Yazar "Duran, Hatun" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 16 / 16
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Biliary ascaris-induced obstructive jaundice: a case of acute abdomen(Turkish Assoc Trauma Emergency Surgery, 2009) Oeztuerk, Hayrettin; Oeztuerk, Huelya; Duran, Hatun; Otcu, SelcukAscaris lumbricoides is one of the most common helminthic diseases worldwide and it can cause various complications. The presence of this worm in the biliary tree, however, is a rare condition, especially in children. We describe a child with biliary ascariasis who was presenting clinical symptoms mimicking surgical acute abdomen. The diagnosis was made by ultrasound. The child was successfully treated with mebendazole and anti-spasmolytic. Biliary ascariasis should be added to the differential diagnosis of acute abdominal pain in patients, even in children, from endemic areas.Öğe Biliyer askariazisin neden olduğu tıkanma ikteri: Bir akut karın olgusu(2009) Otçu, Selçuk; Duran, Hatun; Öztürk, Hayrettin; Öztürk, HülyaAscaris lumbricoides dünyadaki en yaygın helmintik hastalıklardan biri olup birçok komplikasyon oluşturabilir. Helmintin safra yolları içinde varlığının gösterilmesi, özellikle çocuklarda, nadir bir durumdur. Bu yazıda, cerrahi akut karın bulgularına benzer şikayetlerle başvuran ve safra yolları içinde askaris helminti gösterilen bir olgu sunuldu. Ultrasonografik değerlendirme ile tanısı konan hastaya, tedavide mebendazol ve antispazmolitik verilerek tedavi sağlandı. Biliyer askariazis çocuk yaş gurubu hastalar dahil olmak üzere endemik bölgelerden gelen hastalarda görülen akut karın ağrısı tablosunda ayırıcı tanıda düşünülmelidir.Öğe Çocuklarda hidatik hastalık: 49 olgunun analizi(2006) Otçu, Selçuk; Önen, Abdurrahman; Öztürk, Hülya; Duran, Hatun; Öztürk, HayrettinAmaç: Çalışmadaki amacımız hidatik hastalık tanısı koyulan ve tedavisi yapılan olgularımızın tanı ve tedavi özelliklerini belirlemek, morbidite ve mortalite açısından değerlendirmektir.Yöntem: Kliniğimizde Echinococcus granulosus'e bağlı hidatik hastalık tanısı konulan ve tedavisi yapılan 49 hasta değerlendirildi. Hastalar yaş, cinsiyet, semptomların başlamasından sonraki geçen süre, semptom ve bulgular, tanı metodları, kistin lokalizasyonu, çapı, sayısı, tedavi yöntemleri, mortalite, morbidite ve nüks açısından değerlendirildi. Tanı ultrasonografi, tomografi, Casoni ve Weinberg testleri ile konuldu. Ameliyat sonrası dönemde 27 hastaya Albendezol tedavisi verildi.Bulgular: Hastaların 24'ü erkek, 25'i kız ve yaş ortalaması 10.5 yıl idi. En sık başvuru şikayeti karında ağrı idi. Kist 27 olguyla (%67) en sık karaciğerde lokalizeydi. Kistler açık cerrahi ve perkütan yolla tedavi edildi. Hastaların 47'sinde (%96) kistektomi, kapitonaj ve drenaj uygulandı. Perkütan tedavi 2 (%4) hastada uygulandı. Ameliyat sonrası ölen hastamız olmadı. Ortalama 24 aylık (8-60 ay) takip sürecinde %4 oranında nüks gelişti.Sonuç: Sonuç olarak çocuklarda cerrahi girişimle kist hidatiklerinin tedavisi başarılı olmaktadır. Ayrıca, hidatik hastalık bölgemizde yaygın olarak devam etmektedir.Öğe Çocuklarda konjenital musküler tortikollis: Geç başvuran 12 olgunun analizi(2008) Duran, Hatun; Okur, Hanifi; Çiğdem, Murat Kemal; Öztürk, Hayrettin; Dokucu, Ali İhsan; Öztürk, Hülya; Önen, AndurrahmanAmaç: Bu çalışmadaki amacımız geç başvuran konjenital musküler tortikollis (KMT)’li hastalarımızın klinik, tanı ve tedavi özelliklerini analiz etmek ve literatür ile karşılaştırmaktır. Yöntem: Retrospektif olarak hastalarımız yaş, cinsiyet, klinik bulgular, yüzde ikincil biçim değişiklikleri, şişliğin yerleşimi, tanı yöntemleri, ek anomaliler, cerrahi girişimde karşılaşılan bulgular, sağaltım amacıyla uygulanan cerrahi girişimler açısından değerlendirildi.Bulgular: Hastalarımızın (5 erkek, 7 kız) yaş ortalaması 6,7 (1,5-12 yaş) yıl idi. Lezyonların çoğunluğu solda (%58) görüldü. Olgularımızın ikisi küçük yaş grubundaydı. İki olguda (%17) boyunda kitle palpe edilebildi. Olguların çoğunluğunda boyun hareketlerinde kısıtlılık (%83) en sık bulgu idi. Serimizdeki hastaların tümü cerrahi girişimle tedavi edildi ve ayrıca fizik-tedavi egzersizleri de uygulandı.Sonuç: Bu çalışmada, geç başvuran KMT’li çocuklarımızın çoğunluğunda cerrahi tedavi ve konservatif tedavi ile boyun hareketleri ve boyun eğriliğinde belirgin bir düzelme oldu.