Yazar "Aydoğdu, Gülay" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 8 / 8
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Distribution of human papillomavirus prevalence, genotype, and PAP test results in women in the southeast of Turkey(Permanyer Publications, 2023) Aydoğdu, GülayBackground. The aim of this study was to investigate the prevalence, genotype, and distribution of cervical human papillomavirus (HPV) in women living in southeast Turkey. Materials and methods. A total of 13,300 cervical smear materials were scanned and 899 cases found to be HPV-positive were included in the study. Cases were divided into seven groups according to age (under 19 years of age, 20-24, 25-29, 30-39, 40-49, 50-59, and over 60 years old) and six groups according to HPV types (HPV type 16, HPV type 18, HPV type 16–18 association, HPV type 16–high risk (HR) association, HPV Type 18–HR association, and HPV HR [31,33,35,39,45, 51,52,56,58,59,66, and 68]). SurePath liquid-based cytology preparations were evaluated, and HPV tests were performed using real-time-polymerase chain reaction. Results. A total of 6.7% of cervical smear samples were positive for HPV DNA. The mean age of these cases was 41 years (range 15-78 years). All HPV types showed the highest rate of positivity in the 30–39 age groups. Regarding the distribution of HPV types, most of the cases were in the HPV HR group (66%). The most common atypia category detected in cytological examination was “Atypical squamous cells of undetermined significance” (ASC-US) (27%). Conclusions. It was determined that the prevalence of HPV in the southeast of Turkey is lower than the world average, the most common HPV type in our region is HPV-HR, and HPV peaks at older ages compared to what has been reported for other regions of the world.Öğe Diyarbakır bölgesinde malign melanom hastalarının BRAF mutasyonu analizi(Çukurova Üniversitesi, 2020) İbilioğlu, İbrahim; Alabalık, Ulaş; Keleş, Ayşe Nur; Aydoğdu, Gülay; Büyükbayram, HüseyinAmaç: Bu çalışmada Diyarbakır yöresindeki malign melanoma (MM) vakalarında BRAF V600E mutasyon oranlarını belirlemeyi, mutasyon oranlarının prognostik parametrelerle ilişkisini araştırmayı ve sonuçları Türkiye’nin batısındaki değerler ile karşılaştırılması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Ocak 2014-Temmuz 2019 tarihleri arasında Dicle Üniversite Tıp Fakültesi Patoloji AD’da tanı alan primer MM ve metastatik MM olmak üzere 93 MM olgusu dahil edildi. Hastaların real-time polimeraz zincir reaksiyonu (PCR) yöntemi ile çalışılan BRAF V600E mutasyon sonuçları ile prognostik parametreler karşılaştırıldı. Bulgular: MM tanılı 93 hastada BRAF V600E mutasyon oranı %21,5 (n=20) olup gövde ve baş-boyun yerleşimli tümörlerde, kutanöz ve mukozal yerleşimli tümörlerde, Clark evre V tümörlerde, 0-2 mm arası çapa sahip tümörlerde, Ki-67 proliferasyonu %11-20 arasında olanlarda, ülserli olmayan tümörlerde, kronik güneş maruziyeti olanlarda daha yüksek oranda izlenmiştir. Sonuç: Diyarbakır yöresinde BRAF mutasyonunu Türkiye’nin batısındaki değerlere göre daha düşük bulduk. Bunun nedeninin bölgemizde akral lentijinöz melanom (ALM)’un daha sık izlenmesi olduğunu düşünmekteyiz. Küçük çaplı tümörlerde BRAF V600E mutasyonunun daha fazla izlenmesine karşın yüksek Clark evre tümörlerde daha fazla görülmesi, mutasyonun daha sonra tümörün ileri evrelerinde de ortaya çıkabileceğini akla getirmiştir. Yüksek olgu serileri ile yapılacak çalışmalar BRAF ve prognostik değerler arasındaki korelasyonları ortaya çıkarabilir ve tedavi için hasta seçiminde yararlı olabilir.