1 and in 1 patient of Group 2, and one patient from Group 1 died. CONCLUSION: We demonstrate that the effect of oral omeprazole is as effective as intravenous therapy in terms of re-bleeding, surgery, transfusion requirements, hospitalization and mortality in patients with bleeding ulcers with low risk stigmata. These patients can be treated effectively with oral omeprazole. (c) 2006 The WJG Press. All rights reserved.Öğe Helicobacter pylori (+) hamile kadınların yeni doğan bebeklerinde helicobacter pylori enfeksiyonu riski(2018) Dursun, Mehmet; Göral, VedatGram(-) kıvnmlı,4-6 flageli sahip,hareketli bir basil olan Helicobacter pylori midenin asit şartlarında yaşamını idame ettirebilen nadir mikroorganizmalardandır. Gİ S, oral kavite, feçes,kan,su,yiyecek]er başlıca doğal ortamlarını oluşturmaktadırlar. Gelişmekte olan ülkelerde yüksek insidansa sahipür.Bulaşma yollan net bilinmemekte, fekal-oral, oral-oral geçişin olduğu yönünde kanıtlar bulunmaktadır. Eageli,hareket aktivitesi, immun cevaba ve aside gösterdiği defans,salgıladığı çeşitli enzimler ve toxinler vasıtasıyla hem konak için patojen olmakta, hem de midenin olumsuz şartlarına direnmektedır.Başta DÜ olmak üzere peptik ülser,NÜD, gastrik kanser ve MALT lenfoması ile yalan ilişkili olduğunu gösteren çok sayıda çalışma mevcuttur. Tanısal amaçlı non-invaziv yöntemlerden olan ELISA en tercih edilen serolojik yöntemdir.Biz de çalışmamızda 48 anne adayım ve bebeklerini, serolojik olarak incelemeye aldık.48 annenin 36'sında (%75) Hp IgG(+) bulundu. Doğar doğmaz bebeklerin kordon kanlan alındı.Hp pozitif annelerin bebekleri Hp-IgG açısından incelendi ve 36 bebeğin 32'sinde antikor pozitif bulundu.IgG plasentadan geçebildiği için son aşama olarak Hp-IgG pozitif olan 32 bebekte Hp-IgA antikoru araştınldı.Bunların 3Bnde(%9.37) Hp-IgA pozitif bulundu.Kontrol grubu sıfir kabul edilirse bu orandaki bir geçiş istatistiksel olarakta anlamlıdır(p<0.01).Bu veriler ışığında Hp ile enfekte olan annelerin transplasental yolla enfeksiyonu bebeğine bulaştırma ihtimalinin olabileceği kanaatindeyiz.Fakat bu konunun netleşmesi için daha çok sayıda çalışmanın yapılması gerekecektir.Öğe Helicobacter pylori pozitif annelerin bebeklerinde helicobacter pylori enfeksiyonu riski ( vertikal geçiş )(1998) Dursun, Mehmet; Göral, Vedat; Canoruç, Fikri; Şimşek, Halis; Hasçelik, Gülşen; Yükselen, VahitHelicobacter pylori (H.pylori) midenin asit ortamında yaşamını devam ettirebilen nadir organizmalardan biridir. Başta duodenal ülser olmak üzere, peptik ülser, non-ülser dispepsi, mide kanseri ve MALT lenfoması ile yakın ilişkisi olduğuna ait birçok çalışma yapılmıştır. Bu çalışmadaki amacımız H.pylori-pozitif annelerin yeni doğan bebeklerinin enfeksiyon açısından risk altında olup olmadığını saptamaktır. Doğum amacı ile hastanemize başvuran 48 anne adayı ile yeni doğan çocukları çalışmaya dahil edildi. Doğumdan kısa süre sonra hem annelerden hem de bebeklerin umbilikal venlerinden kan örnekleri alındı. Annelerin kan örnekleri ELISA yöntemi ile arari-H.pylori IgG antikoru açısından araştırıldı. Anneleri anti-H.pylori IgG bakımından pozitif olan