Öğe A comprehensive analysis of 51 neonates with congenital intestinal atresia(Saudi Med J, 2007) Ozturk, Hayrettin; Ozturk, Hulya; Gedik, Senol; Duran, Hatun; Onen, AbdurrahmanObjective: To determine contemporary patterns of presentation and trends in the management and outcome of 51 newborn infants with intestinal atresia. Methods: We retrospectively reviewed 51 cases of intestinal atresia between January 1983 and February 2003. Clinical data included antenatal history, age, gender, weight, presenting symptoms and signs, diagnostic procedures, location and type of atresia, associated abnormalities, surgical treatment, associated problems, morbidity, mortality and plans of treatment. Results: Twenty children had duodenal obstruction, 24 had jejunoileal atresia, and 7 had colonic atresia. Approximately one-fourth of patients associated with duodenal atresia. had preterm delivery and all patients with jejunoileal and colonic atresia were full term. Clinical features such as vomiting, abdominal distention, delayed meconium passage and jaundice were more frequent in jejunoileal atresia patients. Other associated organ anomalies particularly Down's syndrome were more frequent in duodenal atresia patients. A duodeno-duodenostomy was preferred in most of the patients with duodenal atresia and annular pancreas; duodenotomy and web excision for those with duodenal webs; and resection with end-to-end anastomosis for those with jejunoileal atresia. In all patients with colonic atresia, colostomy procedure was performed as the first step of surgery. Conclusion: Experienced neonatal care and prompt total parenteral. nutrition by placing central line during surgery may improve the outcome of such patients.Öğe Cytogenetic and clinical studies of a male infant with disorder of sexual development: case report(Elsevier Science Inc, 2008) Balkan, Mahmut; Duran, Hatun; Onen, Abdurrahman; Oral, Diclehan; Isi, Hilmi; FIdanboy, Mehmet; Alp, M. NailObjective: To report a translocation between chromosomes 3 and 4: 46, XY, t(3; 4)(p25; q31.3) in a male infant with a disorder of sexual development. Design: Case report. Setting: University hospital. Patient(s): A 1-year-old infant who presented with abnormal location of the urethral meatus. Intervention(s): Cytogenetic analysis, fluorescence in situ hybridization (FISH), and serum concentrations measurement (using peripheral blood), and clinical examination. Main Outcome Measure(s): Karyotype and clinical findings. Result(s): On clinical examination, bilateral testicular volume and phallus were determined to be undersized. Serum concentrations of T and DHEAS were low. G-banding of his chromosomes showed that the patient had a balanced translocation involving chromosomes 3 and 4: 46, XY, t(3; 4)(p25; q31.3). This karyotype finding was confirmed by FISH. The FISH analysis revealed the presence of sex-determining region (SRY). The proband inherited this translocation from his father. His sister had the same translocation. However, the father and sister of the proband were clinically normal. Conclusion(s): The presence of this chromosomal anomaly and hypospadias was unique to our patient compared with others with the 46, XY, t(3; 4) translocation. Although no such association has been reported to date, we think that the severe hypospadias in our case might be associated with this translocation. (Fertil Steril (R) 2008; 90: 2003. e13-e16. (C)2008 by American Society for Reproductive Medicine.)