Öğe Diyarbakır yöresi 2012-2017 yılları arası kanser hastalarının analizi(Kafkas Üniversitesi, 2021) İbilioğlu, İbrahim; Alabalık, Ulaş; Keleş, Ayşe Nur; Aydoğdu, Gülay; Nacir, Mustafa; Sertakan, Hatice; Büyükbayram, HüseyinAmaç: Tüm dünyada olduğu gibi ülkemizde de kanserlerin sıklığı ve dağılımı bölgesel farklılıklar göstermekte olup etyolojik faktörler açısından yeterli veriler bulunmamaktadır. Bu çalışmada Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi Patoloji Anabilim Dalı kayıtlarından elde ettiğimiz veriler ile Diyarbakır ve yöresindeki kanser sıklığını, bölgemizde yapılan önceki yıllara ait çalışmalar ve Türkiye verileri ile karşılaştırarak cinsiyetlere göre kanser dağılımlarını araştırma amaçlanmaktadır. Materyal ve Metot: Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi Patoloji Anabilim Dalı’na Ocak 2012- Ocak 2017 tarihleri arasında gelen iğne biyopsi, endoskopik biyopsi, punch biyopsi, eksizyon ve rezeksizyon materyallerinden oluşan 64,256 hastaya ait kayıtlar geriye dönük olarak incelendi. Bulgular: Hastalardan 7,644’ü (%11,9) malign tümöre sahipti. Kanserli hastaların 3792’sini (%49,6) erkek, 3,852’sini (%50,4) kadın hastalar oluşturuyordu. En sık görülen ilk beş kanser sırası ile meme (%17,6), akciğer (%14,4), deri (%10), tiroid (%8,4), kolorektal (%6,3) kanserlerdi. Erkek hastalarda en sık görülen kanserlerden ilk beşi akciğer (%23,84), prostat (%11,84), deri (%11,15), mesane (%8,31), lenfoma (%7,62), kadınlarda ise meme (%34,11), tiroid (%13,81), deri (%8,80), kolorektal (%5,78) ve akciğer (%5,14) kanserleriydi. Sonuç: Diyarbakır ve yöresindeki kanser sıklığını araştırdığımız bu çalışmada en sık görülen meme kanseri ve her iki cinsiyette üçüncü sırada izlenen deri kanseri ön plana çıkmaktadır. Tiroid kanserleride dördüncü sıra ile dikkat çekmektedir. Verilerimiz Diyarbakır ve yöresinin kanser epidemiyolojisine yardımcı olabilir ve bölgede kanser hastaları için önlemler alınmasına katkıda bulunabilir.Öğe Ecballium elaterium extract reduces fibrosis during wound healing in rats(Taylor & Francis, 2021) İbiloğlu, İbrahim; Alabalık, Ulaş; Keleş, Ayse Nur; Aydoğdu, Gülay; Başuguy, Erol; Büyükbayram, HüseyinWe explored the effects of subcutaneously injected Ecballium elaterium (L) A. Rich. (EE) extract on skin wound-healing in rats, as well as the effects on the liver and pancreas. Twenty-eight rats were divided into two groups of 14 each: a saline control group (S) and an EE group. Both groups were divided into two subgroups according to the day of sacrifice (S-7 and S-14, and EE-7 and EE-14). All animals received 2.5 cm skin incisions followed by subcutaneous injections of either saline or 2.5 mg/kg EE per margin (5 mg/kg in total). The S and EE groups were compared in terms of the severity and type of local and neighbouring inflammation, vascularization, fibrosis and effects on the liver and pancreas. In addition, apoptosis and vascularity between S and EE groups were compared immunohistochemically with caspase-3 and cd-34 antibodies. There was no significant difference between the staining rates of caspase-3 and cd-34 in the immunohistochemical assay between the S and E groups. Subcutaneous EE was not toxic to the pancreas or liver; the EE-14 group exhibited less fibrosis than the S-14 group. Therefore, it can contribute to the proper closure of the lesion by reducing fibrosis during wound healing.