bebeklerin serumlarında anti-H.pylori IgG ve anti-H.pylori IgA çalışıldı. Anti-H.pylori IgG 48 annenin 36'sında (% 75.0) pozitif bulundu. Anti-H.pylori IgG pozitif 36 annenin bebeklerinin 32'sinde (% 89.0) anti-H.pylori IgG pozitif bulundu. Anti-H.pylori IgG pozitif 32 bebeğin 3'ünde (% 9.4) antii-H.pylori IgA pozitif saptandı (p<0.01). Sonuç olarak, H.pylori-pozitif annelerin bebeklerinde anti-H.pylori IgG pozitifliği, IgG'nin plasental geçişi nedeni ile bebeklerdeki H.pylori enfeksiyonunun göstergesi olamaz. Buna karşın bebeklerdeki anti-H.pylori IgA pozitifliği oldukça önemli olup, çalışmamızda bulunan değer istatistiksel olarak da anlamlı bulunmuştur (p<0.01). Çalışmamızda elde edilen sonuca göre, en azından vertikal geçiş ihtimalinin olabileceği söylenebilir.Öğe Hipertrigliseridemi nedenli akut pankreatit tedavisinde heparin ve insülin rejimi uygulanan bir olgu(Türk Gastroenteroloji Vakfı, 2005) Yılmaz, Şerif; Dursun, Mehmet; Canoruç, Fikri; Tuzcu, Alpaslan; Akay, Hatice; Danış, Ramazan; Parmaksız, ErgünHipertrigliseridemi, akut nonbiliyer pankreatitin önemli ve gözardı edilen sebeplerindendir. Bu hastaların tedavisinde halen standart bir protokol yoktur. Hastamız, hipertrigliseridemi zemininde gelişen bir akut nek-rotizan pankreatit olgusu idi. Hastaya, lipoprotein lipaz aktivitesini arttırmaya yönelik insülin ve heparin kombinasyonundan oluşan bir tedavi protokolü verdik. Tedavi sonunda hastanın tüm verileri düzeldi. Amacımız hipertrigliseridemiye sekonder gelişen bu akut pankreatit olgusunu, ayırıcı tanı ve tedavi yaklaşımını sunmak idi.Öğe İmmobilizasyon+soğuk stresine maruz kalan sıçanlarda karaciğer lipit peroksidasyonu düzeyine vitamin E, selenyum ve allopurinolün etkileri(2003) Güneli, Ensari; Çiçek, Ramazan; Akkoç, Hasan; Canoruç, Naime; Dursun, Mehmet; Kelle, İlkerAmaç: îmmobilizasyon (hareketsizlik)+soğuk stresi biyolojik membranlarda serbest radikal üretimini artırarak lipit peroksidasyonunu uyarır. Lipit peroksidasyonu hücre membranında poli-doymamış yağ asitlerinin oksitlemesi ile oluşan bir kimyasal reaksiyon olup, serbest radikallere bağlı hasarın sap-tanmasında önemli bir göstergedir. Biz bu çalışına ile sıçanlarda immobilizasyon+soğuk stresi modeliyle karaciğerde oluşturulan lipit peroksidasyonuna karşı, antioksidan etkinliğe sahip maddeler olan, Vitamin E, Selenyum ve Allopurinolün tek başlarına ve/veya kombinasyonları halinde koruyucu etkilerinin bulunup bulunmadığını araştırdık. Materyal ve Mctod: Bu çalışına için 6'şar adet Spraque-Dawley sıçandan oluşan 8 grup oluşturuldu: 1. Kontrol 2. Vit-E (3 mg /kg/gün, i.m., 8 hafta) 3. Vit-E (10 mg/kg/gün, Lm., 8 hafta) 4. Vit-E (100 mg/kg/gün, i.m., 8 hafta) 5. Selenyum (350 mg/kg/hafta, i.m., 8 hafta) 6. Allopurinol (50 ıng/kg/gün, s.c., 5 gün) 7. Vit-E (10 mg/kg/gün, Lm., 8 hafta) + Selenyum (35 mg/kg/hafta, Lm., 8 hafta) 8. Vit-E (10 mg/kg/gün, i.m., 8 hafta) + Allopurinol (50 mg/kg/gün, s.c., 5 gün). İlaç ön uygulaması yapılan ve yapılmayan gruplara immobilizasyon + soğuk stresi uygulandı. Daha sonra sıçanlar servikal dislokasyon ile sakrifıye edilerek, karaciğerleri alındı. Karaciğer dokusundaki