Öğe Damak yarığı olgularının tedavisinde glubran 2’nin kullanımı(2008) Duran, Hatun; Okur, Hanifi; Öztürk, Hülya; Öztürk, HayrettinAmaç: Yarık damak ve dudak insanlardaki en sık konjenital kraniyofasyal anomalidir. Palatoplastinin gecikmiş komplikasyonu fistül gelişimi ve midfasiyal büyüme geriliğidir. Bu çalışmada fistül gelişiminin engellenmesinde doku yapıştırıcılarının kullanımının etkinliğinin araştırılması amaçlanmıştır. Gereç ve yöntem: Ocak 1995 ile Mayıs 2005 tarihleri arasında kliniğimizde opere edilen 39 hasta yaş, cinsiyet, yarık damağın tipi, operasyon tekniği, doku yapıştırıcısı kullanımı ve komplikasyon gelişimi bakımından karşılaştırıldı. Bulgular:Yarık damaklı 39 hastanın 24’üne palatoplasti, 15 hastayada palatoplastiye ek olarak doku yapıştırıcısı Glubran 2 uygulandı. Yalnızca palatoplasti yapılan 24 hastanın 7’sinde (%29.1) fistül gelişti. Ancak palatoplastiye ek olarak Glubran 2 kullanılan 15 hastanın 1’inde (%6.6) fistül gelişti Sonuç: Yarık damaklı hastalarımızın tedavisindeki bu olumlu sonuçlarında klinik tecrübelerimizdeki gelişmelere ek olarak doku yapıştırıcısı Glubran 2’nin etkili olduğu söylenebilir.Öğe Hydatid cysts in children: analysis of 49 cases(Aves, 2006) Ozturk, Hlya; Ozturk, Hayrettin; Otcu, Selcuk; Onen, Abdurrahman; Duran, HatunPurpose: In this study, we aimed to analyze the diagnostic and therapeutic features, morbidity and mortality of patients with hydatid disease. Material and methods: 49 children (24 boys and 25 girls) infected by Echinococcus granulosus had surgery for hydatid disease. All patients were evaluated for age, sex, admission time, symptoms at admission, diagnostic techniques, locations of cysts, treatment modalities, morbidity and mortality rate. Ultrasonography, computed tomography, Casoni and Weinberg tests proved the diagnosis. Albendazole treatment was given to 27 of the patients in postoperative period. Results: Mean ages of the patients were 10.5 years. The most common symptom on admission was abdominal pain. The most common localization of the cyst was liver in 33 patients (% 67). Hydatid cysts were treated by conventional open surgery or percutaneous drainage. The form of surgical treatment was capitonnage and total excision of the cyst; and drainage of the cyst cavity in 47 patients (96%). Percutaneous treatment was performed in 2 patients (4%). There were no deaths. Recurrence rate was 4% during the follow-up period of 24 months (range, 8-60 months). Conclusion: Surgical treatment is successful in the hydatic cysts. Additionally, the study confirms the endemic state of the hydatic disease in our region.Öğe Konjenital hipertrofik pilor tenozu 22 yıllık deneyimimiz(Dicle Üniversitesi, 2007) Duran, HatunÖZET Amaç: Bu çalışmada 22 yıllık süre içerisinde hipertrofik pilor stenozu tanısıyla kliniğimizde tedavi edilen olguları değerlendirdik. Gereç ve Yöntem: Bu çalışmada 1984-2006 yılları arasında kliniğimizde konjenital hipertrofik pilor stenozu tanısıyla ameliyat edilen 91 olgu geriye dönük olarak değerlendirildi. Olgular başvuru yaşı, cinsiyet, ağırlık, başvuru şikayetleri, fizik muayene bulguları, ek anomali, laboratuvar değerleri, radyolojik değerlendirme, cerrahi kesi tipi, komplikasyonlar ve mortalite açısından değerlendirildi. Bulgular: Olguların erkek/kız oranı 79/12, ortalama başvuru yaşı 48 gün (15 gün - 7ay), şikayetlerin ortalama başlama yaşı 19 gün (7 gün – 40 gün), şikayetlerin başlaması ile kliniğimize başvuru arasındaki süre ortalama 30 gün (3 gün – 6 ay) idi. Ortalama ağırlık 3591 gramdı (2750-6000). En çok görülen semptom kusma iken (%100), diğer semptomlar kabızlık (%48), solunum yolu enfeksiyonu (%35), dehidratasyon (%35) ve midenin peristaltik dalgalarının görünür halde olması (%24) idi. Olguların %76’sında pilor palpe edilmiştir. 