Öğe Effect of gallic acid on liver injury during obstructive cholestasis after bile duct ligation in rat(2021) Ekinci, Aysın; Okur, Mehmet Hanifi; Basuguy, Erol; Arslan, Aziz Serkan; Aydoğdu, Gülay; Zeytun, HikmetAim: To investigate the hepatoprotective, anti-inflammatory and antioxidant effects of gallic acid (GA) against obstructive cholestasis (OC) -induced liver damage in rats. Methods: Thirty female Sprague-Dawley rats were divided into three groups. Group 1 (n=10) was the sham-operated group. In group 2 and group 3, hepatoduodenal ligament dissection was performed after laparotomy. Once the common bile duct was made apparent, it was ligated with 4/0 silk surgical suture and cut between both sutures. Group 2 (n=10) was the control group. Group 3 (n=10) was the GA group. GA (50 mg/kg) was administered by oral gavage daily for 10 days. At the end of the experiment on day 10, the rats were anesthetized. Fibrosis, inflammation, ductal proliferation and necrosis were evaluated histopathologically. Serum levels of AST, ALT, TBIL, DBIL, LDH and GGT levels were determined. In the serum and liver, TAS, TOS, MDA, TNF-?, IL-1, IL-6, and IL 10 levels were evaluated.Results: When group 2 and group 3 were compared histopathologically, fibrosis and inflammation were significantly lower in group 3. In group 3, all LFTs (except DBIL), liver and serum IL-6, IL-1, TOS, MDA, and TNF-? levels were significantly lower than group 2, whereas IL-10 and TAS values were increased. Conclusion: Findings of this research indicate that GA may be effective against OC-induced liver damage in a rat model. We presume that the beneficial effects of GA are closely associated with its antioxidant and anti-inflammatory activities. Therefore, we think that using GAcan save us time before resorting to the surgical method.Öğe Evaluation of celiac disease with uniphasic and multiphasic dynamic MDCT imaging(Springer, 2021) Göya, Cemil; Dündar, İlyas; Özgökçe, Mesut; Türkoğlu, Saim; Türko, Ensar; Özkaçmaz, Sercan; Aydoğdu, Gülay; Almalı, NecatPurpose An analysis of dynamic contrast MRI has been shown to provide valuable information about disease activity in Crohn's disease and Celiac disease (CD). However, there are no reports of dynamic multi-detector computer tomography use in patients with CD. The aim of this study is to determine and compare the perfusion dynamics of the patients treated with control subjects and the perfusion dynamics in patients with untreated CD, using dynamic contrast in MDCT and compare studying contrast dynamics in Marsh types as well. Methods In this retrospective study, uniphasic and multiphasic MDCT, untreated, treated, incompatible CD patients and healthy control group duodenum wall thickness and HU values were compared in terms of patient groups and modified Marsh types. Result In dynamic CT, the highest contrast curve was observed in the untreated group and Marsh type 1. While the contrast curve of the untreated and non-compliant patients increased rapidly and showed wash out, the type 4 contrast curve was observed, whereas the treated and control group slowly increased type 5 contrast curve. In the contrast-enhanced CT in the venous phase, in the ROC analysis between Marsh 1-2 and Marsh 3a-c, the sensitivity was 97% and the specificity was 87% when the cut off was taken as 4.45 mm for wall thickness (p: 0.005). Conclusion Contrast-enhanced single-phase and dynamic MDCT imaging in CD patients may be useful in evaluating the inflammatory and pathological process in the small intestine.Öğe Evulation of prolidase enzyme, and galectin levels as a marker for fibrosis in patients with chronic hepatitis B(Verduci Editore s.r.l, 2022) Mermutluoğlu, Çiğdem; Tekin, Recep; Tekin, Rojbin Ceylan; Tekin, Salih; Erkan, Revşa Evin Canpolat; Deveci, Özcan; Aydoğdu, Gülay; Çelen, Mustafa Kemal; Dayan, SaimOBJECTIVE: The fibrosis can be detected using non-invasive methods including prolidase activity, proline levels and galectin-3 (GAL-3) detection in the serum. The aim of this study was to investigate the liver fibrosis through non-invasive methods in chronic hepatitis B patients. PATIENTS AND METHODS: This