lipit peroksidasyoııunun göstergesi olan doku malondialdehit (MDA) düzeyinin tespiti için tiyobarbiturik asit metodu kullanıldı. Gruplar arasındaki farkın anlamlılığı uygun olduğunda ANOVA veya Mann-Whitney U testi ile değerlendirildi, p$leq$ 0.05 ise aradaki farkın anlamlı olduğuna karar verildi. Sonuçlar: İmmobilizasyon + soğuk stresi uygulandıktan sonra karaciğer MDA düzeyleri saptandığında: Kontrole göre, ilaç uygulanan gruplarda karaciğer MDA düzeylerinin azaldığı gözlendi (p=0.009). Gruplar arası karşılaştırma yapıldığında; Vitamin E (3 mg) ve Vitamin E + Selenyum uygulanan gruplarda MDA düzeylerinin daha düşük olduğu tespit edildi ( p< 0.01). Çıkarım: Sıçanlarda; immobilizasyon+soğuk stresi ile oluşan, serbest radikallere bağlı karaciğer hasarını E vitamini, Selenyum ve Allopurinolün tek başlarına ya da kombinasyonları halinde ön-leyebilecekleri kanısına varıldı.Öğe İmmünkompetan bir erişkinde akut herpes simplex virüs hepatiti(2006) Yılmaz, Şerif; Altıntaş, Abdullah; Bayan, Kadim; Dursun, Mehmet; Canoruç, FikriHerpes simpleks virüs hepatiti immünkompetan bireylerde nadirdir. Mukokutanöz tutulum yokluğu sık olarak görüldüğünden dolayı tanının ortaya konması zordur. Burada Herpes simpleks virüs hepatitli 38 yaşında bir kadın hastayı bildirmekteyiz. Hasta gebe veya immün yetmezlikli değildi. Sadece destek tedavisi ile kısa sürede iyileşti. Herpes simpleks virüs hepatiti, immünkompetan kişilerde de akut hepatitin ayırıcı tanısına dahil edilmelidir.Öğe Insulin sensivitiy, $beta$ cell function and serum lipid levels in Helicobacter pylori positive, non-obese, young adult males(2004) Bahceci, Mithat; Tuzcu, Alpaslan; Canoruç, Fikri; Dursun, Mehmet; Yılmaz, ŞerifIt is not clear whether Helicobacter pylori (Hp) infection affects insulin levels and insulin sensitivity. We aimed to determine insulin sensitivity and beta cell function, and to evaluate serum lipids in subjects with and without Hp infection. Eighty non-obese young adult males, 40 of whom were Hp positive and 40 were negative, were included in the study. Two endoscopic biopsy specimens were obtained from each subject. Height, weight and waist-hip circumference were measured, and body mass index (BMI) was calculated. Serum glucose, total, HDL, LDL and VLDL-cholesterol and triglyceride levels were determined. Body fat mass and percentage were determined by bioelectric impedance. Serum insulin levels were measured by the RIA method. HOMA was used as an index of pancreatic beta cell function and insulin sensitivity. The independent-t test was used in the comparison of results. Age, BMI, waist and hip circumferences, and fat percentages did not exhibit any statistical differences. Mean HOMA-B [111.7, in Hp(+) and 112.0 in Hp(-) subjects] and HOMA-S [67.7 in Hp(+) and 60.7 Hp(-) subjects] did not differ amoung the groups. The lipid and aminotransferase levels of the 2 groups were also similar. Conclusion: Hp infection is not associated with impairment of insulin sensitivity and deterioration of the glucose metabolism. It seems to be metabolically neutral in terms of serum lipids and aminotransferase levels.