7 olguda ek anomali tespit edildi. Olguların %28’inde üremi, %27’sinde hiponatremi, %48’inde hipokloremi, %23’ünde hipokalemi ve %2.2’sinda da hiperbilirubinemi tespit edildi. Olguların 58’ine USG yapılmış olup, 5 olguda tanı konamamıştır. 49 olgu baryumlu ÜGİ çalışma ile değerlendirildi. 72 olguya GÜST, 19 olguya omega insizyon yapıldı. Piloromyotomi yapılan olguların beşinde mukoza perforasyonu, beşinde yara enfeksiyonu, üçünde eviserasyon ve birinde de kolon perforasyonu tespit edildi. 1 olgu postoperatif kaybedildi. Yorumlar: HPS büyük oranda erkek çocuklarında görülür. En sık şikayet fışkırır tarzda kusmadır. HPS’nun tanısı anamnez ve fizik muayene ile büyük oranda konabilir. Tanıda ilk seçenek USG olmalı, USG ile tanı konulamayan olgulara baryumlu ÜGİ çalışmalar yapılmalıdır. Semptomların başlamasıyla başvuru arasında geçen süre uzadıkça, metabolik anormalliklerin şiddeti de artar. En sık görülen metabolik bozukluk hipokloremidir. Anahtar Kelimeler: Hipertrofik pilor stenozu, bebek, kusma, olive, piloromıyotomi. SUMMARY Purpose: The purpose of the present study was to evaluate the patients who diagnosed and treated due to congenital hypertrophic pyloric stenosis in our clinic in the last 22 years period. Materials and methods: A total of 91 patients who treated with congenital hypertrophic pyloric stenosis between 1984 and 2006 were evaluated retrospectively. The patients’ presentation, age, gender, weight, findings of physical examination, associated anomalies, laboratory values, radiological evaluation, type of surgical incision, complications and mortality were evaluated. Results: The male/female proportions was 79/12, and mean presentation age was 48 days (15 days - 7 months), mean age of symptoms was 19 days (7 - 40 days), the mean time interval between symptom and admission was 30 days (3 days - 6 months). Mean weight was 3591 grams (2750 -6000). The most common symptom was emesis (100%), constipation (48%), pulmonary infection (35%), dehydration (35%), and visible gastric waves (24%). In 76% of patients, pyloric tumour was palpated. Associated anomalies were present in 7 patients. Such metabolic anomalies as uremia (28%), hyponatremia (27%), hypochloremia (23%), hypokalemia (23%), and hyperbilirubinemia (2.2%) were found. Ultrasound was done in 58 patients; 5 of whom failed to diagnose pyloric hypertrophy. UGI studies were performed in 49 patients. Supraumblical tranverse incision was made in 72 patients, while omega incision in 19 patients. Such peroperative complications as mucosal perforation (5 patients), wound infection (5), evisceration (3), and colon …_rforation (one) were obse rved. One patient died. Conclusions: Hypertrophic pyloric stenosis is mostly seen in boys. The most common symptom is projectile vomiting. The diagnosis of hypertrophic pyloric stenosis can be hypertrophic pyloric stenosis easily made by history and physical examination in the majority of the patients. Ultrasound might be the first diagnostic modality of choice for these patients. However, in patients who ultrasound failed to diagnose, upper GI study should be the second modality of choice. The severity of metabolic abnormalities increases as the time interval between symptoms and admission extended. Hypochloremia is the most common metabolic abnormality in these patients. Keywords: Hypertrophic pyloric stenosis, baby, vomiting, olive, pyloromyotomy.