prospective case control study includes 56 patients with Chronic Active Hepatitis B (CAHB), 57 patients with Inactive Hepatitis B (IHB), and 60 healthy matched control subjects. The first group included the CAHB [hepatitis B surface antigen (HBsAg): positive; HBV DNA >2,000 IU/mL; normal or high alanine aminotransferase (ALT) value] undergo a liver biopsy, while the second group included the IHB (HBsAg: positive; HBV DNA: negative; normal ALT value). The third group comprised the healthy controls. Serum prolidase enzyme activities (SPEA), proline and galectin-3 levels were measured for each group. RESULTS: Patients with CAHB had significantly higher SPEA levels (1,004.3±186.8 IU/L) than did the controls (196.5±306 IU/L) (p<0.001). Significantly higher serum GAL-3 levels were found in the CHB group compared with HBV carrier and the control groups (27.4±32.2 ng/ mL, 6.5±13.4 ng/mL, 3.1±5.7 ng/mL, respectively, p<0.001). The relationship between serum prolidase activity, hidroxiprolyne and fibrosis (p<0.05). There were no significant differences in ALT levels between inactive HBV carriers and the control groups (p>0.05). CONCLUSIONS: We suppose that hidroxiprolyne levels and prolidase enzyme activity might be an indicator as a marker for fibrosis in CAHB and the evaluation of response to treatment.Öğe Milan Raporlama Sistemine göre tanı alan tükrük bezi ince iğne aspirasyon sitolojilerinin 5 yıllık sitolojik-histopatolojik korelasyonu(Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi, 2023) Aydoğdu, GülayAmaç: Tükrük bezi lezyonlarının tanısında yaygın olarak kullanılan ince iğne aspirasyon (İİA) materyallerinin değerlendirmesinde standardizasyonu sağlamak amacı ile Milan Raporlama sistemi (MRS) geliştirilmiştir. Çalışmamızda tükrük bezi İİA sitolojileri incelenerek, sitolojik tanı kategorilerinin histopatolojik tanı ile uyumunun araştırılması ve Milan raporlama sisteminin etkinliğinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Yöntemler: 1 Ocak 2017 ile 31 Aralık 2021 tarihleri arasında merkezimize önce tükrük bezi İİA materyali ve daha sonra rezeksiyon materyali gönderilen 79 olgu çalışma kapsamına alındı. Olguların demografik, radyolojik, klinik bulguları ve MRS’ye göre revize edilen sitomorfolojik tanıları değerlendirildi. Her kategori için malignite riski (MR) ve neoplazi riski (NR) oranları hesaplandı. İİA’nın sensitivite, spesifite, pozitif prediktif değer ve negatif prediktif değerleri belirlendi. Bulgular: Olguların 34’ü kadın, 45’i erkektir. Erkeklerde malignite oranı %29, kadınlarda %18’dir. Lezyonların %96’sı parotis, %4’ü submandibular gland yerleşimli olup, ortalama lezyon çapı benign olgularda 2,7 cm, malign olgularda 3,2 cm’dir. Olgular MRS tanı kategorilerine göre analiz edildiğinde 3 olgu nondiagnostik (ND, %4), 6 olgu nonneoplastik (NN, %8), 4 olgu önemi belirsiz atipi (AUS, %5), 46 olgu benignneoplazi (BN, %58), 8 olgu malignite potansiyeli belirsiz tükrük bezi neoplazisi (SUMP, %10), 4 olgu malignite kuşkusu (MK, %5) ve 8 olgu malign (%10) olarak değerlendirilmiştir. MR oranları ND, NN, AUS, BN, SUMP, MK, malign kategorilerde sırası ile %33, %0, %50, %0, %63, %75, %100, NR oranları ise ND’de %67, NN’de %50, AUS’ta %75, BN, SUMP, MK ve malign kategoride %100’dür. Tükrük bezi İİA’nın sensitivitesi %100, spesifitesi %98, pozitif prediktif değeri %92 ve negatif prediktif değeri %100 olarak belirlendi. Sonuç: Tükrük bezi İİA sitolojilerinin değerlendirilmesinde kullanılan MRS, MR yönünden NN, BN ve malign kategorilerde oldukça güvenilir bir sistemdir. Bununla birlikte ara kategorilerilerde tanımlanan kriterlerin, geniş olgu serilerin değerlendirildiği çalışmalara göre yeniden düzenlenmesi gerektiği düşünülmektedir.