Öğe The mechanical complications of colostomy in infants and children(Springer, 2006) Cigdem, Murat Kemal; Onen, Abdurrahman; Duran, Hatun; Oeztuerk, Hayrettin; Otcu, SelcukThe purpose of this study was to determine the morbidity, mortality and possible risk factors in children who underwent colostomy. A total of 473 children who underwent colostomy in our clinic between 1983 and 2005 were retrospectively reviewed. Of these patients, 278 were boys and 195 were girls. The major indications for colostomy were anorectal malformation (252 patients), Hirschsprung's disease (117), and trauma (66). The patients' age ranged from 1 day to 15 years. Of the 473 patients, 254 (53.6%) were < 1 month of age, 97 (20.5%) were 1-12 months of age, and 122 (25.7%) were > 12 months of age. The side of colostomy was transverse in 341 (72%) patients and sigmoid in 132 (28%). The type of colostomy was loop in 364 (77%) patients and diverting in 109 (23%). Postoperative complication was observed in 80.5% of patients; excoriation (46.5%), prolapse (20.5%), stomal obstruction/stenosis (6.1%), and stomal bleeding (2.1%). A stomal revision was required for 26 (5.5%) patients. Overall, 50 (10.5%) patients died; 37 were related directly to major congenital anomalies, while 13 (2.7%) patients had a colostomy complication. The age of patients who died was < 1 month in 46 (92%) patients. The incidence of morbidity and mortality in children with colostomy is significantly high, particularly in neonates. Prompt colostomy procedure by an experienced hand, prompt stomal care under the supervision of a trained and experienced stomal care giver and early closure of the colostomy may increase the survival of these patients.Öğe Mibefradil, a T-type Ca2+ channel blocker, protects against mesenteric ischemia-reperfusion-induced oxidative injury and histologic alterations in intestinal mucosa in rats(Springer, 2006) Ozturk, Hayrettin; Ozturk, Hulya; Duran, Hatun; Uzunlar, Ali KemalThe purpose of the present study was to investigate whether mibefradil can reduce oxidative stress and histologic damage in the rat small bowel subjected to mesenteric ischemia and reperfusion injury. Thirty Sprague-Dawley rats weighing between 210 and 220 g were divided into three groups, each containing 10 rats: group 1, sham operation; group 2, untreated ischemia-reperfusion; and group 3, ischemia-reperfusion plus mibefradil treatment group. Intestinal ischemia for 45 min and reperfusion for 60 min were applied. Ileal specimens were obtained to determine the tissue levels of MDA, CAT, SOD, and GSH-Px and histologic changes. In group 2, MDA values were significantly increased compared to those in groups 1 and 3. In addition, SOD, CAT, and GSH-Px values decreased significantly in group 2 compared to groups 1 and 3. The intestinal injury score increased significantly in group 2 and 3 rats compared to group 1 rats. However, this increase was reduced in group 3 rats compared to group 2. Histopathologically, the rats in group 1 had essentially normal testicular architecture. In group 2 rats, the lesions varied between grade 3 and grade 5. In contrast, most of the specimens in the mibefradil-treated group 3 showed grade 1 injury. Mibefradil plays a role in attenuating reperfusion injury of the small intestine by depressing free radical production and mucosal injury score and regulating postischemic intestinal perfusion while restoring intestinal microcirculatory blood flow and encountered histologic injury.Öğe Omfalosel olgularında ölüm nedenleri(2007) Önen, Abdurrahman; Çiğdem, Murat Kemal; Duran, Hatun; Otçu, SelçukAmaç: Karın ön duvarı defektleri içinde yer alan omfaloselin sıklığı 5000 canlı doğumda 1 olarak bildirilmiştir. Son yıllardaki ilerlemelere rağmen ölüm halen yüksektir. Bu çalışmada, kliniğimizde omfalosel nedeniyle ameliyat edilen olgularda, ölüm nedenleri araştırılmıştır.Gereç ve Yöntem: Bu çalışmada, 1983-2006 yılları arasında kliniğimizde ameliyat edilen 61 omfalosel olgusu irdelenmiştir. Olguların, cinsiyetleri, doğum ağırlıkları, gestasyonel yaşları, defekt çapları, ameliyat şekilleri, eşlik eden ek anomaliler ve ölümler kaydedildi. Bulgular: Olguların ortalama ağırlığı 3060 gramdı (1300-4200 gram). Tüm olguların % 24’ünün gestasyonel yaşı 38 haftanın altındaydı. Olguların 49’una (% 80) primer onarım, 5’ine (% 8.1) silo yöntemiyle, 4’üne (% 6.5) yama kullanılarak, 3’ünde (% 5) ise sadece cilt kapatılarak sekonder fasya onarımı yapıldı. Olguların % 50’sinde ek bir doğumsal anomaliye rastlandı. En sık eşlik eden ek anomali malrotasyondu (% 30). Genel ölüm oranı, % 24.5’ti. Kaybedilen olguların % 53.3’ü ameliyattan sonraki ilk 24 saat içinde kaybedildi. En yüksek ölüm oranı silo yöntemiyle ameliyat edilen olgularda görülürken, sadece cilt kapatılarak sekonder fasya onarımı yapılan olguların hiçbiri kaybedilmedi. Sonuç: Omfalosel olgularında mutlak tedavi gerektiren ek anomali oranı yüksek olduğundan, tüm olgular ek anomali açısından dikkatlice değerlendirilmelidir. Özellikle silo yöntemiyle ameliyat edilen olgularda sepsis açısından ciddi takip ve tedavi gerekir. Yeterli karın boşluğunun gelişmediği olgularda, primer onarımın karın içi basıncı ciddi oranda yükselterek ölüm olasılığını arttırabileceği akılda tutulmalıdır; şüpheli olgularda sekonder fasya onarımı tercih edilmelidir.Öğe Postoperative abdominal evisceration in children(Springer, 2006) Cigdem, Murat Kemal; Onen, Abdurrahman; Otcu, Selcuk; Duran, HatunPostoperative abdominal evisceration may lead to high morbidity and mortality. The purpose of the present study was to determine possible risk factors, morbidity and mortality associated with abdominal evisceration in children. A total of 3,591 children underwent abdominal exploration in our clinic between 1983 and 2005. In this study, we retrospectively reviewed 29 patients who developed abdominal evisceration after abdominal exploration. The incidence for abdominal evisceration was found to be 0.8%. The mean age was 16 months (range 1 day-13 years), while 48.2% of the patients were younger than 1 month. The incidence of abdominal evisceration was significantly higher in patients younger than 1 month (2.5%) compared to older ones (0.4%) (P < 0.0001). The mean time interval between primary abdominal exploration and development of abdominal evisceration was 7 days (2-21 days). The risk for development of evisceration was significantly higher in patients who underwent colonic or small bowel surgery compared to those underwent laparotomy alone (P < 0.0001, P < 0.01, respectively). Absorbable suture was used in 15 patients for closure of abdominal fascia, while a silk suture material was used in 14 patients (P > 0.05). The age-weight percentile was lower than 3% in 41.3% of patients. At the follow-up period, 19 patients recovered completely whereas 10 (34.5%) died. As a result, the age (neonates), primary surgery (colo-rectal), type of incision (median), and emergency surgery were significant risk factors for development of abdominal evisceration in children.Öğe Tetrasomy 18p in a male dysmorphic child in southeast Turkey(Indian Acad Sciences, 2009) Balkan, Mahmut; Duran, Hatun; Budak, Turgay[Abstract Not Available]Öğe Umbilical heteropagous twinning: A case report(Informa Healthcare, 2007) Ozturk, Hayrettin; Otcu, Selcuk; Ozturk, Hulya; Duran, HatunHeteropagous conjoined twins are rare and umbilical heteropogous conjoined twins are, extremely rare. We present a case with umbilical heteropagous conjoined twins and discuss the diagnosis and,management. The parasitic component of heteropagous can be separated and treated successfully in the majority of cases.Öğe Yutma güçlüğünün nadir bir nedeni: Özofagusta yerleşmiş canlı sülük(2006) Otçu, Selçuk; Duran, Hatun; Öztürk, Hayrettin; Öztürk, HülyaSülük endoparaziti nadir görülür ancak çok ciddi, ölümle sonuçlanabilen komplikasyonlara neden olabilir. Burada 5 gündür yutma güçlüğü, hematemez, melena ve solukluk şikayeti olan bir olgu sunulmuştur. Endoskopik incelemede özofagusta yerleşmiş sülük tespit edildi ve forseps yardımı ile çıkarıldı. Hastanın yakınmaları ortadan kalktı.
